ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ผู้ใหญ่ลีกับนางมา(ภาคพิสดาร)-8018//10069

    ลำดับตอนที่ #1 : 1♥-จดหมายของผู้ใหญ่

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 634
      4
      20 เม.ย. 53

    คุณเชื่อเรื่อง...

    ความสุขที่แท้จริงหรือไม่?

    ความสุขที่แท้จริงคืออะไร?

    เงินตรา?สิ่งของ?คนรัก?

    หรือว่า

    อยู่ที่ใจกันแน่?

     

     

    เคียวคุงผมปล่อยให้คุณทำงานในที่ห่วยๆแบบนี้ไม่ได้น้า~>0<!!”ชายร่างสูงหัวเผือกสีขาวหรือในนามเบียกคุรัน

    กำลังโวยวายอยู่กับร่างบางอ้อนแอ้นฮิบาริ เคียวยะซึ่งเป็นคนรักของเขา

    ก็ฉันอยากทำมีปัญหาไม๊ไอหัวเผือกหัวมัน=_=””

    เคียวจังไม่มีสิทธิ์ด่าฉันน้าT [ ] T”

    แกก็เลิกทำตัวบ้าๆบอๆสักทีสิ-*-ฉันจะเป็นนาย(?)แบบมันก็เป็นสิทธิ์ของฉัน

    แหม~มีสิทธิ์ใช่มะงั้นนั่งแท็กซี่กลับบ้านเองนะ~”เบียกคุรันพูดจบก็วิ่งออกไปที่ลานจอดรถซึ่งมีรถของฮิบาริ ก่อนจะ

    โดดขึ้นรถแล้วขับออกไปทันที

    ร่างบางได้แต่วิ่งไปโวยวายกลับมานะใอหัวเผือก!นั่นมันรถของฉันนะเฟ้ยแก!!”

    เป็นอย่างนี้ทุกทีเลยวุ้ย=__=”…

    ..งอนทีไรเอะอะก็กลับบ้านเองกลับบ้านเองทุกรอบ..

    ..ช่างเถอะเดี๋ยวนั่งแท็กซี่กลับก็ได้...

    ..กลับไปเจอแกตายแน่..

    ..ไอสัตว์กินพืชหัวเผือก!!!!

    ----------------------------------------------------------------------------------------

    ประตูหรูไม้สักแกะลวดลายงดงามถูกเปิดออกโดยเจ้าของห้อง ห้องในคอนโดมิเนียมหรูชื่อดังในโตเกียว ร่างบาง

    เดินไปที่โซฟาหรูก่อนจะทิ้งตัวลงบนโซฟา พลางถอนหายใจอย่างเหนื่อยล้า

    ..ทั้งๆที่ฉันก็มีเงินทองมากมาย มีเจ้าสัตว์กินพืชหัวเผือกนั่นแท้ๆ..

    ..แต่ทำไมฉันกลับไม่มีความสุขเลยสักนิด...

    สายตาของร่างบางก็ไปสะดุดกับจดหมายสีชมพูที่วางอยู่บนโต๊ะ มือเรียวเอื้อมไปหยิบจดหมายที่วางอยู่บนโต๊ะ

    กระจกมันใส นิ้วเรียวค่อยๆแกะซองจดหมาย ฮิบาริค่อยๆดึงกระดาษขาวสะอาดออกมาจากซอง

    ก่อนจะเปิดอ่านเนื้อความในกระดาษ

       ถึงคุณหนูเคียวยะ

              ผมทาเคชิ ยามาโมโตะ ผู้ใหญ่บ้าน ณ คาวาระ(ชื่อชนบทแห่งนึงที่ยายของท่านฮิอาศัยอยู่)

    ณ ปัจจุบัน คุณยาย รัลมิลจิ ได้สิ้นอายุขัยลง มรดกทั้งหมดได้ตกเป็นของคุณหนูทั้งสิ้น แต่ก่อน

    ที่คุณยายรัลจะสิ้นชีวิต ได้สั่งเสียว่า ขอให้คุณหนูมารับมรดกที่นี่ด้วยตนเอง กระผมเรียนมา ณ ที่นี้

                                                                                     จากทาเคชิ ยามาโมโตะ

    มือเรียวปล่อยจดหมายสีขาวสะอาดร่วงออกจากมือ ร่างบางนั่งนึกถึงคุณยายของตนที่คาวาระ

    ก่อนจะก้มหน้าอย่างสำนึกผิด

    ...คุณยาย....

    ..ท่านจากไปแล้วสินะ...

    ..เจอท่านครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่กันน้า..

    ..คุณยาย...ท่านไม่น่ารีบด่วนจากไปเลย..

    ..ผม...

    ..ผม..

    ...ผมนับเงินที่คุณยายมีในบัญชียังไม่หมดเลย..

    หึๆ มรดกต้องเป็นเงินในบัญชีนั่นแน่

    ………………………………………………………………………………………………………………………….

    จะสั้นหน่อยเพราะเอามาลงไว้ก่อน

    คาแรคเตอร์ท่านฮิต่างกับนางมาสุดขั้ว*-*

    ตกใจกันล่ะสิที่คุณยายท่านฮิคือรัลมิลจิ55+

    มันพ้องกับคำว่าวรรณดี555+

    ตอนนี้ขอหนีทีนแม่ยกรัลมิลจิก่อนบ๊าย~บี

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×