ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Phantom Castle] Magic Gun สาปหัวใจ ยัยนักแม่นปืน

    ลำดับตอนที่ #8 : PC EXIDENT

    • อัปเดตล่าสุด 6 พ.ย. 58


    [Shot-Gun : Section]

    เฮ้อ...สบายตัวดีแท้...

    ระหว่างที่ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำ ก็เห็นว่าพลาสมาร์กับสไนเปอร์กำลังจ้องหน้ากันอย่างดุเดือด

    นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย =*= (ยังไม่รู้เรื่อง)

    ฉันกระแอมนิดหน่อยพวกเขาก็แยกตัวออกจากกัน พลาสมาร์มองฉันแวบหนึ่งแล้วสะบัดหน้า(?) หนีไปเลย

    อา... รู้สึกผิดนิดๆแฮะ ช่างเถอะ

    “ไปได้ยังสไนเปอร์” ฉันถามเพื่อนชายของฉันที่ยังจ้องไปทางที่ที่พลาสมาร์เดินไปเหมือนยังอาฆาตอะไรกันอยู่เงียบๆ -*-

    “ไปสิ” เขาตอบแล้วเดินไปยังรถจากัวร์สีแดงคันหรูที่ขับประจำ (หมอนี่บ้านรวย)

    หลังจากที่ขึ้นรถ เราก็ไม่ได้คุยอะไรกันเลย

    เกิดอะไรขึ้นวะ...

    ขับรถไปได้สักพักฉันก็เริ่มเคลิ้มใกล้จะหลับ แต่อยู่ๆสไนเปอร์ก็ร้องว่า

    “เฮ้ยยย!!!!!” เขาร้องพร้อมกับเหยียบเบรกจนมิด

    เมื่อฉันหันไปก็พบหญิงชราข้ามถนนอยู่ตรงหน้ารถ...หน้ารถ!!!!!

    เอี๊ยดดดด!!!!!! เสียงยางรถบดกับพื้นถนนอย่างแรง จากนั้น...

    สติของเราทั้งคู่ก็ดับวูบไปทันที

    [End Section]

     

    [Sniper : Section]

    อืม....

    แสงสว่างและเสียงโหวกเหวกจากที่ไหนสักแห่ง ประกอบกับแสงที่แยงลูกตาของผม ทำให้ต้องหยีและลืมตาขึ้นมาอย่างไม่เต็มใจ

    .....

    นี่มัน...อะไรกันวะเนี่ย! 0_0!

    ผู้คนเดินขวักไขว่ไปมาอย่างร้อนรนจนเวียนหัว เหล่าไทยมุงที่ดูเหมือนจะล้อรอบ..เอ่อ...ผม

    ผมทะลึ่งตัวขึ้นมาแต่ก็ต้องร้องโอ๊ยเพราะกล้ามเนื้อปวดไปหมด ผมมองเห็นรถตัวเองที่ด้านหน้าบุบบี้อยู่กับเสาไฟฟ้านั่นอย่างไม่แยแส สิ่งที่ผมต้องสนใจคือคนที่อยู่กับผมในตอนนั้นต่างหาก..

    ช็อตกัน...

    ผมรีบดึงขาเจ้าหน้าที่แถวนั้นแล้วถามว่า ผู้หญิงที่อยู่ในนั้นอีกคนล่ะ..ไปไหน..

    แต่ผมก็ได้รับคำตอบที่ต้องตะลึง...

     

    “ผู้หญิงที่ไหนกันน้อง ไม่มีหรอก มีน้องคนเดียวเนี่ย”

    .....

    เขาตอบพลางนั่งยองๆตรงหน้าผมแล้วตรวจดูว่าบาดเจ็บตรงไหนบ้าง แต่ผมยังคงนั่งนิ่ง....

     

    ผมจำได้ว่าช็อตกันน่ะออกมากับผมไม่ผิดแน่ ตอนนั้นน่ะ ผมโมโหไอ้บ้านั่นมากๆ..พลาสมาร์... จากนั้น ผมก็ขับรถอย่างเงียบๆด้วยอารมณ์ที่คุกรุ่นตลอดเวลา จนไม่ทันมองที่ฟุตบาท...

    ...ไม่ทันมองว่ามียายแก่คนนึงกำลังเดินข้ามถนนมา...

    พอได้สติ ผมก็ร้องแล้วเบรกอย่างกะทันหัน พร้อมกับหมุนพวงมาลัยไปทางเสาไฟฟ้า แล้วก็ โครม!!! ไม่รู้สึกตัวอีกเลย....

    โอ๊ย!!..เธอหายไปไหนวะเนี่ย!! ช็อตกัน!

    [End Section]

    ............................................................................................................................................

    มาอัพต่ออีกตอนค่า

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×