คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : PC NEW PEOPLE
[Shot-Gun : Section]
ผู้ชาย2คนนั้นเดินเข้ามาในห้อง คนหนึ่งผมสีน้ำตาลอ่อน นัยน์ตาสีเดียวกัน หน้าใสเหมือนพวกไอดอลอะไรประมาณนี้ ส่วนอีกคน ผมสีดำๆแกมน้ำเงิน ดวงตาคมเข้ม นัยน์ตาสีน้ำเงินดูลึกลับ ดูเป็นผู้ใหญ่กว่าคนข้างๆมาก
“ไง ไอ้นอร์ส ไอ้ไตเติ้ล” พลาสมาร์เอ่ยชื่อของ2คนนั้นออกมา ทำให้ฉันรู้ชื่อของพวกเขา แต่... ใครนอร์ส ใครไตเติ้ลฟระ!
เหมือนกับคนผมดำแกมน้ำเงินจะอ่านความคิดของฉันออก เขาเลยพูดแนะนำตัวเอง
“ผมไตเติ้ล ส่วนไอ้นี่ชื่อนอร์ส” เขาเอ่ยเสียงเรียบๆ แล้วพลาสมาร์ก็ถามว่า
“แล้วนี่ พวกแกมาได้ไง”
“เดธบอกเรื่องที่จะสอนพวกนายกับไอ้มาโกะ มันก็เลยให้มาดูหน่อย” นอร์สเอ่ย
“มาโกะ?” ฉันเอียงคอถามด้วยความสงสัย
“อ๋อ ชื่อย่อของมาโคโตะน่ะ ในP.C.มีฉัน แฮมมอน แอนนา นอร์ส ไตเติ้ล โอเนกะ แล้วก็มาโคโตะ” พลาสมาร์อธิบาย
“อ๋อ” ฉันพยักหน้าแล้วกัดแซนวิชต่อ
“ช่างเรื่องของพวกผมเถอะ แต่ว่า...” ไตเติ้ลหยุดพูดแล้วมองหน้าฉัน
“คนนี้เหรอ” ไตเติ้ลถามลอยๆ
“สวยนะเนี่ย ยัยโอเนะเทียบไม่ติดเลย” นอร์สต่อ
“เธอน่ะ มากับผมหน่อย” ไตเติ้ลพยักหน้าให้ฉันเดินตามไป ฉันก็ตามไป(เชื่องเนอะ - - ‘)
“ว่าไง” ฉันเอ่ยถามไตเติ้ลที่เดินนำมาจนถึงห้องๆหนึ่ง ซึ่งน่าจะเป็นห้องของเขา
“ผมอยากรู้ชื่อจริงของเธอ”
“นาคาโอะ เนมากิ” ฉันพูดอย่างไม่ใส่ใจ แต่ไตเติ้ลก็ขัดขึ้น
“ไม่ใช่ชื่อญี่ปุ่น ชื่ออังกฤษน่ะ” คำว่า “ชื่ออังกฤษ” ที่เขาพูด ทำให้ฉันสะอึก ฉันเงียบไปนิดหนี่งก่อนจะตอบเขาไป
“ช็อตกัน ...อีวิลดาร์คโซล”
“เรื่องจริงเหรอเนี่ย..” ไตเติ้ลเอ่ย พลางเอามือโยกหัวฉันเล่นทั้งๆที่เพิ่งจะรู้จักกัน ฉันรู้สึกเหมือนเขากำลังปลอบใจฉันอยู่ แต่มือของเขาก็ถูกสลัดออกด้วยฝีมือของใครบางคน เมื่อฉันเงยหน้าขึ้นไปมองก็พบกับ..พลาสมาร์?
“ซ้อมได้แล้ว” เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ แล้วเดินออกจากห้องไป
“สงสัยมันจะเดินตามเรามา” ไตเติ้ลเอ่ยเบาๆ
“เออ!” เสียงพลาสมาร์ดังขึ้นจากข้างนอก ยังอุตส่าห์จะได้ยินอีกนะ
“ไปเหอะ” ฉันเอ่ยแล้วเดินตามพลาสมาร์ไปจนถึงห้องซ้อม เมื่อฉันและเขาพร้อมแล้วก็เรียกดาบของตนทันที
“เนตรสีดำ!!!” ฉัน
“อาชาขาว!!!” พลาสมาร์
เมื่อดาบปรากฏขึ้น เรา2คนก็พุ่งเข้าใส่กันทันที
เคร้ง! เคร้ง! พลั่ก! ตุ้บ! เคร้ง! ตุ้บ! พลั่ก! พลั่ก!
30 นาทีผ่านไป
“นี่เธอเป็นผู้หญิงจริงๆเหรอเนี่ย!” นอร์ส
“ครั้งแรกเลยนะเนี่ย ที่ไอ้มาม่าแพ้ผู้หญิง” ไตเติ้ล
“หุบปากไปเลย ไอ้มอด! ไอ้ไบเบิ้ล! เก็บปากไว้จูบผู้หญิงในสต็อกของพวกแกดีกว่าแกว่งมันมาอ้อนส้นเท้าฉันนะเว้ย!” พลาสมาร์ตะคอกกลับไป ฉันหัวเราะพรืดเนื่องจากกลั้นไว้ไม่อยู่
“คำด่าช่างครีเอท” ฉันเอ่ยไปหัวเราะไป” โดยไม่รู้ตัวว่าสไนเปอร์กำลังมองฉันอยู่
‘ทำไมไอ้พลาสมาร์มันถึงทำให้เธอหัวเราะได้ขนาดนี้ ทั้งๆที่ฉันไม่เคยทำได้...’เขาคิด
[End Section]
...........................................................................................................................................
ตอนนี้ลงสั้นๆนะคะ อิๆ ขอโทษด้วยนะคะที่ให้รอนาน
ความคิดเห็น