ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : PC INTRO
[Plasmar : section]
"อะไรกัน!" ผมตะโกนเสียงดังจนทุกคนสะดุ้ง แล้วก้มมองรูปภาพในมือ เป็นรูปของผู้หญิงตัวเล็กๆ หน้าตาสวยขั้นเทพ แต่ดวงตาสีนิลคู่นั้นกลับเย็นชา ไม่เหมาะเอาซะเลย
"ก็อย่างที่บอก.. นายจะต้อง 'กำจัด'คนๆนี้" มาโคโตะ เพื่อนร่วมองค์กรเอ่ยขึ้น เพื่อย้ำในสิ่งที่ผมจะทำ
"ทำไม.." ผมหลุดปากเอ่ยออกไปอย่างเลื่อนลอย รู้สึกไม่ดียังไงก็ไม่รู้สิ
[End section]
มาโคโตะยังคงมองหน้า'พลาสมาร์' อย่างจับพิรุธ พลาสมาร์เคยสังหารคนไปหลายคน แต่คนพวกนั้นเป็นคนเลว จำเป็นจริงๆถึงจะฆ่า แต่นี่ก็จำเป็น.. ที่จะให้เพื่อนของเขากำจัด'ผู้หญิงคนนี้'ซะ
แต่ทำไมท่าทางแปลกไป..เขาคิด
"เฮ้ยยยย ไม่ได้นะโว้ยพลาสมาร์ งานก็ต้องเป็นงานดิวะ ไม่ใช่เห็นรูปแค่แว๊บเดียวก็ปิ๊งเป้าหมายเข้าให้น่ะ" นอร์ส เอ่ยแซวเพื่อนอย่างที่เป็นประจำ แต่ครั้งนี้พลาสมาร์กลับนิ่งไป ไม่ได้โต้เถียงเหมือนอย่างเคย จน แฮมมอน น้องสาวต่างมารดาของเขาเอ่ยขึ้นด้วยความสงสัย
"อย่าบอกนะว่านี่เรื่องจริงน่ะพี่พลาส" เธอเอ่ย พลางมองหน้าพี่ชายอย่างไม่อยากจะเชื่อ
คนในองค์กร Phantom Castle รู้ดี.. ว่าพลาสมาร์นั้นเป็นคนที่รักใครยาก แต่นี่มันแค่แว๊บเดียว ก็ทำให้คนอย่าง พลาสมาร์ ไวท์ไนท์ เปลี่ยนท่าทีไปได้ขนาดนี้...
"บ้าน่ะ อย่างไอ้มาม่าน่ะมันไม่มีเนื้อคู่มาเกิดแล้วไม่ใช่เรอะ" นอร์สเอ่ย พลางมองไปที่หญิงสาวข้างๆแล้วเอ่ยขึ้นอย่างถามความเห็น
"เนอะ โอเนกะ"
"อืม.." โอเนกะเอ่ยตอบอย่างขอไปที พลางมองหน้าพลาสมาร์แล้วถอนหายใจ..
ใช่รึเปล่าพลาสมาร์...
เธอคิดแล้วเดินไปที่ห้องของตัวเองโดยไม่บอกใคร
พอเปิดประตูเข้าไปก็เจอเพื่อนที่เป็นรูมเมทกัน..แอนนา 1 ในองค์กรPC (เป็นชื่อย่อค่ะ)
"โอเนกะ เป็นไรรึเปล่า ทำไมทำหน้าแบบนั้น" แอนนาถามหลังจากที่นั่งมองเธอมาหลายนาที
"อ๋อ เปล่าหรอก" โอเนกะตอบเลี่ยงๆ แล้วปั้นสีหน้าให้เป็นปกติ..
ทั้งที่ในใจไม่ปกติ...
"ฉันรู้แล้ว.." แอนนาเอ่ยแล้วเว้นช่องไป นัยน์ตาสีน้ำตาลประกายทองๆมองมาอย่างรู้ทัน
"อะ..อะไร" โอเนกะถาม แล้วถ้าแอนนารู้ล่ะ.. ความลับที่อุตส่าห์เก็บมาตั้ง6ปี...ถ้า..
"เธอหิวใช่มั้ยล่าาา^^ เดี๋ยวฉันไปเอาของกินมาให้" แอนนาพูดแทรกความคิดของเธอแล้ววิ่งไปที่ครัว หยิบนู่นนี่นั่นจนเป็นเสียงดังก๊องแก๊ง หากแต่เสียงนั่นไม่ได้เข้าไปในหูของโอเนกะเลย...
"ฟู่...นึกว่าจะรู้เรื่องซะแล้ว" เธอถอนหายใจ พร้อมกับที่แอนนาเดินเข้ามาพอดี..
'เรื่องนั้น'จะเป็นความลับตลอดไป...
"อะไรกัน!" ผมตะโกนเสียงดังจนทุกคนสะดุ้ง แล้วก้มมองรูปภาพในมือ เป็นรูปของผู้หญิงตัวเล็กๆ หน้าตาสวยขั้นเทพ แต่ดวงตาสีนิลคู่นั้นกลับเย็นชา ไม่เหมาะเอาซะเลย
"ก็อย่างที่บอก.. นายจะต้อง 'กำจัด'คนๆนี้" มาโคโตะ เพื่อนร่วมองค์กรเอ่ยขึ้น เพื่อย้ำในสิ่งที่ผมจะทำ
"ทำไม.." ผมหลุดปากเอ่ยออกไปอย่างเลื่อนลอย รู้สึกไม่ดียังไงก็ไม่รู้สิ
[End section]
มาโคโตะยังคงมองหน้า'พลาสมาร์' อย่างจับพิรุธ พลาสมาร์เคยสังหารคนไปหลายคน แต่คนพวกนั้นเป็นคนเลว จำเป็นจริงๆถึงจะฆ่า แต่นี่ก็จำเป็น.. ที่จะให้เพื่อนของเขากำจัด'ผู้หญิงคนนี้'ซะ
แต่ทำไมท่าทางแปลกไป..เขาคิด
"เฮ้ยยยย ไม่ได้นะโว้ยพลาสมาร์ งานก็ต้องเป็นงานดิวะ ไม่ใช่เห็นรูปแค่แว๊บเดียวก็ปิ๊งเป้าหมายเข้าให้น่ะ" นอร์ส เอ่ยแซวเพื่อนอย่างที่เป็นประจำ แต่ครั้งนี้พลาสมาร์กลับนิ่งไป ไม่ได้โต้เถียงเหมือนอย่างเคย จน แฮมมอน น้องสาวต่างมารดาของเขาเอ่ยขึ้นด้วยความสงสัย
"อย่าบอกนะว่านี่เรื่องจริงน่ะพี่พลาส" เธอเอ่ย พลางมองหน้าพี่ชายอย่างไม่อยากจะเชื่อ
คนในองค์กร Phantom Castle รู้ดี.. ว่าพลาสมาร์นั้นเป็นคนที่รักใครยาก แต่นี่มันแค่แว๊บเดียว ก็ทำให้คนอย่าง พลาสมาร์ ไวท์ไนท์ เปลี่ยนท่าทีไปได้ขนาดนี้...
"บ้าน่ะ อย่างไอ้มาม่าน่ะมันไม่มีเนื้อคู่มาเกิดแล้วไม่ใช่เรอะ" นอร์สเอ่ย พลางมองไปที่หญิงสาวข้างๆแล้วเอ่ยขึ้นอย่างถามความเห็น
"เนอะ โอเนกะ"
"อืม.." โอเนกะเอ่ยตอบอย่างขอไปที พลางมองหน้าพลาสมาร์แล้วถอนหายใจ..
ใช่รึเปล่าพลาสมาร์...
เธอคิดแล้วเดินไปที่ห้องของตัวเองโดยไม่บอกใคร
พอเปิดประตูเข้าไปก็เจอเพื่อนที่เป็นรูมเมทกัน..แอนนา 1 ในองค์กรPC (เป็นชื่อย่อค่ะ)
"โอเนกะ เป็นไรรึเปล่า ทำไมทำหน้าแบบนั้น" แอนนาถามหลังจากที่นั่งมองเธอมาหลายนาที
"อ๋อ เปล่าหรอก" โอเนกะตอบเลี่ยงๆ แล้วปั้นสีหน้าให้เป็นปกติ..
ทั้งที่ในใจไม่ปกติ...
"ฉันรู้แล้ว.." แอนนาเอ่ยแล้วเว้นช่องไป นัยน์ตาสีน้ำตาลประกายทองๆมองมาอย่างรู้ทัน
"อะ..อะไร" โอเนกะถาม แล้วถ้าแอนนารู้ล่ะ.. ความลับที่อุตส่าห์เก็บมาตั้ง6ปี...ถ้า..
"เธอหิวใช่มั้ยล่าาา^^ เดี๋ยวฉันไปเอาของกินมาให้" แอนนาพูดแทรกความคิดของเธอแล้ววิ่งไปที่ครัว หยิบนู่นนี่นั่นจนเป็นเสียงดังก๊องแก๊ง หากแต่เสียงนั่นไม่ได้เข้าไปในหูของโอเนกะเลย...
"ฟู่...นึกว่าจะรู้เรื่องซะแล้ว" เธอถอนหายใจ พร้อมกับที่แอนนาเดินเข้ามาพอดี..
'เรื่องนั้น'จะเป็นความลับตลอดไป...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น