ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Answer Crazy รักบ้าๆของอีตาบ้ามาเฟีย

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำเรื่อง

    • อัปเดตล่าสุด 10 เม.ย. 55


     "เฟรย์!!!"มีเสียงๆหนึ่งเรียกฉันดูท่าทางจะเป็น'มัฟฟิน'นะ

    "มีอะไรมัฟฟิน ตาตื่นมาเลยนะ"ยัยนั่นดูท่าหอบๆนะ ไปเจออะไรมาล่ะ- -

    "แก๊งค์อินุกามิมายืนอยู่หน้าโรงเรียนแล้วว!!"ยัย'ฮินางิคุ'วิ่งตะโกนเสียงดังตามมาติดๆ

    "อะไรอีกล่ะ-0- จะมาหาเรื่องกันรึไง"ฉันทำท่ากอดอกพร้อมถอนหายใจหนักใจกับคนพวกนี้จริงๆ=__=

    "รีบไปดิเฟรย์ นักเรียนแตกตื่นหมดแล้ว!!"ทีนี้ฮินางิคุตะโกนอีกครั้งพร้อมลากฉันวิ่งไปประตูหน้าโรงเรียน

    "มาแล้วหรอเอนเจอร์โรน่า เฟรย์ริส"หัวหน้าแก๊งค์อินุกามิพูดขึ้น

    "มีธุระอะไรถึงขนาดบุกมานี่เลยหรอ?"ฉันตีหน้านิ่งก่อนที่ลูกน้องทางฝั่งนั้นรีบคุยอะไรกันก็ไม่รู้

    "ก็ไม่ด่วน แค่อยากมา=w="สรุปมาเพื่อกวนว่างั้น?

    "เอ่อ..มาเพื่อกวนแค่นี้?"ฉันทำหน้างงใส่

    "ก็มันเป็นทางผ่านของพวกฉันน่าา แค่อยากทักบ้างอะไรบ้าง"รู้สึกเหมือนทางฝั่งนู้นจะมาแค่นี้จริงๆแล้วก็เดินผ่านไปเลย- -

    "อะไรเนี่ย มาเพื่อทักทายเนี่ยนะ-0-"มัฟฟินเรื่องบ่นพร้อมทำแก้มป่อง

    "ช่างมันเถอะน่ามัฟฟิน เออ!เฟรย์ฉันมีของจะให้แกดู"ฮินางิคุพูดพร้อมกระตุกแขนเสื้อฉัน

    "อื้มๆ วันนี้วันเปิดเทอมขึ้นปีสามนี่ ไปดูตรงบอร์ดกัน"ฉันรีบวิ่งนำเพื่อนซี้ทั้ง2คนมาอยู่ตรงบอร์ดประกาศห้อง

    ชื่อฉันอยู่ไหนเนี่ย? อ้อ!อยู่3-A อยู่ห้องเดียวกับยัยเพื่อนสุดซี้ด้วย>_<

    "แกอยู่ห้องไหนเฟรย์"มัฟฟินกับฮินางิคุวิ่งตามมาติดๆ แล้วมายืนหอบอยู่หน้าฉัน

    "3-Aน่ะ น้องเดียวกับพวกเธอนั่นแหละ"ฉันยิ้มที่มุมปากนิดหน่อย รู้สึกเหมือนมัฟฟินจะดีใจจนแทบจะกระโดดนะ=w=

    "พวกเรานี้มันเพื่อนตายกันจริงๆเล้ย><"ยัยมัฟฟินพูดขึ้น ก็ตั้งแต่ปี1ถึงปี3พวกเรา3คนก็อยู่ห้องเดียวกันนั่นแหละ

    "รีบขึ้นไปกันเหอะ เดี๋ยวไม่มีที่ริมหน้าต่างนั่ง"ฮินางิคุพูดพร้อมพาพวกฉันรีบวิ่งขึ้นไป แล้วเดินไปมาระหว่างทางก็..

    พลั่ก!!!

    "นี่นายเดินระวังหน่อยสิ!"ฉันพูดพร้อมหันหน้าไปทางคนที่เดินชนฉัน

    "เธอนั่นแหละที่อื่นมีตั้งเยอะทำไมไม่เดิน!"นายนี้คำขอโทษพูดเป็นรึเปล่าเนี่ย?

    "นี่นาย คำขอโทษน่ะเคยพูดมั้ย?"ฉันลากสายตาเย็นชาใส่หมอนั่น

    "เคย!!แต่มันไม่เหมาะสำหรับเธอ!"หมอนี่กวนไปแล้วนะ!

    "เฟรย์ พอเถอะน่า"ฮินางิคุพูดขึ้นพร้อมทำหน้าเย็นชานิดๆ

    "แต่ว่า.."ฉันกำลังจะอ้าปากพูดมัฟฟินก็ขัดขึ้นมา

    "เฟรย์ฉันเห็นด้วยกับฮินางิคุนะ พอเถอะน่านะ"มัฟฟินพูดพร้อมท่าทางส่งสายตาออดอ้อนมาทางฉันทำให้ใจอ่อนทุกทีเลยน่าา

    "อ่า..อืมๆ เห็นแก่พวกเธอละกัน"แํนพูดพร้อมกระชับกระเป๋าสะพายขึ้นมา

    "เดี๋ยวสิยัยบ้า!!"หมอนั่นตะโกนขึ้นมา

    "อะไรนายอีก ฉันไม่ว่างมาคุยกับคนอย่างนายหรอก"ฉันพูดพร้อมกระชับกระเป๋าอีกครั้งแล้วเดินตามพวกเพื่อนสุดซี้ไป

    "พอเถอะน่าโกคุเทระคุง"เพื่อนของหมอนั่นผมสีน้ำตาลหน้าตาแอ๊บแบ้วพอกับมัฟฟิน(แต่มัฟฟินน่ารักกว่านะ)พูดขึ้น

    "ครับรุ่นที่สิบ"หมอนั่นพูดพร้อมเดินไปอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์

    'โกคุเทระ'งั้นหรอ ชีวิตนายอยู่ไม่เป็นสุขแน่ที่มาหาเรื่องฉันน่ะ!!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×