คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 4 :: โฮชิทาริ ซากิ
ตอนที่ 4 :: โฮชิทาริ ซากิ
ตึกๆๆๆ
สองขาของฉันก้าวฉับๆ เลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวาซิกแซกไปมาอย่างรู้งาน...ดวงตาของฉันมองตรงไปข้างหน้าโดยไม่คิดจะสนใจคนด้านข้างหรือด้านหลังเลยแม้แต่น้อย...มันเลยทำให้...
ปึก!
เกิดอุบัติเหตุ-_-;;
"โอ้ย!"
ฉันร้องเสียงหลงเมื่อผู้ชายร่างสูงคนหนึ่งชนกับฉันเข้าอย่างจัง...ใบหน้าสวยเริ่ดของฉันเชิดขึ้น ปากของฉันอ้ากว้างหมายจะด่า...แต่ก็ต้องหุบลงฉับ เมื่อคนที่ชนฉันคือ...
"เมริสจังขอโทษนะ^_^;;"
ยามาโมโตะ ทาเคชิ-O-;;
"ไม่เป็นไรค่ะพี่ยามาโมโตะ^O^"
"แล้วนี่จะรีบไปไหนล่ะเดินเร็วจัง"
"ไปดาดฟ้าอ่ะค่ะ...หาที่อ่านหนังสือ^^;;"
เอ่อ...แบบว่ารู้นะว่าการโกหกมันเป็นสิ่งไม่ดี...แต่ความจริงจะไปห้องกรรมการคุมกฎล่ะ
"อ้อ! งั้นไปที่สนามซ้อมเบสบอลมั้ย...มีเสียงนิดหน่อยแต่ไม่ถึงกับกวนมากนักหรอก^__^;"
"เยี่ยมไปเลยค่ะพี่ยามาโมโตะ! งั้นไปกันเลยมั้ยคะ!"
"อื้ม! ไปกันเลย"
ฉันเดินตามพี่ยามาโมโตะที่เดินนำหน้าฉันไปที่สนามเบสบอลทันทีที่เขาพูดจบ พวกเราคุยกันเรื่อยเปื่อยระหว่างเดินไปที่สนามนั่น...แต่เมื่อมาถึงสนาม...
เฟี้ยวววว~
ฟ้าวววว~
ป๊อก!
เสียงป๊อกนั่นมันอะไรวะ - -?
"โอ๊ะ!"
พี่ยามาโมโตะโดนลูกเบสบอลกระแทกเข้าเต็มๆ หัวเลยอ่ะ
"พี่ยามาโมโตะ!!!~"
ฉันตะโกนเสียงดังราวกับพี่ยามาโมโตะกำลังจะตายจากไป...พี่ยามาโมโตะเหงื่อตกทันที
ก็นะ...โอเวอร์แอคติ้งแบบสุดๆ นี่แหละฉัน-_-;;
"พี่ไม่เป็นไร^^;;"
เขาพูดแล้วก้มตัวลงหยิบลูกบอล...แล้วเดินลงไปข้างล่าง
"เฮ้ ยามาโมโตะ!!!"
พรรคพวกเรียกเขาเสียงดัง
"เป็นอะไรรึเปล่าวะ โดนซะเต็มแรงขนาดนั้น"
"เจ็บนิดหน่อยน่ะ...ว่าแต่ใครเป็นเจ้าของแรง(ช้าง)สะท้านทรวงแบบนั้นกันเอ่ย...อยากเจอจัง^^"
"ฉันเอง-_-"
ผู้หญิงผมสีฟ้าเดินมาประจัญหน้ากับพี่ยามาโมโตะด้วยสีหน้าเฉยชาสุดฤทธิ์ ดวงตาสีวารีมองคนตรงหน้าอย่างสงบนิ่ง
กรี๊ดดดด!!! เท่จังเลย*O*
"เธอนี่แรงดีนะชื่ออะไรเหรอ"
"โฮชิทาริ ซากิ"
"งั้นฉันเรียกชื่อว่า...โฮชิทาริละกันนะ สนใจเข้าชมรมเบสบอลมั้ย"
"สน"
"อยู่ห้องไหน"
"ปี 1 ห้อง B"
"ฉันยามาโมโตะ ทาเคชิ ปี 2 ห้อง A ยินดีที่ได้รู้จัก^^"
TBC.
ความคิดเห็น