คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 1:นับถอยหลัง 365 วัน การกลับมาของปีศาจหนึ่งตน100%
เรื่อง จอมโจรคนใหม่
ตอนที่ 1: นับถอยหลัง 365 วัน การกลับมาของปีศาจหนึ่งตน
ในวันที่แสงแดดสอดส่องมายังพื้นโลกจะมีสักคนใหมที่จะสังเกตุเห็นว่ามุมหนึ่งของท้องนภานั้นเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นสีดำสนิดและในท้องนภาสีดำนั้นมีหญิงสาวผมสีเงินตาสีแดงบินออกมาด้วยหญิงสาวคนนั้นดูยังไงก็เหมือนกับหญิงสาวทั่วไปแต่ติดอยู่ที่ว่าเธอคนนั้นมีปีกสีดำอยู่กลางหลังเธอค่อยๆบินลงยังที่ๆไม่ห่างไกรจากผู้คนเมื่อเธอบินลงมายังพื้นโลกปีกสีดำที่อยู่กลางหลังของเธอก็ค่อยๆหดกลับไปยังหลังของเธอท้องนภาค่อยๆกลับเป็นสีฟ้าอย่างเดิมผมของเธอจากสีขาวก็เปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลจากตาสีแดงก็เปลื่อนเป็นสีน้ำตาลเช่นเดีอวกับสีผม เธอออกตัวเดินไปยังบ้านหลังหนึ่งทันทีเวลาผ่านไปราวๆครึ่งชั่วโมงหญิงสาวเดินมาหยุดอยู่หน้าบ้านหลังหนึ่งบ้านหลังนี้คือบ้านประจำตระกูลคุโรบะหญิงสาวเดินเข้าไปกดกริ่งบ้านประจำตระกูลคุโรบะทันทีไม่ช้าก็มีเสียงดังออกมาว่า
"มาหาใครครับ"เสียงของชายแก่ดังออกมาจากกริ่ง
"ชั้น ซาโตะ คุโรบะ ซาโตะ"หญิงสาวบอกชื่อของตัวเองไป
ไม่ช้าประตูบ้านก็ถูกเปิดออกปรากฤตร่างของชายแก่และสาวใช้จำนวนหนึ่งมายืนเรืยงเป็นแถวเป็นการต้อนรับการกลับมาของหญิงสาวนาม คุโบะ ซาโตะ ที่หายตัวไปถึงหนึ่งปีเต็มแล้วบัดนี้เธอได้กลับมาที่บ้านแล้ว เธอเดินเข้าไปในบ้านทันทีที่เธอเดินเข้าไปในบ้านสาวใช้ทั้งหลายก็ทำการโครงตัวลงพร้อมกับพูดว่ามันเป็น
"ยินดีต้อนรับกลับค่ะคุณหนู ซาโตะ"
เธอเดินผ่านไปอย่างเรียบง่ายไม่มีคำพูดตอบกลับแม้แต่น้อยไม่รู้ว่าเพราะอะไรเวลาอยู่นอกบ้านหรือต่อหน้าคนอื่นที่ไม้ใช้คนในบ้านเธอจะเป็นคนราเริงแต่ถ้าอยู่ที่บ้านจะกลายเป็นคนเงีอบๆใช้คำพูดแทนตัวว่า ข้า
เธอเดินขึ้นบันไดไปยังชั้นสามซึ่งมีห้องหนึ่งเป็นห้องนอนของเธอแต่ละหว่างทางที่จะไปห้องนอนของเธอดันเจอ ไคโตะ หรือ คุโรบะ ไคโตะ ซึ่งเป็นพี่ชายผาแฝดของเธอ
"ซาโตะ....."
"คะ ท่านพี่"เธอขานรับด่วยเสียงที่ราวกับไม้มีอะไรเกิดขึ้น
"ยังจะมีหน้ามาคะท่านพี่อยู่อีกหรอเล่นหายหน้าไปตั้งหนึ่งปีเต็มจะส่งข่าวมาบ้างก็ไม่ได้ลาซักคำก็ไม่มีมีก็แต่จดหมายฉบับเดียวเขียนข้อความสั้นๆว่า'แล้วพบกันอีกปีหน้านะคะท่านพี่'ไม่คิดหรอว่าคนเค้าจะเป็นห่วง"ไคโตะพูดอยู่ฝ่ายเดียวพูดจนคนฟังอย่าง ซาโตะ ถึงกับอึ้ง ตามจริงเธอจะโดนบ่นแบบนี้ทุกครั้งที่กลับมาจากโลกปีศาจแต่รอบนี้เธอรู้สึกแปลกๆรู้สึกว่ารอบนี้ที่เธอกลับมาพี่ชายของเธอดูเป็นห่วงเธอมากมากกว่าครั้งก่อนๆ เธอไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะอะไรและอยากจะรู้ด่วยแต่ก็ทำเป็นไม่สนใจอะไรและพูดคำคำหนึ่งด่วยสีหน้าสำนึกผิดว่า
"ท่านพี่ข้าขอโทษ"แค่คำสั้นๆที่เธอพูดออกมามันทำให้พี่ชายของเธอนามไคโตะมีสีหน้าที่ราเริงได้อีกคลั้ง
"งั้นข้าไปจัดของที่ห้องก่อนนะคะท่านพี่"ซาโตะพูดแล้วเดินไปยังห้องของตนที่อยู่ติดกับห้องของไคโตะ โดยมีไคโตะเดินตามไปติดๆ
"ท่านพี่ตามข้ามาทำไมคะ"เธอหยุดเดินแล้วหันกลับมาถามพี่ชายของตน
"พี่จะไปห้องซ้อมหน่ะ"ไคโตะพูดอย่างร่าเริง
"ครั้งนี้จะไปขโมยอะไรอีกหละคะ"ซาโตะพูดอย่างรู้ทันแต่ยังคงมาดนิ่งไว้อยู่
"ทำไมเธอถึงรู้ได้หล่ะ ว่าไม่เคือยเอาชนะเธอได้เลยนะ "ไตโตะพูดอย่างผิดหวังนิดนิด
"ข้าไปด้วยนะคะท่านพี่"คำพูดของซาโตะทำเอาผู้เป็นพี่ชายอย่างไคโตะต้องหัวทิ่มพื้นพร้อมกับรีบรุกขึ้นมาเพื่อจะบอกว่าไม่ให้เธอไปด้วยแต่เมื่อเค้ารุกขึ้นมาคนที่ต้องการที่จะพูดด้วยก็ได้หายเข้าห้องนอนของเธอไปแล้ว
ความคิดเห็น