(เปิดพรี) WHEELCHAIR / BLIND / AUTISTIC...and YOU พิการรัก [ YURI ]
ฉันเดินไม่ได้ค่ะ แต่ก็ยังมีสองมือไว้หากินอยู่ มันเลยไม่ได้แย่มากนัก หรือความจริงคือ ..แย่ไปกว่านี้ไม่ได้แล้วล่ะค่ะ / ฉันตาบอดค่ะ แต่ที่ฉันตาบอด ทำให้บางคนมาใยดีฉัน มันก็มีข้อดีเหมือนกันนะ
ผู้เข้าชมรวม
7,561
ผู้เข้าชมเดือนนี้
14
ผู้เข้าชมรวม
7.56K
อัปเดตล่าสุด : 18 เม.ย. 63 / 15:17 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
present
๑.๑
“หมดนี่เท่าไหร่”
“คะ?” ฉันถามลูกค้ารายใหม่ด้วยเสียงตกใจนิดๆ
คิดราคากันสนุกเลยนะคะ ถ้าเค้าจะเหมาทั้งหมดที่ฉันมี
“เท่านี้พอไหม”
“พะ.พอค่ะ อ่า..ขอไปแตกแบงก์ย่อยมาทอนก่อนนะคะ แปปนึ..”
“ไม่ต้อง”
อีกคนยื่นแบงก์พันหลายใบใส่มือฉันที่ทำหน้าเหวอ
เค้าไม่ได้สนใจฉันเท่าไหร่
แต่มองเด็กสาวกวาดของถักใส่เป้นักเรียนของตัวเองจนเกลี้ยงแผงฉัน ด้วยสายตารำคาญใจ
แล้วรีบผลักๆเธอให้รีบเดินเข้าไปในโรงพยาบาล
ฉันยังเหวออยู่ค่ะ..
แต่ต่อมาก็รู้สึกดีใจมากๆที่ขายหมด
( คุณกุมภ์ & เพรียง )
๑.๒
“ไอ้พิจิก”
“ไรมึง..”
“พี่สาวกูพึ่งกลับจากซานฟรานซิสโก เพราะโดนรถชนแล้วเศษกระจกทำให้ตาบอด แล้วต้องลาออกจากงานที่นั่นกะทันหัน
มึงจำได้ไหมปีก่อนมึงเคยไปเจอพี่สาวกู เพราะแวะไปเอารายงานที่บ้านกูอ่ะ..”
คำพูดร่ายยาวของเพื่อนทำฉันเลิกสนใจที่จะเลือกสีกัมมี่แบร์ในซอง ก่อนจะมองไอ้นาวีหนึ่งในเพื่อนสนิทในกลุ่ม
ด้วยสายตา ‘แล้วยังไงของมึง’ ใส่มัน ฉันไม่แยแสใดๆต่อการที่พี่สาวมันดันเกิดมาตาบอดขึ้นมา
จนไอ้ต้นกล้าเพื่อนอีกคนของกลุ่มเอาศอกมาถองให้ฉันอย่าเหี้ยให้มันมากนัก
“เออ
แต่กูลืมหน้าพี่สาวมึงไปแล้ว” ฉันตอบตามตรง “..ทำไม”
“ตอนมึงไป
พี่สาวกูจ้องมึงนานมาก แล้วหลังจากมึงกลับไปเค้าก็ขอเฟสมึงกับกู”
“..มึงไม่เห็นเคยบอกเหี้ยไรกูเลยนะ
หวง?”
“เออดิ
แต่ตอนนี้กูอยากให้เค้าได้เจอคนที่เคยชอบแบบมึง ไปให้กำลังใจเค้าหน่อยได้ป่ะ”
“กูไม่ว่าง” ฉันตอบหน้าตาย
ผัวะ!!!
วินาทีต่อมาหน้าฉันสะบัดจากแรงหมัดของเพื่อน
ทำเอาเกือบหล่นเก้าอี้
( พิจิก & เนตรนาค )
ผลงานอื่นๆ ของ Ohmy / หวัง อันเล่อ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Ohmy / หวัง อันเล่อ
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยมยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น