คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ลงสมัคเข้าร่วมเทศกาล
บทที่ 1
สายฟ้าาสวรร์
เทศาลล่าสมบัิะถูัึ้นเป็นประำทุปี
มันเป็นเทศาลที่ทาวนเ้าเมือให้วามสนใมาที่สุ
ทำให้ื่อเสียอมันัไปไลถึเมือบริเวใล้เีย
ในสายาอเทียนหล แม้ะใ้ำว่าเทศาลนำหน้า แ่มันือารนำเอาเ็อัริยะอแ่ละระูลไปปล่อยในป่าเพื่อเอาีวิรอมาว่า
สถานที่ัานเทศาลือป่าทาเหนือ
เป็นป่าที่เ็มไป้วยวามลึลับ
เยมีำนานมามายเี่ยวับป่าทาเหนือ
ว่าันว่ามันเยเป็นที่ั้อนรโบราที่เยเริรุ่เรือเมื่อหลายพันปีมา่อน
ถึแม้ว่านรโบราะล่มสลายไปนานแล้ว
แ่สมบัิยัุ่อนอยู่ มันไม่ไ้สลายหายไปามาลเวลาเหมือนับนรโบรา
มีผู้เ้าร่วมมามายที่รอีวิลับออมาไ้พร้อมับสมบัิบาิ้นที่มีุ่า
และพลัอพวมัน็เพิ่มึ้นราวับิปี ทำให้เส้นทาในอนาอมันรุ่โรน์
ในทาลับัน
มีนมามายที่ไม่ไ้ลับออมา พวมันล้วนถูับีวิอยู่ในป่า
แม้ว่าเทศาลนี้ะสร้าอัริยะเหนืออัริยะึ้นมาหลายน
แ่็มีำนวนอัริยะไม่น้อยเ่นันที่ายอยู่ภายในป่า และะไม่มีวันไ้ลับระูลอีลอาล
มันือเทศาลเสี่ยโมาว่าล่าสมบัิ...
เทียนหลลืมาึ้นหลัาิทบทวนเรื่อราวเี่ยวับเทศาลล่าสมบัิามวามเ้าใอมัน
ผู้เ้าร่วมเทศาลล่าสมบัิะมีอยู่สอประเภท
ประเภทแรือพวที่ไปเป็นลุ่มหรือระูล
ประเภทนี้ะมีโอาสรอีวิสูว่าประเภทที่สอมาหลายเท่าเพราะหาเป็นอะไรึ้นมา็ยัมีนในลุ่มอยให้วาม่วยเหลือ
ประเภทที่สอือพวายเี่ยว
นพวนี้ะ้อเสี่ยีวิ้วยัวนเียว แ่้อีือไม่มีัวอะไรมาอยเะะ
และหาพบเออะไร็เ็บเอาไว้ไ้เลย ไม่้อแบ่ปันใรอื่น
สำหรับเทียนหล
สามารถบอไ้ว่ามันือประเภทที่สอ
ในสายาอมันารไปเป็นลุ่ม่วยเพิ่มโอาสรอีวิไ้็ริ แ่หานในลุ่มเป็นอะไรไปภาระะเพิ่มึ้นมาเปล่าๆ
้ำยัเลื่อนไหวอย่าอิสระไม่ไ้อี้วย
แม้ว้าารไปนเียวะเป็นเรื่ออันราย
แ่เทียนหลมั่นใในวามสามารถอมันว่ามันสามารถเอาัวรอไ้
เสียโหวเหวโวยวายเริ่มัึ้นเรื่อยๆ
เทียนหลเยหน้าอนเอึ้น
่อนะพบับฝูนำนวนมามายมหาศาลระุันอยู่ที่เียว
อนนี้มันอยู่หน้าวนเ้าเมือ
สถานที่รับสมัผู้เ้าร่วมานเทศาล
โยปิแล้วผู้ที่มาะเป็นผู้สูอายุมาว่า
พวมันล้วนเป็นพ่อบ้านอแ่ละระูล และมาเพื่อนำรายื่อบุลที่ทาระูลัรอเรียบร้อยแล้วมาลสมั
มีนบานที่เหมือนเทียนหล
หลายนมาที่นี้นเียว แ่ส่วนให่ะถูไล่ออไปะมาว่า เพราะอายุอพวมันเินเ์
เทศาลนี้ไม่ใ่ว่ามันไม่ำัอายุ
นที่อายุมาว่าสิบสี่ปีะไม่มีสิทธิ์เ้าร่วมานเทศาลโยเ็า
สำหรับเมือบัวเพลิแห่นี้หาอายุ่ำว่าสิบสี่และบรรลุั้นหลอมรวมลมปราระับห้าึ้นไปะถูนับว่าเป็นอัริยะ
้วยวิธีอะไรบาอย่า
ผู้รวารหน้าประูสามารถบ่บออายุอผู้เ้าร่วมไ้้วยารวาามอเพียพริบา
สอั่วโม่อมา
หลัายืนหลับไปหลาย่อหลายรอบ
ในที่สุ็ถึิวอมัน
เทียนหลเินไปยัเบื้อหน้าอผู้รวาร
“ท่านสามารถผ่านไปไ้” ผู้รวารล่าว้วยวามนอบน้อม
เทียนหลพยัหน้า่อนะเินเ้าไปอย่ารวเร็วพร้อมสาส่อสายาอนเอไปทั่วบริเว
ูเหมือนว่าภายในวนะ่อน้าเียบสบไม่โหวเหวโวยวายเหมือน้านอ
ภายในวนล้วนเ็มไป้วยเ็หนุ่มสาวรุ่นราวเียวลับเทียนหล
พวมันล้วนมีใบหน้าหยิ่ทะนประับอยู่
ั้นอนารสมั็่ายๆ
ไม่มีอะไรับ้อน
แ่ประทับลายมือ้วยเลือเล็น้อยเพื่อยืนยันว่าบุลนี้ไ้ลื่อเ้าร่วมในปีนี้ไปแล้ว
เพราะใน่วีวิอนผู้หนึ่ะสามารถเ้าร่วมไ้เพียรั้เียวเท่านั้น
ผู้ทำารประทับรอยเลือือายรานหนึ่ที่มีใบหน้าุัน
ูเหมือนว่ามันะแบโลทั้ใบเอาไว้บนบ่า
“น่อไป” ายราะโนเสียั
มอไปยัเทียนหลที่้าวเท้าเ้ามาเบื้อหน้า
“มาาระูลไหน?” ายราถาม
“ระูลเทียนรับ” เทียนหลอบลับสั้นๆ มันไม่ไ้ทำอะไรมาอี
หลัาประทับราเสร็แล้ว็แ่รอ้อมูลนิๆ หน่อยๆ เท่านั้น
เมื่อัารทุอย่าหมสิ้นแล้ว
มัน็ไม่มีธุระอะไราที่นี้อี
ความคิดเห็น