คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : chapter บทนำ
๐CURSE คำสาปมรณะ๐
CHAPTER บทนำ
เสียงโหยหวนกรีดร้อง
น้ำตารินอาบแก้ม...
ความเงียบกลับคืน
สีเลือดย้อมดิน...
ชีวาดับดิ้น
สุดสิ้น "คำสาป"
คำพิพากษาจากพระเจ้า
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
"จับกุมนางแม่มดซูซานน่าห์ได้หรือยัง? "
" ยังมิได้เลย พะย่ะค่ะ "
" แล้วกองกำลังเล่า เป็นอย่างไรบ้าง "
" เราสูญเสียกองกำลังไปกว่าครึ่งแล้ว พะย่ะค่ะ "
" เห็นทีคราวนี้ ข้าคงนิ่งเฉยอยู่ไม่ได้ โอมาห์น! เจ้าจงเตรียมศาสตราวุธและ
อาชาไนยไว้ให้พร้อม ข้าจะต่อกรกับนางเอง "
" รับด้วยเกล้า พะย่ะค่ะ "
สิ้นเสียงบัญชา โอมาห์น ทหารเอกคนสนิท รีบตระเตรียมศาสตราวุธและ
อาชาไนยประจำองค์กษัตริย์ เห็นทีคราวนี้สงครามคงมีการเสียเลือดครั้งยิ่งใหญ่เป็น
แน่ ฝ่ายหนึ่ง คือ กษัตริย์นักรบ ผู้ที่ได้รับสมญานามว่าเป็นมหาราช และอีกฝ่ายหนึ่ง
คือ นางแม่มดที่ถูกกล่าวขวัญว่าเป็นผู้ชั่วร้ายที่สุดในประวัติศาสตร์ แล้วฝ่ายไหนล่ะ?
คือ ผู้ที่จะได้รับรอยยิ้มจากพระเจ้าในการสงครามครั้งนี้!! และแล้วแสงไฟจากคบ
เพลิงตามทางเดินที่ทอดยาวได้มอดลง พร้อมกับกลืนร่างของโอมาห์นค่อยๆหาย
เข้าไปในความมืดมิดนั้น ทีละนิด ทีละนิด!!
********************************
ยามราตรี ค่ำคืนที่ไร้ซึ่งแสงดาวบนฟากฟ้าแม้เพียงน้อยนิด บุรุษใหญ่วัยกลางคน
ย่ำเดินบนทางเดินที่ทอดยาว อาศัยเพียงแสงไฟจากคบเพลิงที่ถืออยู่ เผยให้เห็นถึง
รูปโฉมอันงดงามราวกับรุ่นหนุ่ม โครงหน้าเรียวรับกับดวงตาคม แต่ซ่อนความหวาน
จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากอิ่มเอิบออกสีชมพูระเรื่อ ผิวพรรณหยาบกระด้างเล็กน้อย
อีกทั้งยังมีกล้ามเนื้อพอกพูน แสดงให้เห็นถึงความแข็งแรง กำยำเยี่ยงชายชาติทหาร
เสียงโลหะกระทบกันระหว่างศาสตราวุธคู่กายกับชุดเกราะที่ทำจากเหล็กกล้าอย่างดี
เกิดเป็นท่วงทำนองแห่งความเร่งรีบดั่งใจของบุรุษผู้นั้น ที่ปรารถนาจะพบหน้านาง
อันเป็นที่รัก ไม่ช้านานเสียงฝีเท้าจึงหยุดลงหน้าห้องหนึ่ง เขาค่อยๆเปิดประตูเข้าไป
ข้างในด้วยความระมัดระวัง เกรงว่าคนข้างในจะรับรู้ถึงการมา ของตน
" ท่านพี่ กลับมาแล้วหรือเพคะ? " เสียงหวานของหญิงสาวผู้เป็นดั่งดวงใจเอ่ยถาม
ขึ้นด้วยความห่วงใย
โมนาร์ช กษัตริย์แห่งนครฟิคอร่า ผู้เป็นเหนือหัวของประชาชนหลายแคว้น ผู้เป็น
กษัตริย์นักรบอันเกีรยงไกร ใครเลยจะรู้ว่า พระองค์ทรงรักมเหสีคนนี้ยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด
มเหสีกลอเรีย ธิดาแห่งเจ้าผู้ครองแคว้นแอมโบรเซีย แคว้นที่เป็นแหล่งอู่ข้าวอู่น้ำ
ของนครที่สำคัญ พระนางมีรูปโฉมงดงามยิ่งกว่าหญิงอื่นใดทั่วหล้า แต่หาใช่รูปโฉม
นี้ไม่ที่พระองค์ทรงรัก ความดีและความอ่อนหวานต่างหากเล่า ที่ทำให้พระองค์ทรง
ยากที่จะหักห้ามใจมิให้ลุ่มหลง ตกลงสู่ห้วงแห่งความรักของพระนาง จนยากที่จะ
ถอนตัว
" กลอเรีย ศึกครั้งนี้ใหญ่หลวงนัก บางทีข้าอาจ.... " นิ้วเรียวงามแตะที่ริมฝีปาก
ของสวามีเป็นเชิงขอร้อง
" ท่านพี่อย่าพูดเลยเพคะ น้องขอร้อง ถึงแม้การสงครามจะยิ่งใหญ่และยากเย็นสัก
เพียงใด แต่น้องรู้ว่าท่านพี่จะต้องกลับมาหาน้องและลูกพร้อมด้วยชัยชนะจาก
สงครามใช่ไหมเพคะ? "
กษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ไม่ตอบอันใด เพียงแต่มองดวงหน้างามที่อยู่ตรงหน้าด้วยความ
สิเน่หา ข้ามิอยากจากเจ้าและลูกไปหรอก แต่ด้วยภาระหน้าที่อันยิ่งใหญ่ของบ้าน
เมือง ข้าจำเป็นต้องทำแบบนั้น บางทีศึกคราวนี้ข้าอาจจะมิได้กลับมาอีกเลย ยิ่งคิด
ดังนั้น เขาก็ยิ่งปวดใจ เมื่อมเหสีกลอเรียเห็นบุรุษเบื้องหน้าไม่ตรัสอัน
ใด กลับขรึม แม้ท่าทีภายนอกจะนิ่งเฉย แต่ภายในกลับแฝงด้วยความ
เศร้าใจ พระนางรู้ ถึงแม้คำพูด น้ำเสียงหรืออาการอาจสั่งให้แสดงดั่งใจ
ต้องการได้ แต่แววตาเท่านั้นที่ไม่สามารถบังคับกันได้ พระนางจึงเข้า
ใจและไม่เอื้อนเอ่ยอันใดอีก
" กลอเรีย เจ้าว่า ลูกของเราจะเป็นชายหรือหญิง " เมื่อความเงียบ
อันชวนอึดอัดใจบังเกิดขึ้น โมนาร์ชจึงกล่าวทำลายความเงียบนั้น
" แล้วท่านพี่ว่าอย่างไรเพคะ? "
" ลูกของเราจะต้องเป็นชาย และเมื่อโตขึ้น เขาต้องเป็นบุรุษผู้ยิ่ง
ใหญ่และเก่งกาจ หาใครเทียบเทียมได้ ข้าขอตั้งชื่อของลูกข้า ว่า
ชาร์ละเมน นักรบผู้ยิ่งใหญ่ "
ความคิดเห็น