คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : chapter one: เริ่มต้นใหม่.. ในรั้วโรงเรียน(เก่า)
" นี่ๆๆเธอ เธอมีแฟนหรือยังอ่ะ?"
" ถามทำไมหรอ? "
" เปล่าหรอก แค่อยากรู้อ่ะ "
" ยังไม่มีหรอก มีแต่คนที่แอบชอบเท่านั้น "
**********************************
" ไอร์ เช้าแล้ว "
"......z.z.ZZZ....Z.zZ..z .. "
" ไอร์ ตื่นได้แล้ว เช้าแล้ว "
"......... z...ZZ..Z.z.z.. "
" ไอ้ไอร์ ตื่นได้แล้วโว้ย!!! จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน "
"...Z..Zzz...zzZZ....Zz.. "
" ไม่ตื่นใช่ไหม งั้นต้องเจอแบบนี้ "
ซ่า!!!!!!!!!!!!
" ไอ้พี่เอบ้า! อยู่ดีๆๆเอาน้ำมาสาดทำไม ยังไม่ถึงสงกรานต์นะเฟ้ย ดูซิตัวเปียก
เลย "
" สมน้ำหน้า ก็แกไม่ยอมตื่นนี่หว่า แม่ให้มาเรียกไปกินข้าว เมื่อคืนนี้แกแอบแช
ทจนดึกอีกแล้วใช่ไหม? ฉันจะไปฟ้องแม่ "
" จะไปไหนก็ไปเลย ยังไงแม่ก็ไม่เชื่อตัวเองหรอก แบร่ เชิญไปฟ้องเถอะย่ะ "
" ก็ได้ ว่าแต่ว่า ฉันไม่อยากโดนทำโทษตอนวันเปิดเทอมหรอกนะ ฮ่าๆๆๆ "
" ตายแล้ว ! ต้องรีบไปอาบน้ำและ "
ฉัน ไอร์ลดา หรือที่ตาพี่เอบ้าเรียกสั้นๆๆว่า ไอร์ เราเป็นพี่น้องกันค่ะ คลานตามกัน
มาเลยก็ว่าได้ แต่นิสัยไม่ค่อยเหมือนกันหรอกนะ เพราะว่าฉันนิสัยดีกว่าตาพี่เอบ้าแน่
นอน ดูมันสิ ทำกับน้องสาวสุดที่รักอย่างนี้ได้ยังไง ยังไม่ถึงวันสงกรานต์สักหน่อย
เฮ้ย! ตายแล้ว มัวแต่เม้าท์เพลิน ต้องรีบและ เดี๋ยวไปโรงเรียนวันเปิดเทอมแรกไม่
ทัน "
" แม่จ๋า ดูพี่เอดิ มันแกล้งไอร์อ่ะ เอาน้ำสาดไอร์ด้วยแหละ " เมื่อลงมาทานอาหาร
เช้า ฉันจึงได้โอกาสฟ้องแม่ซะเลย
" แม่อย่าไปฟังไอ้ไอร์มันนะ มันอ่ะแหละไม่ยอมตื่น เอก็เลยเอาน้ำสาดมันซะ
เลย โทษเอไม่ได้นะ " พี่เอเลยฟ้องกลับ พร้อมกลับส่งสายตาที่สุดแสนจะยียวนกวน
อารมณ์ขั้นรุนแรง
( ^_^) vs (*.* )+++
พี่เอ ไอร์
" ว่าแต่ว่า ไอร์ไม่รีบไปโรงเรียนหรอลูก ตอนนี้มันก็สายแล้วนะ เดี๋ยวไปไม่ทัน
หรอก " คุณแม่สุดที่รักเตือนลูกสาวด้วยความหวังดี
" กรี๊ด..ดดดด.ดดดด. แม่จ๋า ไอร์ไปแล้วนะ รักแม่ที่สุดเลย " ฉันพูดพลางเข้าไป
หอมแก้มแม่สลับซ้ายขวา เพราะมันเป็นกิจวัตรที่พวกเราทุกคนต้องทำก่อนออกจาก
บ้าน
" ไอ้พี่เอ ขับรถไปส่งไอร์ซะดีๆๆ ไม่งั้น...หึๆๆๆๆ " ระวังไว้เถอะ ไอ้พี่เอ แค้นหนนี้
ยังไงมันต้องชำระ คิดในใจ พลางส่งสายตาอาฆาตอย่างรุนแรงไปให้ เหมือนกับว่า
ถ้าแกไม่ส่งฉัน แกจะเจอดี ฮ่าๆๆ
เหมือนกับว่า พี่เอรู้สึกถึงกระแสจิตได้ในน้ำเสียงของฉัน จึงรีบวิ่งไปที่รถแล้ว
สตาร์ทเครื่องรอทันที สงสัยกลัวปอบไปจับไส้แล้วสาวให้กากิน ( ไม่กล้ากิน
เอง เดี๋ยวปากเปื้อน )
" ดีมาก ต้องให้ได้อย่างนี้ซิ ไอ้พี่เอ หุๆๆๆ " อย่างนี้ค่อยน่ารักหน่อย สม
แล้วที่เป็นพี่ชายเรา เมื่อคิดได้แล้วก็รีบวิ่งไปที่รถ
ลืมแนะนำไป ไอ้พี่เอ หรือ นาย อัครพล เลิศพิทักษ์กุล ตอนนี้มันเรียนอยู่ที่
มหาวิทยาลัยของรัฐบาลที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง ก็นับว่ามันเก่งอ่ะนะที่สอบเข้าได้
เพราะว่ามหาวิทยาลัยนี้สิ คู่แข่งเป็นหมื่นเลย มันเรียนอยู่คณะวิศวกรรมไฟฟ้า ปีหนึ่ง
แต่ด้วยหน้าตาอันสุดแสนจะหล่อเหลา มันจึงได้รับโหวตให้เป็นเดือนคณะด้วยแหละ
อย่างว่า ได้อย่างก็ต้องเสียอย่าง หน้าตาหล่อ แต่นิสัยนี่สิสุดแสนจะกวนอารมณ์
อย่างแรง เฮ้อ!! พี่ชายใครก็ไม่รู้
และแล้ว เสียงพี่ชายตัวดีของฉันก็ดังขึ้นมาขัดอารมณ์เคลิ้มๆๆของฉันอย่าง
รุนแรง โอ๊ย !! มันจะขัดอะไรนักหนาเนี่ย
" ไอ้ไอร์ ถึงแล้วอ่ะ โรงเรียนของแก เดี๋ยวเย็นนี้ฉันมารับนะ "
หลังจากพูดจบ ไอ้พี่เอ พี่ชายที่แสนดีของฉัน ก็ปล่อยฉันลง ตรงหน้าโรงเรียน
แล้วทำไมมันไม่ไปส่งฉันในโรงเรียนวะ หา? ไม่อยากเดินให้เมื่อยตุ้ม สรุป คือว่า ขี้
เกียจนั่นแหละ เอาวะ เดินก็เดิน แต่ก็ดีนะที่มันอุตส่าห์เหยียบมาให้ ไม่งั้น วันนี้ฉันคง
ต้องไปกราบไหว้ฟ้าดินอย่างเคย
ขอต้อนรับเข้าสู่ St.MARRY
welcome to St. MARRY
และนี่แหละ โรงเรียนของฉัน ที่ที่ฉันจะต้องมาเรียนอีกตั้ง 3 ปี เฮ้อ!!!!
ความคิดเห็น