ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 002 : ดินแดนที่ถูกทอดทิ้ง
"สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับสู่ Realm ค่ะ ชั้นมาริสาค่ะเป็นพนักงานต้อนรับผู้เล่นใหม่" ในห้องโล่งสีขาวมีเพียงหญิงสาวปรากฎตรงหน้าเขา "กรุณาตั้งชื่อในเกมด้วยค่ะ"
"ลูคัส" ชายหนุ่มตอบอย่างไม่คิดมาก
"ค่ะคุณลูคัสชื่อนี้สามารถใช้ได้นะคะและก็ยินดีด้วยที่สามารถตอบคำถามในงานอีเวนท์ได้อย่างถูกต้อง นี่คือของรางวัลค่ะ" มาริสาแบมือของเธอ ทันใดนั้นม้วนกระดาษม้วนหนึึ่งก็ปรากฎบนเมือเธอ
"นี่คือกระดาษพันธค่ะ คุณลูคัสสามารถใช้ได้ตอนระดับ 50 ขึ้นไปนะคะส่วนรายละเอียดขอไม่บอกนะคะ" มาริสายื่นม้วนกระดาษให้แก่ลูคัส "ทางระบบจะแจกยุทโธปกรณ์เริ่มต้นให้ค่ะ เป็นอาวุธ 1 ประเภทกับชุดเกราะ 1 ประเภทค่ะ ไม่ทราบว่าคุณลูคัสต้องการอาวุธประเภทอะไรคะ"
"มีผ้าไหมครับ" ลูคัสถาม
"เออ... ชั้นว่านั่นไม่ใช่อาวุธนะคะ" มาริสาเริ่มขมวดคิ้ว
"ขอเป็นผ้าพันมือ 2 เส้นครับ" ลูคัสยังคงตอบคำเดิม ในมือของมาริสาก็ปรากฎผ้ายาวสองผืนจากนั้นเธอก็ยื่นให้แก่ชายหนุ่ม
"ไม่ทราบว่าต้องการชุดเกราะแบบไหนคะ คุณลูคัสสามารถเลือกลักษะของชุดเกราะได้ค่ะ ไม่ว่าจะเป็นเกราะหนัก เกราะเบา หรือจะเป็นพวกชุดคลุมก็ได้ค่ะ"
"ผมขอเสือยืดกับกางเกงสบายๆละกันครับ"
"ชั้นว่านั่นไม่ใช่ชุดเกราะนะคะ !" มาริสากระแทกเสียง เธอคิดว่าชายตรงหน้ากำลังกวนอารมณ์เธออยู่ "ไม่เลือกอย่างอื่นหรอคะ !"
"เสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นนี่แหละครับ ใส่สบายดี" เมื่อมาริสาได้ยินคำตอบของชายหนุ่มแล้ว เธอก็ส่งเสียงจึ๊ออกมาเบาๆ ทันใดนั้นร่างของชายหนุ่มก็มีเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงขาสั้นสีเทาปรากฎขึ้นซึ่งไม่ต่างจากเดิมเท่าไหร่
"การสุ่มอาณาจักรนั้นขึ้นอยู่กับการตอบคำถาม ลักษณะของยุทโธปกรณ์ที่คุณเลือก การตรวจสอบของระบบ และก็อารมณ์ของพนักงานนะคะ" มาริสาปั้นยิ้ม เป็นรอยยิ้มที่ดูไม่เป็นธรรมชาติอย่างเห็นได้ชัด เธอยื่นมือไปสัมผัสที่หน้าอกของชายหนุ่ม จากนั้นร่างของลูคัสจะหายไป
"โอ๊ยยยยย อยากจะบ้าตาย" มาริสาระบายอารมณ์อย่างหัวเสีย
ท่ามกลางสายลมที่พัดผ่านลูคัสปรากฎตัวที่ทุ่งเนินโล่งกว้าง สายลมพัดต้นหญ้าราวกลับคลื่นทะเล หมองจางทำให้ที่แห่งนี้ดูลึกลับ แม้ว่าลูคัสจะรู้จักเทคโนโลยีต่างๆก็ใช่ว่าจะเคยเล่นเกม เขาลองขยับตามส่วนต่างๆ ร่างกายของเขาตอบสนองราวกับว่าน่าคือโลกจริง นับว่าคนออกแบบเกมืำออกมาได้อย่างไร้ที่ติ ! ลูคัสหมุนตัวมองไปรอบๆ เขาต้องคิ้วขมวดเพราะแทบจะไม่มีคนหรือสิ่งมีชีวิตเลย
ก๊าซซซซซซซซซซซซซซซซซซ
มังกรเหล็กสามหัว สัตว์อสูรระดับราชาระดับ 95 จู่โจม หากถูกสังหารค่าประสบการณ์จะลดลง 75%
เมื่อมีแขกมาเยือน มังกรสามหัวก็ออกมาต้อนรับเขาทันที ร่างของมันมีขนาดใหญ่มหึมา ถ้านับแค่เท้าองมันก็เทียบได้กับสนามฟุตบอลเลยทีเดียว ! มังกรทิ้งตัวลงมาจากฟากฟ้าทำให้พื้นดินสั่นไหวอย่างรุนแรงราวกับอุกกาบาตยักษ์ตกลงมา เหตุเป็นเช่นน้นเพราะน้ำหนักตัวมันมีถึง 8,500 ตัน !!! โดยไม่รอช้ามันใช้กรงเล็บของมันเข้าจู่โจมทันที
ลูคัสยังคงเยือกเย็น ในวินาทีนี้เขาความสามารถของเขามาใช้มือทั้งสองข้างวาดอย่างงดงาม กระบวนท่าของชายหนุ่มนั้นดูแข็งแกร่ง แต่ในวินาทีที่เกิดการปะทะ...
92,600 !!
ผู้เล่นลูคัสได้เสียชีวิต เนื่องจากผู้เล่นไม่มีค่าประสบการณ์จะถูกหักเงิน 1000 เหรียญ เนื่อจากผู้เล่นมีเงินไม่พอระดับของผู้เล่นได้กลายเป็น -2
ลูคัสนั่งมองหน้าต่างไอเทมและข้อมูลส่วนตัวของตนเอง เขาพบว่าเงินที่ให้มาตอนเริมที่ให้มานั้นหมดเกลี้ยงกับระดับของเขาที่ติดลบ การประทะกับมังกรตรงๆไม่ใช่เรื่องดีเลยเพราะด้านพละกำลังมังกรเป็นรองเพียงเผ่ายักษ์เท่านั้น แต่ด้านกายภาพยังเป็นที่หนึ่ง มิหนำซ้ำยังมีพลังเวทย์ที่รุนแรง ! ถึงแม้ว่าลูคัสจะใช้ธาตุไม้ในการตั้งรับแต่ก็แพ้ให้กับมังกรอยู่ดีเพราะถ้าเทียบพละกำลังกันเขานั้นไม่ต่างไปจากแมลงตัวเล็กๆ โชคดีที่ตอนชายหนุ่มฟื้นขึ้นมามังกรเหล็กสามหัวได้จากไปแล้ว
เขาเดินไปข้างหน้าเรื่อยๆเพราะเขาไม่มีกระทั่งแผนที่ หากอยู่เฉยๆมีหวังได้ถูกฆ่าอีกรอบแน่ๆ เมื่อเดินไปได้ซักพักลูคัสก็เดินมาหยุดอยู่หน้าป่าแห่งหนึ่ง เขาหยุดมองมันชั่วครู่ก่อนตัดสินใจตรงเข้าไป
กากอยทมิฬ จำนวน 36 ตัว สัตว์อสูรระดับ 63 จู่โจม หากผู้เล่นตายในป่าทมิฬระดับจะลดลง 1 ระดับ และฟื้นทันทีเมื่อตาย
อะไรวะเนี่ย !!!
เงาสีดำจำนวนมากเข้าจู่โจมอย่างรวดเร็ว ลูคัสไม่สามารถตอบโต้ได้มากนักเขาทำได้แค่เพียงปัดป้องเท่านั้น เพราะการจู่โจมของพวกมันทั้งรวดเร็วและเป็นระบบเหมือนค่ายกล นอกจากการบินโฉบแล้วข่วนบางตัวก็ใช้เวททำให้หินในบริเวณนั้นพุ่งเข้าใส่ชายหนุ่ม พวกมันยังสามารถใช้หางจู่โจมได้ราวหอก
ต่อให้ตัวเขาเองเก่งกาจขนาดไหนก็ไม่มั่นใจว่าจะสามารถรอกพ้นจากค่ายกลนี้ได้ ลูคัสเบี่ยงตัวหลบไปมาเมื่อได้จังหวะฝ่ามือขวาก็กระแทกเข้าใส่เงาสีดำที่กำลงพุ่งเข้ามาหาเขา
ในวินาทีที่กากอยพุ่งเข้ามา มือของลูคัสแบหงายราวมีดไหลผ่านไปบนกระดูกสันหลัง ชายหนุ่มเลือกที่จะสกัดการเคลื่อนไหวแทนที่จะกำจัดเป้าหมาย เพราะในช่วงแรกที่เขาปัดป้องพวกมันเขาพบว่าผิดมันมีความเข็งแกร่งไม่น้อยเลย ! กากอยที่พุ่งผ่านไปก็ร่วงลงพื้นราวกับว่าไร้ซึ่งปีก การสร้างความเสียหายที่กระดูกสันหลังทำให้มันไม่สามารถเคลื่อนไหวได้
เมื่อกากอยตัวอื่นเห็นว่าพวกของมันโดนเล่นงานก็ต่างพากันส่งเสียงร้องออกมา กากอยสองตัวพุ่งเข้ามาหาลูคัสจากสองทิศทาง มือของเขาทั้งสองข้างเบนทิศของสัตว์ร้ายทั้งสองแต่เขาประมาทไปเสียแล้ว ทันทีที่ลูคัสใช้แขนทั้งสองข้างมีกากอยที่แอบซ่อนอยู่แทงหางเข้าที่กลางอกของเขา
ผู้เล่นลูคัสเสียชีวิต เนื่องจากผู้เล่นตายในป่าทมิฬระดับจะลดลง 1 ระดับ และจะฟื้นทันทีที่ตาย
ผู้เล่นลูคัสเสียชีวิต เนื่องจากผู้เล่นตายในป่าทมิฬระดับจะลดลง 1 ระดับ และจะฟื้นทันทีที่ตาย
ผู้เล่นลูคัสเสียชีวิต เนื่องจากผู้เล่นตายในป่าทมิฬระดับจะลดลง 1 ระดับ และจะฟื้นทันทีที่ตาย
.....................................................................
เสียงของระบบที่ดังต่อเนื่องแต่ร่างกายของของก็ฟื้นขึ้นมาเรื่อย การโรมรันของฝูงกากอยทำให้เขาเริ่มหมดแรง ภาพเบื้อหน้าราวกับจุดจบของชีวิต สติของชายหนุ่มเริ่มหลุดรอย กับร่างของเขาที่กำลังโดนโจมตีนับไม่ท่วน
ฉึก ฉึก ฉึก ๆๆๆๆๆๆ
ลูคัสไม่สามารถรับรู้อะไรอีกแล้วดวงตาปิดลงและล้มลงไปกับพื้น
เมื่อลืมตาขึ้นลูคัสพบกองไฟเบื้องหน้า ลูคัสไม่สามารถลุกขึ้นได้เพราะเขามีบาดแผลเยอะมาก
"อย่าเพิ่งขยับนะ เราอุส่าทำแผลให้ เดี๋ยวปากแผลก็ฉีกหมดหรอก" ชายหนุ่มผมยาวเอ่ย
"ขอบคุณที่ช่วยไว้ครับ" ลูคัสมองไปทางชายหนุ่ม เขาไว้ผมทรงหางม้ายาว ด้านหลังมีคันธนูยาวและดวงตาที่ทอเป็นประกาย
"ไม่หรอก เราแค่บังเอิญผ่านมา" ชายนิรนามยิ้มให้ "แถวนี้มันอันตรายนะ ถ้าเราไม่ถ่ายทอดลมปราณให้เจ้าคงตายไปแล้ว เราจะให้แผนที่เจ้าเอาไว้หากมีแผนที่แล้วเจ้าคงจะออกจากที่นี่ง่ายขึ้น" ชายผมยาวเอามือล้วงเข้าไปในเสื้อก่อนยื้นม้วนแผนที่ให้
"เราต้องไปแล้ว" ชายนิรนามเอ่ยก่อนยืนขึ้น
"เดี๋ยวก่อน ! ช่วยบอกชื่อคุณหน่อยได้ไหม" ก่อนที่ชายคนนั้นจะเดินไปลูคัสรีบเอ่ยถาม
"เราชื่อเฟิ่งหยิง" พริบตาต่อมาร่างของเขาก็หายไป
ผู้เล่นลูคัสได้รับปราณอินทรีทองระดับต่ำ
"ลูคัส" ชายหนุ่มตอบอย่างไม่คิดมาก
"ค่ะคุณลูคัสชื่อนี้สามารถใช้ได้นะคะและก็ยินดีด้วยที่สามารถตอบคำถามในงานอีเวนท์ได้อย่างถูกต้อง นี่คือของรางวัลค่ะ" มาริสาแบมือของเธอ ทันใดนั้นม้วนกระดาษม้วนหนึึ่งก็ปรากฎบนเมือเธอ
"นี่คือกระดาษพันธค่ะ คุณลูคัสสามารถใช้ได้ตอนระดับ 50 ขึ้นไปนะคะส่วนรายละเอียดขอไม่บอกนะคะ" มาริสายื่นม้วนกระดาษให้แก่ลูคัส "ทางระบบจะแจกยุทโธปกรณ์เริ่มต้นให้ค่ะ เป็นอาวุธ 1 ประเภทกับชุดเกราะ 1 ประเภทค่ะ ไม่ทราบว่าคุณลูคัสต้องการอาวุธประเภทอะไรคะ"
"มีผ้าไหมครับ" ลูคัสถาม
"เออ... ชั้นว่านั่นไม่ใช่อาวุธนะคะ" มาริสาเริ่มขมวดคิ้ว
"ขอเป็นผ้าพันมือ 2 เส้นครับ" ลูคัสยังคงตอบคำเดิม ในมือของมาริสาก็ปรากฎผ้ายาวสองผืนจากนั้นเธอก็ยื่นให้แก่ชายหนุ่ม
"ไม่ทราบว่าต้องการชุดเกราะแบบไหนคะ คุณลูคัสสามารถเลือกลักษะของชุดเกราะได้ค่ะ ไม่ว่าจะเป็นเกราะหนัก เกราะเบา หรือจะเป็นพวกชุดคลุมก็ได้ค่ะ"
"ผมขอเสือยืดกับกางเกงสบายๆละกันครับ"
"ชั้นว่านั่นไม่ใช่ชุดเกราะนะคะ !" มาริสากระแทกเสียง เธอคิดว่าชายตรงหน้ากำลังกวนอารมณ์เธออยู่ "ไม่เลือกอย่างอื่นหรอคะ !"
"เสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นนี่แหละครับ ใส่สบายดี" เมื่อมาริสาได้ยินคำตอบของชายหนุ่มแล้ว เธอก็ส่งเสียงจึ๊ออกมาเบาๆ ทันใดนั้นร่างของชายหนุ่มก็มีเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงขาสั้นสีเทาปรากฎขึ้นซึ่งไม่ต่างจากเดิมเท่าไหร่
"การสุ่มอาณาจักรนั้นขึ้นอยู่กับการตอบคำถาม ลักษณะของยุทโธปกรณ์ที่คุณเลือก การตรวจสอบของระบบ และก็อารมณ์ของพนักงานนะคะ" มาริสาปั้นยิ้ม เป็นรอยยิ้มที่ดูไม่เป็นธรรมชาติอย่างเห็นได้ชัด เธอยื่นมือไปสัมผัสที่หน้าอกของชายหนุ่ม จากนั้นร่างของลูคัสจะหายไป
"โอ๊ยยยยย อยากจะบ้าตาย" มาริสาระบายอารมณ์อย่างหัวเสีย
ท่ามกลางสายลมที่พัดผ่านลูคัสปรากฎตัวที่ทุ่งเนินโล่งกว้าง สายลมพัดต้นหญ้าราวกลับคลื่นทะเล หมองจางทำให้ที่แห่งนี้ดูลึกลับ แม้ว่าลูคัสจะรู้จักเทคโนโลยีต่างๆก็ใช่ว่าจะเคยเล่นเกม เขาลองขยับตามส่วนต่างๆ ร่างกายของเขาตอบสนองราวกับว่าน่าคือโลกจริง นับว่าคนออกแบบเกมืำออกมาได้อย่างไร้ที่ติ ! ลูคัสหมุนตัวมองไปรอบๆ เขาต้องคิ้วขมวดเพราะแทบจะไม่มีคนหรือสิ่งมีชีวิตเลย
ก๊าซซซซซซซซซซซซซซซซซซ
มังกรเหล็กสามหัว สัตว์อสูรระดับราชาระดับ 95 จู่โจม หากถูกสังหารค่าประสบการณ์จะลดลง 75%
เมื่อมีแขกมาเยือน มังกรสามหัวก็ออกมาต้อนรับเขาทันที ร่างของมันมีขนาดใหญ่มหึมา ถ้านับแค่เท้าองมันก็เทียบได้กับสนามฟุตบอลเลยทีเดียว ! มังกรทิ้งตัวลงมาจากฟากฟ้าทำให้พื้นดินสั่นไหวอย่างรุนแรงราวกับอุกกาบาตยักษ์ตกลงมา เหตุเป็นเช่นน้นเพราะน้ำหนักตัวมันมีถึง 8,500 ตัน !!! โดยไม่รอช้ามันใช้กรงเล็บของมันเข้าจู่โจมทันที
ลูคัสยังคงเยือกเย็น ในวินาทีนี้เขาความสามารถของเขามาใช้มือทั้งสองข้างวาดอย่างงดงาม กระบวนท่าของชายหนุ่มนั้นดูแข็งแกร่ง แต่ในวินาทีที่เกิดการปะทะ...
92,600 !!
ผู้เล่นลูคัสได้เสียชีวิต เนื่องจากผู้เล่นไม่มีค่าประสบการณ์จะถูกหักเงิน 1000 เหรียญ เนื่อจากผู้เล่นมีเงินไม่พอระดับของผู้เล่นได้กลายเป็น -2
ลูคัสนั่งมองหน้าต่างไอเทมและข้อมูลส่วนตัวของตนเอง เขาพบว่าเงินที่ให้มาตอนเริมที่ให้มานั้นหมดเกลี้ยงกับระดับของเขาที่ติดลบ การประทะกับมังกรตรงๆไม่ใช่เรื่องดีเลยเพราะด้านพละกำลังมังกรเป็นรองเพียงเผ่ายักษ์เท่านั้น แต่ด้านกายภาพยังเป็นที่หนึ่ง มิหนำซ้ำยังมีพลังเวทย์ที่รุนแรง ! ถึงแม้ว่าลูคัสจะใช้ธาตุไม้ในการตั้งรับแต่ก็แพ้ให้กับมังกรอยู่ดีเพราะถ้าเทียบพละกำลังกันเขานั้นไม่ต่างไปจากแมลงตัวเล็กๆ โชคดีที่ตอนชายหนุ่มฟื้นขึ้นมามังกรเหล็กสามหัวได้จากไปแล้ว
เขาเดินไปข้างหน้าเรื่อยๆเพราะเขาไม่มีกระทั่งแผนที่ หากอยู่เฉยๆมีหวังได้ถูกฆ่าอีกรอบแน่ๆ เมื่อเดินไปได้ซักพักลูคัสก็เดินมาหยุดอยู่หน้าป่าแห่งหนึ่ง เขาหยุดมองมันชั่วครู่ก่อนตัดสินใจตรงเข้าไป
กากอยทมิฬ จำนวน 36 ตัว สัตว์อสูรระดับ 63 จู่โจม หากผู้เล่นตายในป่าทมิฬระดับจะลดลง 1 ระดับ และฟื้นทันทีเมื่อตาย
อะไรวะเนี่ย !!!
เงาสีดำจำนวนมากเข้าจู่โจมอย่างรวดเร็ว ลูคัสไม่สามารถตอบโต้ได้มากนักเขาทำได้แค่เพียงปัดป้องเท่านั้น เพราะการจู่โจมของพวกมันทั้งรวดเร็วและเป็นระบบเหมือนค่ายกล นอกจากการบินโฉบแล้วข่วนบางตัวก็ใช้เวททำให้หินในบริเวณนั้นพุ่งเข้าใส่ชายหนุ่ม พวกมันยังสามารถใช้หางจู่โจมได้ราวหอก
ต่อให้ตัวเขาเองเก่งกาจขนาดไหนก็ไม่มั่นใจว่าจะสามารถรอกพ้นจากค่ายกลนี้ได้ ลูคัสเบี่ยงตัวหลบไปมาเมื่อได้จังหวะฝ่ามือขวาก็กระแทกเข้าใส่เงาสีดำที่กำลงพุ่งเข้ามาหาเขา
ในวินาทีที่กากอยพุ่งเข้ามา มือของลูคัสแบหงายราวมีดไหลผ่านไปบนกระดูกสันหลัง ชายหนุ่มเลือกที่จะสกัดการเคลื่อนไหวแทนที่จะกำจัดเป้าหมาย เพราะในช่วงแรกที่เขาปัดป้องพวกมันเขาพบว่าผิดมันมีความเข็งแกร่งไม่น้อยเลย ! กากอยที่พุ่งผ่านไปก็ร่วงลงพื้นราวกับว่าไร้ซึ่งปีก การสร้างความเสียหายที่กระดูกสันหลังทำให้มันไม่สามารถเคลื่อนไหวได้
เมื่อกากอยตัวอื่นเห็นว่าพวกของมันโดนเล่นงานก็ต่างพากันส่งเสียงร้องออกมา กากอยสองตัวพุ่งเข้ามาหาลูคัสจากสองทิศทาง มือของเขาทั้งสองข้างเบนทิศของสัตว์ร้ายทั้งสองแต่เขาประมาทไปเสียแล้ว ทันทีที่ลูคัสใช้แขนทั้งสองข้างมีกากอยที่แอบซ่อนอยู่แทงหางเข้าที่กลางอกของเขา
ผู้เล่นลูคัสเสียชีวิต เนื่องจากผู้เล่นตายในป่าทมิฬระดับจะลดลง 1 ระดับ และจะฟื้นทันทีที่ตาย
ผู้เล่นลูคัสเสียชีวิต เนื่องจากผู้เล่นตายในป่าทมิฬระดับจะลดลง 1 ระดับ และจะฟื้นทันทีที่ตาย
ผู้เล่นลูคัสเสียชีวิต เนื่องจากผู้เล่นตายในป่าทมิฬระดับจะลดลง 1 ระดับ และจะฟื้นทันทีที่ตาย
.....................................................................
เสียงของระบบที่ดังต่อเนื่องแต่ร่างกายของของก็ฟื้นขึ้นมาเรื่อย การโรมรันของฝูงกากอยทำให้เขาเริ่มหมดแรง ภาพเบื้อหน้าราวกับจุดจบของชีวิต สติของชายหนุ่มเริ่มหลุดรอย กับร่างของเขาที่กำลังโดนโจมตีนับไม่ท่วน
ฉึก ฉึก ฉึก ๆๆๆๆๆๆ
ลูคัสไม่สามารถรับรู้อะไรอีกแล้วดวงตาปิดลงและล้มลงไปกับพื้น
เมื่อลืมตาขึ้นลูคัสพบกองไฟเบื้องหน้า ลูคัสไม่สามารถลุกขึ้นได้เพราะเขามีบาดแผลเยอะมาก
"อย่าเพิ่งขยับนะ เราอุส่าทำแผลให้ เดี๋ยวปากแผลก็ฉีกหมดหรอก" ชายหนุ่มผมยาวเอ่ย
"ขอบคุณที่ช่วยไว้ครับ" ลูคัสมองไปทางชายหนุ่ม เขาไว้ผมทรงหางม้ายาว ด้านหลังมีคันธนูยาวและดวงตาที่ทอเป็นประกาย
"ไม่หรอก เราแค่บังเอิญผ่านมา" ชายนิรนามยิ้มให้ "แถวนี้มันอันตรายนะ ถ้าเราไม่ถ่ายทอดลมปราณให้เจ้าคงตายไปแล้ว เราจะให้แผนที่เจ้าเอาไว้หากมีแผนที่แล้วเจ้าคงจะออกจากที่นี่ง่ายขึ้น" ชายผมยาวเอามือล้วงเข้าไปในเสื้อก่อนยื้นม้วนแผนที่ให้
"เราต้องไปแล้ว" ชายนิรนามเอ่ยก่อนยืนขึ้น
"เดี๋ยวก่อน ! ช่วยบอกชื่อคุณหน่อยได้ไหม" ก่อนที่ชายคนนั้นจะเดินไปลูคัสรีบเอ่ยถาม
"เราชื่อเฟิ่งหยิง" พริบตาต่อมาร่างของเขาก็หายไป
ผู้เล่นลูคัสได้รับปราณอินทรีทองระดับต่ำ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น