ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Realm Online

    ลำดับตอนที่ #2 : 001 : พักงาน ?

    • อัปเดตล่าสุด 16 มิ.ย. 55


                  เดลต้านั่งอยู่ในห้องในห้องซึงตรงข้ามเขามีชายวัยกลางคนที่กำลังจ้องมองผลรายงาน

                  "ปกติคุณทำหน้าที่ได้ดีมาตลอดโดยไม่ผิดพลาด" ชายวัยกลางคนพูดเสียงนิ่ง นิ้วมือทั้ง 5 ประสานกัน ดวงตานั้นจดจ้องไปยังชายหนุ่มที่นั่งเงียบอยู่้บื้องหน้า "มีอะไรจะแก้ตัวไหม ?"

                  "ไม่ครับ" เดลต้าตอบเสียงนิ่ง

                  "เอาเป็นว่าจากนี้ไปชั้นจะให้เธอลาพักงานแบบไม่มีกำหนดการไปก่อน" ชายวัยกลางคนถอนหายใจ "ไปพักผ่อนบ้างซะก็ดีนะ ไปได้แล้วชั้นมีธุระเยอะ"

                  "ครับ" เดลต้าตอบแล้วลุกเดินออกไป 

                  "เฮ้ เดลต้า !" เมื่อเดลต้าเดินออกจากห้องไม่นานก็มีเสียงของหญิงสาวดังขึ้นจากด้านหลัง

                  "ว่าไงเซต้า มีอะไรเหรอ" เดลต้าเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ

                  "ก็เป็นห่วงหน่ะสิ นึกว่าจะโดนหัวหน้าฆ่าทิ้งซะอีก" เซต้าทำแก้มป่อง

                  "หัวหน้าเขาไม่โหดขนาดนั้นหรอก เขาให้ผมพักงาน" เดลต้ายิ้มตอบ

                  "โห ! พักงาน ดีจังเลย  ชั้นนะอยากไปหาอะไรอร่อยข้างนอกกินมากเลย ฮือออ" เซต้าคอตก "ขอให้สนุกละกัน อิอิ ไว้กลับมาเมื่อไหร่เล่นไวโอลินให้ชั้นกับทีต้าฟังด้วยล่ะ"

                  หลังจากที่บอกลากันแล้วเดลต้าก็เดินไปที่ห้องของเขา เขาเลือกที่จะหยิบไวโอลินตัวโปรดของเขาไปด้วยเพราะนอกจากการต่อสู้แล้วเขาก็สีไวโอลินเป็นอย่างเดียวสัมภาระที่เก็บไปจึงมีไม่มาก เขาหยุดอยู่หน้าอาคารก่อนนึกถึงสถานที่ที่เขาต้องการจะไป

                   'ประเทศไทยงั้นหรอ...'






                   เครื่องบินได้ลงจอดในตอนบ่ายของประเทศไทย หลังจาที่ออกมาจากสนามบินแล้วชายหนุ่มก็ตรงไปขึ้นรถโดนสาร

                   "ไปโลตัสคอนโดครับ" เดลต้าทิ้งตัวลงบนรถ

                   "คุณไปเที่ยวไหนมาเหรอครับ" คนขับแท๊กซี่ถาม

                   "เปล่าครับผมมาจากโรมาเนีย" เดลต้าตอบอย่างสุภาพ

                   "อ่าวคุณเป็นคนต่างชาติหรอครับ คุณพูดไทยชัดมาก" คนขับรถพูดขึ้นอย่างตากใจ ไม่นานนักรถแท๊กซี่ก็ถูกจอดแถวสุขุมวิท เขายื่นเงินให้กับคนขับแท๊กซี่ก่อนเดินเข้าไปในคอนโด

                    ข้างในอาคารถูกตกแต่งอย่างหรูหราและเรียบง่าย โลตัสคอนโดเป็นคอนโดที่มีค่าห้องแพงที่สุดในประเทศเพราะมันดีกว่าโรงแรม 5 ดาวเสียอีก เมื่อเดลต้าเดินไปยังเคาเตอร์ก็ถูกพนักงานสาวจ้องตาหวาน

                    "เออ... ขอโทษนะครับผมจะมาซื้อห้องหน่ะครับ" เมื่อพนักงานสาวได้สติก็รีบตอบทันที

                    "คะ.. ค่ะ ไม่ทราบว่าอยากได้ห้องขนาดเท่าไห่คะ"

                    "เอาห้องแบบที่ดีที่สุดครับ"

                    "ค่ะ ห้องแกรนนะคะ ห้องแกรนจะเป็นห้องที่มีขนาดใหญ่ที่สุดและอยู่ชั้นบนสุดค่ะ ราคาอยู่ที่ 78 ล้านค่ะ เป็นห้อง 2 ชั้นค่ะมีสระว่ายน้ำส่วนตัว ถ้าลูกค้ายังไม่มีเงินพอ ห้องนี้จะผ่อน 0% 12 เดือนค่ะ"

                    "ไม่ผ่อนครับ" เดลต้าหยิบบัตรสีดำออกมาจากกระเป๋าสตางค์ของเขา จากนั้นพนักงานสาวก็เงียบลงทันทีก่อนรับไป

                    "ขอทราบชื่อคุณลูกค้าด้วยค่ะ"

                    "ลูคัส ซิลเวียครับ" เดลต้าโชว์พาสปอร์ตของเขาให้ดู ในปกติแล้วชื่อนี้จะใช้เวลาทำงานเพราะโดยตัวเขาเองนั้นปกติแล้วไม่มีชื่อกับนามสกุล เมื่อพนักงานจัดการเรียบร้อยลูคัสหรือเดลต้าก็ตรงขึ้นไปยังห้องของเขา ชายหนุ่มล้มตัวลงนอนบนเตียง เขานึกถึงภาพในอดีต

                    เดลต้าฝึกกำลังภายนอกและกำลังภายในตั้งแต่เด็ก ตัวเขานั้นถูกเลี้ยงมาโดยองค์กรทั้งฝีมือ กำลัง ความรู้ สิ่งเหล่านี้ถูกฝึกฝนเพิ่มพูนมาด้วยตัวเองตลอด แล้วตัวเขามาจากไหน

                     'เราเป็นใคร..'

                     ไม่มีทั้งชื่อ นามสกุล ไม่มีพ่อ แม่ ไม่มีแม้กระทั่งประวัติอยู่บนโลกนี้ เขาใช้ชีวิตอยู่ในองค์กรโดยไม่รู้อะไรเลย สิ่งที่เขารู้คือคำสั่ง เป้าหมาย หรือภารกิจเท่านั้น องค์กรไม่บอกเป้าหมายขององค์กรแก่เขาเลย หากสืบหรือทรยศองค์กรเขาก็จะโดนกำจัดทิ้ง การหนีจากองค์กรจึงเท่ากับการฆ่าตัวตาย


                     แล้วอย่างนี้ชีวิตเขาจะมีความหมายอะไรนอกจากสุนัขรับใช้หรือเครื่องจักรสังหาร ? 

                     เดลต้าตัดสินใจลุกออกจากเตียง เขาตัดสินใจเดินไปขึ้นรถไฟฟ้า bts เพื่อไปเดินเล่นและหาอะไรกินเพราะหากอยู่นิงๆคงไม่มีประโยชน์อะไร

                     บัตรดำขององค์กรนั้นสามารถใช้จ่ายได้ทุกอย่าง กระทั่งรถไฟฟ้า เขาเดินขึ้นไปบนขบวนรถที่มีผู้คนมากมาย ไม่ว่าจะไปทำงาน เรียนพิเศษ หรือ เที่ยวเล่น เมื่อรถไฟหยุดที่สถานีสยามผู้คนก็ต่างเดินลงกันส่วนใหญ่ เดลต้าจึงตัดสินใจลงที่สถานีนี้

                     ชายหนุ่มเดินเข้าไปในห้างชื่อดังภายในมีผู้คนพลุกพล่าน แต่ในวันนี้เยอะเป็นพิเศษ เบื้องหน้านั้นมีเวทีขนาดใหญ่ แต่เขาไม่สนใจจึงเดินผ่านไป ทันทีที่ชายหนุ่มเดินผ่านเวทีก็ถูกดึงข้อมือ

                     "เราได้ผู้โชคดีแล้วค่าาาา" เดลต้าดูกดึงขึ้นมาบนเวที ทันได้นั้นเสียงกรี็ดของสาวๆก็ดังขึ้น "ผู้โชคดีของเราเป็นหนุ่มหล่อค่ะ เพียงแค่ร่วมตอบคำถามกับเราก็จะได้รับรางวัลไปค่ะ ! ไม่ทราบว่าชื่ออะไรคะ" เดลต้าเห็นว่าไม่มีอะไรเสียหายเลยตามน้ำไปก่อน

                     "ลูคัสครับ" เดลต้ายิ้มตอบ

                     "ลูกครึ่งซะด้วย ! งั้นเรามาเรื่อกันเลยค่ะ คำถามคือหากต้องการชนะเกม Realm online นั้นต้องทำอย่างไร !" เดลต้ายิ้มเหงื่อตก เขาพยายามรักษาอาการตกใจของเขาไว้

                     "ครองโลกครับ" สิ้นเสียงของเขาทุกคนภายในงานก็เงียบงัน

                     "ถูกต้องค่ะ !! ต้องยึดครองดินแดนทุกดินแดนในเกมให้ได้ค่ะเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าครองโลกก็ว่าได้เลยค่ะ"

                     'อะไรวะเนี่ยยยยยยยยย = [   ]= เสือคถูกอีก'

                     "เพราะฉะนั้นก่อนอืนรับรางวัลพิเศษจากมีมี่ไปเลยค่ะ !" สิ้นเสียงหญิงสาวก็ประทับริมฝีปากลงบนแก้มของชายหนุ่ม หญิงสาวหลายคนต่างพากันเสียงกรี๊ดกร๊าด "และก็รับไปเลยค่ะ เครื่องเล่นเกมแบบใหญ่พิเศษค่ะ พร้อมกับแรร์ไอเทมค่ะ ! เชิญคุณลูคัสไปให้ข้อมูลกับเจ้าหน้าที่ด้วยค่ะ"

                     วันของลูคัสหมดลงอย่างรวดเร็ว หลังจากที่ทานข้าวเย็นเสร็จเขาก็ตรงกลับไปยังที่พักทันที เมื่อมาถึงที่พักเขาก็พบเครื่องเล่นเกมที่เป็นตู้ขนาดใหญ่วางอยู่หน้าประตู ชายหนุ่มขนมันเข้าไปวางไว้ในห้องแต่ตาของเขาก็สังเกตเห็นสิ่งที่ทำให้เขานึกถึงภารกิจเมื่อ 2 วันก่อน

                      'ของบริษัท REALM ?? คงมีความเกี่ยวข้องกับองค์กรสินะ' เดลต้าประกอบเครื่องเล่นเกมทันที เขาตรวจสอบระบบการทำงานของเครื่องนี้ทันที

                      ตัวเครื่องเล่นเกมเป็นแคปซูนขนาดใหญ่ที่ภายในประกอบด้วยเครื่องรับส่งคลื่นสมอง ตัวแปลงสัญญาณคลื่นสมองกับดิจิตอล และระบบคอมพิวเตอร์ เครื่องเล่นเกมนั้นจะประสภาพให้คล้ายกับการจำศีลทำให้คนเสียพลังงานน้อยที่สุด ระบบจะออฟไลน์อัตโนมัติเมื่อครบวลา 3 วัน ฯลฯ...............

                      เมื่อมั่นใจแล้วชายหนุ่มก็ลงไปนอนในเครื่องเล่นเกมทันที 


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×