FOX's marbles II

ลำดับตอนที่ #9 : [General] Aratos สงครามมนตราอสูร #2

ApplicationForm

“ ชีวิตของมนุษย์เกิดขึ้นได้จากเชื้อของพ่อผสมกับไข่ของแม่ ทำให้เกิดร่างกาย เกิดเซลส์ เกิดการทำงานของระบบต่างๆในร่างกาย เราจะไม่รู้สึกอะไรก็ต่อเมื่อร่างกายหยุดทำงาน เราคิดได้ มองเห็นได้ก็เพราะสมอง ดวงตา หู จมูก ปากทำงานร่วมกัน... แล้วแบบนี้จิตของมนุษย์จะมีความหมายอะไรล่ะ?.. ตายแล้วจะไปไหน? ตายแล้วจะยังมีความรู้สึก มีจิตวิญญานไหม? หากไร้ซึ่งร่างกายแล้วจิตวิญญาณจะเป็นอย่างไร? หากเกิดใหม่...เรา จะยังเป็นเราอยู่ไหม? การระลึกชาติได้คืออะไร? บลาาาา.... ”

บทบาทที่เลือก : บุคคลากรอื่นๆ — แพทย์สนาม(?)

ระดับพลังของผู้ใช้ : ระดับ 4

ผู้ใช้ธาตุ : แสง #HeroesNerverDie!

ชื่อ : เมอร์คีย์ (เมอร์คีอา) ดอคกอน ' MEKEA DAWKKON

ชื่อเรียก : เมอร์คีย์ / คีย์ / ฉายา: เมอร์ซี่ ' MERKEA / KI / MERCY (ว่าจะไม่เล่นแล้วนะคะ ถถถถ)

อายุ : 37 ปี

เพศ : ชาย

ลักษณะทางกายภาพ : ผมสีม่วง ดวงตาสีอำพัน ผิวซีดๆ ร่างโปร่งบาง สูง 186 เซน ต่อน้ำหนัก 79 กิโลกรัม

ประวัติ : บุตรชายเพียงคนเดียวของตระกูล ตระกูลของเขาเป็นอัศวินที่หลงเหลือเพียงไม่กี่คนในสมัยนี้ แต่เขากลับผันตัวไปเรียนด้านการแพทย์ ซึ่งพ่อแม่เขาก็ไม่ได้ว่าอะไร ออกจะดีใจด้วยซ้ำไป เขารู้จักกับตระกูลอัศวินใหญ่ก็คือ ตระกูลพลาวทอส ทำให้เขารู้จักกับตระกูลปราชญ์ซึ่งเป็นญาติกับพลาวทอสก็คือซิลบัสต์ด้วย นั่นส่งผลให้ชายหนุ่มได้รับการยอมรับในหมู่อัศวิน เพราะพ่อ และเป็นที่ยอมรับนในหมู่นักปราชญ์เพราะเขาสามารถเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็วและมีความสามารถด้านการแพทย์สูงนั่นเอง

ลักษณะนิสัย : พ่อพระสุดๆ เป็นคนธรรมะธรรมโม เขาเป็นคนเงียบๆ อยู่ว่างๆก็บ่นรำพึงรำพันกับตัวเองถึงความเป็นไปต่างๆในชีวิต จนอสูรติดตามถึงกับเอือม รักสัตว์ รักป่า รักธรรมชาติเป็นที่สุด! ผิดกับชาติตระกูลโดยสิ้นเชิง เขาชอบช่วยเหลือคนอื่นมาก บางทีก็มากจนไม่ห่วงตัวเองเลย เป็นคนที่ซุ่มซ่ามในบางครั้ง ถ้าถอดแว่นออกจะเป็นคนป่าเถื่อน โหดร้าย ผิดกับที่ได้กล่าวมาเลย #ตัวแรกตันค่ะ ถถถถ

คำพูดติดปาก : ชีวิตของคนเราคืออะไร?... เป้าหมายสูงสุดของชีวิตคืออะไร..? การได้พบพระเจ้างั้นหรอ?.. / ศาสนากับวิทยาศาสตร์ ไม่มีวันเข้ากันได้.. ก็เหมือนน้ำกับน้ำมันที่ขาดไขนั่นแล..

ชอบ เกลียด แพ้ กลัว : ฟังเทศน์ ฟังธรรม(?) / ความไม่สงบ / - / -

เพิ่มเติม : #ปรับเปลี่ยนได้เลยค่ะ ถถถถ

PART 2

“ บ่นไรวะ ”

  

ระดับดาวของอสูร : 4 ดาว

ธาตุ : แสง

ชื่อ : ซีว ' SEEW

อายุ : 555 ปี-- #ซีเรียสค่ะ ก๊ากก—

ประวัติพอสังเขป : อสูรที่ถูกพวกเดียวกันขับไล่และรุมทำร้าย เนื่องจากเขาปฏิเสธและคัดค้านความรุนแรงและป่าเถื่อนของเผ่าตน เขาอาศัยความฉลาดของตนและความสามารถในการพูดดึงดูดคนให้เห็นด้วย แต่นั่นก็เป็นส่วนน้อยมาก เมื่อเทียบกับอสูรทั้งหมดในเผ่า เขาเกือบตายแต่ก็รอดมาได้ แต่ประคองสติไว้ไม่อยู่ สลบไป เผ่าของเขาเข้าใจว่าเขาตายแล้ว จึงปล่อยไว้ตามยถากรรม

ซีวถูกคีย์ช่วยชีวิตไว้ได้ แต่ความจำบางส่วนหายไปแบบไม่มีวันกลับ(?) แต่ด้วยความกตัญญูของชายหนุ่ม เขาสัญญาว่าจะอยู่รับใช้คีย์ตลอดไป เขาไม่มีชื่อ เพราะดันจำไม่ได้ ทำให้คีย์ตั้งชื่อชายหนุ่มว่าซีว และเรียกติดปากมาจนถึงทุกวันนี้

ลักษณะทางกายภาพ : เรือนผมซอยสั้นสีส้มเข้ากับผิวขาวเหลืองดูแล้วคล้ายกับดาราเกาหลี(?) ดวงตาสีฟ้าสวยแบบที่ยากจะหาอะไรมาเปรียบเทียบ ทั้งสวย และใส และงดงาม สาววับระยิบระยับสุดจะบรรยาย ซ่อนอยู่ภายใต้แว่นกรอบทองเลนส์หนาเตอะ รูปร่างสูงโปร่ง 198 ต่อน้ำหนัก 89 กิโลกรัม—

ลักษณะนิสัย : นิ่งเงียบงันตลอดเวลา ชอบทำหน้าบูดแบบคนเบื่อโลก ตาสีฟ้าสวย แต่เย็นชา ชอบตวัดมองแบบแข็งกร้าวและน่ากลัวๆ หน้าตาเคร่งเครียดตลอดเวลา ชอบทำหน้าบึ้งตึงใส่คนอื่นและมองแรง แต่เขาก็มีมุมมุ้งมิ้งและอบอุ่นนะ เวลาชอบหรือถูกใจหรือชอบใจใครขึ้นมาซักคน เขาจะทำได้ทุกอย่าง เวลาเขินจะมุ้งมิ้งมาก เช่น หน้าแดง เกาแก้มและเบือนหน้าไปทางอื่น รักเพื่อนมาก จงรักภักดีต่อเพื่อนพ้อง อยากเป็นเพื่อนกับทุกๆคน แต่ท่าทางของเขาทำให้ดูมีรังสีดำๆรอบๆ คนอื่นเลยไม่กล้าเข้าใกล้ ค่อนข้างนิ่ง แต่อยู่กับคนที่ชอบจะเป็นพวกโลกสวย เป็นหนึ่งในจำพวก 'ซึนโหด' ที่ปากไม่ตรงกับใจแถมยังมือหนัก ต่อยคนเบาๆทีนึงผลลัพธ์ที่ออกมาได้คือนอนหยอดน้ำข้าวต้มที่โรงพยาบาล 3 เดือน ใจร้อนแต่ความอดทนสูง เป็นพวกเก็บความลับได้ดีเนื่องจากพูดน้อย พูดแต่ละคำค่อนข้างตรงจนถึงแรงแทงจำดำฝุดๆ บ้าบิ่นมาก ถ้าได้รักใครซักคนจะยอมทำทุกอย่างเพื่อคนๆนั้น เป็นพวกที่ค่อนข้างเดาใจยาก หัวไว ว่องไวและเล่นละครได้เนียนสุดๆ ไม่ค่อยไว้ใจคนอื่นนอกจากคนที่ชอบ ยอมรับภาระของคนอื่นไว้ที่ตัวเองคือ ใครจะระบายอะไรก็มาระบายที่เขา เขาจะรับไว้และเก็บมันไว้หากผู้พูดต้องการ ความจำดีเป็นเลิศ แต่บางทีก็กลายเป็นคนขี้ลืมแบบไม่น่าให้อภัย--

ความสามารถพิเศษ : บรรชามาเลยค่ะ ถถถ

จุดอ่อน : พลังที่หมดค่อนข้างง่ายในที่มืด

ชอบ เกลียด แพ้ กลัว : ที่สว่างๆ / ที่มืดๆ แคบๆ / - / -

ชอบกิน : อากาศ(?) · ชอบไปยืนรับลมรับแสงแดดเฉยๆค่ะ ว์

ไม่ชอบกิน :  -

เพิ่มเติม : #ปรับเปลี่ยนได้เช่นเคยค่ะ

“ ย.. อย่าบังคับให้ข้าลงโทษคุณนะคะ! //หยิบถาดมาเตรียมฟาด// ”

 

บทบาทที่เลือก : อาจารย์ประจำวิชา—การปรุงยา

ระดับพลังของผู้ใช้ : ไฮมาสเตอร์

ผู้ใช้ธาตุ : น้ำ

ชื่อ : โมเฮ ควอนชารี ' MOHE QAUNCHARI

ชื่อเรียก : โม / โมเฮ ' MO / MOHE

อายุ : 26 ปี

เพศ : หญิง

ลักษณะทางกายภาพ : หญิงสาวหน้าตาน่ารัก ผิวขาวบริสุทธ์ ผมสีน้ำตาลอ่อนถักเปียยาวถึงต้นขา ถักทุกวันจนกระทั่งผมที่เคยตรงกลายเป็นลอน ดวงตาสีม่วงสวยแบบแปลกๆ สูงแค่ 160 เซนติเมตร น้ำหนัก 47 กิโลกรัม

ประวัติ : บุตรสาวสุดหวงของเศรษฐีรายใหญ่ เธอมีความสามารถมากและหาตัวจับได้ยาก แต่เธอมีความสัมพันธ์กับสังคมต่ำ เพราะเธอถูกกักบริเวณมาตั้งแต่กำเนิด และอาศัยอยู่กับพี่เลี้ยงจำนวน 10 คนขึ้นไปที่เป็นหญิงล้วน ส่วนแม่ของเธอนั้นเสียไปแล้วและพ่อของเธอก็ติดงาน ทำให้เธอผูกพันธ์กับพี่เลี้ยงมากกว่า...

ลักษณะนิสัย :เป็นเด็กสาวที่ขี้อายมากๆ จนขนาดว่าพูดยังไม่กล้ามองหน้าใคร ชอบแอบด้านหลังอสูรรับใช้เสมอๆ เวลาต้องพบปะกับคนจำนวนมากด้วยตนเองจะหาอะไรมาบังไว้ซะครึ่งหน้า แต่ถ้าไม่มีเธอก็จะถึงผมเปียฟูๆของเธอมาปิดไว้ ไม่ค่อยทันคนเพราะไม่ชอบเข้าสังคมทำให้ถูกรังแกอยู่เสมอๆ มักจะคอยเคลียร์กองงานอันมหึมาราวกับภูเขาเอฟเวอร์เรสเหนือผิวน้ำน้ำตกเอนเจลที่ตั้งอยู่บนยอดแกรนด์แคนย่อนเสียอีก(เยอะป๊าย!) เป็นคนที่มักจะรักษาน้ำใจคนอื่นเสมอๆ เป็นคนเป็นกลางเสมอ มักทำหน้าที่เป็นที่ปรึกษาที่คอยแอบอยู่ด้านหลัง เป็นคนที่มีน้ำใจกว้างขวางและรักสัตว์ เด็กก็ไม่เว้น เรียกได้ว่า เธอคือบรรพบุรุษผู้ก็ตั้งคำพูดคลาสิกของนางงามนี่เอง! (รักเด็กค่---)

เห็นเป็นเด็กสาวขี้อายแบบนี้แต่เธอแรงเยอะเอาการนะ! ขนาดที่ว่าแรงเยอะเท่ายีราฟดูโอ้กับกระจอกเทศถีบเลยนะ! เถอะมักจะทำให้ผู้ชายในเมืองอาย ด้วยการแบกกองงานกองใหญ่ และอุปกรณ์ปรุงยาเดินไปเดินมาอย่างสบายๆ

เธอเป็นคนที่ไม่มีความมั่นใจในตัวเองเอาเสียเลย ไม่ชอบการทำอะไรที่ต้องเป็นหัวหน้า แต่หากเป็นหัวหน้าแบบไม่ต้องพบปะผู้คนจำนวนมากเธอก็จะตอบรับทันที เธอเป็นคนที่ไม่ถูกกับผู้ชายเท่าไหร่ เพราะพื้นเพของเธอนั้นล้อมไปด้วยผู้หฟญิงทั้งนั้น

คำพูดติดปาก : อย่า... อย่าเข้ามาใกล้นะคะ! อยู่ตรงนั้นแหล่ะค่ะ! / ข้าไม่ชอบเลย..

ชอบ เกลียด แพ้ กลัว : การทดลอง , พี่เลี้ยง , ของน่ารัก / ความรุนแรง / - / โลกภายนอก

เพิ่มเติม : # ปรับเปลี่ยนได้นะคะ

PART 2

“ ระวังตัวไว้ให้ดี ยัยเตี้ยนี่โหดใช่ย่อยนา.. ”

ระดับดาวของอสูร : 4 ดาว

ธาตุ : น้ำ

ชื่อ : สเปียร์ ' SPIR

อายุ : 325 ปี

ประวัติพอสังเขป : ไม่ใส่ได้มั้ยค-- //โดนหักคอ//

อสูรสาวที่ดันถูกตามล่าจากพวกพ่อมดแม่หมอทั้งหลาย เธอรู้สึกหมดหนทางและไม่รู้ว่าต้องหนีไปอีกนานแค่ไหน.. เธอรู้สึกสับสน ท้อแท้กับชีวิต แต่แล้วเธอก็ได้พบกับโมเฮ เธอรู้สึกถูกชะตา และทำสัญญากับอีกฝ่าย ซึ่งอีกฝ่ายก็ยอมเพราะสงสาร... จบค่ะ ถถ—

ลักษณะทางกายภาพ : หญิงสาว เจ้าของเรือนผมสั้นระคอระหงสีขาวบริสุทธิ์ มักจะมีของเล็กๆมาประดับไว้เสมอๆ รูปร่างสูงยาวเข่าดี 170 เซนติเมตร(- -) ต่อน้ำหนัก 50 กิโลกรัม ผิวนวลสีขาวเนียน เจ้าหล่อนนั้นดูแลเป็นอย่างดีทุกวัน

ลักษณะนิสัย :  ค่อนข้างจะกวนประสาทปลายเท้ามากมาย พูดเก่ง กินจุ แต่กินเท่าไหร่ก็ไม่อิ่มและไม่อ้วน ห้าวหาญ(?) กล้าหาญ ไม่ชอบเดินตามใคร เป็นตัวของตัวเอง ถึงจะนิสัยแบบนี้แต่เธอก็รักสัตว์และรักเด็กมากนะเคอะ! สัตว์เล็กสัตว์น้อยนี่....แม้แต่มดที่กำลังขนกับข้าวจากโต๊ะในห้องครัวยังหลีกทางและพูดว่า 'ขอให้โชคดี' ชอบมองโลกมนแง่ดี รำคาญเสียงโวยวาย ไม่ชอบเสียงดัง รักสันโดษ แต่ชอบเข้าหาคนอื่นก่อน(??) เพราะนิสัยคุยเก่ง ชอบยิงมุกแป้กจนคนเขามองว่า 'บ่นไรของมันฟระ??' แต่เจ้าตัวก็ยังหน้าด้านคุยต่อไป ตัดบทเก่ง ไม่ชอบเถียง และจะเกลียดมากเวลาเถียงแพ้คนที่ไม่ชอบ ไม่ค่อยอยากจะออกความเห็นเท่าไหร่ เพราะขี้เกียจ(?)

ความสามารถพิเศษ : ....ฝากด้วยค่ะ 555555555

จุดอ่อน : ไม่ระวังตัว / สัมผัวไม่ค่อยดี (เวลาใครมาด้านหลังจะไม่รู้ตัว อะไรประมาณนี้ค่ะ )

ชอบ เกลียด แพ้ กลัว : น้ำ / เสียงดัง, เถียงแพ้ / ฝุ่น(??) / -

ชอบกิน : แทบทุกอย่าง จะรักมากก็คือเครื่องดื่ม

ไม่ชอบกิน :  อาหารขม / เนื้อสัตว์

เพิ่มเติม : # ปรับแต่งได้เลยค่ะ ;;; w ;;;`

คุยกับรีดเดอร์ที่น่ารัก

สวัสดีครับผมหินนะครับ แนะนำตัวหน่อย : สปายค่ะ!

ขอบคุณที่มาสมัครนะครับ ทำไมถึงมาสมัครเหรอครับ : เหตุผลเดิมค่ะ!

ขอโทษที่ข้อมูลเยอะไปหน่อย ยากไปหรือเปล่าครับ? ถ้าไม่เข้าใจถามได้เลยนะครับ : คำตอบเดิมค่ะ!

มีอะไรอยากจะฝากไรต์มั้ย :  เหมือนเดิมค่ะ!

เจอกันในเรื่องของให้โชคดีนะครับ : ขอบคุณค่ะ!

★STAR