ชมรมบาสว้าวุ่นกับนายจืดจาง

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่3

ตอน3

ผ่านมา2อาทิตย์ มันเป็น2อาทิตย์ที่ดูเรีบยง่าย แต่สำหรับคุโรโกะมันมักเกิดเหตุการแปลกๆ

อย่างเช่น บางครั้งนั้งอ่านหนังสือนิยายของตัวเอาที่สวนสาธารณะมักมีใครแอบมองบ้างแหละ

ใครบางคนเอาช่อดอกไม้วางไว้หน้าบ้านบางแหละ

คุโรโกะ วันแรกๆเขาก็ตกใจวันหลังๆก็ชินไปเอง

 

"พวกนายวันนี้แหละเราจะไปลั่นลาที่ทะเลกันน่าาา"เสียงโค้ชพูดอย่างมีความสุข

พวกรุ่นพี่และเพื่อนรุ่นเดียวกันก็ดูมีความสุขเช่นกัน

"มากันครบรึยัง!"ฮิวกะถาม

 

"คุโรโกะยังไม่..."ริโกะหันมาสำรวจสมาชิก

 

"ผมอยู่นี้.."คุโรโกะโผล่มาหน้าโค้ช

 

"อ๊ากกก อย่าโผล่มาแบบนี้สิมันตกใจนะ"เสียงของโค้ชดูตกใจอย่างเห็นได้ชัด

 

ทั้งหมดออกเดินทางไปที่ทะเลโดยการใช้รถไฟฟ้า

เวลาผ่านไปจนเกือบๆเที่ยงทั้งหมดก็ถึงทะเลย

"ทะเล!"ทุกคนพูดพร้อมกัน

"เล่นน้ำกันเถอะ!"โคงะพูดพร้อมวิ่งลงน้ำทันที

"รอด้วยสิ"คิโยชิวิ่งตามลงไปตามด้วยเพื่อนร่วมทีมคนอื่น

คากามิเดินถือร่มชายหาดพร้อมปักลงไปในทรายเพื่อสำหรับนักพัก ทุกคนเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน มีเพียงคุโรโกะนั้งอยู่ในร่มเท่านั้น

"เฮ้!คุโรโกะลงมาด้วยกันสิ"ฮิวกะตะโกนเรียกเจ้าตัวกลับส่ายหัวเบาๆ พร้อมบ่นอะไรเบาๆคนเดียว

"ลงมาเถอะน่านานๆทีจะได้มาเล่นสนุกแบบนี้น่ะ"คิโยชิจับมือของคุโรโกะแล้วลากลงน้ำทันที 

"เดี๋ยวๆๆครับ!"คุโรโกะฝืนมือที่ลากตนไว้

"อ้าวทำไมล่ะ?"ทุกคนหันมองคุโรโกะ

 

"น้ำมันลึกด้วย น้ำอยู่ระดับไหลของทุกคน ผมเตี้ยที่สุดก็คงมิดหัวเลยล่ะมั้ง"

 

"ไม่เป็นไรหรอกน่า เอาห่วงยางลงมาด้วยก็จบ"เสียงคากามิพูดขึ้นพร้อมลากคุโรโกะลงไป

 

"เอ๊!?ปล่อยผมมมม"

 

ตูม!!

 

คากามิเหวี่ยงคุโรโกะลงน้ำไปพร้อมๆกับห่วงยาง ทุกคนถึงกับสะพรึ่งกับภาพที่เห็น

"อุก!คากามิผมจุกนะ"ร่างเล็กเกาะห่วงยางแล้วลอยขึ้นมาพูดทุกคนหัวเราะและวิ่งลงน้ำตามไป

พวกเขาเล่นกันอย่างสนุกสนาน ทั้งว่ายน้ำ ก่อประสาททราย ฯลฯ

 

ตกเย็น

 

"สนุกจังวันนี้!"เสียงโคงะดังขึ้นทุกคนตรงไปที่พักที่โค้ชจองไว้ เนื่องจากงบของชมรมมีงบเหลือเยอะมาก โค้ชจึงจองห้องไว้5-6ห้องเป็นห้องคู่(ยกเว้นโค้ชนอนห้องเดี่ยว)

 

"เฮ้!คุโรโกะห้องพวกเราอยู่ไหน"คากามิหันหน้าลงมาถามคู่หูข้างๆ

 

"ก็ตรงไปจนสุกทางเดินเลยครับ"คุโรโกะตอบพลางชี้ไปทางสุดทางเดิน

 

"เฮ้อออ...ไกลจริง...ว่าแต่เบอร์2ไม่มาด้วยหรอนั้น"

 

"ไม่อ่ะครับผมให้พ่อกับแม่ดูให้"

 

"งั้นหรอ"

 

"ถึงแล้วล่ะครับคากามิคุง ห้องนี้แหละ"คุโรโกะพูดพลางไขกุญแจเข้าไป

 

ในห้องตกแต่งด้วยความเรียบง่ายไม่มีอะไรพิเศษมากนัก

"เฮ้ออ...."ไม่ทันไรคุโรโกะก็ล้มตัวลงนอนบนเตียงทันที

 

"ไม่ไปอาบน้ำก่อนหรอ"คากามิเปิดกระเป๋า แล้วหยิบผ้าขนหนู และแปรงสีฟัน ยาสีฟันออกมา

 

"นายอาบก่อนเลย..ผมเหนื่อยครับ"

 

"เอางั้นก็ได้"คากามอพูดพลางเดินเข้าห้องน้ำไป

15นาทีให้หลังก็กลับออกมา

"คุโรโกะไป..อาบน้ำ"ร่างสูงมองร่างเล็กที่นอนอยู่อยู่ 

"หลับแล้วหรอ"ใบหน้าเรียวสีขาวเนียนของคุโรโกะเวลานอนมันทำให้ใจของคากามิสั่นระรัว 

"งั้นฝันดีนะ...คู่หู"ริบฝีปากของคากามิค่อๆจูบลงไปที่หน้าผากขาวของคุโรโกะ

 

"ขอบ..คุณครับ"เสียงงัวเงียเบาๆพูดออกมา

 

"นายละเมอรึไงเจ้าบ้า"คากามิดึงผ้าห่มมาคลุมตัวคุโรโกะก่อนเดินไปที่เตียงมีบางอย่างรั้งเขาไว้ มือเรียวสีขาวจับชายเสื้อของคากามิไว้ 

"หืม?"ร่างสูงหันกลับ

 

"ทำอีกรอบได้ไหมครับ"อีกฝ่ายพูดได้หน้าตาเฉยมาก

 

"นายยังไม่หลับหรอนั้น!!"คากามิโวยวาย

 

"ยังครับ...ช่วยทำแบบเมื่อกี้อีกรอบได้ไหมครับ"

 

"เฮ้อ...ไม่เอาๆ"คากามิหน้าแดงแบบไม่มีสาเหตุก่อนหลบหน้าคุโรโกะที่นอนอยู่บนเตียง

 

"เขินหรอครับ"คุโรโกะยิ้ม

 

ไม่มีคำพูดใดๆ คากามิหันหน้ากลับมาหาคุโรโกะก่อนจูบลงที่ริบฝีปากของอีกฝ่ายทั้นที

 

"พอใจยัง"คากามิยิ้มและหัวเราะเบาๆเขาไม่ได้สังเกตเลยว่าคุโรโกะหน้าแดงกว่าเขาอีก

 

คุโรโกะพลางพลิกตัวไปอีกข้างมือเล็กๆพยายมปิดหน้าแดงๆไว้

 

แคว้ก!!

 

"เสียงอะไร"คากามิหันไปหาที่มาของเสียง

 

"ไม่มีอะไรมั้งครับ ผมอาบน้ำก่อนนะครับ"

ร่างเล็กลุกขึ้นหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไปทั้งๆที่หน้ายังแดงเหมือนเดิม

 

เช้าวันต่อมา

 

"พวกนายวันนี้พวกนายอยากทำอะไรก็เชิญเลยนะเรามาพักผ่อนๆ"โค้ชพูด

 

"โค้ชไม่มีแผนให้เราหรอ?"ฟุริฮาตะพูดขึ้น

 

"มีสิแต่รอก่อนนะ"

 

หลังจากมือเช้าทุกคนแยกย้ายไปพักผ่อน

กันเอง

 

"คุโรโกะนายจะไปไหนน่ะ?"

 

"ผมว่าจะที่ห้องน่ะคากามิคุงมีอะไรหรอ"

 

"ไปด้วยสิ"

 

"ก็ได้ครับ"

 

"เฮ้ออ...ทำอะไรดีวันนี้"ร่างสูงถอนหายใจยาวอย่างเบื่อหน่ายโค้ชดันไม่มีแผนให้ทำคากามิคือพวกบ้าบิ่นเลยเซ็งๆไป

 

"ไม่รู้สิครับ"

 

"ฉันอยากเล่นบาสแต่ไม่ได้เอาลูกมาแหะ"

 

"ผมเอามาครับ..อยู่ในกระเป๋า ไปเล่นกันไหมครับ"คุโรโกะเอ่ยปากชวน

 

"เอาสิๆ"

 

"ที่ด้านหลังที่พักรู้สึกจะมีลานว่างๆอยู่นะ"

คากามิพูดพลางวิ่งนำไปที่ห้อง

 

"รอด้วยสิคากามิคุง"คุโรโกะออกวิ่งตามไป

 

เมื่อหยิบลูกบาสเร็จทั้งคู่ก็วิ่งไปลานด้านหลังของโรงแรม แน่นอนว่าไม่มีห่วง ให้ชูตลง

มันเป็นแค่ลานโล่งๆพื้นหญ้า

 

"ไม่มีห่วงนิครับคากามิคุง...แถมเป็นพื้นหญ้าอีก"

 

"เจ้าบ้า!!ทางนี้"คากามิชี้นิ้วไปอีกข้าง

 

"เอ๋??" คุโรโกะหน้าแตกเต็มๆ

 

"ฮ่าๆนายนี้นะ แข่งกันใครถึง10แต้มก่อนะ"

คากามิพูด

.

.

.

 

4-10

คุโรโกะแพ้ราบคาบ

"นายนี้นะ ถึงจะชูตเป็นแล้วก็เถอะ55"ร่างสูงย่อตัวลงมาหาร่างเล็กที่นอนอยู่บนพื้นเพราะความเหนื่อ 

"เดี๋ยวฉันไปเอาผ้าขนหนูมาให้นายพักตรงนี้ก่อนนะ"

 

"ครับ..ผ้าขนหนูของผมอยู่ในกระเป๋านะครับ" คุโรโกะเป็นคนที่ไม่ค่อยเบียดเบียนใครเท่าไหร่นัก

คกามิวิ่งกลับมาที่ที่พัก เชาวิ่งเข้าไปในห้องเพื่อหาผ้าขนหนู กับน้ำเปล่าไป

"ผ้าขนหนูของหมอนั้นอยู่ในนี้รึป่าวนะ"

หาไปหามาเจอ แจ็กพอต!!

แผ่นกระดาษสีขาวถูกขย่ำเล็กไว้ในกระเป๋า

คากามิอยากรู้ว่าคืออะไรเลยกางมันออกมาดู