ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ลำดับตอนที่ 1
"นี้คากามิคุงพรุ่งนี้ไม่มีซ้อมสินะ"เด็กหนุ่มร่างเล็กถามไปพลางดูดวลิลาเชคที่ตนชอบ
"ก็ประมาณนั้นแหละ" เด็กหนุ่มผมสีเพลิงตอบขณะกินแฮมเบอร์เกอร์ แต่ปริมาณของมันมากกว่าคนปกติหลายเท่า
"งั้นไปเล่นบาสที่สรีตบาสกันเหอะคุโรโกะ!!"
"เอ๋?....ไปก็ได้ครับ"
วันต่อมา
==+บทคุโรโกะ+==
คากามิคุงนีมาช้ามาเกินไปแล้วนะครับ ผมรอนานมากแล้วนะเนี้ย จะกลับดีไหมนะ แต่ก็สงสารเขานะ- -""
"เฮ้คุโรโกะ!" กว่าจะโผล่มานะครับ
"ไงครับ คากามิคุง"
"เฮ้ออ...โทษทีๆมาช้าไปหน่อย"ไม่หน่อยมั้งครับเกือบครึ่งชั่วโมงเนี้ย
"ไม่เป็นไรครับ" ความจริงคือเป็นสุดๆครับคากามิคุง- -"
===============
พวกเขาทั้งสองเดินไปเรื่อยๆจนถึงสรีบาส
ตึกๆ เสียงลูกบาสกระทบกับพื้นเสียงดัง ถึงแม้ว่าจะเดินมายังไม่ถึง
"แย่แล้วล่ะครับ..เหมือนว่าจะมีคนมาเล่นก่อนพวกเรานะ"
"ช่างมันเหอะน่า..ไหนๆก็ถึงแล้ว"คากามิออกเดินนำ
คุโรโกะไปที่สรีตบาส
"อ่าครับ.." คุโรโกะก็เดินตามไปแบบไม่ค่อยเต็มใจนัก
"เฮ้ย!!!" คากามิวิ่งมาหยุดหน้าสรีตบาส
"อะไรหรอครับ?...เอ๋?"คุโรโกะมองคนที่
เล่นบาสอยู่ข้างใน
"ไองั้งมิเนะ=[]="
"ใครงั้งกันแน่น!!ไอบ้ากามิ" เด็กหนุ่มผิวดำคล่ำ หันมามอง
"ไหนๆก็ไหนๆแล้วมาเล่นกับฉันหน่อยสิคากามิ เท็ตสึ"
"นายขอเองนะไองั้ง"
ทั้งคู่ตอนนี้เหมือนกำลังแผ่รังสีอะไรบ้างอย่าง
"เฮ้!คากามิขอเวลาหน่อยสิ.."
อาโอมิเนะเรียกพร้อมกวักมือเรียก
"มีอะไร กวักมือเรียกเป็นหมาเลยนะ"
"เท็ตสึน่ะ...ถ้าฉันชนะฉันขอละนะ..หึ"
คากามิถึงกับช็อกกับคำพูดของอาโอมิเนะ
"หึ...ทำแบบนี้เรียกประกาศสงครามกันนะ"
"ฉันไม่ยอมยกคุโรโกะให้แน่"
การแข่งเริ่มต้นขึ้นต่างฝ่ายต่างใช้คามนิ่งเข้าสยบอีกฝ่ายคุโรโกะไม่ค่อยอยาก
เล่นนักเพราะถ้าเขาจึงขอนั้งดูข้างๆ
"เฮ้!คากามิกลัวรึไง?" อีกฝ่ายพูดกดดันอีกฝ่าย
"ใครกันแน่ที่กลัว" ต่างฝ่ายพยายามทำแต้มให้ได้มากกว่ากันจนถึงช่วงพัก
"คากามิคุงวันนี้คุณเล่นดูเต็มที่น่าดูเลยนิ"
คุโรโกะพูดพลางมองใบหน้าที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อของคากามิ"เกิดอะไรขึ้นรึป่าว?" น้ำเสียงดูเป็นห่วงคุโรโกะถามร่างสูกที่มีอากาหอบอย่างหนัก
"ก็ไม่มี....อะไร แฮก แฮก.."
แปะ แปะ "เอ๋?" น้ำฝนไหลรินหยดลงบนหน้าที่เปียกชุ่มเหงื่อของคากามิก่อนค่อยตกลงมาอย่างหนักจนพื้นสนามลื่นเกินกว่าที่จะเล่นได้
"ดูเหมือนว่าจะแข่งต่อไม่ได้แล้วล่ะครับ"
คุโรโกะพูดเสียงอ่อย
"ดีใจด้วยนะคากามิ ยืดเวลาออกไปได้อีกหน่อยนิเนอะ..งั้นค่อยเจอกันครั้งหน้า สงครามมันยังไม่จบหรอก"
อาโอมิเนะพูดพลางเดินออกไปจากสรีตบาส
"เออ!"คากามิตอบรับ
"เอ๋??สงคราม??"คุโรโกะดูงุงงงกับคำพูดของอาโอมิเนะอย่างมาก
"มีอะไรหรอครับคา..."
ตุบ!
"คุโรโกะ=[]="
ร่างเล็กกำลังจะพูดแต่ลื่นไป พื้นที่ตรงนี้เปียกไปหมดเพราะฝนตามสัญชาตญาญคากามิคว้าร่างเล็กของคุโรโกะไว้ได้ทันเวลาพอดี
"เฮ้อออ....ช่วยไม่ได้...หัดระวังหน่อยสิ" ร่างสูงพยุงร่างเล็กของคุโรโกะไว้
"คากามิคุง....เดินเองได้นะครับ"ร่างเล็กสลัดตัวเองออกพร้อมยืน
"งั้นเราก็รีบกลับกันเถอะ"
"งั้นผมกลับบ้านของผมก่อนนะครับ"
"เออ...ไม่ไปหลบที่บ้านฉันก่อนหรอมันใกล้กว่านะ"
"ไม่ละครับ...ขอบคุณที่ชวนนะครับ"
ร่างเล็กออกวิ่งไปในทิศทางการกลับบ้านของตัวเองแล้วทิ้งร่างสูงไว้ที่สรีตบาส
"งั้น...บาย"คากามิพูดเสียงอ่อยก่อนเดินกลับไปในทิศทางการกลับบ้านของตน
===ติดตามตอนต่อไป===
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น