คุณหนูมาเฟียจอมซ่ากับคุณบอกี้การ์ดสุดกวน

ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่ 9 คนรักที่ไม่ยอมปล่อยวาง

          






              ร่างสูงที่พึ่งขึ้นมาห้องร่างบางหลังจากคุยโทรศัพท์กับเบลพอขึ้นมาก็เห็นร่างบางกำลังคุยโทรศัพท์เค้าก็ไม่ได้สนใจอะไร เดินเข้าห้องไปอาบนำ้ไปทำธุระส่วนตัวของเค้าผ่านไป20นาทีก็ออกมาด้วยกางเกงขาเดปกับเสื้อเชิ้ต ออกมาเห็นร่างบางยังคุยโทรศัพท์ไม่เสร็จ เขาก็ไม่ได้สนใจอะไรได้ เอาโทรศัพท์ขึ้นมานั่งเล่นเกมส์บ้างคุยไลน์บ้างจนร่างบางคุยโทรศัพท์เสร็จ





     "หนิ อีตาบ้าจะเล่นเกมส์อีกนานมั้ยห๊ะ ชั้นจะไปข้างนอก"หงหยกเวี่ยงใส่ร่างสูงที่เอาแต่นั่งเล่นเกมส์อยู่(อ้าวววว ก็ช้าเองนี่หว่าาาาาา)




     "รับทราบคร้าบบบ"นันรับคำสั่งก่อนที่จะเดินไปเปลี่ยนเป็นชุดสูทที่ดูเท่ห์เอามากๆทำเอาหงหยกที่เลือกอยู่หันมามองก็เกิดอาการค้างทันทีที่ได้เห็น





     "คุณหนูเป็นอะไรหรือป่าว"นันถามหงหยกที่เอาแต่ยืนอึ้งอยู่เขาเลยเขย่าตัวให้เขารู้สึกตัว






     "อย่ามาแตะต้องตัวชั้นนะอีตาบ้า"หงหยกเหวี่ยงใส่อีกคนกลัวว่าอีกฝ่ายจะจับพิรุธได้ว่าเธอเขินแค่ไหน






     "แล้วใครเค้าอยากแตะต้องตัวคุณกันค่ะยัยคุณหนูขี้วีน"นันกวนประสาทใส่ พร้อมกับยักคิ้วไปหนึ่ง






     "อ๊ายยยย แกกล้าดีอย่างไงมาว่าชั้นห๊ะ"หงหยกเริ่มโมโหที่โโนอีบอดี้การ์ดสุดกวนแซวเค้า






     "ก็เปล่า ชั้นก็แค่เรียกสติเท่านั้นเอง....เอ่อแล้วคุณหนูจะไปไหนค่ะ"นันถามด้วยนำ้เสียงที่อ่อนหวาน









     "ไปช็อปปิ้ง ชั้นจะให้นายไปช่วยชั้นถือของ"หงหยกพูก่อนจะเดินเข้าห้องนำ้ไปเปลี่ยนชุด ระหว่างนั้นนันก็รอหงหยกไปเรื่อยๆก็นั่งเล่นเกมส์รอเล่นไลน์เล่นเฟสรอหงหยกจนเพลิน30นาทีผ่านไปหงหยกก็ออกมาด้วยชุดเดสสีเหลืองที่น่ารักมากๆสำหรับนันทำเอานันนิ่งอึ้ง,ทึ่งและค้างกับความน่ารักของหงหยก(อะไรมันจะน่ารักขนาดนี้:นัน)








     "จะไปกันได้รึยัง ชั้นรู้ว่าชั้นสวยไม่ต้องอึ้งขนาดนั้นหรอก"หงหยกพูดพร้อมกับจิกสายตามามองที่บอดี้การ์ดสุดกวนของเขา






     "เอ่อๆค่ะไปกันได้แล้วค่ะคุณหนูขี้วีน"นันพูดกวนประสาทหงหยกก่อนจะเดินไปเตรียมรถข้างล่าง







     "อ้ายยยย ไอ้บ้า ไอ้หน้าแมว"หงหยกโมโหนันก่อนจะเดินลงไปข้างล่างเตรียมไปขึ้นรถ








         
                          ณ ห้างแห่งหนึ่ง









      หงหยกกำลังเลือกซื้อเสื้อผ้า ชุดต่างๆอยู่หลายร้านตอนนี้ในมือของนันมีแต่ถุงเสื้อผ้านับ10กว่าถุงหน้าของนันเริ่มเหยเกเพราะความหนักของถุงชุดหรือของต่างๆที่หงหยกให้ถือ 







      "นี่ คุณชั้นไม่ไหวแล้วนะแขนจะหลุดแล้ว"นันพูดแต่ตรงกันข้ามกับหงหยกที่หัวเราะชอบใจอยู่ แล้วหงหยกก็เดินเข้าไปร้านขายเสื้อผ้าผู้ชายอีกร้านนึง








     "คุณเข้าร้านเสื้อผ้าผู้ชายทำไมอ่ะ"นันถามด้วยความสงสัย







     "ทำไมชั้นจะเข้าไม่ได้เค้าติดป้ายห้ามเข้าหรือไง"หงหยกตอบแบบกวนๆให้นัน แล้วเขาก็เดินมาเลือกเสื้อนู้นเสื้อแล้วเขาก็หยิบเสื้อลายน่ารักๆตัวนึงกับเสื้อลายสก็อตแล้วก็ยื่นมาให้นัน






     "อ่ะ เอาไปลอง"หงหยกพูดกับนันแต่นันก็ดูงงๆกับการกระทำของร่างบาง







     "ให้ชั้นลองหรอ"นันถามด้วยความสงสัย



        (อะไรว่ะ บทจะดีก็ดีจะร้ายก็ร้าย:นัน)



        (แกว่าอะไรชั้นห๊ะไอ้หน้าแมว:หงหยก)




        (ป่าวคร้าบบบบบบบ:นัน)








     "ก็ใช่นะสิ เป็นค่าตอบแทนที่ช่วยถือของ"หงหยกพูด 






     "งั้นหรอ ขอบคุณนะ"นันพูดเสร็จก็ยิ้มหวานให้หงหยกไปทีนึงทำเอาคนที่ยิ้มให้เขินน่าแดงเลยทีเดียว แล้วนันก็ลองใส่ให้หงหยกดู ลองเสร็จก็จ่ายตังค์ เดินไปได้สักพักหงหยกก็บ่นว่าหิวข้าวเลยแวะร้านอาหารแห่งหนึ่ง นันกับหงหยกก็เข้ามาในร้านแล้วก็มีพนักงานมารับออเดอร์






     "ไม่ทราบว่าจะรับอะไรดีค่ะ"






     "สลัดผักค่ะ"นันตอบก่อนจะยิ้มหวานให้พนักงาน ทำเอาคนที่เห็นถึงกับหมันไส้เลยทีเดียว ส่วนหงหยกเธอสั่งเอาหารมาประมาณ4-5อย่างมานั่งกิน






    "จะกินหมดหรอ"นันถามหงหยกแล้วเพ่งมองอาหารหลายอย่างตรงหน้าอย่างงงๆไม่คิดมาก่อนว่าหงหยกจะกินเยอะขนาดนี้







    "หมดสิระดับชั้นแหละ"หงหยกตอบนันไปพร้อมกับยิ้มให้ร่างสูงอย่างมีชัย สักพักก็มีชายร่างสูงคนนึงเดินมาทางหงหยก หงหยกที่กินอยู่ถึงกับอึ้งทันที







    "พี่ต้น"หงหยกพูดเหมือนคนละเมอออกมา








    "อะไรนะค่ะคุณหนู"นันถามด้วยความที่อยู่ๆยัยคุณขี้วีนของเธอก็หยุดกิจกรรมการกินที่เธอชอบแล้วหันไปมองชายร่างสูงคนนั้น







    "อ้าว สวัสดีครับหงหยก"พี่ต้นกล่าวทักทายร่างบางอย่างเป็นมิตรแต่ก็ยังคงส่งสายตาอาฆาดมาที่ร่างสูง








    "สวัสดีค่ะ พะ...พะ...พี่ต้น"หงหยกกล่าวด้วยนำ้เสียงที่ค่อนข้างสั่น







    "พี่ขอคุยเป็นการส่วนตัวกับหงหยกได้มั้ยครับ"พี่ต้นพูดแต่หงหยกก็พยักหน้าตอบรับส่วนนันก็เดินออกไปปล่อยให้เค้า2คนคุยกัน










    "หงหยกกับมาครบกับพี่เถอะนะครับ"พี่ต้นพูดอ้อนวอนหงหยก









    "คงไม่ได้หรอกค่ะ หงคิดว่าเราคุยเรื่องนี้กันรู้เรื่องแล้วนะค่ะ"หงหยกพูดกับต้นด้วยนำ้เสียงที่ไม่พอใจ









    "เป็นเพราะไอ้นั่นใช่ไหม"พี่ต้นพูดด้วยความโมโหแล้วหันไปมองที่นัน








    "ไอ้นั่นไหนใครกันค่ะ"หงหยกถาม







    "ก็ไอ้คนที่มากับหงไง คอยดูนะใครที่มาอยู่ใกล้หงมันจะไม่ตายดีแน่"พี่ต้นพูดเสร็จก็เดินออกไปปล่อยให้หงหยกนั่งอึ้งกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ไม่อยากเลย ไม่อยากให้เหตุการณ์มันซำ้รอย
    
.
...
......
..........
...............
.....................
.........................
................................
..........................................