วันที่ลืมไม่ลงตอนเด็กๆๆ

ข้อมูลเบื้องต้น

มาเริ่มจากที่ผมไม่ชอบวันนึงนะผมได้เล่นกะน้องนานมากแล้วนะครับไปเล่นตรงบรรไดแล้วอย่างงี้ไงดูหนังมาหมาดๆๆเรื่องไททาหนิกก็มาเล่นกันไปยืนเป้นแจ๊คกะโรสแต่ทีนี้ไงที่ผมได้เจ็บตัวเพราะผมกลางแขนแล้วไงน้องมันไปอยู่ข้างหลังมันพลักผมครับโหแบบว่ายังจำได้ไม่ลืมเลยซวยยิ่งกว่านั้นมันมีมีดอ่ะครับจำไม่ได้แล้วเป้นไงมันบาดมืออีกต่างหากผมโคตรตซวยเลยวันนั้นแล้วก็พัดมาเรื่อยๆๆวันนึงผมจำได้ว่าผมร้องไห้นะแต่จำม่ได้ร้องไห้เพราะอะไรแต่ไอ้นี้พีร่ผมอ่ะนะเค้ารู้สึกจะรำคาญมั้งเค้าโมโหเอามีดขึ้นมาบอกว่ามึงไม่หยุดร้องกุจะเอามีดกรีดลิ้นมึงผมก็เลยหยุดร้องผมจำได้แค่นี้แหละแล้วก็นานๆๆๆมากอีกนี้ที่ผมพูดมาเรื่องจริงที่ผมจำได้เซ็งเฉยๆๆไม่ใช้ว่าแค้นนะไปเล่นของเล่นกะน้องหน้าบ้านแล้วคาวนี้ไงพ่อน้องเค้ามามาบีบแตเพราะจะเข้าบ้านผมยังเก้บของไม่เสร็จเลยไอ้น้องชั่วมันวิ่งหนีไปละผมก็บ่นไปเก็บไปมีวันนึงนานเหมือนเดิมซะใจมากๆๆแต่รู้สึกว่าตอนนั้นจะกลัวๆๆอยู่เพราะออกไปดูดอกไม้กะเด็กข้างบ้านมั้งแล้วพี่ก็ไปดูด้วยไงมีน้องมีแม่ผมอะไรประมาณนี้แล้วมันเย็นมากไงพ่อพี่ผมเค้าก็เรียกถามว่าการบ้านเสร็จยังพี่เค้าไม่รู้สิผมเข้ามาในบ้านเค้าก็ถูกตีอยู่อ่ะตอนนั้นกลัวากๆๆเลยเห็นพี่เค้าร้องไห้เลยอ่ะไม่รู้จะสงสารดีหรือจะสมน้ำหน้าดีเพราะเค้าทำอะไรไว้กะผมมาเยอะมากๆๆแล้วก็มีปัจจุบันแต่ก็นานมาแล้วละผมไม่ชอบตรงที่เค้าชอบทำว่าตัวเองรู้ดีทั้งที่ๆๆมันผิดไปจากความจริงเยอะแล้วก็ตอนเล่นเกมพึ่งเล่นอะนะพอผมเล่นนะใช้ท่านี้นะ ฟฟหก สมมุดนะเค้าก็จะบอกว่าว่าแล้วต้องเล่นแบบนี้ผมก็จะว่าก็กลัวโดนด่าแล้วก็มีทีนึงปัจจุบันนี้แหละแล้วก็ไม่นานวันที่เท่าไรไม่รู้จพไม่ได้คอมผมเอาไปบ้านพี่แล้วพี่แก่เค้าเอางานมาใส่เครื่องผมใช้ม๊าๆๆคาวนี้ผมเป็นคนที่นอนตื่นเช้า(เฉพาะไปโรงเรียน)เลยตื่นมาเล่นคอมไงเพราะมันยังตี5อยู่ไปเปิดดูงานพี่ได้ไปเห็นอ่ะนะก็คงรู้ๆๆกันอยู่ถ้าไม่รู้จะบอกให้ภาพIป๊นั้นหละแล้วก็เก็บไว้นะใจดีไงไม่บอกแม่พี่เค้ากลัวจะเสียใจไงนี้ผมกะไม่ได้เอาไว้ดูอะนะไม่ใช้คนปะเภทนั้นแล้ววันหนึ่งเกมผมหายไม่รู้ใช้พี่ป่าวเพราะมีคนเดียวเองที่มาแต่ะเครื่องคอมผมก็พี่นั้นแหละถ้าพ่อพี่เค้าก็คงเข้าไปดูกงๆกอฟๆไรนี้แหละผมก็เลยลบงานพี่เค้าไปกะไอ้รูปอย่างงั้นแหละพี่เค้าก็หันมาเห็นผมก็เลยทำเนียนเค้าก็บอกงานกูอยู่ไหนสัสมึงหางานไม่เจอมึงตายนะมึงไม่ต้องมากวนตีกูมึงอย่าคิดนะว่ากูไม่กล้าเร็วๆแล้วก็บอกว่ามึงจะหาดีๆๆหรือจะหาด้วยน้ำตาผมก็รีบๆๆหาผมก็กลัวไงผมก็จะไปมีแรงสูงได้ไงละพี่เค้าตัวใหญ่กว่าผมอีกก็เลยเอางานไปคืนสุดท้ายผมก็ต้องไปหามาลงเองเฮ้อ~มันเป็นสิ่งที่จดจำไว้ฝังใจเลยละผมก็จบแค่นี้แหละบาย

เนื้อเรื่อง

มาเริ่มจากที่ผมไม่ชอบวันนึงนะผมได้เล่นกะน้องนานมากแล้วนะครับไปเล่นตรงบรรไดแล้วอย่างงี้ไงดูหนังมาหมาดๆๆเรื่องไททาหนิกก็มาเล่นกันไปยืนเป้นแจ๊คกะโรสแต่ทีนี้ไงที่ผมได้เจ็บตัวเพราะผมกลางแขนแล้วไงน้องมันไปอยู่ข้างหลังมันพลักผมครับโหแบบว่ายังจำได้ไม่ลืมเลยซวยยิ่งกว่านั้นมันมีมีดอ่ะครับจำไม่ได้แล้วเป้นไงมันบาดมืออีกต่างหากผมโคตรตซวยเลยวันนั้นแล้วก็พัดมาเรื่อยๆๆวันนึงผมจำได้ว่าผมร้องไห้นะแต่จำม่ได้ร้องไห้เพราะอะไรแต่ไอ้นี้พีร่ผมอ่ะนะเค้ารู้สึกจะรำคาญมั้งเค้าโมโหเอามีดขึ้นมาบอกว่ามึงไม่หยุดร้องกุจะเอามีดกรีดลิ้นมึงผมก็เลยหยุดร้องผมจำได้แค่นี้แหละแล้วก็นานๆๆๆมากอีกนี้ที่ผมพูดมาเรื่องจริงที่ผมจำได้เซ็งเฉยๆๆไม่ใช้ว่าแค้นนะไปเล่นของเล่นกะน้องหน้าบ้านแล้วคาวนี้ไงพ่อน้องเค้ามามาบีบแตเพราะจะเข้าบ้านผมยังเก้บของไม่เสร็จเลยไอ้น้องชั่วมันวิ่งหนีไปละผมก็บ่นไปเก็บไปมีวันนึงนานเหมือนเดิมซะใจมากๆๆแต่รู้สึกว่าตอนนั้นจะกลัวๆๆอยู่เพราะออกไปดูดอกไม้กะเด็กข้างบ้านมั้งแล้วพี่ก็ไปดูด้วยไงมีน้องมีแม่ผมอะไรประมาณนี้แล้วมันเย็นมากไงพ่อพี่ผมเค้าก็เรียกถามว่าการบ้านเสร็จยังพี่เค้าไม่รู้สิผมเข้ามาในบ้านเค้าก็ถูกตีอยู่อ่ะตอนนั้นกลัวากๆๆเลยเห็นพี่เค้าร้องไห้เลยอ่ะไม่รู้จะสงสารดีหรือจะสมน้ำหน้าดีเพราะเค้าทำอะไรไว้กะผมมาเยอะมากๆๆแล้วก็มีปัจจุบันแต่ก็นานมาแล้วละผมไม่ชอบตรงที่เค้าชอบทำว่าตัวเองรู้ดีทั้งที่ๆๆมันผิดไปจากความจริงเยอะแล้วก็ตอนเล่นเกมพึ่งเล่นอะนะพอผมเล่นนะใช้ท่านี้นะ ฟฟหก สมมุดนะเค้าก็จะบอกว่าว่าแล้วต้องเล่นแบบนี้ผมก็จะว่าก็กลัวโดนด่าแล้วก็มีทีนึงปัจจุบันนี้แหละแล้วก็ไม่นานวันที่เท่าไรไม่รู้จพไม่ได้คอมผมเอาไปบ้านพี่แล้วพี่แก่เค้าเอางานมาใส่เครื่องผมใช้ม๊าๆๆคาวนี้ผมเป็นคนที่นอนตื่นเช้า(เฉพาะไปโรงเรียน)เลยตื่นมาเล่นคอมไงเพราะมันยังตี5อยู่ไปเปิดดูงานพี่ได้ไปเห็นอ่ะนะก็คงรู้ๆๆกันอยู่ถ้าไม่รู้จะบอกให้ภาพIป๊นั้นหละแล้วก็เก็บไว้นะใจดีไงไม่บอกแม่พี่เค้ากลัวจะเสียใจไงนี้ผมกะไม่ได้เอาไว้ดูอะนะไม่ใช้คนปะเภทนั้นแล้ววันหนึ่งเกมผมหายไม่รู้ใช้พี่ป่าวเพราะมีคนเดียวเองที่มาแต่ะเครื่องคอมผมก็พี่นั้นแหละถ้าพ่อพี่เค้าก็คงเข้าไปดูกงๆกอฟๆไรนี้แหละผมก็เลยลบงานพี่เค้าไปกะไอ้รูปอย่างงั้นแหละพี่เค้าก็หันมาเห็นผมก็เลยทำเนียนเค้าก็บอกงานกูอยู่ไหนสัสมึงหางานไม่เจอมึงตายนะมึงไม่ต้องมากวนตีกูมึงอย่าคิดนะว่ากูไม่กล้าเร็วๆแล้วก็บอกว่ามึงจะหาดีๆๆหรือจะหาด้วยน้ำตาผมก็รีบๆๆหาผมก็กลัวไงผมก็จะไปมีแรงสูงได้ไงละพี่เค้าตัวใหญ่กว่าผมอีกก็เลยเอางานไปคืนสุดท้ายผมก็ต้องไปหามาลงเองเฮ้อ~มันเป็นสิ่งที่จดจำไว้ฝังใจเลยละผมก็จบแค่นี้แหละบาย