คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : BC - 1
เสียรารืนในหมู่เมสีเทาหม่นแว่วมาให้ไ้ยินเป็นระยะท่ามลาสายฝนที่เทระหน่ำพัละออเย็นเ้ามาในึรูปัว H สีาวหม่น
มือับเส้นผมนุ่มสีำเบาๆ ้วยผ้านหนูผืนเล็สีาว นัยน์าสีน้ำาลอ่อนแเรื่ออย่านอนอนมอผ่านม่านฝนสีาวไปอย่าเหม่อลอย ่าหูี้าเนเินเลือบำเว้นริมแว่น้อยๆ ามลม เสื้อาวน์สีาวลับโบปลิวทำให้หนุ่มน้อยที่นั่ห้อยารราวระเบียูทรอำนาอย่าประหลา
เสียเพลเศร้าแว่วเ้าหูเรียสิอเนเอให้ลับมา่อนหัวิ้วะย่นอย่าหุหิ
“แะ้อมีเพลอนมาลอเลยหรือไนะ? เทรน” เสียหัวเราะแทรมาับเพลเศร้าที่ัึ้นเรื่อยๆ
“ถ้าันไม่บรรเลเพลัน็เ้ามาที่ไัลไม่ไ้น่ะสิ” ร่าเ็หนุ่มสวมุำระโมายืนที่ราวระเบีย้าเนเอ นัยน์าสีม่วเ้มอ่านยาแ่แฝแววอ่อนโยน ผมสีฟ้าอ่อนพลิ้วไปามสายลม
“ทำอะไรเปลือแร” เนเอพ่นลมออมา
“หรือ...” เทรโนิสเอานิ้วแะแ้มทำท่าิ “ะให้ันามวิธีถนัล่ะ?”
เนเอหันมาแยเี้ยวให้อย่าหมั่นไส้
“ริๆ นะ” ท่าทาที่เหมือนิอะไรลอเวลายั่วโมโหาวบ้านไ้เสมอ “ันถนั่ามาว่าแบบนี้...ริๆ นะ” แล้วมัน็ิอะไร่อไป
“แล้วแะมาหาันทำอะไร?” เนเอัเวลาิ
“เหาสิ...อยามาหา” มันส่ยิ้มมาให้อี รู้สึนลุยัไอบลนเาเผลอยิ้มแหยออมา
“เห็นว่านายสอบิมหาวิทยาลัยไัล?” าสีเ้มไลู่ั้แ่หัวรเท้า
“มูไวีนี่ เพิ่ประาศผลับมอบุและราพระราทานเมื่อี้เอ” เนเอแอบัไปเล็น้อย
“แพทย์? ไม่เหมาะับนายเลย...ะเป็นนบาป็ไม่ใ่...นับุนบาป?” เทรนพูอย่ารุ่นิ
“เออ พูไปถ้าแพิารอัมพาินเมื่อไหร่ไม่้อมาให้รัษานะเว้ย”
“ลับไปอยู่ับพวเราเถอะ มือนายเหมาะถือาบมาว่ามีผ่าั” ่าเป็นเพื่อนที่วนให้อนามอไม่เห็น
“มือมันเปื้อนเลือเพราะ่ามาแล้ว ลอมาเปื้อนเพราะ่วยนสัหน่อยอาพอลบไ้บ้า” นถูวนเถีย้วยรอยยิ้มาๆ
“นายมันใอ่อนไม่เ้าท่ามาแ่ไหนแ่ไรแล้วนี่นะ” เทรนพูนัยน์ายัายแววิลอ
“ไอ้วามใอ่อนอันมันทำให้พวแรอมาี่รั้แล้ว หัสำนึบุุะมั่สิ” เนเอย่นมูใส่ทำให้นถูทวบุุลั้วหัวเราะในอ
“แล้วนายไ้อยู่สััระับไหนอะล่ะ?” เทรนถามเลิิ้ว าเลยไปมอ่าหูที่มีเพาะ้า้าย
“าเนำระับ 1 (Black Cross) ...แ็เห็นอยู่แล้ว ถามหาอะไรวะ?” ำ่าเรียบๆ ทำให้เสียหัวเราะเบาๆ ัึ้นอี
“ั้น่ำสุเลยสินะ?” เทรนหรี่าิ ่อนหัวเราะหึๆ ในอ “ถึนายะอมาสัปาห์หนึ่่อนมาสอบ แ่ันไม่ิว่านายะสอบไ้ะแนน่ำพอผ่านหรอนะ”
“....” เนเอยิ้มเอื่อยเื่อยรับอย่าเียร้าน
“หึๆ เอาเถอะ แล้วสัวัน...นายะลับมาหาพวเรา” รอยยิ้มปริศนาปราบนใบหน้า “ันเื่ออย่านั้น...พวเราเื่อ”
ความคิดเห็น