คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 6 ::: ไม่อยากเป็นเพื่อนกับคนหล่อๆรึไง?
วันจันทร์ ร.ร. เปิด งานมาทันที -*- ดีนะว่าแต่งไว้บ้างแล้วเลยเอามาลงได้
หลังจากนี้ถ้าหายไปวันหรือสองวันก็ขออภัยนะคะ T^T แต่กลับมาแน่ๆ
...................................................................................................................................................
++
ตอนที่ 6 ไม่อยากเป็นเพื่อนกับคนหล่อๆรึไง?
"ไงฮยอกแจ มากินอะไรก่อนสิ อ่อ..ขอบใจนะฮันที่ไปตามฮยอกแจให้" ดงแฮพูดเมื่อทั้งสองคนลงมาข้างล่าง
"ไม่เป็นไรคับพี่"
..
..
"ดงแฮ งั้นเดี๋ยวชั้นกับคิบอมกลับแล้วนะ พุ่งนี้จะมาช่วยทำงานต่อ " ฮีซอลบอก
"อ่าว พี่จะกลับแล้วเหรอ อยู่อีกแปบสิ" คิบอมบ่นพี่ชายตัวเองเพราะยังไม่ทันได้คุยอะไรกับดงแฮนักเลย
"กลับได้แล้ว..แม่โทรตามแล้วนะ "
"ค๊าบบๆๆ ดงแฮคับผมกลับแล้วนะ พุ่งนี้ผมจะตามพี่ฮีซอลมาใหม่ อย่าลืมทำขนมให้ผมกินอีกนะคับ ^^ " พูดแล้วก็ยิ้มจนตาหยี
"อ่ะ..อืมๆ .กลับไปได้แล้วว" ดงแฮตอบ ... แล้วทำไมเค้าต้องรู้สึกเขิลด้วยนะเนี่ยกะอิแค่เด็กมันยิ้มให้ แถมลืมด่าที่มันไม่เรียกว่าพี่อีก -*-
..
..
"นี่ฮันไหนๆนายกับฮยอกก็อยู่ห้องเดียวกัน พี่ฝากดูฮยอกแจด้วยนะ เป็นเพื่อนร่วมห้องกันแล้วนี่ ^^ "
ดงแฮหันมาบอกกับฮันคยองที่ยังไม่กลับ เพราะบ้านเค้าอยุ่ไม่ไกลนัก
"ได้สิคับ ผมจะดูแลฮยอกกี้ เอ่อ..ฮยอกแจให้ ^^ " พุดยิ้มๆ ก่อนจะหันไปมองฮยอกแจแล้วยักคิ้ว
กวนๆ ซึ่งฮยอกแจไม่ได้แสดงความรู้สึกอะไรในท่าทีแบบนั้น เพียงแต่เดินหนีไปทางอื่นแทน
...เพราะลำคาน (- -")
อะไรว่ะ ฮยอกแจเดินหนีผมอีกแล้วคับ แค่ทำหน้ากวน(ตรีน)นิดเดียวเอง สงสัยจะโกรธสะสมตั้งแต่
ที่ผมไปเรียกเค้าว่าฮยอกกี้ตอนอยู่ที่โรงเรียน แล้วก็ที่ผมว่าเค้าหยิ่งด้วยล่ะมั้ง แต่หน้าเค้าไม่แสดง
ความรู้สึกอะไรเลยนี่น่า เย็นชาชะมัด ผมเลยไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไรอยู่
จำได้ว่าพี่ดงแฮเคยบอกว่าฮยอกแจไม่ค่อยพูดกับคนที่ไม่สนิท นายเข้ากับคนอื่นยากหรือว่ามีปัญหา
อะไรรึป่าวนะฮยอกแจ แต่นายมันดันน่าแกล้งเองนี่นะทำไงได้ล่ะ ((กำของฮยอกกี้แท้ๆ)) *-*
..
"ฮันๆ นี่ฮันคยอง" ดงแฮเรียกคนที่ยืนเหม่อมองตามทางที่ฮยอกแจเดินไป
"ค..คับ" สะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะหันมาหาดงแฮ
"ฮยอกแจก็เป็นแบบนี้ล่ะ พี่ฝากฮันดูแลเค้าหน่อยนะ พี่กลัวว่าเค้าไม่ค่อยพูดกับใครแบบนี้แล้วจะไม่มีเพื่อนเอาน่ะ" ดงแฮบอก
"เอ่ออ ได้สิคับ.. แต่ผมขอถามอะไรพี่ดงแฮหน่อยได้มั้ย??" ฮันคยองตอบก่อนจะถามอีกคนกลับ
"อะไรล่ะ"
"คือ....คือว่า ทำไมฮยอกแจเค้าถึงไม่ค่อยพูด แล้วก็ดูนิ่งๆ เหมือนเข้ากับคนอื่นยากแบบนี้ล่ะคับ
เอ่อ..ขอโทษนะคับ ฮยอกแจเค้ามีปัญหาอะไรรึป่าว" ฮันคยองถามไปในสิ่งที่ยากรู้
ทั้งๆที่ก็กลัวว่าถามไปแบบนี้ดงแฮอาจจะโกรธเอาก็ได้ แต่ป่าวเลยดงแฮไม่ว่าอะไรสักนิดแถมยอมบอกเค้าด้วยซ้ำ
"เฮ้ออ~ ฮยอกแจเป็นแบบนี้ตั้งแต่พ่อแม่เค้าเลิกกันน่ะ แล้วที่อังกฤษแม่เค้าก็มีครอบครัวใหม่
ฮยอกแจเลยคิดเองว่าตัวเองเป็นส่วนเกินรึป่าว เลยขอกลับมาที่นี่ ..จริงๆแล้วก่อนหน้านี้ฮยอกแจ
เค้าเป็นคนร่าเริงนะ" ดงแฮพูดเสียงเศร้าเมื่อนึกถึงฮยอกแจเมื่อก่อน
"............." ฮันคยองเงียบฟังเพราะเค้าไม่รู้จะตอบอย่างไร
"นี่พี่เห็นว่ารู้จักนายมานานนะ แล้วก็รู้ว่านายเป็นคนดี ถึงเล่าให้ฟังแบบนี้ แล้วก็ถึงฝากให้นายดูแล
ฮยอกแจที่โรงเรียนให้ด้วย นายไม่มีปัญหาใช่มั้ย?" ดงแฮไว้ใจฮันฮยองก็เพราะบ้านพวกเค้าอยู่
ใกล้กันเลยรู้จักกันมานาน แถมพ่อแม่ของเค้าก็สนิทกันด้วย
"เอ่อ คับไม่มีปัญหาเลย ผมขอโทษนะที่ถามแบบนี้" ฮันฮยองว่า
"อืม ไม่เป็นไรหรอก แต่ตอนนี้พี่ว่านายไปเคลียกัยฮยอกกี้หน่อยดีมั้ย?" ดงแฮพูดล้อฮันคยอง
"เอ่อ ..คับๆ ^^ แต่ฮยอกแจดูจะไม่ชอบให้ผมเรียกเค้าแบบนั้นหรอกนะพี่ดงแฮ" ฮันคยองว่าขำๆ
ก่อนจะเดินไปหาฮยอกกี้.. เอ้ย!!ฮยอกแจ (- -" ) ที่เดินหนีไปไหนแล้วก็ไม่รู้
....
...
"เฮ้อ อยู่นี่เอง" ฮันคยองพูดเมื่อเจอคนที่กำลังตามหานั่งอยู่ที่ใต้ต้นไม้ในสนามหน้าบ้าน ก่อนจะนั่งลงไปข้างๆ
ซึ่งฮยอกแจไม่ได้พูดอะไรแต่เขยิบให้ห่างออกมา
" อะไรกัน นายรังเกียจชั้นรึไง เราเป็นเพื่อนกันแล้วนะ ห้องก็อยู่ห้องเดียวกัน แถมพี่นายยังฝากให้ชั้นดูแลนายอีก"
อยากจะเข้ามาคุยดีๆแต่ก็อดที่จะแหย่คนข้างๆไม่ได้
"ก็ไม่ต้องดูสิ ไม่ได้ต้องการ" ตอบเรียบๆ ไม่ได้หันมองอีกฝ่ายแต่อย่างใด
" ทำไมล่ะ ไม่อยากมีเพื่อนหล่อๆอย่างชั้นรึไง" ((ช่างกล้าพูดนะป๋า - - แต่เอาเหอะมันก็จิงนี่ ))
"ใช่!!" ตอบสั้นๆง่ายๆ และได้ใจความดีจิงๆ
"เฮ้ออ นายนี่นะ แล้วจะมีเพื่อนเหรอแบบนี้น่ะ คนหล่อๆอย่างชั้นอุตส่ามาเป็นเพือนให้ ไม่ดีรึไงฮยอกกี้"
พูดเหมือนพยามจะให้อีกอารมณ์ดีขึ้นแต่ดูท่าจะคิดผิด
"หยุดเรียกชั้นแบบนั้นซะที!!" ฮยอกแจตอบ ตอนนี้เค้าชักโมโหฮันคยองมากขึ้นซะแล้วว - -"
"ถ้าไม่ล่ะ นายจะทำไม......." ลอยหน้าลอยตาตอบ ก่อนที่จะต้องรีบยกมือรับหมัดน้อยๆแต่หนัก..
ของคนข้างๆ ไว้ ไม่อย่างนั้นที่ปากของเค้าคงจะมีแผลให้คิบอมได้เอามาล้อเล่นอีกเป็นแน่
ก็เจ้าของหมัดดูท่าจะเล่งเป้าหมายไว้ที่เดิมซะด้วยน่ะสิ
"มันไม่มีครั้งที่ 2 หรอกนะ ลี ฮยอก กี้ " (( ดูมัน..เรียกชื่อเค้าซะเสียเลย - -" ))
"............." ฮยอกแจไม่ตอบแต่มองฮันคยองโกรธๆ ได้แต่สถบในใจที่ทำอะไรไม่ได้
"ไว้เราค่อยคุยกันพุ่งนี้ดีกว่านะเพราะไอ้คิบอมมันก็จะมากับพี่ฮีซอลอยู่แล้ว แล้วชั้นก็จะมาด้วย
ไว้เจอกันนะฮยอกกี้ ฮ่าๆ " พูดอย่างร่าเริงก่อนจะวิ่งหนีฮยอกแจกลับบ้านไป
...
..
..
ไอ้นี่มันบ้าชะมัด ทำไมมันต้องมายุ่งกับผมด้วยนะ พี่ดงแฮก็อีกคนทำไมต้องฝากผมให้มันดูแลด้วย
เกลียดมันจิงๆ ไม่รู้มื่อไหร่จะเลิกเรียกผมแบบนั้นซะทีไม่ชอบเลย..
...เฮ้อ~ ..ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันทำไมผมถึงเข้ากับคนยาก ผมไม่ได้อยากเป็นแบบนี้หรอกนะ
คงอาจเป็นเพราะผมกลัวการที่จะมีเพื่อนหรือรู้จักกับใคร และถ้าพวกเค้ารู้เรื่องพ่อแม่ของผม แล้วจะ
เอาไปซุบซิบ หรือล้อเลียนผมแบบตอนเด็กๆล่ะมั้ง เหตุการณ์มันฝังใจนี่.. จะมีแต่พี่ดงแฮนี่ล่ะที่คอยช่วยผม
คิดอะไรไปเรือยเปื่อยอยู่นานหลังจากคนที่คุยด้วยเมื่อครู่กลับออกไป จนดงแฮต้องมาตามเข้าไป
กินข้าวเย็น เค้าถึงลุกขึ้นเดินกลับเข้าบ้าน
......................................................................................................................................................
เรื่องมันยืดๆยังไงไม่รุแหะไม่ไปไหนซะทีตูล่ะเซง -*-
แต่จะพยายามต่อไปในเมื่อยังมีคนรักคิเฮฮันฮยอกอยู่ 55+
++
ไปแล้วน๊ารีบไปปั่นฟิสิกส์((ที่เอาของเพื่อนมาลอก - -"))
แล้วเจอกันตอนหน้า อย่าลืมเม้นบ้างนะ บายค่า
..
ความคิดเห็น