คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 1
ท้องฟ้ายามสนธยาทอประกายสีแดงฉานราวกับล่วงรู้ว่าบนพื้นดินข้างล่างนี้ได้เกิดการนองเลือดขึ้นและบุคคลสำคัญกำลังจะจากไป
“ฟลอทต์ บารัส พวกเจ้าหนีไป เร็วเข้า พาดาวิลลานไปด้วย เร็วเข้า...” ดาเวียลเอ่ยกับผู้เป็นสหายและผู้เป็นน้องชายท่ามกลางเสียงร่ำไห้ของดาวิลลานผู้เป็นลูกชาย
“ม่ายย ท่านพ่อ ลูกไม่ไป ลูกจะอยู่กับท่านที่นี่ ฮือ ฮือ...” ดาวิลลานจับผู้เป็นพ่อไว้แน่นราวกับว่าถ้าปล่อยเมื่อไร ผู้เป็นพ่อจะจากไปเมื่อนั้น
“ดาวิลลานลูกรักของพ่อ เจ้าต้องไปจากที่นี่ พาลูกแก้วมังกรไปด้วย อย่าให้มันตกอยู่ในมือพวกมันเป็นอันขาด” ดาเวียลเอ่ยกับลูกชายด้วยเสียงที่แหบพร่า
“ไม่ ท่านพ่อ ลูกจะไปก็ต่อเมื่อท่านพ่อไปด้วยเช่นกัน และที่สำคัญลูกแก้วมังกรเป็นของท่านพ่อ ลูกมิอาจครองมันได้หรอก ”
“ไม่ พ่อมิได้ให้ลูกใช้มัน แต่พ่อให้ลูกปกป้องมันต่างหากล่ะ อย่าให้มันโดนขโมย เข้าใจมั้ย ” ดาเวียลเอ่ยกับลูกชายด้วยน้ำเสียงที่แหบกวาเดิมหลายเท่า
“เราต้องรีบไป พวกมันมากันแล้ว” ฟลอทต์เอ่ยขึ้นหลังจากนิ่งเงียบอยู่นาน
“เจ้าไม่เห็นหรือฟลอทต์ ว่าท่านพี่ดาเวียลกำลังจะ—จากเราไปหน่ะ ให้ดาวิลลานอยู่จนถึงลมหายใจสุดท้ายของท่านพี่มิได้หรืออย่างไร ” บารัสเถียงด้วยโทสะ
“แต่เราต้องรีบไป เดี่ยวพวกมันก็ได้แห่กันมาหรอก” ฟลอทต์เถียง
“ข้าเห็นด้วยกับฟลอทต์น่ะ บารัส พวกเจ้ารีบไปเถอะ ข้าต้านพวกมันได้ไม่นานหรอกน่ะ”
“ข้าจะช่วยท่านพ่อต้านเอง ฮือ ฮือ”
“ไม่ เจ้าต้องไป ฟลอทต์ บารัสรีบพาลูกข้าไปเร็วเข้า”
“แต่...” บารัสจะขัด
“ไม่มีแต่ทั้งนั้น รีบไปเถอะ เร็วเข้า”
“ครับ งั้นข้าลาละ ไปดาวิลลาน” ฟลอทต์เอ่ยคำอำลากับดาเวียลพร้อมกับลากดาวิลลานออกจากดาเวียล
“ท่านพี่ข้าลาก่อน”บารัสเอ่ยกับผู้เป็นพี่เป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะช่วยฟลอทต์ลากดาวิลลานออกจากตรงนั้น เมื่อปิศาจมาถึงพวกเขาก็ซ่อนตัวกันเรียบร้อยแล้ว
“ม่าย ปล่อยข้า ข้าจะช่วยท่านพ่อ ปล่อยข้า…”ดาวิลลานพยายามสุดชีวิตที่จะไปช่วยผู้เป็นพ่อที่กำลังโดนทำร้าย “เราต้องไปแล้วน่ะ ดาวิลลาน เร็วเข้า” ฟลอทต์รีบเร่ง
“เฮ้ ไอ้เด็กเมื่อวานซืน กะไอ้พวกทรยศต่อเผ่าพันธุ์มันอยู่ตรงนั้น ไปฆ่ามันเร็วเข้า ” หนึ่งในปีศาจที่กำลังจะฆ่าดาเวียลตะโกนบอกพรรคพวก ไม่นานพวกมันก็กรูกันเข้า หมายจะฆ่าพวกเขาให้สิ้นซาก
ความคิดเห็น