tequiero en secreto

ลำดับตอนที่ #4 : สเปน

ชายหนุ่มผิวขาวหน้าตาสะอาดสะอ้านผมสีน้ำตาลเข้มชี้เป็นหนามแหลมเพราะเจลหันมามองยูพลางเลิกคิ้วสูง ก่อนจะหันหน้ากลับไปที่ชั้นหนังสือ ยูเองก็หันกลับไปคีย์ข้อมูลใส่คอมพิวเตอร์ต่อไป
โชเดินมองตามชั้นหนังสือไล่ตั้งแต่ชั้นบนสุดลงมาจนถึงล่างสุด ตั้งแต่ชั้นใส่หนังสือตัวแรกหน้าประตู ยูเห็นท่าทางเหมือนจะมองหาหนังสืออะไรบางอย่างจึงร้องถาม “หาหนังสืออะไรเป็นพิเศษรึเปล่าคะ”
เงียบ ราวกับอีกฝ่ายไม่ได้ยินเสียงเธอ
“คุณโชคะ คุณหาหนังสืออะไรอยู่รึเปล่าคะ” ยูถามด้วยเสียงดังกว่าเดิม โชหันมายักไหล่ก่อนจะตอบว่า “เปล่า แค่อยากดูเงียบๆ น่ะ” ยูอ้าปากค้างก่อนจะหุบปากลงทันที
ต่อเมื่อโชเดินสำรวจชั้นหนังสือครบทุกชั้นแล้ว เขา ก็มองหาพนักงานคนอื่นๆ ของร้าน
“เก๊ง เก๊ง” ลูกค้าเข้ามาและออกไปแล้ว 3 คน ขณะที่โชยังทำท่าเหมือนมองหาอะไรอยู่
จะถามอีกดีมั้ยนะ ว่าจะให้ช่วยอะไรรึเปล่า แต่ถ้าโดนด่ากลับมาอีกล่ะ เอาเหอะ ยังไงก็ลูกค้า ยูคิดพลางเดินไปหาชายหนุ่มร่างสูงโปร่งผมสีน้ำตาลเข้ม
“คุณโชจะให้ชั้นลองเช็คหาชื่อหนังสือที่คุณต้องการในคอมพิวเตอร์มั้ย”
“.......”
“นี่คุณยังเคืองเรื่องเมื่อวานอยู่เหรอ”
“เปล่า”
“แล้วคุณหาหนังสืออะไรล่ะ ตอนนี้มีชั้นเฝ้าร้านอยู่คนเดียว แล้วก็เป็นหน้าที่ชั้นอยู่แล้วที่จะต้องบริการลูกค้า” สองมือของยูล้วงไปในกระเป๋าผ้ากันเปื้อน พยายามทำหน้าให้เป็นมิตรอย่างที่สุด
“หนังสือภาพเฟรสโก้ ในบาร์เซโลน่า มีรึเปล่า”
“งั้นคุณนั่งรอที่เก้าอี้ก่อน เดี๋ยวชั้นจะเช็คให้ว่ามีใครซื้อหรือยืมไปหรือยัง” ยูชี้ไปที่เก้าอี้สีฟ้าที่วางอยู่ในมุมนั่งอ่านหนังสือ แล้วหันกลับไปที่เคาน์เตอร์เพื่อเช็ครายการหนังสือที่โชต้องการ
“ที่นี่ให้เช่าหนังสือด้วยเหรอ”
“มี บางเล่มที่คุณมาริเจ้าของร้านไม่ขาย ก็จะเอามาให้เช่าแทน คุณเป็นพวกศิลปินเหรอ หนังสือเล่มนี้ยังมีอยู่นะ คุณจะซื้อหรือเช่าล่ะ”
“เช่า”
“งั้นคุณรอแป๊บนึง เดี๋ยวชั้นจะไปหยิบให้...อ้อ ขอบัตรประจำตัวหรือใบขับขี่ด้วยค่ะ”
ยูเดินขึ้นบันไดไปที่ชั้น  2 ของร้าน โชส่ายหัวนิดๆ นี่เธอเพิ่งบอกเขาเองนะว่าร้านนี้มีเธอเฝ้าร้านอยู่คนเดียว ถ้าเกิดระหว่างนี้มีคนเดินเข้ามาขโมยหนังสือไปจะทำอย่างไร
สักพักยูก็เดินลงมาพร้อมหนังสือภาพเฟรสโก้ 2 เล่ม “คุณจะเอาเล่มไหนล่ะ” ยื่นหนังสือไปข้างหน้าโช “เลือกเอาละกัน”
โชรับหนังสือทั้ง 2 เล่มมาพลิกๆ ดู “มีเล่มที่เป็นภาษาอังกฤษ ภาษาสเปน แต่ไม่มีภาษาญี่ปุ่นค่ะ”
โชชูหนังสือ 2 เล่มในมือ “เอา 2 เล่ม” แล้วยื่นบัตรประจำตัวนักศึกษาให้ยู 
เธอเงยหน้ามองเขา “คุณอ่านภาษาสเปนออกด้วยเหรอ คุณทำงานเพิ่งทำงานที่ร้านมาสเตอร์ปาปา แล้วพักอยู่ที่ไหนล่ะ”
เขามองเธอพลางนิ่วหน้า “ต้องถามด้วยเหรอ”
เธอถอนหายใจพรืด “ก็บัตรประจำตัวนักศึกษาคุณบอกว่าคุณเรียนที่ U. T แล้วมันก็อยู่คนละเมืองกับที่นี่ ไกลกันตั้งโยชน์ ชั้นก็ต้องถามที่อยู่ปัจจุบันที่ติดต่อได้สะดวกไว้สิ คุณก็แค่กรอกในแบบฟอร์มนี้เพิ่ม ก็แค่นั้น”
“โอเค..” โชลากเสียงพลางเขียนที่อยู่ด้วยลายมือหวัดๆ ขณะที่ยูแจกแจงอัตราค่าเช่าให้เขาฟัง
“ขอบคุณที่มาใช้บริการนะคะ หวังว่าคงจะได้รับใช้ท่านอีก” ยูยิ้มกวนประสาทส่งท้าย ขณะที่โชทำหน้าเฉยเมยแล้วเดินออกจากร้านไป
เสียงกระดิ่งประตูร้านดังอีกครั้ง  ยูเอามือลูบผมดำขลับของตัวเองมองดูชายหนุ่มผมสีน้ำตาลเข้มหายลับไปจากสายตา
ดูจากบัตรนักศึกษาถึงรู้ว่าเป็นนักศึกษาคณะภาษาศาสตร์ คงจะเรียนเอกภาษาสเปนล่ะมั้งนะ ยูคิด
+++++++++++++++++++++++++
ที่ร้านสแปนิช เดอ ปาปา เสียงเพลงภาษาสเปนลอยมาจากเครื่องเล่นซีดี โชกำลังจัดวางจานบนโต๊ะอาหาร ขณะที่พนักงานของร้านคนอื่นๆ จัดเตรียมอุปกรณ์ในครัวก่อนเปิดร้าน
“โช มีโปสการ์ดมาแน่ะ” โชหันไปเห็นมาสเตอร์ปาปาชูโปสการ์ด 1 ใบยืนอยู่หลังเคาน์เตอร์ “มาจากสเปน”
++++++++++++++++++++++++++