คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #64 : หวงแฟน (ต่อ)9
พีรวัสหลุบาลแทนำอบ เาเื่อที่ไพรำพู “ูเสร็แล้วทำไมไม่เ็บรับ ั้ไว้แบบนี้นอื่นเ้ามาเห็นะมอุไพไม่ี”
“ห้อันไม่มีนอื่นเ้ามาหรอ”
พีรวัสลอบยิ้มเมื่อไ้ฟัวามริาปาอหิสาว เธอสวยเ็ี่แ่เรื่อวามรัเหมือนเ็สาวอ่อนหันหนึ่ เา้มหน้ามอ
“ั้น็เอาไปทิ้”
ไพรำเลยเ็บึ้นมาะทิ้ามที่เาบอ ทว่าสายามร้อนแรอพีรวัสทำให้เธอเปลี่ยนใ เินไปถอเสื้อผ้าเาออทีละิ้นนหม เหลือแ่ายเปลือยเปล่าแล้วไลู่บั้แ่ปาหยัลึ ลมาถึปลายาบึบึน มือบาับอาวุธอันพร้อมพรัอเาแล้วรูเ้าออนมันแ็ึูัน
พีรวัสรา่ำ สีหน้าบิเบ้ “ุไพะทำอะไรรับ”
เาเห็นเธอเินาไป ในใเาอาวร์ะเินาม ไพรำลับบิมือเาออแล้วเินไปที่เีย มือบาปลเปลื้อเสื้อผ้าออทีละิ้นนเหลือแ่ายเปลือยเปล่า หน้าออวบสล้าที่มียออสีมพููัน สร้าวามหิวระหายแ่เา พีรวัสำราม อยาะระโนเ้าใส่ ไพรำยั่วเย้าเามาไปแล้ว
ายหนุ่มประอัวนเินามไปที่เีย แ่้อหยุะัเพราะไพรำห้ามไว้
“หยุ่อน” พีรวัสประหลาใ านั้น้อเปลี่ยนเป็นวาลุวาว ไพรำับเ้าสิ่นั้นึ้นแล้วทำในสิ่ที่เาแทบลืมหายใ เลือในายเย็นเียบ อวัยวะส่วนลาร่าที่ใ้อารม์มาว่าเหุผลเหยียยายบวมเป่ อยาหาที่ล แ่ว่าสิ่ที่ำลัลไปในวามอ่อนหวานอไพรำือเ้าเ็์ทอยิ้นนั้น
ไพรำับลไปพร้อมับส่เสียราเบาๆ เาทนไม่ไหว ไม่ยอมให้เ้านั่นไ้ทำหน้าที่แทน พีรวัสระโนึ้นเียแล้วับมือไพรำออ เ้าเ็์ทอยิ้นนั้นลิ้นหล่นไป้าเีย วาสอู่ประสานัน พีรวัส้มลูบและูึลีบปาอิ่มอย่าหนัหน่ว ไพรำราไม่เป็นเสียเมื่อถููบนหายใไม่ทัน
“ัน ันหายใไม่ออ”
“ุไพทำให้ผมลั่”
ไพรำถูระมูบั้แ่ใบหน้าลมาถึลีบปา พีรวัสเหมือนหมาป่าที่ระหายินเหยื่อ เธอทำให้เาหมวามอทนลไปแล้ว เาหิวระหายอยาินเธอลท้อ ทั้มือไม้และปาวาไล้ไปามร่าาย ทำให้เธอหัวสมอว่าเปล่า มีแ่วามเสียเสียว หวามไหวรุนแร
“อื้อ ัน”
ไพรำเปล่เสียราไม่าสาย พีรวัสวัเลียไล้ ูึยอออเธอไปมาสอ้า พอผละาวามหวานหอมที่ยอทรว เา็ยับมาลาร่า ส่วามแ็ึที่ปวร้าวเ้ามาในัวเธอ
“ผมไม่ไหวแล้วรับุไพ”
เาบอพร้อมสีหน้าบิเบ้ ไพรำเอ็รู้สึอยาให้เาเิมเ็ม ่อท้อบิเร็ เมื่อเาประอัวนสวมใส่ถุยาเสร็แล้ว็สอใส่เ้ามา พีรวัสระแทเ้ามานสุในรั้เียวทำเอาไพรำร้อรา ร่าายบิเร็เมื่อวามับแน่นุอัเ้ามา
“ัน ันเ็บ”
“ุไพทนหน่อยนะรับ” เา้มลไปูบปาหิสาว สะโพ็แนบนาบหมุนวไม่หยุ สลับับบาัหวะ็แ่นิ่เพื่อให้ไพรำปรับัวไ้ เมื่อ่อทารัเหยียว้าออ พีรวัส็ผละมาโน้วเ้าออ มือหนาส่ไปบี้ยำหน้าออวบให่อไพรำอย่าเมามันส์
ไพรำเสียเสียวนร้อี้ มือบายุ้มับผ้าปูที่นอนเพื่อระบายวามอึอัับแน่น วาู่หวาน้อมอนที่โยย่มเหนือร่าอย่าสุสม
“แน่นีัรับ” เสียทุ้มราระเส่า ใบหน้าหล่อเหลาเ็มไป้วยเม็เหื่อ ปาแสบเ้าหาันเพราะทุรั้ที่สอลึเ้าไปใน่อทารั็ะถูไพรำอรัไว้แน่นหนึบ สร้าวามเสียว่านนอยาะระแทลไปไม่หยุ
“ุไพเอามันส์มา”
ไพรำัปาลั้นเสียรา เพราะเาทั้ยาว ทั้ให่และยัทำนานนเธอุแน่น แ่็เ็มไป้วยวามสุ แผ่นหลัำยำื้นเหื่อ มีร่อรอยเล็บอเธอทั้รอยเ่ารอยใหม่ บาัหวะพีรวัส็หน้าเบ้เพราะเธอิลไปบนแผลเิม
เสียับๆ ัสนั่นไม่หยุ พีรวัสหมุนวสะโพเป็นัหวะถี่รัว เอวี เอวุนไพรำ้อร้อออมา
“แสบ”
“อีนิรับ”
ไพรำเ็บเลยไปลที่แผ่นหลัอเา เล็บ่วนเป็นทายาวระบายวามเสียว่าน ับแน่นที่เาระแท ระโนเ้าใส่ พีรวัสรา่ำเมื่อมาถึไล์แม็์อย่ารุนแร แล้วแหนเยใบหน้าำรามออมาเมื่อปลปล่อยสายธาร้นเหนียวออมานหม
อีบุ๊ ล้ายว่ารั ราา179บาท ับ
ความคิดเห็น