คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #30 : หวามรัก รับอรุณ (ต่อ)
เาเปิน้ำอุ่นแล้วหยิบฝับัวลมา เา้อะัอีรอบเพราะว่าสายาและเรือนร่าอหิสาวที่ยืนอยู่รหน้าทำให้เาแทบอใไม่อยู่ แสนรัยมือปิทรวออวบัวเอไว้ เาึมือบาอเธอออแล้ววาฝับัวืนที่เิม ัร่าบาเปลือยเปล่าไว้ับผนั
้มหน้ามอบูบให้อย่าเร่ร้อนในอนแรเพราะแรอารม์ ่อนะ่อยๆ ปรับให้อ่อนลแล้วบลึปานุ่มอย่าุมสิไม่ไ้
“แสน” เาราออมา ร่าหนาบเบียเ้าหาร่าบอบบาที่ระทวย หายใแรอยู่ภายใ้ารเาะุม
“ท็อปะ” แสนรัราแผ่วเบา พยายามันเาออแู่เหมือนว่าอารม์อภวัินั้นไ้เลิไปไลมาแล้ว เาเหมือนนที่เินทามานถึีสุอวามอทนที่เาไ้ำหนเพานไว้
เาทสอบวามอทนในเรื่อนี้้วยัวอเาเอ ทั้ที่เาไม่วรทำเลย แสนรัเป็นห่ว สสารเา แ่็ไม่อยาให้เาล่วเินอี ึันเาออ
“แสนผมออีนิ”
แสนรัมอวาที่เว้าวอนมาแล้วัปาแน่น เาเลยูบแล้วบเม้มไว้ทำให้แสนรัสมอปั่นป่วน เพราะวาม้อารที่เามีมาล้นส่ผ่านมาทาสัมผัสทาายที่รุ่มร้อน รุนแร เาถอเสื้อเิ้ัวเ่าที่ใส่มาั้แ่เมื่อวานออและาม้วยาเอย่ารีบร้อน
แล้วามลับมาบเบียเธอ แนบร่าับเธอนิ แสนรัมึนาไปหม เพราะมือไม้ ปาลิ้นอเาที่ระมสรรพำลัมาพร้อมัน ปั่นป่วนเธอนหัวหมุน แ่็หวามไหวไปทั่วสรรพา์าย
ปาร้อนื้นไลู่บลไปามออลมาถึเนินอ เา้อย่อัวนิหน่อยเพราะวามสูที่่าันถึสิบเนิเมร เาปรับอศาให้ปาพอีับทรวอู่ามที่เาหลใหล มันอนาม อวบอิ่มพอีมือ เาวัลิ้นเลียไล้่อนะรอบรอแสนรัไว้้วยริมฝีปา
“อื้อ”
แสนรัราเมื่อถูโลมเล้าอย่าหนัหน่ว มือบาไร้ึ่ที่ยึเหนี่ยว เพื่อประอัวเอึ้อยึแผ่นหลัว้าำยำอภวัิเป็นหลัยึ เธอเาะเี่ยวเาแน่น ยิ่เมื่อถูรอบรอหนัมาึ้นทุะ เธอ็ยิ่ิเล็บลบนแผ่นหลัแล้วรูลเป็นทายาว
ราวนี้เป็นภวัิที่ส่เสียสูปาราี้้วยวามเ็บแ่็ทน เาลิ้มรสวามหวานหอมแล้ว้อนอุ้มแสนรัึ้นเพื่อไป่อที่เียไม่อยาให้เธอทรมานหา้อยืนทำแบบนี้
“อย่า่ะ พอแล้ว”
แสนรัรีบห้ามทำให้ภวัิสบา้วยวามนิ่ัน แสนรัหยุเาั้แ่อนนี้็ี เพราะเธอเ็บอยู่ หาทำอะไรลไปเารู้สึผิที่ิว่าะูแลแ่ลายเป็นวยโอาสเธอ
เามอหน้าสวยที่แระเรื่อ แล้วมอไล่ลมาที่หน้าออวบอิ่ม แสนรัเห็นสายาเา็รีบยมือึ้นปิอย่ารวเร็ว ทำให้ภวัิหัวเราะเบาๆ แล้วึมือออ
“เห็นหมแล้ว ปิทำไม”
แสนรัใสั่นไปหม ยื้อมือเอาไว้แ่็ถูเาับยึไป พอมอเาบ้า็้อเินหน้าแเพราะร่าำยำที่เปลือยเปล่า่อหน้า มันใ่เวลาที่วระยืนุยันแบบนี้หรือไ เธอเห็น xxxxxxxxxxx เ็มา ยิ่ทำหน้าไม่ถู รีบเยหน้าีสลับแ่ำมอเา
“มอไ้”
“มะ มออะไระ”
“็เมื่อี้แสนมออะไร”
“ไม่ไ้มออะไร่ะ”
“ปาอสั่นหมแล้ว ทำไมลัวแบบนี้” ภวัิปลอบ ไม่อยาให้แสนรัอายไปมาว่านี้ เาเลยเินไปหยิบผ้านหนูนอห้ออาบน้ำมาให้
แสนรัรับไว้แล้ว็รีบเอาผ้ามาพันายัวเอ แล้วถามเา “ทำไมุไม่นุ่ผ้าะ”
“เี๋ยวผมะนุ่” เาอบหน้าาเยทำให้แสนรัอยาะบ้าายลรนี้ “ั้นแสนอาบน้ำนะรับ ผมะไปรอ้านอ อาบเสร็แล้วเรียผม” ภวัิรู้ว่าแสนรัใล้ะสิาผึลแล้ว ึไม่อยาแล้อี่อไป
ร่าำยำสาวเท้าออไป ะที่แสนรัถอนใโล่อ เาทำเธอใหายใว่ำไปหม ทัู้บทั้สัมผัสไปทั่วัว ทำแบบนี้เธอะมีหน้าออไปเอเาไ้ยัไ อีทั้ภาพัวนอันให่โที่เาโว์ใหู้อย่าหน้าไม่อาย็ยัิาอยู่เลย แสนรััปาแน่น โมโหนบ้าที่ทำัวิลนเินไป หรือิอีทีเาพยายามอ่อยเธอแรมา แสนรัิแล้วพยายามลืมภาพวามเป็นายอเาออไปาสมอ
ว่าะไ้อาบน้ำันนเสร็ ็ินเวลาไปถึเ้าโมรึ่ อนที่แสนรัเพิ่ทารีมที่ัวเสร็ ภวัิที่ึ่เพิ่ออมาาห้อน้ำ็เ็ัวนแห้ แล้วหันไปหยิบาเในออมาาระเป๋าเินทาใบเล็
เาสวมาเในเสร็็หยิบเสื้อเิ้มาสวมาม้วยาเ ทุั้นอนรวเร็วหาแ่แสนรัอ้าปา้าั้แ่เาใส่าเใน่อหน้าเธอ
ความคิดเห็น