คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #55 : ประกาศตัว (ต่อ)7
ปิ่นปัถูเาอุ้มนำไปวาที่เีย ร่าหนาให่ามมาร่อมทับ ูบไล่ลมาั้แ่ลำอมาถึทรวอ ฝาฝัรอยุหลาบเป็นทาไปทั่วเรือนร่า
“พ่อเลี้ยะ” ปิ่นปัเรียเสียพร่า แอ่สะือเล็ลายเป็นุหมายใหม่ให้เารัแ เมื่อเาใ้ปลายลิ้นเ้าไปหยอเอิน เป่าลมร้อนๆ เธอ็เสียววาบน้อร้อห้าม พลาหนีบาเ้าหาัน แ่นใร้ายไม่ยินยอมเมื่อัารแยลีบอไม้้วยปลายนิ้วแล้วูบวนเวียนที่ปาอิ่มเพื่อปลุเร้าอย่า่อเนื่อ
นินทร์ใ้วามเนั ุอ่อนไหวอหิสาวำลัสั่นระริเ้นุบๆ หนีบนิ้วมือ ราวับะูลืนสิ่แปลปลอมที่แอบเ้ามา นินทร์สูปารายาว ปวร้าวลาร่า อยาเปลี่ยนานิ้วมือเป็นัวนแ็ร้อนเ้าไปแทน แ่้ออทนอีนิเพื่อให้ปิ่นปัมีวามสุ่อน
เาอยาเอาใและทำให้เมียไปถึสวรร์
วาำมืมอร่าอรรที่ระส่ายระสับ ปิ่นปัร้อราเมื่อถูวามหวานแหลมพุ่ทะยานเ้าใส่าทุทิศทา ่านเสียวไปทั่วท้อน้อย เมื่อเาเร่ยีุ้สวาทนในที่สุ็ระเบิพร่าพรายวามสุออมา นินทร์ูบนัวเล็ที่นอนระทวยหมแราวามสุสม แล้วับนัวบาพลิลับมาบนร่าัวเอ
“ปิ่นวบันหน่อยสิ”
ปิ่นปัถูเาัูให้่อยๆ รอบทับสะโพอนามลบนัวนแ็ร้อน หิสาวทำอย่าเอะๆ เิ่นๆ ทว่าเมื่อรูลไป็้อสูปาราแผ่วเพราะแท่ลำให่นั้นแ็มา ร้อนั นเธอรู้สึุไปทั้ร่า ปิ่นปัรอบทับนสุรับรู้ารมีอยู่อเาในัวเธอ มันเสียว่าน วาบหวามไปหม มือเล็ับบ่าหนา วาสอู่ประสานัน เห็นแ่เาอันและันในวาสอู่
นินทร์ึเมียมาบูบอย่าหิวระหาย พิษรัเพลิสวาทที่โหมอยู่ทำให้เาเียนบ้า ัวนที่สอประสานยายให่ามวาม้อารที่ล้นปรี่ นินทร์สอลิ้นเ้าไปพัวพัน นัวเนีย ูุนนพอใแล้วผละออ เปลี่ยนมาับเอวบาให้ยับึ้นลเพราะแ่้านานะทำให้ปิ่นปัเ็บ
หิสาวถูเาสอนเพียไม่ี่รั้็ับัหวะไ้ ่อยๆ ยสะโพึ้นและรอบลทับวามปูโปนทีู่ันั้รับ
“อึ” ปิ่นปัราทุรั้ที่สอรับประสานร่า นินทร์อยู่ในายเธอ เป็นอันและันอย่าสมบูร์ที่สุ
วาม่านเสียวาุอ่อนไหวที่ปลายลิ่มทำให้นินทร์เสียววาบ ใบหน้าหล่อเหลาเหยเ ไม่สามารถเ็บอาารไ้อี มือหนาบีบเล้นทรวออวบที่ระเ้ึ้นลามัหวะแล้วฟอนเฟ้น ทุอย่าเป็นไปามแรอารม์ที่โหมไหม้ ไม่่าาไฟป่าที่เผาทำลายทุสิ่ เ่นเียวับนินทร์และปิ่นปัที่ำลัเผาไหม้ละลายันและัน
เสียราหอบถี่สลับับเสียสูปารายาวอีเป็นระยะ ่อนที่ปิ่นปัะหวีเสียร้อเมื่อวามสุสมมาเยือนอีรั้ น้ำาเม็โผุที่หาาเอนบลมาับร่าหนาให่ นินทร์พลิร่าเมียให้มานอน้าๆ และใ้มือ้าหนึ่รูสาวัวนนธารลื่นสีาวไหลทะลัไม่่าาน้ำทะเลที่หมุนเป็นเลียวโหมัเ้าฝั่
“อาห์” เสียราแผ่ว่ำหลัาเสร็สมอย่ารุนแร แม้ะเป็นมือเาเอแ่แ่มอและินนาารว่าเป็น่อทารัอเมียที่สวมรอบทับรูึ้นลเา็เสร็สมไ้อย่ารวเร็วและ่ายาย
นินทร์เปลี่ยนมาเป็นนอน้าัน พรมูบทั่วแผ่นหลัเนียนละเอีย แล้วลุไปหยิบผ้านหนูมาเ็ทำวามสะอา่อทารัให้เมีย ปิ่นปัยอมให้เาปรนนิบัิเพราะเธอี้เียและเมื่อยล้า นินทร์เ็อหลืบลึลับอย่าไม่รัเีย
วามเ้มมอเรียวายาวาวผ่อ ระหว่าเ็็ลอบมอลีบอไม้ที่บวม้ำเพราะเารัแ ึยิ่สสารและ่อยๆ เ็อย่าเบามือ
“ปิ่นรับ เสร็แล้ว”
“อืม” เสียหวานราหลับ พอร่าายสะอา็พลิหน้าไปหาหมอนอ ัท่าทาให้ัวเอนนอนสบาย นินทร์มอ้วยวามเอ็นู แล้วเอาผ้านหนูโยนใส่ะร้าใ้แล้ว ัวเาเ้าไปอาบน้ำ เสร็แล้วึปีนึ้นเียนอนอร่านุ่มละมุนแล้วหลับไปอย่ามีวามสุ
ความคิดเห็น