คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : ยั่วรักพี่ชาย (ต่อ)
“ไม่้อหรอ ออมรอพี่บุศอยู่รนี้ีว่า”
อารียาพยัหน้า ะที่ปาสิาเินออาห้อแ่ัวไปเ้าห้อน้ำที่อยู่้าน้า เธอเ้าไปิเ็มลัเพิ่มเพื่อให้แน่นหนามาึ้น แ่ว่าันทำปิ่นปัผมหล่น เลยเสียเวลามาแ่ผมใหม่อีรอบ พอ้มมอเวลา็เห็นว่าใ้ไปห้านาทีแล้วึวิ่้วยวามเร็วสูลับมาที่ห้อแ่ัว
ทันทีที่ร่าเล็เ้าไป็เป่าปาเบาๆ ้วยวามโล่ใเพราะยัไม่เห็นว่าบุศยามาาม แ่ว่าอารียาหายไป
“ออมหายไปไหนเนี่ย” ปาสิาพึมพำะเินออไปู พอีับร่าเล็อเพื่อนวิ่ระหืระหอบมาถึ หน้าาเหมือนนเพิ่ไปเอหิมะ้านนออย่าไรอย่านั้น
“้าว ันแอบไปูCEOนใหม่มา หล่อมา หล่อวัวายวามล้ม โอยหล่อใละลาย”
“้าว็นึว่าออมหายไปไหนมา แอบไปูนหล่อมานี่เอ”
“ทำไมแไม่ื่นเ้น ไปลอส่อูสิ”
“ไม่เอาอ่ะ เยเห็นแล้ว”
“แเยเห็นแล้วเหรอยาย้าวู CEOนใหม่ื่อุบรรภพ เาหล่อมา หน้านิ่แ่ทำเอาสาวๆ แถวนั้นาลอย นอนายันเป็นแถวเพราะวามหล่อระับอปป้า” อารียาว่าพลาใ้นิ้วี้ิ้มหน้าผาเพื่อน “ว่าแ่ื่อบรรภพุ้นๆ นะ ้าวแบอว่าพี่้าบ้านแื่ออะไรนะ”
“้าวู ทำไมยัไม่ออมาอี พี่ให้ออมมาามแล้วไม่ใ่เหรอ” เสียหอบอลัาเินเ้ามาาม้วยสีหน้าเ้มว
“อุ้ย ออมอโทษ่ะ” อารียาหันไปยมือไหว้อโทษผู้ัารสาวเป็นพัลวัน ลืมเรื่อที่ถามเพื่อนไปเสียสนิท “ยาย้าวรีบไปเร็ว พี่บุศให้ันมาามแนานแล้วเนี่ย”
ปาสิาไ้แ่ส่ายหน้าระอาับเพื่อน อารียามัวแ่เพ้อในวามหล่ออบรรภพนลืมบอเรื่อสำัับเธอแล้วไม่รู้ว่า้านนอเารอเธอนานหรือยั
้านนอที่ปาสิาัวลว่าะรอนานไหม ทุน่าำลัมอึ้นมาบนเวที เพราะหลัาุธิิเอ่ย้อนรับCEOนใหม่แล้ว็เป็นั้นอนารรำ้อนรับอปาสิา แ่ยัไม่ปราร่าอนารำนทำใหุ้ธิิมอไปทาบุศยา้วยสายาำหนิ
“ทำไมยัไม่มาอีนะ” บุศยาบ่นพึมพำ พลาหันไปยิ้มหวานแ้สถานาร์ับCEOนใหม่
“้อออภัยุบรรภพที่้อรอนะะ”
บรรภพพยัหน้าแ่มอ้ายมอวาไปรอบัวนทำให้ธิิที่นั่อยู่โฟาเี่ยว้านวาเอ่ยถาม “ุบรรภพมอหาใรหรือรับ”
“เรียผมว่าภพีว่ารับ ผมไม่ไ้มอหาใรหรอ แ่มอูพนัานอเรา”
“ุภพละเอียรอบอบมาเลยนะรับ”
บรรภพยิ้มรับ แล้วเบือนสายาลับไปทาเวทีเมื่อไม่เห็นสาวน้อยที่้อารเอ มีแ่สาวๆ ที่มอเาาปรอยแ่ไม่เอเ้าสาวอเา นึแล้วบรรภพ็ยยิ้ม
“ุภพรับ สายาทาโรพยาบาลโทร.มา” ทรวุิเินเอาโทรศัพท์มาให้ บรรภพรับสายแล้วหน้านิ่รึมลทันที
“รับ เสร็าานทานี้ผมะรีบไป”
หลัาวาสายเสร็ วามวาว็นิ่สบทั้ที่ในใเศร้าลึเพราะเมื่อรู่ทาโรพยาบาลโทร.มาแ้ว่าุปู่อเาอาารแย่ล
วามิ้อหยุะัลเมื่อเสียนรีไทยัึ้น และนารำในุไทยวิิราม เินย่าเท้าออมาพร้อมรอยยิ้มหวาน บรรภพหยุทุวามิ ้อมอไปบนเวที้วยวามะลึ ปาสิา้อพยายามบัับัวเอไม่ให้เท้าพันันเมื่อเห็นสายาม้อมอมาไม่หยุ แ่นึถึเรื่อเมื่อวานที่เาทำเหมือนไม่อยาุย้วยเลยทำให้ยิ้มเื่อนไป
บรรภพเห็นสีหน้านรำที่เอาแ่หลบาเา เลยยมือึ้นับปาัวเอ วาพราวระยับ้อมอไปที่นรำพอีับปาสิาหันมาเห็นเ้าพอีวาู่หวานะพริบปริบ ใเ้นแรึ้นมาอย่า่วยไม่ไ้ วามำที่ถูเาูบใน่ำวันนั้นวนเวียนลับมานเือบรำผิท่า ปาสิาสูลมหายใเ้าลึแล้วเริ่มหยิบอไม้าในพานออมาโปรย ทว่าเธอลับนึอะไรึ้นมาไ้เมื่ออนโปรยลีบเสรอไม้แทนที่ะโปรยสวยๆ ใล้ัว เธอลับสะบั้อมือแล้วโปรยไปที่้านหน้า
้านหน้าที่ว่าือหน้าเวที และหน้าอบรรภพ เ้าัวถึับเอียัวหลบวูบ และเหล่าผู้บริหารสูสุในที่นั้น่าใที่เห็นอไม้หล่นมารหน้าCEOนใหม่แม่นราวับถูับวา ะผู้บริหารมอมาที่ปาสิาเป็นาเียว ะที่บุศยาลมับแทบ็อาที่ะสร้าผลานเอาหน้าะไ้มิ่็ราวนี้ ไม่่าาลัาที่รีบหยิบยามึ้นมาสูเ้ามู
ความคิดเห็น