ไคโร ภาค เริ่มต้น

ลำดับตอนที่ #1 : หมาป่าจ้าวเสน่หา

ผมกลับมาจากโรงเรียนเเล้วคิดเรื้องที่เพื้อนบอก ไคโรคิด เช้าวันต่อมา ลูกจ้ะตื้นได้เเล้ว เเม่บอก ครับ ผมตอบด้วยความง่วงเเละนอนต่อ( เเล้วจะตอบทำไม) กว่าผมจะลุกออกจากที่นอนก็ปาไป 2นาที เเน่นอนอนิเมะตัวเอกก็จะบอกว่าสายเเล้วๆ เเล้วก็คาบขนมปังเเล้วไปโรงเรยนเเต่ความจริง
มันไม่ใช่ขนมปังเเต่เป็นข้าว เราก็ต้องยอมไปสายเพราะกินข้าวเเละเเม่บังคับสุดท้ายโดนหักคะเเนน ไม่ม่ม่่ม่ม่ม่ม่ เเละคนเขียนก็เป็นเเบบนี้เกือบทุกวัน
เข้าเรื้องได้ยังวะ คนเขียนบอก เด็กสาวตามข่าวลือเธอยายมาเรียนโรงเรียนนี้ เบื้อชิปคนน่าเบือ่มาอีกเเล้ว เเต่ว่าเธอคนนี้ต่างออกนิดหน่อยเเค่เธอน่ารักยังกลับเทพธิดา รึว่าผมโดนมนเสน่จริงๆ ผู้ชายทั้งห้องต่างจ้องเธอตาไม่กระพริบ ร่วมไอ้เรนเพือนของผม เเละผมอีกคน เเม้เเต่อาจารผู้ชาย
เอาเเล้วไงโดนมนกันทั้งห้อง = = ผมคิด จ้องไปจ้องมาจะเรียนกันไหมว่ะคับ ผมคิดเเบบเริ่มรำคาญ กว่าจะเรียนกันได้เอาสะจ้องกันตาเเดงไปข้าง
(เวอ) เมื่อถึงเวลาพักกลางวันผู้ชายทั้งห้องรุมเข้ามาที่เธอ นี่เธอชื้อไรอะ ผู้ชายถาม เธอยิ้มน่ารัก เเล้วตอบว่า เนเนะ ค่ะ  ผู้หญิงทั้งห้องต่างมอง
ด้วยสายตาอิจฉาผมเป็นคนหนึงที่ไม่สนเธอมากนักเเต่ถึงจะคิดไปชั่ววุบก้เหอะ>////< ผมเดินไปซื้อของกิน เเละเห็นเรนเพื้อนผมวิ่งเข้ามาพร้อม
มีมีดอยู่เล่มหนึงบนมือเเละทำท่าจะมาเเทงผม เฮ้ย!!!อะไรของเองเนี้ยยยยย ผมหลบเเละพูดไปด้วย มันเอาจริงนี้หว่า ผมคิด เเละไม่ทันไร เรน
ก็เเทงท้องผมเเบบจังๆ ผมต่อยเรนให้สลบ เเละเเผลเริ่มหายเป็นปกติ อะ...อะไรกันนี้นายเป็นตัวอะไร!!!!ทั้งไม่โดนมนเสน่ ทั้งเเผลก็หายเองมันบ้า
อะไรรรรรรรรรรรรรรรรรร นั้นไงเล่าเผยตัวมาจนได้ ผมคิด เธอเป็นใครฟะทำเเบบนี้ทำไม ผมตะโกน ก็เเกนะไม่โดน มน ของชั้นนิเเล้วเเกเป็็นตัวอะไร
เเกมีความเป้นมนุษอยู่เเต่มีความพิเศษอยู่เช่นกันเเกเป็นใคร!!!!!!!!! เนเนะ ถามด้วยความตกตะลึง เเละหางของเธอก็โผล่ออกมา เป็นหมาป่า
จริงด้วยเเหะ ผมพูด เดี่ยวโดนนายพรานอย่าอย่างชั้นล่าเเน่!!! ผมยั่วให้โกรธ หึ อย่างเเกจะทำอะไรได้ไอ้มนุษ!!!!!!!!!!! เนเนะขู่ เเน่จริงก็มาดิ
ผมบอก เนเนะกระโดดมาตระครุบผม ตายสะเเก!!!!!! เนเนะพูด ผมหยิบมีดเเทงท้องของเธอ โอยยยยยยยยย เนเนะร้องด้วยความเจ็บปวด
ผมลุกขึ้นเเล้วเอามีดตัดหางเนเนะ อย่านะะะะะะะ เนเนะตะโกน เอาละ! ผมพูดผมเเล้วตัดหางเธอ เเละรู้ตัวอีกทีผมก็อยู่บนเตียงเเล้ว ผมไปโรงเรียน
เรื้องเมื่อวานความฝันหรอ ผมคิด เเละเมื่อผมเข้าห้อง อ้าวเฮ้ย!!! เนเนะยังอยู่เหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นพร้อมผู้ชายลุมตอมเหมื่อนเดิมเเละเรนเพื้อนผมก็
เหมือนเดิมเเต่เเค่พันผ้าพันเเผลที่หัว ก็โดนผมต่อยหัวไปจังๆนี่ ผมคิด นั้นไงจ้าวชายของชั้น เนเนะพูดเเละวิ่งมาที่ผม ผู้ชายทั้งห้องจ้องผมด้วยสายตา
ไม่เป็นมิตรร่วมถึงเรน มันอะไรกันเนี้ยยยยยยยยยยยยย จบ. ตอนที่1