คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Chapter 10 : Masquerade Party
“เฮอร์ไมโอนี่ ชุดนี้สวยไหม?” ลาเวนเดอร์ถามอย่างเริงร่า ขณะหมุนตัวสำรวจชุดราตรีสีชมพูอ่อนเนื้อผ้าโปร่ง ทำให้เฮอร์ไมโอนี่หลุดจากภวังค์
“ก็...ดีนะ เธอใส่ชุดไหนก็สวยหมดล่ะจ้ะ” เฮอร์ไมโอนี่ตอบ เธอนั่งอยู่ริมหน้าต่างร้านขายชุดราตรีที่ดีที่สุดในฮอกส์มี้ด ตอนนี้เนืองแน่นไปด้วยนักเรียนหญิงจากฮอกวอร์ตและโบซ์บาตงซึ่งเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนในตอนนี้ ปาราวตีมองหญิงสาวสูงสง่าผมสีบลอนด์คนหนึ่งจากโบซ์บาตงหมุนตัวในชุดราตรีสีม่วงเปล่งประกายแสนสง่า แล้วเธอก็มีสีหน้าอิจฉาขึ้นมา
“ให้ตายสิ ทำไมนักเรียนโบซ์บาตงสวยๆ ไปหมดเลยนะ อย่างงี้ฉันจะมีคู่เต้นรำเหรอ” ปาราวตีบ่นแล้วทรุดตัวนั่งข้างเฮอร์ไมโอนี่ ซึ่งยิ้มแล้วตบบ่าปลอบใจเพื่อนสาวเบาๆ
“นั่นยังไม่สวยสุดหรอกนะ โน่น ซินเธีย ซิลเวสตรา สาวสวยรวยเสน่ห์ที่ทำเอานักเรียนชายไม่เป็นอันเรียนกันแล้ว” ลาเวนเดอร์บอกแล้วชายตามองหญิงสาวร่างสูงเพรียว ผมสีบลอนด์เงินเป็นลอนคลื่น และดวงตาสีฟ้าครามบนใบหน้างดงามเหมือนเทพธิดากรีก ลาเวนเดอร์ถอนหายใจอย่างเซ็งๆ
“แม่มดเลือดบริสุทธิ์ แถมเป็นครอบครัวเจ้าของธุรกิจน้ำหอมด้วย คนอะไรเพอร์เฟ็กได้ขนาดนั้นนะ” ปาราวตีทำหน้าเซ็งตามเพื่อนสาว หลังจากนั้นทั้งคู่ก็เดินเอาชุดไปจ่ายเงินพร้อมกับบ่นว่าคืนพรุ่งนี้พวกเธอคงต้องยืนแกร่วกันแน่ๆ หากซินเธีย ซิลเวสตรายังอยู่ในงาน
“อ้าว พี่เฮอร์ไมโอนี่ ทำไมมานั่งตรงนี้ล่ะ เลือกชุดได้หรือยัง” เสียงจินนี่ร้องทัก แขนขวาเธอพาดชุดราตรียาวสีแดงเพลิงเข้ากับสีผมของเธอ
“พี่คงไม่เข้างานหรอก ขอให้สนุกนะ” เฮอร์ไมโอนี่บอกพลางยิ้มบางๆ จินนี่นั่งลงข้างๆ
“ทำไมล่ะ พี่หลบหน้าใครอยู่เหรอ” จินนี่ถามอย่างรู้ทัน เฮอร์ไมโอนี่ถึงกับเงียบไป
“จำวันแรกของปีห้าได้ไหม พี่เฮอร์ไมโอนี่ พี่บอกว่าพี่จะโต้ตอบกับคนที่มาแกล้งพี่ ใครทำอะไรมา พี่ก็จะเอาคืน แล้วสาวน้อยที่มั่นใจคนนั้นไปไหนแล้วล่ะ ฉันไม่เจอเธอมาสองสัปดาห์แล้ว ที่ฉันเห็นมีแต่คนที่นั่งเงียบๆ หน้าตาเศร้าหมอง ไม่กล้าเผชิญกับความจริง” จินนี่บอก ก่อนจะยื่นหน้ามากระซิบข้างๆ หูเฮอร์ไมโอนี่
“พี่จะตกหลุมรักศัตรูมันก็ไม่ใช่เรื่องผิดเสียหน่อย ความรักมันไม่เลือกหรอกนะว่าจะใครรักใครน่ะ” จินนี่บอก เฮอร์ไมโฮนี่หันไปมองหน้าเธออย่างอึ้งๆ จินนี่ ผู้ที่เปรียบเสมือนน้องสาวที่รู้ทันเธอเสมอ เฮอร์ไมโอนี่มองจินนี่อย่างครุ่นคิดแล้วเธอก็ยิ้มออกมา
“เธอพูดถูกจินนี่ งั้นเธอคงต้องช่วยพี่เลือกชุดหน่อยแล้ว หมอนั่นบอกกับพี่ว่าให้พี่รักษาตัวด้วย เดี๋ยวก็รู้ว่าพี่จะรักษาตัวยังไง” เฮอร์ไมโอนี่กล่าว ความเศร้าหมองในดวงตาสีน้ำตาลกลับมาเปล่งประกายด้วยความมั่นใจเหมือนเดิมแล้ว
จินนี่กับเฮอร์ไมโอนี่ช่วยกันเลือกชุดราตรีอยู่ร่วมชั่วโมงกว่าจะเจอชุดที่ถูกใจ หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ไปซื้อเครื่องประดับ รองเท้า และหน้ากาก ดวงอาทิตย์คล้อยต่ำลงไปมากแล้วกว่านักเรียนจะเดินเข้าสู่ปราสาท เสียงซุบซิบดังไปทั่วอย่างตื่นเต้น
“พรุ่งนี้พี่ต้องสวยกว่าซินเธีย ซิลเวสตราแน่ๆ ฉันมั่นใจ” จินนี่บอกเฮอร์ไมโอนี่ขณะทานอาหารเย็น แฮร์รี่เงยหน้ามองอย่างประหลาดใจ
“จะมีใครสวยกว่าซินเธียได้ไง ผู้หญิงคนนั้นเป็นเทพธิดาลงมาเกิดเป็นคนชัดๆ” แฮร์รี่บอกแล้วหันไปมองซินเธียที่นั่งรวมอยู่กับโต๊ะเรเวนคลอ แฮร์รี่ทำหน้าเคลิบเคลิ้มขณะมองเธอหัวเราะอยู่ในกลุ่มเพื่อน รอนเองก็มีสีหน้าแบบเดียวกัน
จินนี่มองแฮร์รี่อย่างฉุนๆ เธอรีบกินสปาเกตตี้ในจานหมดอย่างรวดเร็วแล้วกระแทกช้อนวางอย่างแรงเกินความจำเป็น จนแฮร์รี่สะดุ้ง
“ฉันอิ่มแล้ว” จินนี่บอกแค่นั้น ก่อนจะสะบัดเรือนผมหนายาวสีแดงของเธอใส่หน้าแฮร์รี่ แล้วเดินกระแทกเท้าออกไปจากห้องโถง
“เป็นอะไรของเขาน่ะ” แฮร์รี่มองตามอย่างงงๆ แต่รอนไม่ได้มอง เพราะสนใจไก่อบในจานของเขามากกว่าน้องสาว
“สงสัยจะเข้าวัยทองแล้วมั้ง” รอนบอกขณะตักไก่อบกินอย่างตะกละตะกลาม เฮอร์ไมโอนี่มองรอนอย่างเหนื่อยหน่าย ก่อนจะกดหัวรอนจนหน้าเขาเกือบจะทิ่มลงไปในจาน
“ปากอย่างพวกนายคงจะได้สาวควงกันหรอกนะ” เฮอร์ไมโอนี่บอกแค่นั้นแล้วเธอก็ลุกตามจินนี่ไป ทิ้งให้รอนกับแฮร์รี่ทำหน้างงเป็นไก่ตาแตกกันอยู่สองคน
บ่ายวันต่อมา นักเรียนหญิงกริฟฟินดอร์แทบทั้งหมดต่างวุ่นวายอยู่กับการแต่งหน้าทำผม เฮอร์ไมโอนี่เองก็โดนจินนี่ ปาราวตี ลาเวนเดอร์แต่งหน้าให้เป็นคนแรกจนเฮอร์ไมโอนี่รู้สึกเหมือนเธอเป็นตุ๊กตากำลังถูกจับแต่งตัว แสงแดดยามบ่ายเริ่มอ่อนจางลงเรื่อยๆ จินนี่ก็แต่งผมให้เธอเสร็จพอดี
“คืนนี้มัลฟอยละสายตาจากพี่ไม่ได้แน่” จินนี่กระซิบข้างหู เฮอร์ไมโอนี่หน้าแดงขึ้นมา เธอติดต่างหูไข่มุกเม็ดเล็กเพื่อแก้เขิน หลังจากนั้นเธอก็เดินไปเปลี่ยนชุด เมื่อเธอเดินออกมายอย่างเขินๆ เพื่อนๆ ของเธอก็อ้าปากค้าง ยกเว้นจินนี่ที่ยิ้มร่าอย่างมีความสุข จินนี่ในชุดสีแดงเพลิงดูสวยสง่าและเซ็กซี่ เธอแทบไม่เหลือเค้าของเด็กสาวอีก
“พร้อมแล้วใช่ไหม สาวๆ” ลาเวนเดอร์ถามยิ้มๆ หลังจากนั้นทั้งหมดก็เดินลงจากหอนอนไปด้วยกัน
นายบอกให้ฉันรักษาตัวดีๆ ใช่ไหม มัลฟอย เดี๋ยวก็รู้ เฮอร์ไมโอนี่คิดขณะเดินมาจนถึงหน้าห้องโถงใหญ่ เธอสวมหน้ากากสีทองเข้ากับชุด
“เชิดหน้าด้วยนะ” จินนี่บอก เฮอร์ไมโอนี่ยิ้มแล้วพยักหน้า หลังจากนั้นทั้งคู่ก็เดินเข้าไปด้วยกัน
มัลฟอยรู้สึกเหนื่อยหน่ายใจขึ้นมา เขาไม่ได้คุยกับเฮอร์ไมโอนี่มาหลายวันแล้ว มัลฟอยกวาดตามองไปรอบห้องโถงใหญ่ที่ถูกเนรมิตให้ดูเหมือนลานโล่งกลางป่าโปร่ง ท้องฟ้าเบื้องบนสุกสกาวไปด้วยดวงดาวนับล้านดวงและดวงจันทร์สีเงิน ทำให้ห้องโถงสว่างไสว ชวนให้นึกถึงคืนที่เขาอยู่บนหอดูดาวกับเฮอร์ไมโอนี่ เทียนนับร้อยนับพันเล่มบนเชิงเทียนหลายร้อยอันที่ถูกวางทั่วห้องโถง ทำให้เกิดแสงสีทองนวลตา
มัลฟอยยังไม่พบวี่แววของหญิงสาวผมสีน้ำตาลเลยแม้แต่น้อย เขาสวมชุดทักซิโดสีดำสนิทตามแบบของเขากับหน้ากากสีดำเข้ากัน แครบกับกอยล์ยืนคุยกันอย่างตื่นเต้น แต่มัลฟอยรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา
“โว้ว นั่นใครวะนั่น สวยชะมัดเลยว่ะ” เสียงเพื่อนของเขาจากเดิร์มสแตรงก์ดังขึ้นทำให้มัลฟอยต้องหันไปมอง
หญิงสาวผมสีน้ำตาลในชุดราตรีสีทองยาวดูสวยสง่างามเหมือนหลุดมาจากเรื่องโฉมงามกับเจ้าชายอสูร ผมยาวสีน้ำตาลระแผ่นหลัง เธอสวมหน้ากากสีทองเข้าชุดกันและเดินคู่กับหญิงสาวผมสีแดงในชุดราตรีสีแดงเพลิง มัลฟอยรู้ทันทีว่านั่นใคร
เสียงเพลงเริ่มบรรเลง นักเรียนจึงมายืนเรียงแถวกัน นักเรียนหญิงฝั่งหนึ่ง ชายอีกฝั่งหนึ่ง เฮอร์ไมโอนี่ยืนข้างจินนี่ ฝั่งตรงข้ามเธอเป็นนักเรียนชายจากเดิร์มแสตรงก์ เมื่อศจ.ดัมเบิลดอร์กับศจ.มักกอนนากัลเริ่มเปิดฟลอร์ นักเรียนชายและหญิงขยับเข้าหากัน ก่อนจะโค้งให้กันแล้วเริ่มเต้นรำ
เฮอร์ไมโอนี่หมุนตัวไปพร้อมเสียงหัวเราะ เธอไม่รู้จักกับคู่เต้นรำของเธอ แต่เขาก็เป็นสุภาพบุรุษ ทั้งคู่คุยกันอย่างสนุกสนานขณะเต้นรำ เมื่อเพลงจบลงเธอก็ขยับไปทางขวาเพื่อเปลี่ยนคู่เต้นรำ
เมื่อเธอโค้งให้กับคู่เต้นรำคนใหม่ซึ่งเป็นชายร่างสูงในทักซิโดสีดำกับหน้ากากสีเดียวกัน ผมของเขาดูแทบจะเป็นสีเงินภายใต้ดวงดาวนับล้านเบื้องบน เมื่อเธอขยับเข้าไปใกล้ ดวงตาสีฟ้าอ่อนและกลิ่นน้ำหอมที่คุ้นเคยก็ทำให้เฮอร์ไมโอนี่แทบผงะออก แต่มือแข็งแรงของมัลฟอยโอบเอวเธอไว้ ทำให้เธอไม่สามารถผละหนีไปจากเขาได้
“ฉันคงเหมือนกับอสูรมากจนโฉมงามต้องหนีเลยสินะ” มัลฟอยกระซิบเบาๆ ขณะที่ทั้งคู่เต้นรำ เฮอร์ไมโอนี่หน้าแดงขึ้นมาทันที
“นายต้องการอะไรอีกล่ะ...นายบอกให้ฉันรักษาตัว ฉันก็ทำแล้วนี่ไง จะมายุ่งอะไรกับฉันอีก!” เฮอร์ไมโอนี่แหวใส่ มัลฟอยหัวเราะ
“นั่นสิ เธอรักษาตัวได้ดีซะจนนักเรียนชายจากเดิร์มสแตรงก์ครึ่งหนึ่งละสายตาจากเธอไม่ได้เลยนี่” มัลฟอยบอกขณะที่พาเฮอร์ไมโอนี่หมุนตัวด้วยท่วงท่าสง่างามเสียจนเฮอร์ไมโอนี่นึกสงสัยว่ามัลฟอยเต้นรำได้ดีขนาดนี้เชียวหรือ
“…รวมถึงอดีตนักเรียนชายจากเดิร์มสแตรงก์ด้วย” มัลฟอยพูดขณะมองไปอีกทางด้วยสายตาขุ่นมัว เมื่อเฮอร์ไมโอนี่หันตามไป ก็พบว่าสเปนเซอร์กำลังมองเธออยู่ถึงแม้เขาจะเต้นรำอยู่กับลาเวนเดอร์ก็ตาม มัลฟอยดึงตัวเธอเข้าไปใกล้อีก จนหัวใจเฮอร์ไมโอนี่เริ่มจะทรยศอีกครั้ง
ความคิดเห็น