ยัยหน้าหวานท้านายฮอต

ลำดับตอนที่ #9 : ไปตายซะไป๊!!!

"I lie awake at night
See things in black and white
I've only got you inside my mind
You know you have made me blind

I lie awake and pray
That you will look my way
I have all this longing in my heart
I knew it right from the start

Oh my pretty pretty boy I love you
Like I never ever loved no one before you
Pretty pretty boy of mine
Just tell me you love me too
Oh my pretty pretty boy
I need you
Oh my pretty pretty boy I do
Let me inside
Make me stay right beside you

I used to write your name
And put it in a frame
And sometime I think I hear you call
Right from my bedroom wall

You stay a little while
And touch me with your smile
And what can I say to make you mine
To reach out for you in time

Oh my pretty pretty boy I love you
Like I never ever loved no one before you
Pretty pretty boy of mine
Just tell me you love me too
Oh my pretty pretty boy
I need you
Oh my pretty pretty boy I do
Let me inside
Make me stay right beside you

Oh pretty boy
Say you love me too

Oh my pretty pretty boy I love you
Like I never ever loved no one before you
Pretty pretty boy of mine
Just tell me you love me too
Oh my pretty pretty boy
I need you
Oh my pretty pretty boy I do
Let me inside
Make me stay right beside you"

"555+ แกนี่ร้องเพลงPretty Boy กะเค้าเป็นด้วยหรอวะ"

"ทำไม อย่างน้อยก้อยังร้องได้จบเพลงนะ"

"เออๆ เพราะดี"พี่แพนบอก

"ไปเหอะหิวข้าวแล้วง่ะ"ฉันบอกพี่แพน แต่ความจริงวันนี้ก้อกินไม่ค่อยลงหรอกนะ เพราะฉันพึ่งถูกน๊อตบอกเลิกนี่นา

"ไม่มีไรกินนะ พี่เบียร์ก้อยังไม่กลับ"

"เออๆ ไม่เป็นไร"ฉันตอบพี่แพน แล้วก้อรีบวิ่งขึ้นมาบนห้อง
แล้วสายตาของฉันก้อไปสะดุด กับรูปใบหนึ่งเข้า...นั่นมันรูปฉันกะรูปน๊อตนี่นา

"ใครถ่ายเนี่ย"ฉันพึมพำคนเดียวเบาๆ

"บัวโว้ย ลงมากินข้าวได้แล้ว นะพี่เบียร์มาแล้ว"พี่แพน มาเคาะ ประตูห้อง บอกฉัน

"อือ เดี๋ยวลงไปนะ"ฉันบอกพี่แพน พร้อมกับหยิบรูปชบใบนั้น คว่ำไว้กับโต๊ะ

"ว่าไง วันนี้ ทำได้มั้ย"พี่เบียร์ ถามฉัน ด้วยสีหน้ามีความสุข

"ทำได้"

"ทำได้ หรือได้ทำว่ะ"พี่แพน แกล้งแซว ฉันเล่นๆ

ก๊อก ๆๆๆ

"ใครมา เดี๋ยว บัวไปเปิดประตูเองนะ"ฉัน บอกพี่เบียร์ กับพี่แพน พร้อมกับ ลุกขึ้น ไปเปิดประตู 

"อ้าว พี่เม พี่เบียร์ พี่เมมาหา"ฉันตะโกน บอกพี่ชายซึ่ง กำลัง นั่งกินข้าวอยู่

"เม มาไงเนี่ย"พี่เบียร์ถาม ด้วยสีหน้า ตกใจ

"คือว่า เมแมเฉยๆอ่ะ พอดี ผ่านมาเฉยๆ"พี่เม ตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย

"ต้องมีมากกว่านี้"พี่เบียร์ ถาม พร้อมกับจับมือพี่เมเข้ามาในบ้าน

"ก้อไม่...."

"บอกมา"พี่เบียร์ พยายาม จะเอา ความจริง จากปากพี่เมให้ได้เลย

"คือว่า ที่เมมา เมจะมาหาบัวต่างหาก"

"ทำไมหรอ พี่เม"ฉันถามขึ้น ด้วยความอยากรู้

"คือ น๊อตเข้าโรงพยาบาล น๊อตโดนรถชนอ่ะ"

""สีหน้าฉัน ในขณะนี้

"อืม พี่ก้อจะมาบอแค่นี้ ล่ะ พี่กลับก่อนนะ"พี่เม บอก

"เดี๋ยวเบียร์ ไปส่ง"