ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ว่าฉันคิดถึงเธอ...
แล้ว ฉันก้อวิ่ง ขึ้นมาบนห้อง อะไรนะ น๊อตโดนรถชน ฉันไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
แล้วฉันก้อตัดสินใจ ไปเรียกรถเพื่อที่จะไปโรงพยาบาล
"ขอโทษนะคะ คนไข้ที่ชื่อ ชนานนท์ ภูบดีพงศ์ อยู่ห้องไหนคะ"ฉัน เอ่ยถาม พยาบาล ที่อยู่หน้าเคาน์เตอร์
"สักครู่นะคะ เอ่อ ห้อง501ค่ะ"
แล้วฉันก้อรีบวิ่งไปยังห้อง501ทันที
"อ้าวบัว"น๊อตถามฉัน ทันที ที่เห็นฉันมาเยี่ยมเขา
"อืม บัวเองล่ะ"ฉันตอบมันพร้อมกับเดินเข้าไปหามัน
"มาได้ยังไงเนี่ย ใครบอกว่าน๊อต เข้าโรงพยาบาล"
"ทำไมจะมาไม่ได้ รึว่าผิดหวังที่แทนว่า กวางจะมา แต่บัวกลับมาซะเอง"
"ไม่ใช่อย่างนั้น ก้อน๊อตคิดว่า แทนที่บัวจะโกรธ จะเกลียดน๊อต แต่นี่ทำไมบัวถึงไม่..."
"อยากให้บัวโกรธน๊อตมากใช่มั้ย "ฉันถามมัน
"เปล่าหรอก เอาเหอะ แล้วนี่มาคนเดียวหรอ"
"อือ เห็นคนเดียว ก้อคนเดียวอ่ะแหละ"
"แล้วนี่ ไปทำยังไงอ่ะ ถึงได้โดนรถชนอ่ะ มีปัญหาอะไร ก้อเล่าให้บัวฟังได้นะ"
"ก้อไม่มีไรหรอก เรื่องไม่เป็นเรื่อง"สีหน้ามันตอนี้ ยากที่จะสบอารมณ์
"ทะเลาะกะกวางหรอ"
"....................."
"....................."
"ไม่มีไร ช่างมันเหอะ"
"........................"
"กลับบ้านได้แล้ว พรุ่งนี้มีสอบ ไม่ใช่หรอ"น๊อต มันพยายาม ไล่ฉัน
"อืม หายเร็วๆนะ"ฉันบอกมัน พร้อมที่จะไม่ลืมอวยพรให้มัน
"กลับบ้านดีๆล่ะ"
"เมื่อฝนซาก็หน้าหนาว มันผ่านมาอีกคราว
ทำให้ใจฉันมันสั่น ต้องหวั่นไหว
ก็เพราะฉันคิดถึงเธอ
ไม่รู้ว่าเธอไปอยู่ไหน เธอจะอยู่อย่างไร
จะคิดถึงฉันหรือเปล่า ไม่เคยท้อ
ก็ขอให้รู้เอาไว้ ว่าฉันคิดถึงเธอ"
"พูดออกมาได้ไงว่าเราจะโกรธจะเกลียดมัน เฮ้อ.."ฉันพึมพำกะตัวเอง ขณะเดินออกมาขึ้นรถจะกลับบ้าน
"กลับมาแล้วไง"พี่แพนเอ่ยถามฉัน ขณะที่เห็นฉันกำลังจะเดินเข้าห้อง
"อืม"ฉันตอบรับสั้นๆ แล้วรีบขึ้นไปนอน
ไม่เคยเข้าใจ กับน๊อตเลย อยากให้น๊อตรู้ว่าบัวยังรักน๊อต คิดถึงน๊อตรอที่น๊อตจะกลับมาอีกครั้ง แต่ก้อไม่เข้าใจว่า ทำไมเค้าถึงเป็นอย่างนี้ งง จิงเลย...
----------------------------------------------------------------------------------------
แล้วฉันก้อตัดสินใจ ไปเรียกรถเพื่อที่จะไปโรงพยาบาล
"ขอโทษนะคะ คนไข้ที่ชื่อ ชนานนท์ ภูบดีพงศ์ อยู่ห้องไหนคะ"ฉัน เอ่ยถาม พยาบาล ที่อยู่หน้าเคาน์เตอร์
"สักครู่นะคะ เอ่อ ห้อง501ค่ะ"
แล้วฉันก้อรีบวิ่งไปยังห้อง501ทันที
"อ้าวบัว"น๊อตถามฉัน ทันที ที่เห็นฉันมาเยี่ยมเขา
"อืม บัวเองล่ะ"ฉันตอบมันพร้อมกับเดินเข้าไปหามัน
"มาได้ยังไงเนี่ย ใครบอกว่าน๊อต เข้าโรงพยาบาล"
"ทำไมจะมาไม่ได้ รึว่าผิดหวังที่แทนว่า กวางจะมา แต่บัวกลับมาซะเอง"
"ไม่ใช่อย่างนั้น ก้อน๊อตคิดว่า แทนที่บัวจะโกรธ จะเกลียดน๊อต แต่นี่ทำไมบัวถึงไม่..."
"อยากให้บัวโกรธน๊อตมากใช่มั้ย "ฉันถามมัน
"เปล่าหรอก เอาเหอะ แล้วนี่มาคนเดียวหรอ"
"อือ เห็นคนเดียว ก้อคนเดียวอ่ะแหละ"
"แล้วนี่ ไปทำยังไงอ่ะ ถึงได้โดนรถชนอ่ะ มีปัญหาอะไร ก้อเล่าให้บัวฟังได้นะ"
"ก้อไม่มีไรหรอก เรื่องไม่เป็นเรื่อง"สีหน้ามันตอนี้ ยากที่จะสบอารมณ์
"ทะเลาะกะกวางหรอ"
"....................."
"....................."
"ไม่มีไร ช่างมันเหอะ"
"........................"
"กลับบ้านได้แล้ว พรุ่งนี้มีสอบ ไม่ใช่หรอ"น๊อต มันพยายาม ไล่ฉัน
"อืม หายเร็วๆนะ"ฉันบอกมัน พร้อมที่จะไม่ลืมอวยพรให้มัน
"กลับบ้านดีๆล่ะ"
"เมื่อฝนซาก็หน้าหนาว มันผ่านมาอีกคราว
ทำให้ใจฉันมันสั่น ต้องหวั่นไหว
ก็เพราะฉันคิดถึงเธอ
ไม่รู้ว่าเธอไปอยู่ไหน เธอจะอยู่อย่างไร
จะคิดถึงฉันหรือเปล่า ไม่เคยท้อ
ก็ขอให้รู้เอาไว้ ว่าฉันคิดถึงเธอ"
"พูดออกมาได้ไงว่าเราจะโกรธจะเกลียดมัน เฮ้อ.."ฉันพึมพำกะตัวเอง ขณะเดินออกมาขึ้นรถจะกลับบ้าน
"กลับมาแล้วไง"พี่แพนเอ่ยถามฉัน ขณะที่เห็นฉันกำลังจะเดินเข้าห้อง
"อืม"ฉันตอบรับสั้นๆ แล้วรีบขึ้นไปนอน
ไม่เคยเข้าใจ กับน๊อตเลย อยากให้น๊อตรู้ว่าบัวยังรักน๊อต คิดถึงน๊อตรอที่น๊อตจะกลับมาอีกครั้ง แต่ก้อไม่เข้าใจว่า ทำไมเค้าถึงเป็นอย่างนี้ งง จิงเลย...
----------------------------------------------------------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น