ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 เจ้าชายลีชิน กับ ชินแชยองร่วมพิธีอภิเษกสมรสกันแล้ว
ตอนที่ 3
เจ้าชายลีชินพอเจอหน้าชินแชยอง ก็ได้ตำหนิเธอเรื่องที่ทำตัวเปิ่นๆ และยังพูดกับเธอว่า "เธอเต็มใจจะแต่งงาน และก็เรียกร้องเงินด้วย ฉันจึงไม่แคร์ แต่เธอต้องเตรียมตัวให้พร้อม
ฉันไม่อยากตกอยู่ในสถานการณ์บื้อๆ เพราะนี่ไม่ใช่เรื่องตลก และความจริงเธอกำลังจะกลายเป็นเจ้าหญิง ถ้าอยากเป็นภรรยาของฉัน เธอต้องพัฒนาตัวเอง ไม่เช่นนั้นมีปัญหาแน่ "
ลียูลเรียนการออกแบบตอนที่อยู่อังกฤษ กลับมาเกาหลีจึงย้ายมาเรียนที่โรงเรียนเดียวกับเจ้าชายลีชิน และเจอกับชินแชยองที่ถูกอาจารย์ไล่ตีเพราะแต่งตัวผิดระเบียบ ทำให้ลียูล
เกิดความประทับใจในความน่ารักสดใส และแก่นกะโหลก ทำให้เขายิ้มได้ทั้งวัน และลียูลได้อยู่ห้องเดียวกับชินแชยองอีกด้วย
เจ้าชายลีชินยิ่งหนักใจเมื่อใกล้ถึงวันแต่งงาน และคิดถึงมินโฮรินมาก เขาพยายามโทรหาเธอ แต่ติดต่อไม่ได้ เพราะเธอพยายามตัดใจ เพื่อจะได้สานฝันของตัวเองให้เป็นจริง
พระราชินีไม่สบายใจที่ลียูลกลับมา กลัวว่าลียูลอาจจะกลับมาเพื่อทวงบัลลังก์คืนก็ได้ จึงได้ตักเตือนเจ้าชายลีชินให้ระวังในการพบปะกับลียูล
ชินแชยองต้องเข้าวังเพื่อเตรียมตัวเป็นเจ้าหญิงพระชายา เพราะที่นี่แหละจะสอนมารยาททุกอย่างที่เกี่ยวข้องในการเป็นพระชายาให้กับเธอ แม้จะถูกจับมาอยู่ในตำหนัก เพื่อเรียนรู้
มารยาทในวัง แต่เธอก็ยังทำตัวเป็นเด็ก แอบหนีเที่ยวซุกซน สนุกสนาน จึงถูกซอยซังกุง ซังกุงพี่เลี้ยงตำหนิ ชินแชยองถูกเคี่ยวอย่างหนัก เพื่อพิธีในวันพรุ่งนี้
เจ้าชายลีชินมานั่งเล่นที่ห้องของลียูล ลีชินชวนลียูลไปหาชินแชยองที่ตำหนักอึนยัง ลียูลไม่ไปแต่ฝากช็อคโกแลตไปให้เธอ เพราะผู้หญิงชอบอะไรหวานๆ ลีชินจึงทำตามที่ลียูลบอก
ชินแชยองแปลกใจที่เห็นลีชินมาหาที่ตำหนัก พร้อมกับช็อคโกแลต แต่เขาบอกว่า" ลียูลให้เอามาให้" ชินแชยองถามว่า "ยูลคือใคร" แต่ลีชินไม่ได้ตอบ และยังพูดอีกว่า
"สิ่งที่ฉันให้สัญญากับเธอได้ก็แค่อำนาจ ในเมื่อฉันแก่กว่าเธอเล็กน้อย และสามารถทำทุกอย่างได้โดยไม่มีใครกล้าขัดขวาง ดังนั้นถ้าเธออยากออกจากวัง ฉันสามารถปล่อยเธอไปได้
เพราะฉันคงไม่ทนอยู่กับภรรยาที่คิดถึงแต่พ่อแม่ของตัวเองได้"
พิธีสำคัญก็มาถึง ราชพิธีถูกแพร่ภาพไปทั่วเกาหลี และมีประชาชนจำนวนมากมาเฝ้าฟังข่าวที่หน้าวัง ขณะที่เจ้าชายลีชินเข้าพิธีแต่งงาน ก็เป็นเวลาเดียวกับที่มินโฮรินแข่งบัลเล่ต์ที่
เมืองนอก ส่วนลียูลไม่ยอมเข้าร่วมในกลุ่มราชวงศ์ ได้แต่ยืนดูอยู่ห่างๆเพราะถ้าในอดีตไม่มีการเปลี่ยนแปลง คนที่นั่งข้างชินแชยองจะต้องเป็นเขาไม่ใช่ลีชิน
เสร็จพิธีแล้ว ลีชินและชินแชยองต้องนั่งขบวนรถม้าเสด็จไปตามถนน เพื่อเข้าตำหนักที่ใช้เป็นที่พำนัก ผ่านฝูงชนที่มารอรับมากมายตามท้องถนน เมื่อถึงตำหนัก ข้าราชบริพาร
ถวายการต้อนรับ นายกรัฐมนตรีทำพิธีโค้งคำนับ ชินแชยองกลับโค้งรับ ทำให้มงกุฎที่สวมอยู่บนศีรษะหล่นลงบนหัวนายกฯ มงกุฎพันกับผมเขาจนดึงไม่ออก "ชินกูน ชินกูน ช่วยด้วย"
ชินแชยองกระซิบบอกลีชินเบาๆแต่ลีชินรู้สึกอับอายจึงเดินหนีไป
ชินแชยองต่อว่าชินกูนที่ไม่ช่วยเหลืออะไรเธอเลย และเธอลงความเห็นว่า คนอย่างลีชินเป็นคนที่แย่เอามากๆ
เจ้าชายลีชินพอเจอหน้าชินแชยอง ก็ได้ตำหนิเธอเรื่องที่ทำตัวเปิ่นๆ และยังพูดกับเธอว่า "เธอเต็มใจจะแต่งงาน และก็เรียกร้องเงินด้วย ฉันจึงไม่แคร์ แต่เธอต้องเตรียมตัวให้พร้อม
ฉันไม่อยากตกอยู่ในสถานการณ์บื้อๆ เพราะนี่ไม่ใช่เรื่องตลก และความจริงเธอกำลังจะกลายเป็นเจ้าหญิง ถ้าอยากเป็นภรรยาของฉัน เธอต้องพัฒนาตัวเอง ไม่เช่นนั้นมีปัญหาแน่ "
ลียูลเรียนการออกแบบตอนที่อยู่อังกฤษ กลับมาเกาหลีจึงย้ายมาเรียนที่โรงเรียนเดียวกับเจ้าชายลีชิน และเจอกับชินแชยองที่ถูกอาจารย์ไล่ตีเพราะแต่งตัวผิดระเบียบ ทำให้ลียูล
เกิดความประทับใจในความน่ารักสดใส และแก่นกะโหลก ทำให้เขายิ้มได้ทั้งวัน และลียูลได้อยู่ห้องเดียวกับชินแชยองอีกด้วย
เจ้าชายลีชินยิ่งหนักใจเมื่อใกล้ถึงวันแต่งงาน และคิดถึงมินโฮรินมาก เขาพยายามโทรหาเธอ แต่ติดต่อไม่ได้ เพราะเธอพยายามตัดใจ เพื่อจะได้สานฝันของตัวเองให้เป็นจริง
พระราชินีไม่สบายใจที่ลียูลกลับมา กลัวว่าลียูลอาจจะกลับมาเพื่อทวงบัลลังก์คืนก็ได้ จึงได้ตักเตือนเจ้าชายลีชินให้ระวังในการพบปะกับลียูล
ชินแชยองต้องเข้าวังเพื่อเตรียมตัวเป็นเจ้าหญิงพระชายา เพราะที่นี่แหละจะสอนมารยาททุกอย่างที่เกี่ยวข้องในการเป็นพระชายาให้กับเธอ แม้จะถูกจับมาอยู่ในตำหนัก เพื่อเรียนรู้
มารยาทในวัง แต่เธอก็ยังทำตัวเป็นเด็ก แอบหนีเที่ยวซุกซน สนุกสนาน จึงถูกซอยซังกุง ซังกุงพี่เลี้ยงตำหนิ ชินแชยองถูกเคี่ยวอย่างหนัก เพื่อพิธีในวันพรุ่งนี้
เจ้าชายลีชินมานั่งเล่นที่ห้องของลียูล ลีชินชวนลียูลไปหาชินแชยองที่ตำหนักอึนยัง ลียูลไม่ไปแต่ฝากช็อคโกแลตไปให้เธอ เพราะผู้หญิงชอบอะไรหวานๆ ลีชินจึงทำตามที่ลียูลบอก
ชินแชยองแปลกใจที่เห็นลีชินมาหาที่ตำหนัก พร้อมกับช็อคโกแลต แต่เขาบอกว่า" ลียูลให้เอามาให้" ชินแชยองถามว่า "ยูลคือใคร" แต่ลีชินไม่ได้ตอบ และยังพูดอีกว่า
"สิ่งที่ฉันให้สัญญากับเธอได้ก็แค่อำนาจ ในเมื่อฉันแก่กว่าเธอเล็กน้อย และสามารถทำทุกอย่างได้โดยไม่มีใครกล้าขัดขวาง ดังนั้นถ้าเธออยากออกจากวัง ฉันสามารถปล่อยเธอไปได้
เพราะฉันคงไม่ทนอยู่กับภรรยาที่คิดถึงแต่พ่อแม่ของตัวเองได้"
พิธีสำคัญก็มาถึง ราชพิธีถูกแพร่ภาพไปทั่วเกาหลี และมีประชาชนจำนวนมากมาเฝ้าฟังข่าวที่หน้าวัง ขณะที่เจ้าชายลีชินเข้าพิธีแต่งงาน ก็เป็นเวลาเดียวกับที่มินโฮรินแข่งบัลเล่ต์ที่
เมืองนอก ส่วนลียูลไม่ยอมเข้าร่วมในกลุ่มราชวงศ์ ได้แต่ยืนดูอยู่ห่างๆเพราะถ้าในอดีตไม่มีการเปลี่ยนแปลง คนที่นั่งข้างชินแชยองจะต้องเป็นเขาไม่ใช่ลีชิน
เสร็จพิธีแล้ว ลีชินและชินแชยองต้องนั่งขบวนรถม้าเสด็จไปตามถนน เพื่อเข้าตำหนักที่ใช้เป็นที่พำนัก ผ่านฝูงชนที่มารอรับมากมายตามท้องถนน เมื่อถึงตำหนัก ข้าราชบริพาร
ถวายการต้อนรับ นายกรัฐมนตรีทำพิธีโค้งคำนับ ชินแชยองกลับโค้งรับ ทำให้มงกุฎที่สวมอยู่บนศีรษะหล่นลงบนหัวนายกฯ มงกุฎพันกับผมเขาจนดึงไม่ออก "ชินกูน ชินกูน ช่วยด้วย"
ชินแชยองกระซิบบอกลีชินเบาๆแต่ลีชินรู้สึกอับอายจึงเดินหนีไป
ชินแชยองต่อว่าชินกูนที่ไม่ช่วยเหลืออะไรเธอเลย และเธอลงความเห็นว่า คนอย่างลีชินเป็นคนที่แย่เอามากๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น