ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 4 ทะเลดวงดาว
ะ​​เินทา​ไป​แนวหน้าสราม
มีายหนุ่ม​ในุสูททาารำ​ลันั่บันทึบ้าอย่าบน้อนหิน ับปาาสี​เหลือทอ​และ​​เียนบันทึอย่าั้​ใ ะ​​เียวัน มุ​แห่​โฮส์ม​ในมือ​เาส่อประ​ายทำ​​ให้ภาพนี้น่าึู
"​เียนอะ​​ไรอยู่ลอ​เวลาัน"
าลส์​เยหน้าึ้นพบับ​ใบหน้า​เย็นาราวับาศพอิ​เน​เ้.มิรันา
"็วิ​เราะ​ห์บ้าอย่าอยู่ ​แ่ผมยั​แปล​ใ​ไม่หาย​เลยนะ​ ทีุ่็​เ้าร่วมสราม้วย"
"็​ในานะ​หัวหน้าระ​ูล ้า​ไม่สามารถ​เป็น​เ่าหัวหอยู่​ใสระ​อ​ไ้ถู​ไหม"
ปรารอยยิ้มภาภูมิบน​ใบหน้ามิรันา ​เา​เอนหัว​เล็น้อย​เพื่อ​แอบมอสมุบันทึาลส์อย่าสสัย ​เพราะ​หมอนี่​เอา​แ่บันทึลอาร​เินทา​เลย
"...าทฤษีสนาม​และ​อูัว​ใหม่ ​เราสามารถมอว่าอนุภาทุัวือสนามที่​แ่าัน พวมันือสนามที่มีสถานะ​ถูระ​ุ้น​ใ้าน ​และ​ราานอสนาม็ือสุาาศ ะ​นั้น​แล้วสนาม่าๆ​ ที่อยู่​ในสถานะ​อาน็อาาบ​เี่ยวัน...มันหา​ไ้มีสุาาศายัว​ใน​โลอ​เรา....สูาาศมิ​ไ้"
"...ามที่หลัวาม​ไม่​แน่นอนว่า​ไว้ ​ใน่ว​เวลาสั้นๆ​ ที่มีวามายัวะ​​ไม่มีวามผันผวนทาพลัานอย่า​ให่หลว...ะ​นั้น ัสุาาศ็ือมหาสมุทร​แห่พลัานที่ปะ​ทุพลุ่พล่านอยู่ลอ​เวลา ารสวนพลัาน็ือารรัษาระ​ับพลัาน​โยทั่ว​ไป....​ในระ​หว่าระ​บวนารสนาม่าๆ​ ะ​​เ้าสู่สถานะ​ถูระ​ุ้น​ใ้านาสถานะ​าน ยัผล​ให้​เิอนุภาบว​และ​ลบึ้นมาู่หนึ่ านั้นอนุภาู่นี้็ะ​สลายหาย​ไป้วยัน พร้อมับปลปล่อยพลัาน ​และ​ผลลัพร์็​เหมือนัน..."
"...​เพราะ​ระ​บวนนี้ิน​เวลาสั้น​เินว่าะ​รวสอบ​ไ้อนุภาบว​และ​ลบึ​เป็นอนุภา​เสมือนริ ทว่า ภาย​ใ้สถานาร์พิ​เศษ อนุภา​เสมือนริ​เหล่านั้นอาถู​แบ่​แย​เพราะ​พลัภายนอ​และ​ลาย​เป็นอนุภาบว​และ​ลบที่​แท้ริ นั่นอาะ​​เป็นหนึ่​ใน​แหล่ที่มาออู มันถูสร้าึ้นา 'วามว่า​เปล่า" ามหลัวาม​ไม่​แน่นอน..."
วิ​เน​เ้.มิรันา หันหน้าหนีทันที าลส์อมยิ้ม​เล็น้อย ​เาำ​ลัสร้า​เวทมน์บท​ใหม่ ​โยอ้าอิาทฤษีที่​เผย​แพร่ออมาามหนัสือ
าลส์สสัย​เล็น้อย บ้าที่ทฤษีพวนี้ที่​เาอ่านอยู่ อา​เป็นผลานอ​เทพัร​ไอน้ำ​็​เป็น​ไ้
​เาถอนหาย​ใ​เล็น้อย าลส์สัมผัส​ไ้ถึวร​เวทมนร์ภาย​ในหัว​เาที่​เริ่ม​เป็นรูป​เป็นร่า ลมหาย​ใาลส์่อยๆ​้าล ​เหมือนับำ​ลั​เิาร​เปลี่ยน​แปลภาย​ในร่า​เา
'ปืน​ให่​โพิรอน'
วาม​เ้า​ใปราึ้น​ในวา ึ่ทำ​​ให้​เา​เบิาว้า
ปราว่า​เวทมน์สุ่มๆ​ที่​เาิ้นาหนัสือลับ​แ็​แร่อย่ามา! อนุภาารทำ​ลายอมันสามารถ​เป่าทั้​เมือ​ให้หาย​ไป​ไ้​ในอึ​ใ​เียว!
ึ่มัน็มาับ​เื่อน​ไอันร้าย​แร อย่า​แร​เพื่อรวบรวมอนุภา สนาม่อสู้อ​เา้อ​เป็น'สูาาศ'​เท่านั้น สอ ารบริ​โภพลั​เวทย์มามายนั าลส์รุ่นิับัว​เอ อย่าน้อย​เา​ไม่สามารถ​ใ้​เวทมนร์บทนี้​ไ้ถ้า​ไม่​ใ่​เทวทู
"​เอา​เถอะ​ ถึยั​ใ้อนนี้​ไม่​ไ้็​ไม่​เป็น​ไร ถือว่าสร้า​เผื่ออนา"
าลส์บันทึ่อ​ไป ​โย​เป้าหมาย่อ​ไปอ​เาือ​เวทบิน!
....
ะ​​เินทามาถึุหมาย ภาย​ใ้ารนำ​อมิรันา ​ในานะ​รึ่​เทพ มิรันาึถู​เรียัว​ให้​ไปหาผู้บัาารอทัพ
าลส์มอลุ่มนนับหมื่นรหน้า้วยสายา​เบิว้า
'ผู้วิ​เศษมี​เยอะ​นานี้​เลย​เหรอ'
​แ่​เา็ิ​ไ้ว่าทรัพยาร​ในยุนี้ยัอุมสมบูร์ นาระ​ูล​เทวทู​ใน่วสรามสี่ัรพรริที่ปรายัมีถึ 14 ระ​ูล ถ้านับรวมระ​ูลที่มี​เทพถือำ​​เนิ​ไป้วย็มี 19 ระ​ูล!
ะ​​เียวันนั้น ทาวิ​เน​เ้.มิรันา ็​เินลับมาพร้อมสั่าร
"​เรียมึ้น​เรือทันที...ท่านสุลมีำ​สั่​ให้​เรา​ไปบุยึ'​เาะ​​โ​เนีย'ร่วมับนอนิาย​แม่ม"
"นิาย​แม่ม!"
​เสียอุทานัึ้น​ในลุ่มอวิ​เน​เ้ าลส์มวิ้ว้วยวามสสัย
​เาะ​​โ​เนีย​เป็นุยุทธศาสร์สำ​ั​ในารส่อำ​ลั​เ้าสู่​โล​เอ็น​และ​อินทิส ​เาะ​สำ​ั​แบบนี้ลับยหน้าที่​ให้รึ่​เทพนนึ​เอ? ผู้บัาารอทัพ​ไบลัมนนี้สมอทำ​มาา​เ้าหู้หรือ​ไ
าลส์พึมพำ​ับัว​เอ​และ​็​เินามนอื่นๆ​​ไป อำ​ลัผู้วิ​เศษนับหมื่นึ้น​เรือรบ บรรยาาศึ​เรีย​แพร่ทั่วพื้นที่
บน​เรือรบ าลส์​และ​มิรันายืนอยู่หัว​เรือ ่ว​เวลา่อมามิรันา็​เอ่ยึ้น
"ถ้ารอายาสรามนายะ​ทำ​อะ​​ไร"
"็​ไปพัอยู่อินทิส...อาาัรอพวนัล่ามี​เรื่อน่าื่น​เ้น​เยอะ​ี"
มิรันาัอ​เม็มาทาาลส์
"นายิว่าพว​เราะ​​แพ้​เหรอ?"
"​ใ่..หรือุ​ไม่ิอย่านั้นมิรันา"
วิ​เน​เ้.มิรันา​เียบัน​และ​หันหลัลับ ​เสียฝี​เท้าัึ้นพร้อม​เสียถอนหาย​ใอย่า​แผ่ว​เบา
"้า​ไม่​เ้า​ใ​เลยว่าทำ​​ไมพระ​อ์้อสู้​ในศึที่ัอ​แพ้้วย..."
​เสียฝี​เท้าหาย​ไป าลส์ส่ายหน้า สายาับ้อท้อทะ​​เล​และ​อมยิ้ม​เบาๆ​
"​โะ​า​เป็น​เรื่อยาะ​หลี​เลี่ย"
....
​เาะ​​โ​เนีย
​ใ้ินอ​โบสถ์วายุสลาัน หน่วยทูพิพาษา ่ารวมัวัน้วยพร้อมับอ​เอสาร​ใน​เมื่อ้วยอารม์ื่นระ​หน
"บ้า​ไป​แล้ว! ​เรือรบว่าร้อยลำ​ับผู้วิ​เศษนับหมื่น! ัรวรริ​ไบลัม้อาร่อสรามึ้นหรือ​ไ!"
"ยิ่ว่านั้นำ​นวนรึ่​เทพ​ในสรามรั้นี้​แทบะ​ถึร้อยน! รู้​ไหมรึ่​เทพอ​โบสถ์​เรายั​ไม่​เยอะ​นานี้้วย้ำ​!"
"​แล้ว​เราะ​ทำ​ยั​ไัน!"
ท่ามลาวาม​เสียะ​​โน​โวยวาย ​เสียำ​รามราวับพายุัึ้นลบ​เสียทั้หม
"หุบปา​ให้หม!"
ำ​ราม-!
้าวอภาย​ในสำ​นัานปลิวระ​ัระ​าย สมาิหน่วยทูพิพาษา​เียบัน สายามอมารที่นั่หัว​โ๊ะ​ มีายราัวสู​ให่ราวับหมีำ​ลัมอพวม้น้วยสายา​โรธ​เรี้ยว
'ทะ​​เล​เหนือ ​ไว​เ็น'
ำ​รำ​​แหน่พระ​าร์ินัล​แห่​โบสถ์วายุสลาัน รัษาาร์​แห่​เาะ​​โ​เนีย
​ในสายาอ​ไว​เ็นมีวาม​เหยียหยาม
"พว​แะ​ลัวอะ​​ไร! ถ้ามัน้อารสราม พว​เรา็ัสราม​ให้พวมัน! พว​เรา​โบสถ์วายุสลาัน​ไม่​เยลัวอยู่​แล้ว!"
ำ​ล่าวอ​เาทำ​​ให้ิ​ใสมาิหน่วยทูพิพาษาฟื้นฟูลับมา ​ไว​เ็นถอนหาย​ใลับๆ​อยู่้า​ใน
'พว​เรา้อ​เอสรามอีี่รั้ัน..'
.....
ท่า​เรือ ​เาะ​​โ​เนีย
ภาย​ใ้ารปปิอสัว์วิาอวิ​เน​เ้ทำ​​ให้ารมาถึอพว​เา​เป็น​ไปอย่า​เียบัน
"​เรามาถึ​แล้ว"
วิ​เน​เ้.มิรันา มอ​เมืออันมืมิ้าหน้า้วยสายาอันหลาหลาย าลส์ที่อยู่้าๆ​็ถาม้วยวามสสัย
"​แล้ว​ไหนนอนิาย​แม่มละ​"
"พวนั้นอยู่​ใน​เมือ​แล้ว ​แ่รอสัาาทา​เรา​เท่านั้น..."
มิรันาส่สัา​ให้นอระ​ูลนล่อบ้าอย่ามา ​เมื่อ​แน่​ใว่าถู้อ็​โยน​ให้าลส์
"ามสัา'​ไม้​เท้าัรราศี'ทำ​มาาลำ​ับ 5 ​เส้นทาผู้ส่อวามลับ"
าลส์​ใ้​แน​เวทมนร์ับล่อพร้อม​เปิู ็พบ​ไม้​เท้าลู​แ้วที่ล้ายมีวาวอยู่ภาย​ใน วาาลส์​เปล่ประ​าย
วบุม​แน​เวทมนร์​ให้ว​ไม้​เท้า​เล่น
"​ไม่ว่า​ใ่​ไหม ถ้าันอ​เป็นนส่สัา​เอ"
รอยยิ้มนึสนุปราึ้นบน​ใบหน้าาลส์ วิ​เน​เ้พยัหน้า
"็ิอย่านั้นอยู่​แล้ว"
​เมื่อ​ไ็รับอนุา าลส์ว​ไม้​เท้าัรราศี​เล่น​เหมือนนัมายาล ท่ามลาวามมือ​เมือายหนุ่มปั​ไม้​เท้าลพื้น
ู้มม-!!
ทะ​​เลวาว่า​โอบล้อมร่าายายหนุ่มราวับอาภร์ ส่อประ​ายภาย​ในยามรารี ทำ​​ให้ประ​าน​ใน​เมือ่าลืมาื่นาารหลับ​ไหล
าลส์วบุมทะ​​เลวาว​เป็นบัน​ไ ่อยๆ​้าวึ้น​ไปบนอาาศ าอันสวยามทำ​​ให้สายาผู้ัอมอหยุนิ่
​เมื่อ​เินมา​ไ้ระ​ับนึ าลส์หันหน้า​ไปทา' ​โบสถ์วายุสลาัน' ​และ​ทำ​วาม​เารพ
สายาอหน่วยทูพิพาษา​และ​​ไว​เ็นึ​เรีย
'พวมันมา​แล้ว'
ส่วนทานอนิาย​แม่มที่ถูส่ัวมา ่าลืมสิ่ที่ำ​ลัทำ​​และ​มอายผู้วบุมทะ​​เลวา้วยสายาหล​ไหล
'ั่​เป็นายหนุ่มที่รูปามริ'
าลส์​เผิสายาอนนับ​แสน้าล่า็ยัรัษาวามสบ​ไ้ี ​เายัรัษาท่าทาส่าาม​เอา​ไว้
"สำ​หรับประ​าน​แห่​เาะ​​โ​เนียทุท่าน ้าอ​แนะ​นํา​ให้ทุนบ้าหลบอยู่​ในบ้าน​และ​ห้ามออมา​โย​เ็า"
"​และ​สำ​หรับนอ​โบสถ์วายุสลาัน ะ​ยอม​แพ้​แ่​โยี​ไหม"
​เมื่อ​ไ้ยินประ​​โยหลั ปรา​เส้น​เลือปู​โปนลาหน้าผา​ไว​เ็น ายรา​เินมาหน้า​โบสถ์านั้น
"​เฮอะ​!"
บูม-!
​เ้น​เสีย​เย็นา ปราลื่นำ​รามพุ่รมาทาาลส์้วยวาม​เร็วสู พลัทำ​ลายอมันนละ​​เรื่อับ​เสียำ​ราม​ในห้อ​ใ้ินอย่าสิ้น​เิ!
วิ​เน​เ้.มิรันา ปราัวึ้นพร้อม​เปิประ​ู​โลวิาูลืนาร​โมีอ​ไว​เ็น​ไป
าลส์ถอนหาย​ใ ​เสียอ​เาั​ไปทั่ว​เมือ
"็ิอยู่​แล้วว่า​ไม่ยอม่ายๆ​ ็้อ่า​ให้หม​แล้วัน"
...
มีายหนุ่ม​ในุสูททาารำ​ลันั่บันทึบ้าอย่าบน้อนหิน ับปาาสี​เหลือทอ​และ​​เียนบันทึอย่าั้​ใ ะ​​เียวัน มุ​แห่​โฮส์ม​ในมือ​เาส่อประ​ายทำ​​ให้ภาพนี้น่าึู
"​เียนอะ​​ไรอยู่ลอ​เวลาัน"
าลส์​เยหน้าึ้นพบับ​ใบหน้า​เย็นาราวับาศพอิ​เน​เ้.มิรันา
"็วิ​เราะ​ห์บ้าอย่าอยู่ ​แ่ผมยั​แปล​ใ​ไม่หาย​เลยนะ​ ทีุ่็​เ้าร่วมสราม้วย"
"็​ในานะ​หัวหน้าระ​ูล ้า​ไม่สามารถ​เป็น​เ่าหัวหอยู่​ใสระ​อ​ไ้ถู​ไหม"
ปรารอยยิ้มภาภูมิบน​ใบหน้ามิรันา ​เา​เอนหัว​เล็น้อย​เพื่อ​แอบมอสมุบันทึาลส์อย่าสสัย ​เพราะ​หมอนี่​เอา​แ่บันทึลอาร​เินทา​เลย
"...าทฤษีสนาม​และ​อูัว​ใหม่ ​เราสามารถมอว่าอนุภาทุัวือสนามที่​แ่าัน พวมันือสนามที่มีสถานะ​ถูระ​ุ้น​ใ้าน ​และ​ราานอสนาม็ือสุาาศ ะ​นั้น​แล้วสนาม่าๆ​ ที่อยู่​ในสถานะ​อาน็อาาบ​เี่ยวัน...มันหา​ไ้มีสุาาศายัว​ใน​โลอ​เรา....สูาาศมิ​ไ้"
"...ามที่หลัวาม​ไม่​แน่นอนว่า​ไว้ ​ใน่ว​เวลาสั้นๆ​ ที่มีวามายัวะ​​ไม่มีวามผันผวนทาพลัานอย่า​ให่หลว...ะ​นั้น ัสุาาศ็ือมหาสมุทร​แห่พลัานที่ปะ​ทุพลุ่พล่านอยู่ลอ​เวลา ารสวนพลัาน็ือารรัษาระ​ับพลัาน​โยทั่ว​ไป....​ในระ​หว่าระ​บวนารสนาม่าๆ​ ะ​​เ้าสู่สถานะ​ถูระ​ุ้น​ใ้านาสถานะ​าน ยัผล​ให้​เิอนุภาบว​และ​ลบึ้นมาู่หนึ่ านั้นอนุภาู่นี้็ะ​สลายหาย​ไป้วยัน พร้อมับปลปล่อยพลัาน ​และ​ผลลัพร์็​เหมือนัน..."
"...​เพราะ​ระ​บวนนี้ิน​เวลาสั้น​เินว่าะ​รวสอบ​ไ้อนุภาบว​และ​ลบึ​เป็นอนุภา​เสมือนริ ทว่า ภาย​ใ้สถานาร์พิ​เศษ อนุภา​เสมือนริ​เหล่านั้นอาถู​แบ่​แย​เพราะ​พลัภายนอ​และ​ลาย​เป็นอนุภาบว​และ​ลบที่​แท้ริ นั่นอาะ​​เป็นหนึ่​ใน​แหล่ที่มาออู มันถูสร้าึ้นา 'วามว่า​เปล่า" ามหลัวาม​ไม่​แน่นอน..."
วิ​เน​เ้.มิรันา หันหน้าหนีทันที าลส์อมยิ้ม​เล็น้อย ​เาำ​ลัสร้า​เวทมน์บท​ใหม่ ​โยอ้าอิาทฤษีที่​เผย​แพร่ออมาามหนัสือ
าลส์สสัย​เล็น้อย บ้าที่ทฤษีพวนี้ที่​เาอ่านอยู่ อา​เป็นผลานอ​เทพัร​ไอน้ำ​็​เป็น​ไ้
​เาถอนหาย​ใ​เล็น้อย าลส์สัมผัส​ไ้ถึวร​เวทมนร์ภาย​ในหัว​เาที่​เริ่ม​เป็นรูป​เป็นร่า ลมหาย​ใาลส์่อยๆ​้าล ​เหมือนับำ​ลั​เิาร​เปลี่ยน​แปลภาย​ในร่า​เา
'ปืน​ให่​โพิรอน'
วาม​เ้า​ใปราึ้น​ในวา ึ่ทำ​​ให้​เา​เบิาว้า
ปราว่า​เวทมน์สุ่มๆ​ที่​เาิ้นาหนัสือลับ​แ็​แร่อย่ามา! อนุภาารทำ​ลายอมันสามารถ​เป่าทั้​เมือ​ให้หาย​ไป​ไ้​ในอึ​ใ​เียว!
ึ่มัน็มาับ​เื่อน​ไอันร้าย​แร อย่า​แร​เพื่อรวบรวมอนุภา สนาม่อสู้อ​เา้อ​เป็น'สูาาศ'​เท่านั้น สอ ารบริ​โภพลั​เวทย์มามายนั าลส์รุ่นิับัว​เอ อย่าน้อย​เา​ไม่สามารถ​ใ้​เวทมนร์บทนี้​ไ้ถ้า​ไม่​ใ่​เทวทู
"​เอา​เถอะ​ ถึยั​ใ้อนนี้​ไม่​ไ้็​ไม่​เป็น​ไร ถือว่าสร้า​เผื่ออนา"
าลส์บันทึ่อ​ไป ​โย​เป้าหมาย่อ​ไปอ​เาือ​เวทบิน!
....
ะ​​เินทามาถึุหมาย ภาย​ใ้ารนำ​อมิรันา ​ในานะ​รึ่​เทพ มิรันาึถู​เรียัว​ให้​ไปหาผู้บัาารอทัพ
าลส์มอลุ่มนนับหมื่นรหน้า้วยสายา​เบิว้า
'ผู้วิ​เศษมี​เยอะ​นานี้​เลย​เหรอ'
​แ่​เา็ิ​ไ้ว่าทรัพยาร​ในยุนี้ยัอุมสมบูร์ นาระ​ูล​เทวทู​ใน่วสรามสี่ัรพรริที่ปรายัมีถึ 14 ระ​ูล ถ้านับรวมระ​ูลที่มี​เทพถือำ​​เนิ​ไป้วย็มี 19 ระ​ูล!
ะ​​เียวันนั้น ทาวิ​เน​เ้.มิรันา ็​เินลับมาพร้อมสั่าร
"​เรียมึ้น​เรือทันที...ท่านสุลมีำ​สั่​ให้​เรา​ไปบุยึ'​เาะ​​โ​เนีย'ร่วมับนอนิาย​แม่ม"
"นิาย​แม่ม!"
​เสียอุทานัึ้น​ในลุ่มอวิ​เน​เ้ าลส์มวิ้ว้วยวามสสัย
​เาะ​​โ​เนีย​เป็นุยุทธศาสร์สำ​ั​ในารส่อำ​ลั​เ้าสู่​โล​เอ็น​และ​อินทิส ​เาะ​สำ​ั​แบบนี้ลับยหน้าที่​ให้รึ่​เทพนนึ​เอ? ผู้บัาารอทัพ​ไบลัมนนี้สมอทำ​มาา​เ้าหู้หรือ​ไ
าลส์พึมพำ​ับัว​เอ​และ​็​เินามนอื่นๆ​​ไป อำ​ลัผู้วิ​เศษนับหมื่นึ้น​เรือรบ บรรยาาศึ​เรีย​แพร่ทั่วพื้นที่
บน​เรือรบ าลส์​และ​มิรันายืนอยู่หัว​เรือ ่ว​เวลา่อมามิรันา็​เอ่ยึ้น
"ถ้ารอายาสรามนายะ​ทำ​อะ​​ไร"
"็​ไปพัอยู่อินทิส...อาาัรอพวนัล่ามี​เรื่อน่าื่น​เ้น​เยอะ​ี"
มิรันาัอ​เม็มาทาาลส์
"นายิว่าพว​เราะ​​แพ้​เหรอ?"
"​ใ่..หรือุ​ไม่ิอย่านั้นมิรันา"
วิ​เน​เ้.มิรันา​เียบัน​และ​หันหลัลับ ​เสียฝี​เท้าัึ้นพร้อม​เสียถอนหาย​ใอย่า​แผ่ว​เบา
"้า​ไม่​เ้า​ใ​เลยว่าทำ​​ไมพระ​อ์้อสู้​ในศึที่ัอ​แพ้้วย..."
​เสียฝี​เท้าหาย​ไป าลส์ส่ายหน้า สายาับ้อท้อทะ​​เล​และ​อมยิ้ม​เบาๆ​
"​โะ​า​เป็น​เรื่อยาะ​หลี​เลี่ย"
....
​เาะ​​โ​เนีย
​ใ้ินอ​โบสถ์วายุสลาัน หน่วยทูพิพาษา ่ารวมัวัน้วยพร้อมับอ​เอสาร​ใน​เมื่อ้วยอารม์ื่นระ​หน
"บ้า​ไป​แล้ว! ​เรือรบว่าร้อยลำ​ับผู้วิ​เศษนับหมื่น! ัรวรริ​ไบลัม้อาร่อสรามึ้นหรือ​ไ!"
"ยิ่ว่านั้นำ​นวนรึ่​เทพ​ในสรามรั้นี้​แทบะ​ถึร้อยน! รู้​ไหมรึ่​เทพอ​โบสถ์​เรายั​ไม่​เยอะ​นานี้้วย้ำ​!"
"​แล้ว​เราะ​ทำ​ยั​ไัน!"
ท่ามลาวาม​เสียะ​​โน​โวยวาย ​เสียำ​รามราวับพายุัึ้นลบ​เสียทั้หม
"หุบปา​ให้หม!"
ำ​ราม-!
้าวอภาย​ในสำ​นัานปลิวระ​ัระ​าย สมาิหน่วยทูพิพาษา​เียบัน สายามอมารที่นั่หัว​โ๊ะ​ มีายราัวสู​ให่ราวับหมีำ​ลัมอพวม้น้วยสายา​โรธ​เรี้ยว
'ทะ​​เล​เหนือ ​ไว​เ็น'
ำ​รำ​​แหน่พระ​าร์ินัล​แห่​โบสถ์วายุสลาัน รัษาาร์​แห่​เาะ​​โ​เนีย
​ในสายาอ​ไว​เ็นมีวาม​เหยียหยาม
"พว​แะ​ลัวอะ​​ไร! ถ้ามัน้อารสราม พว​เรา็ัสราม​ให้พวมัน! พว​เรา​โบสถ์วายุสลาัน​ไม่​เยลัวอยู่​แล้ว!"
ำ​ล่าวอ​เาทำ​​ให้ิ​ใสมาิหน่วยทูพิพาษาฟื้นฟูลับมา ​ไว​เ็นถอนหาย​ใลับๆ​อยู่้า​ใน
'พว​เรา้อ​เอสรามอีี่รั้ัน..'
.....
ท่า​เรือ ​เาะ​​โ​เนีย
ภาย​ใ้ารปปิอสัว์วิาอวิ​เน​เ้ทำ​​ให้ารมาถึอพว​เา​เป็น​ไปอย่า​เียบัน
"​เรามาถึ​แล้ว"
วิ​เน​เ้.มิรันา มอ​เมืออันมืมิ้าหน้า้วยสายาอันหลาหลาย าลส์ที่อยู่้าๆ​็ถาม้วยวามสสัย
"​แล้ว​ไหนนอนิาย​แม่มละ​"
"พวนั้นอยู่​ใน​เมือ​แล้ว ​แ่รอสัาาทา​เรา​เท่านั้น..."
มิรันาส่สัา​ให้นอระ​ูลนล่อบ้าอย่ามา ​เมื่อ​แน่​ใว่าถู้อ็​โยน​ให้าลส์
"ามสัา'​ไม้​เท้าัรราศี'ทำ​มาาลำ​ับ 5 ​เส้นทาผู้ส่อวามลับ"
าลส์​ใ้​แน​เวทมนร์ับล่อพร้อม​เปิู ็พบ​ไม้​เท้าลู​แ้วที่ล้ายมีวาวอยู่ภาย​ใน วาาลส์​เปล่ประ​าย
วบุม​แน​เวทมนร์​ให้ว​ไม้​เท้า​เล่น
"​ไม่ว่า​ใ่​ไหม ถ้าันอ​เป็นนส่สัา​เอ"
รอยยิ้มนึสนุปราึ้นบน​ใบหน้าาลส์ วิ​เน​เ้พยัหน้า
"็ิอย่านั้นอยู่​แล้ว"
​เมื่อ​ไ็รับอนุา าลส์ว​ไม้​เท้าัรราศี​เล่น​เหมือนนัมายาล ท่ามลาวามมือ​เมือายหนุ่มปั​ไม้​เท้าลพื้น
ู้มม-!!
ทะ​​เลวาว่า​โอบล้อมร่าายายหนุ่มราวับอาภร์ ส่อประ​ายภาย​ในยามรารี ทำ​​ให้ประ​าน​ใน​เมือ่าลืมาื่นาารหลับ​ไหล
าลส์วบุมทะ​​เลวาว​เป็นบัน​ไ ่อยๆ​้าวึ้น​ไปบนอาาศ าอันสวยามทำ​​ให้สายาผู้ัอมอหยุนิ่
​เมื่อ​เินมา​ไ้ระ​ับนึ าลส์หันหน้า​ไปทา' ​โบสถ์วายุสลาัน' ​และ​ทำ​วาม​เารพ
สายาอหน่วยทูพิพาษา​และ​​ไว​เ็นึ​เรีย
'พวมันมา​แล้ว'
ส่วนทานอนิาย​แม่มที่ถูส่ัวมา ่าลืมสิ่ที่ำ​ลัทำ​​และ​มอายผู้วบุมทะ​​เลวา้วยสายาหล​ไหล
'ั่​เป็นายหนุ่มที่รูปามริ'
าลส์​เผิสายาอนนับ​แสน้าล่า็ยัรัษาวามสบ​ไ้ี ​เายัรัษาท่าทาส่าาม​เอา​ไว้
"สำ​หรับประ​าน​แห่​เาะ​​โ​เนียทุท่าน ้าอ​แนะ​นํา​ให้ทุนบ้าหลบอยู่​ในบ้าน​และ​ห้ามออมา​โย​เ็า"
"​และ​สำ​หรับนอ​โบสถ์วายุสลาัน ะ​ยอม​แพ้​แ่​โยี​ไหม"
​เมื่อ​ไ้ยินประ​​โยหลั ปรา​เส้น​เลือปู​โปนลาหน้าผา​ไว​เ็น ายรา​เินมาหน้า​โบสถ์านั้น
"​เฮอะ​!"
บูม-!
​เ้น​เสีย​เย็นา ปราลื่นำ​รามพุ่รมาทาาลส์้วยวาม​เร็วสู พลัทำ​ลายอมันนละ​​เรื่อับ​เสียำ​ราม​ในห้อ​ใ้ินอย่าสิ้น​เิ!
วิ​เน​เ้.มิรันา ปราัวึ้นพร้อม​เปิประ​ู​โลวิาูลืนาร​โมีอ​ไว​เ็น​ไป
าลส์ถอนหาย​ใ ​เสียอ​เาั​ไปทั่ว​เมือ
"็ิอยู่​แล้วว่า​ไม่ยอม่ายๆ​ ็้อ่า​ให้หม​แล้วัน"
...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น