คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : true story :) : รักที่แท้จริง ไม่จำเป็นที่เขาจะรัก :)
เรื่องของเรื่องก็คือ "...แม่ของไรท์เทอร์ห่วงไรท์เทอร์ TT'..."
ขอใช้นามสมมติว่า "...ดาว..." นะคะ ส่วนเขานามสมมติว่า "...ทรี..."
เชิญชมค่ะ
ในวันที่อากาศเย็นสบาย ท้องฟ้าแจ่มใสสวยงาม...
ฉันมาเรียนภาคเรียนพื้นฐาน
แม่ของฉันเป็นคนที่ขี้ห่วงฉัน
และมักจะคิดว่ายังช่วยตัวเองไม่ได้
จึงฝากให้ทรีมาดูแลฉัน
ทรีเขาน่ารักมาก
เขากินข้าวกับฉัน
เดินกับฉัน
บอกลาแม้กระทั่งกลับบ้านว่า
"...เฮ้ย! พรุ่งนี้เจอกันน่ะ..."
ฉันรู้ตัวดีว่ายังไงๆ ฉันก็ไม่มีสิทธิ์จะถูกรัก
ไม่เคยจะเข้าใจตัวเองสักกะวัน
เพราะว่าหัวใจของฉันยังรักก๊อตอยู่
ฉันยังลืมเขาไม่ได้
ความเสียใจของฉันไม่ได้อยู่ที่เขาอยู่ที่รร.อื่น
แต่เขาเจ้าชู้ต่างหาก
ฉันก็เป็นเพื่อนกับเนยและไอซ์ [ไม่สนิทกันมากนก แค่คุยๆกัน]
ไอซ์ถามฉันว่า
"...ดาวยังรักก๊อตอยู่หรอ?.."
ฉันตอบว่า
"...อืม..."
ไอซ์กับเนยทำหน้าทำตารู้สึกไม่ดี
ฉันถามไปว่า
"...มีอะไรหรอ หื๊อ?..."
ไอซ์จึงบอกกับฉันว่า
"...ดาว ถ้าบอกไปดาวห้ามโกรธเนยนะ..."
"...อืม..."
"ก๊อตส่ง sms บอกรักไปหาเนย และคุยกับเนย..."
ฉันฟังอย่างนี้แล้วแทบทรุด ต้องเก็บอารมณ์เอาไว้
ฉันไม่โกรธ เพราะฉันรู้ดี ว่าเนยไม่ผิด แต่ก๊อตน่ะผิด!!!
ฉันจำได้...ว่าก๊อต...เคยรักฉัน... TT'
ทรีปลอบฉันทุกอย่าง...จนฉันลบคำว่ารักก๊อตไปแล้ว
จะว่าไป ความรักของฉันกับทรีไม่ได้สวยหรูอย่างที่คิด
ฉันตัดสินใจไปถามเขาว่า
"...แกชอบใคร..."
เขาบอกว่า
"...บอกไปก็ไม่รู้จักหรอก มันอยู่รร.เดียวกันกับไอ้ก๊อต!!!..."
ฉันอึ้งสุดๆ!!!
ฉันจะตัดใจจากเขาแน่ๆ
แต่เขาก็ยังทำท่ารักฉันเหมือนเดิม
จนทำให้ฉันตัดใจจากเขายากนัก
ณ วันที่โหดร้าย
ฉันมาหาเขา
แล้วเขากลับบอกฉันว่า
"...เฮ้ย! รำคาญแล้วนะ!!!..."
ฉันฟังคำนั้นแล้วน้อยใจมาก
เดินกลับบ้านไป
ใช่ซี่ ชั้นมันไม่ได้ดีเริ่ดประเสริฐศรีอะไรนักนี่
จนฉันเจอผู้ชายที่ชื่อว่าคิว
คิวก็สูงนะ ฉันชอบผู้ชายตัวสูงๆ เพราะว่าดูเท่ห์
คิวมาบอกรักฉํน
ฉันคิดในใจว่า
"...ไม่เป็นไร ไม่มีทรี มีคิวก็ได้..."
แล้วทรีก็มาง้อฉัน
ง้อบ่อยๆ
แล้วเขาก็ทำเหมือนเดิม...
มาถึงวันที่ขาฉันพลิก
ฉันนั่งกินข้าวกับทรีและคิว
ฉันขาพลิก จึงบอกกับคิวว่า
ฉัน : โอ๊ย! ขาพลิก
ทรี : เออๆ เดี๋ยวนวดให้
ฉัน : ขอเวลาทำใจสัก 5 นาที
ทรี : จะให้นวดให้มั้ย?
ฉัน : อืม
แล้วเขาก็ให้ฉันเกาะเขากลับบ้าน
น่ารักสุดๆ
ณ ตอนนั้นยังไม่เลิกกัน
ทรีชวนเขาไปเที่ยวบิ๊กซี
แล้วบอกกับฉันว่า
"...นี่ๆ คิวไปด้วยน่ะ..."
ฉันยิ้มดีใจ มีความสุขจริงๆนะ
แล้วนิวก็ขอไปเป็นเพื่อนเรากับทรี
พอฉันไปถึงที่บิ๊กซี...
เมื่อฉันเจอคิว ฉันก็ทักเขา จะชวนเขามาทานข้าว
แต่ไม่เลย...
กลับกลายเป็นว่าคิวเล่นเกมอยู่ที่นั่น
ฉันน้อยใจมาก
แล้วฉันก็ซื้อชูชิมากิน
แล้วทรีก็แอบกินน้ำฝรั่งของฉันจนหมด TT' - -*
ทรีก็พาฉันไปอ่านหนังสือ
ฉันอ่านนิยายอมตะ
แล้วเขาก็ส่งหนังสือให้ประมาณ 2 เล่ม [ตอนนี้นิวกลับบ้านแล้ว]
ฉันกลับไปอ่านวรรณกรรมอมตะ
มันทำให้เขาน้อยใจ
น่ารักจริงๆ
ฉันไม่รู้ว่าฉันจะฝืนใจคบกับคิวทำไม?
ในเมื่อคนดีๆ ยังอยู่ตรงนี้ ไม่เคยไปไหน
ฉันขอโทษคิวอยู่ในใจ
ฉันคิดว่า
"...ทำไมนะ เราต้องโกหกตัวเองด้วยทั้งที่เราก็รักทรีมาตลอด..."
ฉันจึงเลิกกับคิวเพราะทนพฤติกรรมไม่ค่อยจะไหว
ฉันร้องไห้หนัก
เพราะเพื่อนตัวดีแย่งแฟนของฉันไป [ไม่ใช่ทรี]
ทรีจึงเข้ามาปลอบใจ
แล้วบอกว่า
"...บางที...การที่เลิกกับคิวไป อาจจะทำให้เสียใจในภายหลังก็ได้นะ..."
เขาปลอบฉัน
เขาน่ารักที่สุดในโลกเลยนะ
ทรีจึงฝากเพลงดิ้นรนมาให้
มันหมายความว่า
"...ทรีพยายามทำทุกอย่างให้มาสนใจ แต่ฉันไม่เคยคิดที่จะสนใจ..."
ตั้งแต่นั้นมา เราเป็นแฟนกัน
จบ...
เรื่องจริง ไม่อิงนิยาย... จากไรท์เทอร์คนนึง
happy ending...
:)
ความคิดเห็น