ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
เสียงเจ๊าะแจะน่ารำคาญของนักเรียนชั้นม.6/15 ดังจนทำอะไรไม่ถูก บ่งบอกถึงความปวดหัวของหัวหน้าห้องที่อ่านหนังสือจนตาลาย จนเพื่อนของฉันเดินเข้ามาทัก [เพราะผลประโยชน์ส่วนตัว =_=]
"ไง! ^^"
"เออเด่ะ =O="
เพียว เพื่อนของฉันที่วันๆสิงสถิตอยู่ข้างๆยัยแว่นหนาเตอะอย่างฉัน เพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวก็คือ 'ลอกการบ้าน' ดูมันทำ =_=^^
"อะไรก็ไม่รู้ การบ้านล่ะย๊ากยาก ลอกหน่อยดิ น้าๆๆ +O.O+"
"- -+"
"ขอดีๆ ไม่ได้ใช่มั้ยยัยนิสท์แว่น =w="
"อื๊ม~"
ฉันลากเสียงยาวๆ อยากจะลองดีกับยัยเพียวหน้าเบี้ยวนี่จริงๆ ว่ามันจะทำอะไร!?
'ชะแวบ'
"(- -)"
"นี่! ขอยืมดีๆไม่ได้ใช่มั้ยล่ะ? ก็ต้องหยิบเอาเซ่ =w=
"เฮ้ย!ยัยเพียว มีความลับ อย่าสิ!"
ฉันลืมคิดไปว่าเมื่อคืนฉันดูซีรี่ย์รักหวานแหววแล้วเอาจดหมายกับดอกกุหลาบสอดเข้าไปในการบ้าน ข้อหามองการบ้านเป็นสมุดดีไซนืเนอร์T_T
แล้วยัยนั่นก็...ก็...เปิดจดหมาย TTOTT
"พี่เซียน หนูคิดถึงพี่จังเลยค่า~ ต่อปายเน้หนูจาม่ายมีครายอีกแล้ว~ เพราะหนู~"
"เพราะอะไร? - -?"
"เพราะหนูไม่มีปัญญาหาแฟนใหม่ หนูไม่มีน้ำยา เสน่ห์ก็มี 99.99 - 99.99% ว๊าก! ฮ่าๆๆๆ เป็นโสดตั้งน๊านตั้งนาน ชาตืนี้ไม่เคยมีแฟน"
มันจะน่าโมโหเกินไปแล้วนะยัยเพียว ฉันเลยตอบกลับไปว่า
"ขอบใจจ้ะ! ก็คือเราเรียนเก่ง เกรดเฉลี่ย 3.5X ขึ้นไป ถึงไม่สวยไม่เริ่ดก็..."
ฉันกำลังพูดต่อ แต่เพียวขัดจังหวะ และเพียวพูดต่อว่า
"อ๋อ!งั้นหรอยะ? สั่งให้ทุกคนเงียบเซะ =O=!"
ฉันหันหน้าเข้าไป ปรากฏว่า =_=;;
"เอาบีบีมา จะบีบีกับเพื่อน~"
"ป้าบ!~ เอาเงินมาร้อยห้าสิบ จะซื้อของให้แฟน เด๋วเน้ นับบัดนาวโว้ย!"
"เอาร้อยห้าสิบไปซื้อเอ็มรึงาย = =+"
"เธอคือดวงจายของช้าน จากเน้~~"
"คร๊อก~ -____-~"
กรี๊ด!อะไรกันเนี่ย ทำไมเสียงดังขนาดเน้ TT'
"มีอยู่สองทางเลือกก็คือ ให้คนทั้งห้องเงียบ กับจีบผู้ชาย เอาไง?"
เพียวพูดขู่ดิฉัน ทำไงดี TOT
"ที่รักคะ เงียบๆกันหน่อย จุ๊ๆ เบ่บี๋ รักนะ จ๊วฟๆ +O.O+"
น่าจะได้ผล =w=
+ถุ๊ย!เอาคำๆนี้ไปพูดกับแฟนในอนาคตเถอะ แฟนที่ไม่มีตัวตน ฮ่าๆๆๆ"
ผู้นำลิงกำลังพูด โธ่!ชั้นอยากเรียน ชั้นไม่อยากมีแฟน เรียนให้จบก่อนสิฟะ =_=;;
"ใช่ๆๆๆ แฟนอ่ะมียัง? คนทั้งห้องมีแฟนกันหมดแล้วนะ ฮ่าๆๆๆ"
สวดมนต์ภาวนาระงับประสาทก่อนที่จะไปถึงรพ.เด็กเอ๋อ ใช้พละกำลังที่เหลือวางไว้ที่โต๊ะ สูดลมหายใจแล้วยกมือขึ้นอย่างช้าๆ แล้วปะทะลงแรงๆกับโต๊ะอีกครั้ง = =;;
ปัง!~
"((-(- -)-))"
"ไง! ^^"
"เออเด่ะ =O="
เพียว เพื่อนของฉันที่วันๆสิงสถิตอยู่ข้างๆยัยแว่นหนาเตอะอย่างฉัน เพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวก็คือ 'ลอกการบ้าน' ดูมันทำ =_=^^
"อะไรก็ไม่รู้ การบ้านล่ะย๊ากยาก ลอกหน่อยดิ น้าๆๆ +O.O+"
"- -+"
"ขอดีๆ ไม่ได้ใช่มั้ยยัยนิสท์แว่น =w="
"อื๊ม~"
ฉันลากเสียงยาวๆ อยากจะลองดีกับยัยเพียวหน้าเบี้ยวนี่จริงๆ ว่ามันจะทำอะไร!?
'ชะแวบ'
"(- -)"
"นี่! ขอยืมดีๆไม่ได้ใช่มั้ยล่ะ? ก็ต้องหยิบเอาเซ่ =w=
"เฮ้ย!ยัยเพียว มีความลับ อย่าสิ!"
ฉันลืมคิดไปว่าเมื่อคืนฉันดูซีรี่ย์รักหวานแหววแล้วเอาจดหมายกับดอกกุหลาบสอดเข้าไปในการบ้าน ข้อหามองการบ้านเป็นสมุดดีไซนืเนอร์T_T
แล้วยัยนั่นก็...ก็...เปิดจดหมาย TTOTT
"พี่เซียน หนูคิดถึงพี่จังเลยค่า~ ต่อปายเน้หนูจาม่ายมีครายอีกแล้ว~ เพราะหนู~"
"เพราะอะไร? - -?"
"เพราะหนูไม่มีปัญญาหาแฟนใหม่ หนูไม่มีน้ำยา เสน่ห์ก็มี 99.99 - 99.99% ว๊าก! ฮ่าๆๆๆ เป็นโสดตั้งน๊านตั้งนาน ชาตืนี้ไม่เคยมีแฟน"
มันจะน่าโมโหเกินไปแล้วนะยัยเพียว ฉันเลยตอบกลับไปว่า
"ขอบใจจ้ะ! ก็คือเราเรียนเก่ง เกรดเฉลี่ย 3.5X ขึ้นไป ถึงไม่สวยไม่เริ่ดก็..."
ฉันกำลังพูดต่อ แต่เพียวขัดจังหวะ และเพียวพูดต่อว่า
"อ๋อ!งั้นหรอยะ? สั่งให้ทุกคนเงียบเซะ =O=!"
ฉันหันหน้าเข้าไป ปรากฏว่า =_=;;
"เอาบีบีมา จะบีบีกับเพื่อน~"
"ป้าบ!~ เอาเงินมาร้อยห้าสิบ จะซื้อของให้แฟน เด๋วเน้ นับบัดนาวโว้ย!"
"เอาร้อยห้าสิบไปซื้อเอ็มรึงาย = =+"
"เธอคือดวงจายของช้าน จากเน้~~"
"คร๊อก~ -____-~"
กรี๊ด!อะไรกันเนี่ย ทำไมเสียงดังขนาดเน้ TT'
"มีอยู่สองทางเลือกก็คือ ให้คนทั้งห้องเงียบ กับจีบผู้ชาย เอาไง?"
เพียวพูดขู่ดิฉัน ทำไงดี TOT
"ที่รักคะ เงียบๆกันหน่อย จุ๊ๆ เบ่บี๋ รักนะ จ๊วฟๆ +O.O+"
น่าจะได้ผล =w=
+ถุ๊ย!เอาคำๆนี้ไปพูดกับแฟนในอนาคตเถอะ แฟนที่ไม่มีตัวตน ฮ่าๆๆๆ"
ผู้นำลิงกำลังพูด โธ่!ชั้นอยากเรียน ชั้นไม่อยากมีแฟน เรียนให้จบก่อนสิฟะ =_=;;
"ใช่ๆๆๆ แฟนอ่ะมียัง? คนทั้งห้องมีแฟนกันหมดแล้วนะ ฮ่าๆๆๆ"
สวดมนต์ภาวนาระงับประสาทก่อนที่จะไปถึงรพ.เด็กเอ๋อ ใช้พละกำลังที่เหลือวางไว้ที่โต๊ะ สูดลมหายใจแล้วยกมือขึ้นอย่างช้าๆ แล้วปะทะลงแรงๆกับโต๊ะอีกครั้ง = =;;
ปัง!~
"((-(- -)-))"
"เฮ้อๆ คอยดูเถ๊อะ มองฉันนะ ผู้หญิงที่ชื่อว่านิสท์จะหาแฟนมาให้ได้ >O<"
"ถุ๊ย! =O=!"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น