คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 3 # แม่กู ยังอยู่ในบ้านนะเฟ้ย!
บทที่ 3 # แมู่ ยัอยู่ในบ้านนะเฟ้ย!
"สวัสีาวโล เรามาที่นี่อย่าเป็นมิร"
"พูบ้าอะไรอแฟะ"
"เราเป็นเพื่อนัน.."
"แเป็นใร ะมาเป็นเพื่อนับสุหล่อเร็วไปเปล่าน้อ"
"าว โล่าหลัวเอริๆ" เสียเล็ๆ แหลมๆ ัึ้นในุมนุษย์อวาศ มันพูพยายามำทุถ้อยทุำทุวามรู้ที่มันไ้้นพบเราวับเป็น้อมูลที่ แสนสำั เ้าุอวาศ็เินโ๋เ๋เ้ามาหา
"ท่าน่าหล่อ ูี และมีเสน่ห์ เปี่ยมับุรุษผู้มาาแนสวรร์.."
เ้า ุอวาศอยู่ีๆ ็ยยอสารพัอย่าแบบที่เาเอ็ไม่เยไ้เอมา่อน เล่นเอาถึับทำให้พีทัวลอยาพื้นั้หลายเนิเมร ายหนุ่มลอเินพิาราูรอบัวเ้านี่ พร้อมับ้อร้ออุทานเบาๆ ให้ับวามสมริในทุระเบียบนิ้วอุอวาศนี่
"ว่าแ่ แเมื่อี้เห็นอะไรไหม?"
"เทเลพอร์.."
"นั่นแหล่ะๆ พูาเลอะเทอะให่แล้ว เทเลพอร์บ้าบออะไระไปมีไ้ไ ว่าไหม?"
"าวโลอบโป้ป.."
"ว่าไปนั่น เี๋ยวปับระโหลบิให้ะหรอ พูาไม่รู้เรื่อ"
"าวโลป่าเถื่อน.."
"เอ๊ะ เ้านี่นิ เล่นบ้าๆ บอๆ อยู่ไ้น่ารำาฟะ เอาเป็นว่าลืมเรื่อทั้หมที่เิึ้น็แล้วัน โอเไหม?"
"าวโลป่าเถื่อน.."
พี ทเ็บอารม์ไว้ไม่อยู่ เาถีบเ้าที่้นาเ้าุอวาศนมันล้มหัวะมำลับพื้นัึ หมวันน็อนาให่ทีุ่มทั้หัวอยู่ระเ็นออลิ้มาอยู่รปลายเท้าอ ายหนุ่ม แ่ั่วพริบาที่ละสายาาหมวรหน้าไ้ เาที่เยหน้าึ้นมอเ้าุอวาศที่ล้มอยู่รหน้า..
ภาย ใุ้อวาศเทอะทะ หิสาววัยละอ่อนผมสีฟ้าสใสเล่นแสับอาทิย์ยามเย็น วาลมโเ็มไป้วยวามอยารู้อยาเห็น พอๆ ับผิวายที่าวผ่ออย่ามีน้ำมีนวล และ้วยอ์ประอบบนใบหน้าอันเยเมยอเธอทำเอาายหนุ่มอย่า พีท ถึับ้อะลึับภาพรหน้านอยาะเ็บเอาไปฝัน่อ
"ำัสินสำหรับาวโลาอ์รบริหารัารัรวาลสาาทา้าเผือ อประาศผลารประเมินโลอย่าเป็นทาาร..." เธอพูเสียั้อไปทั่วบริเว เรียสิายหนุ่มให้ลับมาอีรั้ "..อประาศว่าาวโละ้อถูทำลายล้าเอาอารยธรรมเถื่อนให้หมไป"
"หา!!!!"
"าว โล้อถูทำลายเพื่อวามปลอภัยอทุนในัรวาล อให้าว่าาวที่ไม่เี่ยว้อับาวโลใบนี้ทำารอพยพ" เธอสปริัวึ้นยืนัวรเผ่อยๆ เินไปหยิบหมวึ้นมาสวม แ่็ยัไม่หยุประาศเือน้ำๆ เิมไปมา "..อี 10 วินาที ะทำารยิลำแสทำลายล้า อให้าว่าาวทุท่านึ้นยานออไปโย่วน มิเ่นนั้นะไม่สามารถปิบัิารไ้"
เหมือน ะเป็นสุยอหนัไฮเทแฟนาี แบบที่ยิ่ว่าหนัโป๊สามมิิ เมื่อุอวาศ้านหลัอเธอ่อยๆ เปิออพร้อมับมีท่อไอพ่นไหลออมาแทน แสสีฟ้าเินนวลๆ อเปลวไฟไอพ่นพุ่ออมานเธอัวลอยึ้นไปเรื่อยๆ อย่าสม่ำเสมอ
"เ้เ้ ..อริเปล่าฟะเนี่ย มีไอพ่น้วย"
"ทำารอพยพเรียบร้อยแล้ว ่อไปะเป็นารยิลำแสทำลายล้า 5.. 4.. 3.. 2.. 1!"
สิ้น สุเสียบนท้อฟ้า็สว่าวาบไปหม ่อนที่ะมีลำแสนามหึมาพุ่ลแผเผาอาารบ้านเรือนทุสรรพสิ่ที่วา เรียรายอยู่ับพื้นสลายหายลายเป็นฝุ่นผไปหม พีทมอามลำแสที่วาพื้นหายไปเป็นแถบๆ ้วยสีหน้าที่เหวอเป๋อเหร๋อแบบสุ teen
"หึ่ย.. เพราะ เราเปล่าฟะ ทำไีๆ หนีไปอนนี้ะทันไหมเนี่ย" พีทมอามไปนเห็นลำแสเรือรอส่อมาถึอยบ้านอัวเอที่อยู่ถัออา ที่นี่สอสามอย ายหนุ่มมอเห็นหลัาบ้านสีน้ำเินเียวๆ ที่เป็นเอลัษ์อบ้านัวเอระุยฟุ้ึ้นหายไปลาอาาศ
"อ้า แมู่ยัอยู่ในบ้านนะเฟ้ย!"
อ่านแล้วอบ้วยนะะ อล่ะ เา๋าที่ามูไรเอร์อยู่
ความคิดเห็น