สาวใช้หวังรวยกับนายน้อยสุดแสบ

ลำดับตอนที่ #3 : อดทน- -

"นี่พวกนายมัน 5ทุ่มแล้วนะ= = เล่นเกมกันอยู่ได้ ไอ้ winning เนี่ย เล่นมันเข้าไป" ฉันโวยวาย ก็นี่มันเล่นตั้งแต่5โมงยัน5ทุ่ม ไม่เบื่อกันมั่งหรือไง
"นี่ฉันให้เธอมาเมดนะ ไม่ใช่มาเป็นแม่ฉัน" มินาโตะเถียงกลับ  ว๊อยยย น่ารำคาญจริงว๊อย
"กริ๊ก"...ฉันปิดสวิชของเกมเพลย์ทันที
และความเงียบสงัดก็มาเยือน
..........
".............."

"หะ...."  เสียงฮาจิเมะสั่นเครือ มือยังถือจอยค้างอยู่
"เห้ย...." มินาโตะพูดออกมาเบาๆ
"มะ...ไม่จริง" แฝดโคอิจิที่กำลังดูอยู่ก็นั่งค้างคาโซฟา..
".............." ฉันทำหน้าเหมือนไม่รุเรื่อง

บ้านเงียบไปประมาน10วินาที
และแล้ว.....

"เธอจะบ้าหรือไงฟระ !!!!" ตาหัวเงินแหกปากวีนแตกลั่นบ้าน ฉันสะดุ้ง
"แล้งนายจะตะโกนหาขอมหาพระแสงที่ไหนยะ!!!" ฉันแหกปากกลับ
"หาพระแสงบ้านเธอดิ นี่ไม่ใช่ขเมรนะ" เขาตะโกน
"โอ๊ยยยย นายนี่ปากกวนอวัยวะเบื้องล่างจิงๆ" ฉันแขวะ
"เบื้องล่างนี่ที่ไหนหรอจ๊ะ...อ๊ะหรือว่าคิดลามก" เขาพูดพร้อมยิ้มอย่างมีเลศนัย
"ลามก???" ฉันคิดในใจ.........ฉันนั่งคิดไปซํกพัก...และแล้ว

"ไอ้หัวเงินหื่นกาม!!!!" ฉันตะโกน  3คนที่เหลือหัวเราะเหมือนบ้านจะแตก
ฉันอายนะเนี่ย พูดอะไรออกมาฟระ!!!!
"ไหนๆก็ไหนๆแล้วเธอก็ปิดเกมฉันแล้ว ไปอาบน้ำกันเถอะ" เขาพูด
"ด้วยกัน????นี่ ตาโรคจิต ใครจะไปอยากว่ายน้ำกะนายฮ๊ะ ประสาท!!!" ฉันตะโกนเพราะความอาย
"น่านะๆ ไหนๆเธอก็เป็นคนใช้ฉันแล้ว ถูหลังนิดเดียวเอง" เขาเดินเข้ามาลากมือฉัน
"เผียะ!!!!!!!!"
รู้แล้วสินะว่าเสียงอะไร

"เธอประสาทหรือไงฮ๊ะ!!!! แค่ถูหลังใครๆก็ทำกันทั้งนั้น" เขาโวยวาย ก๊าก หน้าเป็นรอบมือเลย
"แหม นัทสึเมะโหดจังเลยนะค๊าบบบบ" ฮาจิเมะแซว
"นี่ ถ้านายอยากให้คนถูหลังให้ ไมไม่ไปอาบอบนวดหล่ะ" ฉันพูด...ว๊าย ฉันพูดอะไรออกไป
"ไปทำไม เปลืองตัง  มีผู้หญิงในบ้านทั้งคน" เขาพูดออกมาหน้าตาย

นีนายรู้ตัวมั้ยพูดอะไรออกมา!!!!!!

"ผัวะ!!!ปั่กๆๆ!!!"
ฉันตบสุดแรงแถมยังแถมลูกเตะฟรีคิกให้อีกรอบ.....หึหึหึ เอาให้พิการไปเลย

"เห้ยย มินาโตะเป็นไงมั่ง..." เสียงมินามิดังขึ้น
"สงสัยไม่ตายก็คงเลี้ยงไม่โตแล้วมั้ง" ฮาโตริพูด
"ฉันเรียนรู้แล้วว่าเลี้ยงเสื้อในบ้านดีกว่ามีผู้หญิง" ฮาจิเมะพูดหน้าซีด

โฮะๆๆๆๆ ฉันหัวเราะในใจ

"เธอคงเหนื่อยสินะ มา ฉันจะพาเธอไปที่ห้อง" ฮาโตริพูดพร้อมยิ้มหวานให้ฉัน
อิอิ น่ารักจังเลย
"จ้ะ" ฉันยิ้มตอบ
เขาพาฉันไปที่ลิฟท์ แล้วกดไปที่ชั้น 24
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"นี่ ไอฮาโตริมันคิดจะทำอะไร...เห็นเอาใจยัยโหดนั่นจัง" ฮาจิเมะพูด
"ไม่รู้สิ หวังว่าคงจะไม่เป็นเหมือนคนก่อนๆนะ" มินามิตอบ
"นี่ พวกนาย ยัยนั่นไปไหน" มินาโตะตื่นขึ้นพร้อมเกาหัวเบาๆ
"~ อ๋อ ฮาโตริพาเธอไปที่ห้องแล้วแหละ" ฮาจิเมะตอบ
"อ๋อหรอ...ปล่อยยัยนั่นไปเหอะ  ฉันหล่ะเซ็ง ผู้หญิงอะไรฟระ ไม่น่าเอามาอยุ่ด้วยเลย" มินาโตะบ่นเบาๆ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~+~+~+~+

"กิ๊ง..." เสียงประตูลิฟท์เปิดขึ้น
โหยยยย!! sugoii!!!!!(~สุดยอด)
ฉันอุทาน
มันเหมือนกับในหนังยุโรปสมัยก่อนอ่ะ ที่แบบห้องตางๆจะอยู่เป็นวงกลม มีระเบียงกั้น แล้วตรงกลางจะโหว่ มองเห็นชั้นล่างได้
ประมานว่าเหมือนกะวงแหวนอ่ะ
"ทั้งชั้นนี่เป็นของเธอ...ชั้นของฉันอยู่ชั้นที่30 และชั้น25 เจ้ามินาโตะอยู่ ...ส่วนเจ้าฮาจิอยู่ชั้น 18 และมินามิที่กลัวความสูงอยู่ชั้น3" เขาอธิบาย
หา!!!! ทั้งชั้นเป้นของหรอ...แต่นี่มันมีประมาน 20-30ห้องได้นะ....
"เธอไม่ต้องงหรอก ห้องทุกห้องเชื่อมก็กันหมด ไม่มีประตูกั้นระหว่างห้อง....มาฉันจะโชว์เธอเอง"
เขาพูดพรอ้มเปิดประตูบานที่1
"..." ฉันพูดอะไรไม่ออก
หรูโคดด!!!!!!!!!!!
ยังกะในหนังคุณนาย
กรี๊ดๆๆๆๆ นั่นไงเตียงฉัน  มันใหญ่เท่าห้องนอนฉันที่บ้านได้เลยหล่ะ แถมมันเป้นไสตล์ยุโรปที่มันผ้าม่านรอบๆเตียงหน่ะ พวกเธอคงนึกออกใช่มั้ยว่าที่ฉันบอกว่าห้องเป็นรูปวงแหวนอ่ะ  ใช่เลย ห้องทุกห้องไม่มีประตูกั้น รวมเป็นห้องเดียวกัน และมันเป็นรูปวงกลม  ส่วนห้องน้ำจะเป็นแค่ม่านกั้น...เป้นม่านสีฟ้า อ่างอาบน้ำคาดว่าทำจากทองคำแท้   กรี๊ดดด หน้าต่างบานเบ่อเร่อเลย แถมวิวยังดีซะด้วย แต่ตอนนี้มันมืดอ่ะนะ แย่จัง
เดินผ่านห้องน้ำไปอีกฝั่งจะเป็นห้องรับแขก มีแกรนเปียโนตั้งอยู่ โต๊ะกินข้าวเป็นแบบในหนังฝรั่งอ่ะที่ยาวๆๆๆๆ และมีเตาผิงอยู่ข้างๆ
"ห้องนี้เป้นห้องเก่าของแม่ของมินาโตะ..ตอนน้เธออยู่ที่ฝรั่งเศส"
ฉันแทบไมได้ฟังที่เขาพูด...มันเหมือนเทพนิยาย
ถ้าได้อยู่ในห้องแบบนี้....ถึงต้องทำงานทั้งวันฉันก็ยอม

ฉันเดินรอบทางเดิน  มีทั้งห้องไว้สำหรับโยคะกับเต้น....ห้องทานข้าว  ห้องรับแขก  มีจากุสซี่ สปาในตัว  แถมยังมีห้องครัวส่วนตัวที่มีเครื่องมือพร้อมทุกอย่าง
สุดยอดจริงๆ
"ขอบคุณมากนะ ฮาโตริ" ฉันยิ้มให้เขา
"ไปขอบคุณเข้ามินาโตะนู่น มันอุตส่าห์ให้ใช้ห้องนี้ก็บุญแล้วนะ... มันหวงห้องนี้จะตาย แทบจะไม่ให้ใครเช้า"
"อ๋อหรอ" นคิด แหมตานั่นก็เป็นคนดีเหมือนกันแฮะ
"ฉันไปหล่ะฝันดีนัทสึเมะซัง"
"เช่นกันจ้ะ" ฉันตอบ   เขาออกจากประตูไป
"อาบน้ำดีกว่า...."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"นี่เป็นการอาบน้ำที่ดีที่สุดในชีวิตฉันเลยหล่ะ....มีสบู่ เจลอาบน้ำพร้อม  แถมมีกลีบกุหลาบให้โรยอีก สุดยอดสุดๆ!!

ฉันเดินออกมาจากอ่าง เช็ดตัวและเห็นชุดนอนแขวนไว้ตรงประตู
มันเป้นสายเดี่ยวยาวๆสีชมพูมุกอ่อนๆ...ของ victoria secret ซะด้วย 0.0 กรี๊ดดด ฉันใส่ได้ใช่มั้ยเนี่ย
ฉันสวมชุดนั้น...แหมใส่ขึ้นน่าดู ฮิๆๆ ฉันดูเหมือนพวกคุณนายไปเลย^o^

"ติ๊งต่อง"
ใครกันหว่ามากดกริ่ง~~~
ฉันเปิดประตูแต่ก็ต้องตกใจ
มินาโตะ ในมือถือถ้วยน้ำชามาให้ฉัน
'วันนี้เธอคงเหนื่อย มีอะไรมาเคาะประตูห้องฉันได้นะ แต่ไม่บประกันความปลอดภัยถ้าเธอจะมานอนกับฉัน ^o^"
"พอๆๆๆ" ฉันไม่กล้าว่าเขาเพราะเห็นว่าเขาอุตส่าห์มีน้ำใจเอาน้ำชามาให้ฉัน
"ฝันดีนะเมล่อนจัง..." เขาพูด
"เมล่อน???ไปเอาชื่อนั้นมาจากไหน" ฉันถามงงๆ
"ก็...ดูชุดที่เธอใส่สิ เซกซี่จริงๆเลย"
ฉันดูชุดที่ฉันใส่...กรี๊ดดดด ตรงคอมันลึกมาก เห็นเป็นทรงหมดเลย เสื้อในก็ไม่ได้ใส่
"กรี๊ดดด!!!ไอโรคจิตไอบ้ากามไอหื่น ไปไกลๆฉันเลยไป๊ๆๆๆๆ " ฉันไล่ด้วยความอาย ตานั่นก็บ้าหัวเราะอยู่ได้ -*- แงๆๆๆๆ
ฉันเห็นน้ำชาก็อดยิ้มไม่ได้  ฉันเลยลองชิมดู.....
"........."


"มินาโตะ!!!!!นายเอาอะไรให้ฉันกินฮ๊า!!!!!!!!!!"


ฉันไปเคาะประตูห้องมินาโตะ
เขาเปิดประตูมา หน้าเขาเหมือนกินยาผิดขวดมา ประมาณว่าสงัสยกลั้นหัวเราะจนหน้าแดง
"นายใส่อะไรลงไป !!!" ฉันแหกปาก
"อ๋อ น้ำปลาไง เธอนี่โง่ชะมัดเลย กลิ่นก็น่าจะบอก จมูกเธอเสียไง"
"นายใส่น้ำปลาลงไปในน้ำชา แล้วให้ฉันกินหรอ..." ฉันพูดช๊อคๆ
"อ๋อ ไม่ใช่แค่นั้นนะ ฉันใส่ผงชูรสลงไปด้วยนะ จะได้อร่อยขึ้นมาหน่อย" เขาตอบแล้วหัวเราะลั่นบ้าน
"ไอ- - อ๊ายยยยยยยย ไอเลว!!!!" ฉันสาดน้ำชาสูตรพิศดารใส่หน้าเขา นั่นยิ้มไม่ออกเลย
"ยัยประสาท เธอทำอะไรของเธอ!!!"
"อ๋อให้นายชิมฝีมือตัวเองไง"
"ยัย...หึ้ย!!!!"
เขาง้างมือเหมือนจะตบฉัน
กรี๊ดด อย่าตบฉันนะ

2bcon