` [exo]▻Twilight◅ {chanbaek} 。

ลำดับตอนที่ #1 : -intro-

-Intro-

ผมกำลังเดินอยู่ท่ามกลางสายฝนห่าใหญ่ ผมลุยมันกลับไปที่รถกระบะคันเก่าๆสีน้ำตาลที่พ่อซื้อให้เป็นของขวัญที่ย้ายมาอยู่ที่เมืองนี้ เมื่อถึงบนรถก็ถอดเสื้อกันฝนออกแล้วโยนมันไปไว้ที่เบาะหลัง ความชื้นที่อยู่รอบกายทำเอาผมเบะปากออกด้วยความไม่พอใจ ของที่ซื้อมาตอนนี้มันวางอยู่เบาะข้างๆ ผมตรวจดูสิ่งของอีกครั้งว่าครบตามที่ต้องการหรือไม่ วัตถุดิบสำหรับอาหารเย็นและมื้อต่อๆไปอัดแน่นอยู่ในถุงกระดาษที่เปียกซ่ก ผมเริ่มลงมือค้นอย่างค่อยเป็นค่อยไป

“มันฝรั่ง มะเขือเทศ กระดูกหมู หอมใหญ่ เนื้อบด อ่า......ให้ตายสิ ลืม”

ผมสบถออกมาเบาๆเมื่อพบว่าไม่ได้ซื้อแป้งสำหรับทำพิซซ่าในมื้อเช้าของวันหยุดวันพรุ่งนี้ ผมเลยต้องเอื้อมมือไปหยิบเสื้อกันฝนมาสวมอีกครั้งแล้วเดินฝ่าสายฝนที่เทลงมาอย่างหนักราวกับว่าจะไม่ได้ตกอีกกลับไปยังซุปเปอร์มาเก็ต ภาพตรงหน้าพร่าเลือนเพราะเม็ดฝน ผมคิดว่าเสื้อกันฝนนี่ไม่ได้ช่วยแม้แต่น้อยเพราะตอนนี้จะเปียกไปทั้งตัวอยู่แล้ว

ปัง!!

เสียงอะไรบางอย่างตกลงบนหลังคารถคันที่เพิ่งเดินผ่าน ผมหันกลับไปมองอย่างรวดเร็วก่อนจะพบว่าเป็นร่างของอะไรซักอย่างที่ผมไม่สามารถมองเห็นมันได้ชัดกำลังยืนอยู่บนนั้น เจ้าของรถผู้โชคร้ายต้องโอดครวญแน่ถ้ารู้ว่าหลังคารถของเขายุบไป แต่นี่ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องนั้น สัญชาตญาณกำลังบอกว่าอันตรายเริ่มคืบคลาน ผมกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากเมื่อพบว่าอะไรบางอย่างนั่นจ้องมาที่ผม ดวงตาสีแดงที่ยากจะสื่อความหมายจ้องมายังผม

ผมรีบหันหลังกลับแล้วออกตัววิ่งไปยังซุปเปอร์ อย่างน้อยถ้าไปรวมตัวกันที่คนเยอะๆมันอาจจะไม่กล้าทำอะไร ผมได้ยินเสียงโครมครามที่ดังขึ้นจากทางด้านหลังก่อนที่ตัวของมันจะมาปรากฎอยู่ต่อหน้า ลมหายใจขาดห้วงไปทันทีเมื่อพบว่าร่างที่ยืนอยู่ใต้แสงไฟที่กำลังสาดอยู่นั่นเป็นคนหากแต่มีหูแหลมคล้ายค้างคาว มันแสยะยิ้มทำให้ผมเห็นเขี้ยวแหลมคม ชีพจรผมตอนนี้เต้นตุบตับ อะดรีนาลีนเริ่มพล่านไปทั่วร่างกาย ถึงตอนนั้นมันก็กรีดร้องออกมา

กีดดดดดดดดดดดดดดด กีดดดดดดดดดดดดดด

ผมเอามืออุดหูทันทีก่อนจะก้มตัวลงต่ำเมื่อมันกระโดดเฉียดข้ามหัวไปเพียงเล็กน้อย สัตว์ประหลาดนั่นเมื่อพลาดจากรอบแรกมันก็หันกลับมามองแทบจะทันทีแล้วจ้องมายังผมอีกครั้ง ผมลุกขึ้นยืนแล้วค่อยๆเดินถอยหลังเมื่อมันก้าวเข้ามาใกล้ ตอนนี้ได้แต่ภาวนาให้ใครซักคนเดินผ่านมาทางนี้ ตำรวจ รปภ.หรือใครก็ได้ที่มีอาวุธ ตอนนี้ผมไม่มีอะไรติดตัวอยู่เลย แว้บหนึ่งใบหน้าของพ่อที่กำลังรอผมกลับไปโผล่ขึ้นมาในความคิด สายตาเหลือบไปเห็นก้อนหิน ผมหยิบมันขึ้นมาและปาออกไปทันที

พระเจ้า.....นี่มันตัวอะไรกันแน่

หินนั่นเหมือนเป็นแมลงที่บินผ่านไป มันไม่สะทกสะท้านแม้แต่น้อย ผมแทบจะไม่เหลือความหวังแล้วในตอนนี้ ในที่สุดผมก็ตัดสินใจหันหลังกลับแล้วเตรียมวิ่งอีกครั้ง หากแต่คราวนี้มันกระโดดเข้ามาผลักผมให้กลิ้งลงไปบนพื้น แยกเขี้ยวขึ้นมากกว่าเดิมจนผมเห็นคมได้ชัด ลมหายใจเหม็นๆรดอยู่บนหน้าผมก่อนที่มันจะก้มลงมาอย่างรวดเร็วเพื่อฝังเขี้ยวนั่นลงบนคอ ผมเอี้ยวตัวหลบได้อย่างทันท่วงที เขี้ยวนั่นจึงยังไม่จมลงบนคอหากแต่เป็นรอยถากๆเพราะหลบได้ไม่หมด เลือดผมคงเริ่มไหลแล้ว ไอ้ตัวประหลาดส่งเสียงร้องอย่างบ้าคลั่งอีกครั้ง

กีดดดดดดดดดดดดดด กีดดดดดดดดดดดด กีดดดดดดดดดดด กีดดดดดดดดดดด

ผมใช้จังหวะนี้ถีบตัวที่คร่อมผมอยู่ออกไป มันกระเด็นแล้วดิ้นไปมาอยู่ครู่หนึ่ง ผมไม่มีเวลามองมันอีกต่อไปรู้แต่ว่าตอนนี้จะต้องรีบวิ่งเข้าไปด้านใน สัตว์ประหลาดไม่ดักหน้าผมเหมือนเคยแต่กลับเหวี่ยงตัวผมให้กระแทกเข้ากับเสาไฟ หัวผมโขกอย่างจังที่เสานั่นคาดว่ามันต้องแตกแล้วเพราะได้กลิ่นความของเลือด สาบานได้ว่าตอนนี้ไม่มีแม้แต่เวลาจะเจ็บ ผมพยายามที่จะหนีอีกครั้ง

‘แกหนีไม่พ้นหรอก อย่างแกก็เป็นได้แค่อาหาร’

“อาหาร?” ผมทวน

‘เลือดที่หอมหวานแบบนี้ ข้าไม่ได้กินมานานแล้ว’

“บ้าชิบ” ผมสบถออกมาเมื่อมันผลักผมลงบนพื้นอีกครั้ง สายฝนที่กำลังตกลงมาทำเพียงชะล้างเลือดบนใบหน้าให้หลุด มันกระโดดขึ้นทับตัวผมแล้วแยกเขี้ยวอีกครั้งก่อนจะฝังคมเขี้ยวลงมาบนคอ ความเจ็บแล่นเข้ามาพร้อมๆกับอาการแสบร้อน ผมได้แต่ดิ้นไปมาอยู่อย่างนั้น

ได้แต่ภาวนา.....ภาวนาต่อพระเจ้า

พระเจ้าที่ผมไม่เคยคิดว่ามีอยู่จริง

แต่ตอนนี้ผมกำลังศรัทธาต่อพระเจ้าเพื่อให้ผมรอดพ้นจากเหตุการณ์เลวร้ายนี้

ได้โปรด..........ได้โปรดช่วยผมด้วย





 

Talk Intro
ไม่มีไรจะพูดมากมาย
ลงบทความใหม่เพราะเด็กดีป่วง...
ทอล์กตอนหน้า นะจ๊ะ
#คนอ่านเรื่องนี้สวย
แทคเริ่ดๆในทวิตเตอร์ โอเคนะ ถถถถถถ