รักนายนะตาบ้าข้างบ้าน

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1

ตอนที่1<br><br>
 “พี่เยซองตื่นได้แล้ววววว สายแล้วน้า!!” 
เสียงหวานของร่างเล็กดังขึ้น เมื่อพบร่างของเยซองยังนอนอย่างสบายอยู่ที่เตียงอันแสนนุ่มของเขา 
“อื้อ~พี่ขออีก10นาทีแล้วกันนะ” 
“ก็ได้นอนไปเลยนะ ผมจะไม่รอพี่แล้วนะ” 
“อื้ม~” 
“งั้นผมไปแล้วนะพี่เยซอง ผมไม่รอจริงๆนะพี่” 
“ตามสบายฉันจะนอนต่อ” 
“โอเคๆผมไปหล่ะ” 
ร่างเล็กเดินออกมาจากห้องนอนของเยซองด้วยอารมณ์เบื่อหน่ายเอามากๆ บ้าจริงทำไมผมต้องรอหมอนั่นทุกวันด้วยนะ ทั้งๆที่เขาไม่ได้สั่งให้เรารอสักหน่อย โอ๊ะ!ลืมแนะนำตัว ผมชื่อ คิม เรียวอุคครับ อยู่โรงเรียนชื่อดังของโซลครับ ผมอยู่ ม.ปลายปี1 ห้องAครับ ผมยังไม่เข้าใจตัวเองเลยนะเนี่ยว่าทำไมต้องไปรออีตาพี่เยซองนั้นทุกวันด้วยนะ เฮ้อ~ 
“อุคกี้!!!!!!!!~” 
“ห๊ะ!?! อ๊ะ! พี่ซองมินมีอะไรหรอครับ?” 
“ทำไมวันนี้เดินมาคนเดียวล่ะ หือ?” 
“อ่า พี่เยซองยังไม่ตื่นน่ะครับผมเลยมาก่อน ขี้เกียจรอ^^”
 “งั้นเราเดินไปโรงเรียนด้วยกันนะ^^” 
“เอ่อ ครับ” 
“อุคกี้!!!!!!!!” 
ใครเรียกอีกล่ะทีนี้ - -ทำไมคนเรียกเยอะผิดปกติธรรมดาเดินมากับพี่เยซองไม่เห็นมีคนมาทักแบบนี้เลยอ่ะ รึเพราะพี่เยซองไม่ได้มาด้วยเนี่ยแหละ 
“อ๊ะ! คยูนายปล่อยๆ” 
ผมดิ้นอยู่ในอ้อมกอดของคยูฮยอน(จอมหื่น) ไอหมอนี่เป็นโรคประสาทชอบกอดผมจากด้านหลังเป็นประจำ แล้วมันก็รู้ด้วยว่าผมแอบชอบใครอยู่หึหึ แต่ว่าตอนนี้.........ผมมีความรู้สึกว่า.......พี่ซองมินกำลังเขม่นตาคยูอยู่นะ อ๊ากกกผมจะตายม้ายเนี่ยยยTT
 “ฟ๊อด~แก้มหอมจังเลยนะอุคกี้ของฉัน^^” 
“-//-คยูอย่ามาหื่นใส่ฉันตอนนี้ได้มั้ย” 
“ทำไมล่ะครับที่รัก”
 “ใครเป็นที่รักนายห๊ะไอปลาจวด!!!” 
“ก็อุคกี้ไงพี่ที่รักผม ใช่มั้ยจ้ะ” 
“ไม่ใช่สักหน่อยนายอย่ามามั่วนิ่มสิ”
 “ป่าวมั่วนิ่มสักหน่อยพูดจริง^^” 
“ไอปลาจวดดดดดดด!!! เอามืออกไปจากอุคกี้เดี๋ยวนี้เลยนะ” 
“ผมต้องเชื่อ? ไม่จำเป็นสักหน่อย เนอะอุคกี้” 
ไอคยูเอามือมากอดผมแน่นขึ้นกว่าเดิม เขากระชับอ้อมแขนให้แน่นแล้วทำหน้าตาล้อเลียนพี่ซองมิน ฉันว่าน้าคยูถ้านายไม่อยากโดนกัดปล่อยดีกว่า-*- 
“นายปล่อยฉันเหอะคยู นะหายใจไม่ออก-*-” 
“ชิส์ก็ได้ฉันปล่อย^^ ไว้กอดใหม่ทีหลัง”
 “>//<ฉันจะไม่ให้นายกอดแล้ว ไปโรงเรียนเหอะสายแล้ว” 
“อืมๆฉันขอจับมือนายนะอุคกี้” (กระต่าย) 
“ไม่ได้! ฉันต้องได้จับ--*” (ปลาจวด) 
“ฉันต้องจับ!” (กระต่าย)
 “ฉันสิต้องจับ!” (ปลาจวด)
 “ฉัน!!” 
“ฉัน!!”
 “พอเหอะครับ ผมมีสองมือ--จับได้ทั้งคู่อ่ะ” 
“- -*” (กระต่าย) 
“+ +” (ปลาจวด) 
TT ผมต้องตายตรงนี้แน่ๆเลย ใครก็ด้ายยยยย ช่วยผมด้วยยยยยยยย!!!! ฮือ~ผมยังอยากมีชีวิตอยู่น้า พี่เยซองพี่อยู่ไหนคร้าบ ช่วยผมด้วยTT 
“ไม่ต้องมีใครได้จับหรอก ฉันจับคนเดียวพอ” 
ห๊ะ! เสียงใครอ่ะ? *0*พี่เยซองเจ้าชายของผมTT 
“อะไรของนายไอพี่ซาลาเปา ยุ่งไรด้วยอ่ะ คนเขากำลังแย่งชิงกันอยู่อย่ายุ่งเด้” (ปลาจวด) 
ม่ายยย~นายอย่าพูดกับพี่เยซอง (ของฉัน) แบบนั้นน้า ไม่รับประกันความปลอดภัยนะคยูTT 
“เหอะ~เอาเหอะวันนี้ฉันยังไม่อยากมีเรื่องแต่เช้าแล้วอีกอย่างนะ...เรียวอุคเป็นแฟนของฉัน!! ไปเรียวอุคไปโรงเรียนกับฉัน” 
“อ่าครับพี่-//-” 
พี่เยซองพูดจบก็ลากข้อมือออกมาจากจุดเกิดเหตุทันที อ๊า~พี่เยซองจับมือผมด้วยอ่า>//< มีความสุขจังเลย จับไปนานๆนะครับพี่^^ 
“เออนี่ เมื่อเช้าขอโทษทีนะที่ไม่ได้ออกมาพร้อมนาย เมื่อคืนฉันนอนดึก^^” 
“อ่าครับ แล้วพี่ตื่นได้ไงอ่า? ผมปลุกพี่เมื่อเช้ายังไม่ยอมลุกเลย”
 “อ้อ ฉันมีลางสังหรอ่ะว่านายจะต้องมีเรื่อง555 แล้วนายก็มีจริงๆด้วย” 
“ก็พอพี่ไม่มากับผมพวกนั้นก็เรียกผมกันใหญ่เลย ปวดหัวไปหมด” 
“ที่เขาเรียกนายเพราะนายน่ารักไงเรียวอุค^^ไปเหอะเข้าโรงเรียนกันดีกว่า” 
“ครับ^^” 
ผมกับพี่เยซองเดิน(จับมือ)กันเข้ามาในโรงเรียน ฟู่ว~พอดีเลยเข้าเรียนพอดี เสียเวลาฟังสองคนนั้นเถียงกันไปตั้งนานเฮ้อ พี่เยซองเดินมาส่งผมที่หน้าห้องเรียนของผมแล้วก็พูดอะไรบางอย่างกับผม มันเป็นประโยคที่ทำให้ผมอยากร้องไห้เลยทีเดียว 
“เออนี่ ที่ฉันบอกว่านายเป็นแฟนฉันน่ะ ฉันพูดไปงั้นแหละ นายไม่ต้องเก็บไปคิดมากล่ะ 5555” 
~เจ็บ มันเจ็บจนแทบจะทนไม่ไหว เจ็บเกินที่จะบรรยายออกมา แค้น! ~ 
“พี่เล่นกับผมแบบนี้ใช่มั้ย ได้ผมจะเล่นกับพี่บ้าง หึ” 

..............