คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Onsen 6
เปิดมาด้วยภาพเซอร์วิทให้หายคิดถึง 
55555+
ดีจ้รากลับมากแล้วหลังจากที่หายไปนาน ขอขอบคุณทุกๆกำลังใจจริงๆ
ไปอ่านกันต่อเลยละกัน
...............................................................................................................................................................................................................
ดีจังเลยนะ ดีจังน๊าาา คนรักกันนี่ดีจังเลยน๊าาาาาาา
ดีเหลือเกิน คนที่มันรักกันเนี่ยย ดีจริง ดีจริ๊งงงงงง
น้ำเสียงยานคางเเว่วฝ่าสายลมเข้ามาในห้อง กรีดร้องลั่นด้วยความริษยา
สองร่างใต้ผ้าห่มเลยหันมากอดกันเเน่นขึ้น
"ยะ อย่าเพิ่งทะ ทะเลาะ กะ กันละ เลยนะ..."
"ตะ ตู ตู ระ รู้..อยู่เเล้วล่ะว้อย"
"พุทโธ พุทโธ พุทโธ..."
"อามิตาพุธ อามิตาพุท..."
เสียงสวดมนต์เงียบหายไปเเล้วใจความมืด เหลือเพียงไอเย็นจากอากาศหนาวด้านนอก เผลอหลับไปเมื่อไหร่กันนะ
ฮิจิคาตะพึมพำในคอ รู้สึกหนักอึ้งไปทั้งตัวเพราะมีปลิงยักษ์หัวหงอกมันเกาะอยู่บนอก
"ไอ้บ้านี่ก็นอนสบายจริงนะเอ็ง.."
ฟาดมือใส่หัวฟูยุ่งเหยิงเเล้ววางมันนิ่งอยู่อย่างนั้น ก็ใครจะไปคิดว่ากลุ่มผมหยักฟูแบบนั้น มันจะมีเนื้อสัมผัสนุ่มละเอียดอย่างกับขนเเมวแบบนี้ได้
สูดจมูกที่อยู่ใกล้ๆเพื่อความมั่นใจ มันไม่ใช่กลิ่นเหม็นสาปเหมือนชายหนุ่มทั่วไปที่เขาคุ้นชิน เเต่เป็นกลิ่นหอมเหมือนขนมหวานๆ ที่มีน้ำตาลเคลือบอยู่
"..............."
เเล้วตูจะมาเคลิ้มกับไอ้หงอกนี่ทำไมกันล่ะเนี่ย
ฝ่าเท้าอุ่นยันเปรี้ยงเดียว ร่างบนตัวก็กอดผ้านวมกลิ้งกลุกกลุกไปชนขอบประตูห้องเสียงดังโครม
"................"
ไร้การตอบสนองบ่งบอกว่าเจ้าตัวที่ถูกนินทามันหนีหายเข้าไปในโลกส่วนตัวเป็นที่เรียบร้อย เเถมยังอาจจะเป็นพวกหลับลึกด้วยก็ได้
"เฮ่ย.."
ฮิจิคาตะเดินกลับไปลากขากินโทกิกลับมาบนฟูก ความจริงเขาก็เเค่อยากได้ผ้าห่ม
เเต่ตัวไอ้บ้านี่มันกอดผ้านวมหนาไว้จนร่วมร่างกันไปเเล้ว
"เฮ่ย..แบ่งมาห่มมาให้หน่อยเด้"
"............"
"เฮ่ย..จะหลับจะฝันก็ปันผ้ามาให้ตูบ้างเซ่ อากาศมันหนาวนะเว้--"
"............"
สาปกิโมโนสีเทาตุ่นประทับตราเรียวกังเก่าเลื่อนหลวมไปจากจุดที่ควรปกปิด
ในส่วนบนเเละส่วนล่าง ฮิจิคาตะเม้มปาก ถึงจะเคยทะเลาะกันในโรงอาบน้ำมาก่อนก็เถอะ เเถมเมื่อเย็นก็เพิ่งเเช่ออนเซนด้วยกันมาหมาดๆ เเต่เขาไม่เคยสังเกตุร่างกายไอ้หมอนี่แบบจริงจังใกล้ๆขนาดนี้ เเล้วท่านอนบ้านี่มันอะไร เเกฝันว่าถ่ายปฏิทินปลุกใจเสือป่าอยู่รึไงฟะ
เห็นเเล้วมันน่า..
หงุดหงิด
ใช่ต้องหงุดหงิดเซ่ มีผู้ชายมานอนอ่อยนะเว้ยโทชิ ผู้ชายมันนอนอ่อย
เเถมยังเป็นไอ้บ้าหัวหงอกนี่ด้วย อย่าหลงเคลิ้มเชียวล่ะ โทชิ..
ฮิจิคาตะเตือนตัวเอง ถอนหายใจหนัก สั่นหัวให้เลิกคิดเรื่องไม่เป็นเรื่อง
หันมาพยายามแกะตัวหัวหน้าเเกงค์รับจ้างออกจากผ้านวม
"มือเอ็งจะเหนียวไปไหนวะ ก็บอกให้เเบ่งผ้าให้ตูบ้างไงเล่า"
"ไม่เอาน่าซา-ดา-ฮา-รุ~..."
ใบหน้าหน่อมเเน้มตอนนอนครางอู้อี้ บวกดีกรีเครื่องดื่มในร่างกายทำให้อุณหภูมิหนาวเหน็บคงเเทบไม่เป็นผลถึงได้กางเเข้งกางขานอนอ้าซ่า มีผ้านวมปกปิดส่วนควรสงวนเอาไว้อย่างหมิ่นเหม่ เเต่กับอีกคนที่ยืนมองอยู่ห่างๆตรงนี้
"เฮื๊อก.."
ฮิจิคาตะรีบเบือนหน้าหนี ไม่ได้ไม่ได้ จะเกิดอารมณ์...กับไอ้หงอกนี่ไม่ได้
ขืนลงเอยแบบผิดพลาดกันไปเเค่ครั้งเดียว ได้มีปลิงเกาะติดตลอดชีพเเหง
ไม่ได้ ไม่ได้ ไม่ได้ ไม่ได้ ไม่ได้ ไม่ได้....
ผืนฟ้าด้านนอกเริ่มสว่างขึ้นบ้างเเล้ว เสียงก้อนหิมะบนหลังคาจุดที่หนาเกาะตัวพากันร่วงตุ่บลงพื้นเป็นกองใหญ่
"ช่วยกันนะพ่อจ๋า"
"ได้เลยจ๊ะเเม่จ๋า"
ฮุ่ยเล่ฮุ่ย ฮุ่ยเล่ฮุ่ย ฮุยเล่...
"อืม..หนวกหูจัง ใครมาส่งเสียงเอะอะเเต่เช้าวะเนี่ย อื๋อ?"
ชุดนอนหลุดลุ่ยชวนให้ร่างกายไร้ผ้าห่มรู้สึกหนาวขึ้นมาจับใจ รีบจับสาบกิโมโนรวบนุ่งให้เข้าที่ก่อนจะกวาดสายตามองหาเพื่อนร่วมชะตากรรมเมื่อคืน
"เอ..ไม่อยู่เเฮะ มันคงไม่ทิ้งเรากลับไปก่อนหรอกนา เฮ๊ย ถ้างั้นตูไม่มีตังจะกลับบ้านได้ไงล่ะเนี่ย"
กินโทกิขยับตัวลุกพรวด ยังไม่ทันได้ก้าวไปไหน คุณป้าก็เเผดเสียงกรี๊ดลั่น
"ศพ พ่อจ๋าศพคนตาย!!!"
........................................................................................................................................................................................................
จบไปอีกต่อ 5555+
ส้นไปละเปล่านะ อิอิ
ตอนนี้แอนนิเมกำลังมันเลย ตอน Host club สนุกมากมากเลยลงรูปตามกระแสละกันนะ
(เกาะกระแสกะนหน่อย)
เลือกคนไหนดีเอ่ย 
เริ่มโชว์ความเทพของคุณกิน
แล้วคนนี้จะมีใครเลือกไหมเนียน
55555+
ความคิดเห็น