ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Gintama Kabuki Za ^_^

    ลำดับตอนที่ #1 : Onsen 1 [HijixGin]

    • อัปเดตล่าสุด 26 พ.ย. 54


    Onsen

    Pairing: HG

    =-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=

    กิ๊งก่องงง กิ๊งก่องงง

    นับเป็นภาพหาเห็นได้ยากที่ชายหนุ่มมาดนุ่มอย่างท่านรองเเห่งกลุ่มชินเซนกุมิ
    จะลากเเตะสวมกิโมโนดำ หอบกล่องของฝากยืนกดออดอยู่หน้าประตูร้านรับจ้างสารพัด เเละเพราะมันไม่ใช่ภาพที่คุ้นตา แถมยังมีพฤติกรรมน่าสงสัยเหมือนหัวหน้ากลุ่มพวกขับไล่ต่างแดนบางคนอยู่หน่อยๆนึงด้วยนี่สิ

    กิ๊งก่องงง กิ๊งก่องงง กิ๊งง


    ตึ่กตึ่กตึ่กตึ่ก...

    "ก็บอกไปเเล้วไงว่ายังไม่มีจะจ่ายน่ะ อ๋าา..!?"

    สัญชาติญาณบอกชัดว่าให้ขยับหนีเเละมันก็ถือเป็นโชคดีที่สัมผัสเสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย
    มันทำให้เขารอดจากอุ้งเท้าขาวเนียนไปได้แบบหวุดหวิด

    "แก...มาทำอะไรเนี่ย"เครื่องหมายคำถามลอยขึ้นหน้า ก่อนหันกลับมาจัดบานประตูบ้านตัวเองให้เข้าที่

    "คุณคอนโดฝากไอ้นี่มาให้"
    ฮิจิคาตะยื่นกล่องขนมในมือให้พร้อมเบือนหน้าไปทางอื่น
    เเค่ขนมมันคงไม่ทำให้เจ้าของบ้านอยากเชิญเขาเขามานั่งดื่มชาได้เเน่
    เเต่เรื่องแปลกมันก็ได้เกิดขึ้นมาเเล้ว

    "อ่ะ น้ำชา"
    ถ้วยกระเบื้องสีดินราคาถูกรินชาเขียวกลิ่นหอมเลื่อนมาตรงหน้า ก่อนเจ้าของร้านจะคว้ากล่องขนมบนโต๊ะขึ้นมาจับๆคลำๆ

    "ไหนๆ ขนมจากโชกุนเชียวเหรอ โว้วของดีเหมือนกันนะเนี่ย"

    "พอดีว่าไปราชการต่างเมืองมาน่ะ"

    "งั้นเหรอ..."
    ปลายเสียงลากยาว ใช้สองมือแกะห่อขนมหวานออกชิมด้วยความอยากน้ำตาลมื้อบ่าย
    มีเพียงความเงียบงันผ่านไปตั้งเเต่ชิมขนมลูกที่หนึ่ง ลูกที่สอง ไปจนถึงลูกที่สาม

    "ว่าเเต่..มันไม่เเปลกไปหน่อยรึไงที่คนอย่างแกจะแบกของฝากกลับมาให้ถึงนี่ได้น่ะ"
    คนชอบของหวานเลียไส้ถั่วแดงติดปลายนิ้ว เอื้อมมือคว้าถ้วยชาเขียวบนโต๊ะขึ้นจิบอย่างเคยชิน

    "เอ้อ..คุณคอนโดขอร้องมาน่ะ"

    "ขอร้อง เเค่เรื่องขนมของฝากเนี่ยนะ"

    "พอดีว่าวันนี้ฉันหยุด"
    ฮิจิคาตะตอบเสียงห้วน มองถ้วยชาสำหรับเเขกที่เจ้าของบ้านยกไปซดเเล้วถอนใจ

    "รบกวนมากเเล้วฉันกลับล่ะ"

    "เอ๋..? เดี๋ยวเซ่"

    "หือ.."
    ฮิจิคาตะชะงักกับเเรงดึงปลายเเขนกิโมโน

    "เออ..ฉันอยากกินของหวานๆน่ะ"

    "???"
    เครื่องหมายคำถามลอยขึ้นหน้า ก่อนท่านรองจอมโหดจะจิ๊ปากใส่เมื่อประเมินสถานการณ์ได้เสร็จสรรพ

    "อยากกินอะไรล่ะ"

    "เมลอนพาเฟ่ร์"

    "..ก็ไปสิ"

    "แกเลี้ยงนะ"

    "~เฮ่อ..."

    ร้านโรยัลคาบูกิ โต๊ะส่วนตัวริมหน้าต่าง

    เมลอน ชอกโกเเลต สตอร์เบอรี่ มีพาร์เฟ่ตของโปรดตั้งอยู่ตรงหน้าตั้งสามอย่าง
    น้ำลายคนรักของหวานไหลยาว รีบหยิบช้อนจ้วงเนื้อไอศครีมหวานชุ่มทันที
    "อื้มมม อ๊าาา~ อื้ออออ~ อื๊มมมมมม~"
    "..........."

    สภาพปกติคือมันต้องน่าหงุดหงิดดูทุเรศลูกตาสินะ ฮิจิคาตะรำพึงอยู่ในใจพลางยกถ้วยกาแฟขมปี๋ขึ้นซดแก้เลี่ยน ไม่รู้ทำไมเเต่วันนี้ไอ้หน้าปลาตายมันทำหน้าสดใสกว่าที่เคย รึจะเพราะของหวานพวกนั้น ไม่ก็หลอกกินของฟรีจากเขาได้
    หลอกกินเหรอ ปกติเจ้านี่มันก็หาเรื่องไถเราอยู่เเล้วนี่ เรื่องเเค่นี้น่าจะปกติสิ
    นั่นสินะ มันคงเป็นเรื่องปกติ ผิดไปเเค่ว่าวันนี้เจ้านี่มันดู...น่ารักแฮะ -///-

    "กินมั๊ย?"
    เเค่คำถามไม่เท่าไหร่เเต่ช้อนเหล็กคันเงินเย็นเจี๊ยบตักไอศครีมหวานจ๋อยยัดเข้าปากนี่

    "อุ่บ.." ใบหน้าฮิจิคาตะเปลี่ยนไปเพราะของเย็นที่หวานจัดๆภายในปาก เเต่ไหนเเต่ไรให้ตายยังไงเขาก็ยืนยันได้เลยว่าไม่ชอบของหวานๆ แล้วนี่..

    "หวาน"

    "มันก็ต้องหวานเซ่ กินของหวานเเล้วจะอารมณ์ดีนะ"

    "อารมณ์ฉันไม่ดีเพราะเจอหน้าเเกนี่เเหละ"

    "อาไรกั๊น หน้าตาแกมันเครียดมาก่อนเเล้วต่างหาก วันหยุดไม่ใช่เหรอหัดปล่อยวางซะบ้างสิพ่อคู๊นนน~"

    "พูดบ้าอะไรเนี่ย ฟังเเล้วขนลุก"

    "ทำไมล่ะ เอางี้แกจ้างฉันอยู่เป็นเพื่อนเลยสิ"

    "ห๊ะ..ให้ฉันจ้างแกเป็นเพื่อนเนี่ยนะ ฝันกลางวันรึไง ฉันไม่อยากเอาชีวิตเเสนสุขไปเเขวนไว้กับไอ้ตัวซวยอย่างเเกหรอก"

    "เฮ้ยเฮ้ย พูดดีๆหน่อยสิโองุชิคุง ยังไงเราก็คิดเหมือนกันอยู่เเล้วไม่ใช่เหรอ ขืนดันทุรังห่างกันยังไงมันก็ต้องมาเจอกันอยู่ดีนั่นเเหละ สู้ให้ฉันตามติดนายไปเลยมันไม่ง่ายกว่ารึไง"

    "แล้วฉันจะเอาเเกไปด้วยทำซากอะไรเนี่ย นี่มันวันหยุดของฉันนะเว้ย ไอ้หัวหงอกเอ๊ย"

    "เอ้า..ก็ถ้ามีฉันตามแกไปด้วยเนี่ย ฉันก็ได้กินฟรีจริงมะ จะไปไหนมาไหนก็ไม่ต้องใช้ตังค์ตัวเองเลยสักเยนนึง แบบนี้แกยังว่าไม่ดีอีกเหรอ"

    "ห๊ะ?.."

    "นี่นี่ ฉันเป็นคนกว้างขวางนะ ถ้าแกอยากได้น้องๆหนูๆมานำเสนอความบันเทิงก็มีจัดให้ได้ทุกอย่างเล๊ยนะจะบอกให้"

    "ของแบบนั้นฉันไม่อยากได้หรอกเว้ย ขอเเค่อยู่สงบๆไกลจากผู้คนก็พอเเล้ว"

    "งั้นขึ้นเขาไปแช่ออนเซนกัน อ๊ะ รึว่าจะไปนั่งๆนอนๆอบไอน้ำที่ศูนย์สุขภาพดีล่ะ นี่ๆไปนวดสปาร้านเปิดใหม่ตรงซอยสามก็เข้าท่าดีเหมือนกันนะ"

    "อย่ามาหาเรื่องมั่วซั่วเอาดีเข้าตัวจะได้มะ กินอิ่มเเล้วใช่มะ เเยกย้ายกันเลยดีกว่า เริ่มเหม็นขี้หน้าแกเต็มทนเเล้วล่ะว่ะ ขอโทษครับคิดเงินด้วย"
    "............"

    ว่ากันว่าความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จก็อยู่ที่นั่น 



    to  be  continued................

    ...............................................................................................................

    ฝากติชมด้วเด้อ >////<

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×