คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #33 : 29th CHAOS - The run back truth
29th CHAOS - The run back truth
แสงแดดยามสายส่องลอดผ่านผ้าม่านเข้ามาไม่ถนัดนัก เพราะตอนหกโมงเช้าผมเพิ่งตื่นขึ้นมาปิดก่อนรอบหนึ่ง อืม...แล้วจะพูดทำไมวะ เรื่องของเรื่องคือละเมอตื่นขึ้นมาอีกครั้งเมื่อกี้นี้แล้วยกนาฬิกาข้อมือดู ปรากฏว่าปาเข้าไปเก้าโมงกว่าแล้วแต่ยังไม่มีใครตื่นสักคน
ผมยกข้อมือข้างที่มีนาฬิกาดูพลางขยี้ตานิดหน่อยก่อนจะปล่อยมือวางไว้ตรงที่เดิม ที่ ๆ มีไอ้ปุณณ์นอนทับอยู่ ผมขยับแขนเพราะความเมื่อยเล็กน้อยแล้วก็ต้องยิ้มออกมา เมื่อเห็นใบหน้ายามหลับของปุณณ์ซุกอยู่กับตัวผมท่าทางสบายเป็นที่สุด
มันเขี้ยวก็ต้องขอสักทีสิครับ!
ป๊าบบบ!
"อืมมม ตบไมวะ!" มันโวยทั้งที่หน้ายังซุกกับอกผม ก่อนจะขืนตัวมาลูบหัวป้อย ๆ ให้ได้ขำสะใจเล่น "เก้าโมงแล้ว มึงจะนอนให้ถึงวันกลับเลยมะ"
แต่ไอ้ปุณณ์ดูท่าทางไม่ตื่นดี มันหลับตาปี๋ขณะฟังผมพูด พลางควานหามือถือบนหัวเตียงแต่หาไม่เจอ ผมเลยยื่นข้อมือตัวเองให้มันดูนาฬิกาเป็นหลักฐานแทน "เก้า - โมงงง" ย้ำอีกทีเผื่อขี้ตาจะอุดจนดูไม่ออก
มันขมวดคิ้วมองเข็มนาฬิกาบนหน้าปัดดีเซลเล็กน้อย ก่อนจะคว้ามือผมไปซุกนอนที่แก้มอีกครั้ง "สิบโมงปลุก"
"เออ นอนไป กูจะไปหาไรกิน" ไม่ตื่นก็ไม่ง้อวะ! ผมช่างแม่งแล้วลุกขึ้นหมายจะสะบัดมือออกจากแก้มมันให้พ้น แต่ไอ้คนง่วงนอนทำไมแรงเสือกเยอะฉิบหาย
มันเล่นดึงผมพรวดเดียวลงไปนอนแอ้งแม้งบนเตียงเหมือนเดิมซะฉิบ
"ไม่เอา นอนด้วยกันก่อน สิบโมงค่อยไป" เสียงปุณณ์อู้อี้อยู่กับหมอนและมือผม
"ตลก กูหิวมั่งเหอะ"
"นอนก่อน"
"แดกก่อน"
"นอนก่อน"
"จะแดก"
"นอน..." เอ๊ะไอ้ห่านี่ ทำไมบังคับจิตใจกันจังวะ! (แล้วตกลงชีวิตนี้ผมเคยเถียงชนะใครมั่งมั้ย!) ผมขมวดคิ้วใส่มันแต่ก็เห็นตัวปัญหาหลับตาพริ้ม แถมยักคิ้วกวนตีนกลับมาให้อีกต่างหาก ตกลงมึงตื่นแล้วใช่ปะ เดี๋ยวพ่อกระทืบไส้แตกคาเตียงสักที!
ปากผมขมุบขมิบด่าไป มืออีกข้างหนึ่งที่ว่างก็คว้ารีโมตมากดเปิดทีวีฆ่าเวลาไป ทนอยู่ได้ไม่นาน ท้องเจ้ากรรมก็ดันร้อง
โครกกก
เยี่ยมไปเลยครับพี่น้อง! เพราะหลังจากท้องผมร้องประท้วงเสียงดังยิ่งกว่าเจ้าของแล้ว ปุณณ์ก็ได้ฤกษ์ลืมตาตื่นทันที "มึงหิวขนาดนั้น"
"เออ"
สิ้นคำตอบผมปุ๊บ (แม่งอายจะแย่) มันก็ปล่อยหัวเราะก๊ากปั๊บ (ฝากไว้ก่อนนะมึง) ก่อนจะลุกมานั่งบิดขี้เกียจบนเตียง "กินก็กินวะ อาบน้ำแป๊บ" ปุณณ์สรุปโดยไม่ฟังอะไรก็คว้าผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำหน้าตาเฉย เอ๊ะ ไอ้ห่านี่ แม่งตื่นก็ตื่นหลังกูแท้ ๆ เสือกซิวห้องน้ำไปก่อนซะงั้น!
ผมส่ายหัวปลง ๆ กับความกวนตีนของมันแล้วก็เปลี่ยนช่องจากหนังฝรั่งไปดูช่องเก้าการ์ตูนยามเช้าแก้เซ็ง
"โน่ครับ" อ้าว แล้วอยู่ดี ๆ มึงโผล่หัวออกมาอีกทำไม ผมหันไปมองหน้าหล่อ ๆ ของปุณณ์ ที่ตอนนี้ดูเจ้าเล่ห์ไม่น้อย
"ไรของเมิง" ภาษาระดับเดียวกันเห็น ๆ ครับท่านผู้ชม...ไม่ได้หรอก ผมเป็นคน(หยาบ)เสมอต้นเสมอปลาย
สิ่งที่เห็นต่อมาคือไอ้ปุณณ์ยิ้มหวานพลางกวักมือเรียกผมให้ไปหามันหน้าห้องน้ำยิก แน่นอนว่าผมโคตรขี้เกียจ แต่ไอ้นั่นไม่มีทีท่าจะยอมแพ้ เลยต้องเดินไปดูสักหน่อยเพราะกลัวมันจะกวักจนมือหัก
"มึงเจอนางเงือกในอ่างรึไง" ผมบ่นอุบอิบพลางลากเข้าขาไปหามัน โดยไม่ทันตั้งตัวก็ถูกดึงไปกดจูบลงบนจมูกอย่างแรง เชี่ยแม่ง ฟันก็ไม่แปรง!
"Morning kiss" มันพูดแค่นั้นแล้วปิดประตูห้องน้ำปัง! ไปเลย...ไอ้สัด หึหึหึ ผมหุบยิ้มไม่ได้แล้วตอนนี้ หึหึหึ...
"โน่! ปุณณ์! ตื่นเร็ววว กินข้าวกัน ๆๆ" แต่ยังไม่ทันที่ผมจะเดินผละจากหน้าประตูห้องน้ำดี เสียงโหวกเหวกโวยวายของพวกผู้หญิงก็ดังข้ามอีกฝั่งประตูห้องมาเสียก่อน อืม...มาได้เวลากันจริง ๆ ผมฟังเสียงยูริใสกิ๊งแต่เช้าแบบนี้ก็อดขำไม่ได้
"ว่าไงสาว ๆ ตื่นเร็วไม่โทรปลุกเลยนะ" เมื่อเปิดประตูห้องออกไปก็พบทั้งยูริและเอมแต่งตัวแต่งหน้าเสร็จจนหอมฟุ้งกันแล้ว ทั้งที่ผมยังใส่ชุดนอน(กางเกงบอล)อยู่เลย ยูริมองหน้าผมกลับมาแล้วยิ้มแฉ่ง
"โน่ตอนเพิ่งตื่นน่ารักจัง ตาปรือ ปากแดงงง" อื้อหือ คำชมผู้ชายจริงเหรอนั่น! ผมรีบสะบัดหัวให้ตาโตกว่านี้ทันที ส่วนปากนั่นไม่รู้จะเอายังไงกับมันดีเหมือนกัน
ได้ยินเสียงปุณณ์อาบน้ำอยู่แป๊บหนึ่งก่อนที่มันจะเปิดประตูออก ยื่นแปรงสีฟันที่บีบยาสีฟันแล้วส่งมาให้ผม "คุยกับคนอื่นอยู่ได้ ฟันก็ไม่แปรง" อ้าว! แล้วจะให้กูใช้ภาษามือรึไง ผมคิดในใจแต่ก็รับแปรงจากมันแต่โดยดี
สาว ๆ นั่งดูการ์ตูนในห้องเราอย่างสนุกสนานอยู่ครู่หนึ่ง รอทั้งผมและปุณณ์จัดการตัวเองเรียบร้อยจึงได้ออกไปหาข้าวเช้ากินกัน แต่คงเรียกว่าข้าวเช้าได้ยาก เพราะดูนาฬิกายังไงก็เฉียดสิบเอ็ดโมงกว่าไปแล้วเห็น ๆ "รอจนเที่ยงค่อยออกมากินข้าวเที่ยงทีเดียวไม่ดีกว่าเร้อออ" ผมเปรยลอย ๆ
แน่นอนว่าไอ้ปุณณ์หันขวับ "ปากดี มึงแหละท้องร้องดังจนกูตื่น"
"จริงเหรอโน่!" ประมวลผลไวมากครับยูริ -_-" คอร์ 2 ดูโอคู่กับไอ้ปุณณ์จริง ๆ เรื่องแค่นี้ไม่เห็นต้องเอามาประจานกลางวงสาว ๆ เลยโว้ย
เราสี่คนเดินเข้าไปในร้านอาหารของรีสอร์ตที่ราคาแพงระยับ แต่ก็ขี้เกียจเซ้าซี้ให้ปุณณ์ขับรถออกไปกินไกล ๆ เพราะแดดร้อนอยู่ อืมมม ถ้าไอ้โอมได้มาอ่านถึงตรงนี้มันคงปรี่เข้ามาโบกหัวผม ด้วยฝังใจว่าคนดีอย่างผมเกรงใจใครไม่เป็น (รักกูจริง ๆ) แต่ที่แน่ ๆ เรื่องแบบนั้นยูริกินขาดกว่าเยอะครับ
"ปุณณ์ อยากกินหนมมม" นั่นไง ผมลอบมองเจ้าของเสียงกระง้องกระแง้งที่ดังขึ้นทันทีหลังฟาดอาหารเช้าจานโตเสร็จ ไงล่ะ บอกแล้วว่าคนสำนึกน้อยกว่าผมยังมี ฮ่า ๆ
"จะไปกินที่ไหนครับยู ขามาซื้อตุนตั้งเยอะไม่ใช่รึไง" ผมออกปากถามแทนเพราะเกรงใจปุณณ์ (เกรงใจเป็นจริง ๆ ครับ) ก็แดดข้างนอกร้อนจะแย่ แต่ยูริกลับพองลมเข้าแก้มจนแก้มป่อง "หมดแล้ว" เธอตอบปัดผม พลางเอื้อมมือไปจับแขนปุณณ์อย่างต้องการจะอ้อนต่อ (เอ๊ะ ตกลงนี่แฟนใครวะ)
"น้า ปุณณ์ ตอนขามายูเห็นมีห้าง ไปซื้อหนมกันน้า อยู่รีสอร์ตตอนบ่ายก็ไม่ได้ทำอะไร น้าาา" ผมแอบขำ เจอแบบนี้ไปเป็นไงล่ะมึง เข้าใจหัวอกกูยัง หึหึ
"ไปสิครับ เอมเดินไหวรึเปล่า" เออ แต่ผมเกือบลืมว่าไอ้ปุณณ์มันบ้าจี้ แถมยังชอบทำตัวเป็นคนดีเกินเหตุอีกต่างหาก พอสิ้นคำนั้น ยูริก็หันมายิ้มตาปิดเย้ยผมอย่างผู้ชนะทันที เอาใจกันเข้าไปเถ้อะ!
"ไม่รู้สิ เอมอยากพัก" แต่เพราะเสียงหญิงสาวข้าง ๆ ปุณณ์ที่อ้อมแอ้มตอบ ส่งผลให้ยูริต้องหน้าหงอย "ว้า..." ถึงคราวผมยักคิ้วเย้ยยูริแล้วตอนนี้ หึหึ อด
"แต่ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ยูไปกับปุณณ์ก็ได้ เอมจะรออยู่ที่นี่แหละ" เอ...แต่ผมว่าฟังประโยคนี้ของเอมแล้วมันดูแปลก ๆ
ยูริรีบพยักหน้ารับอย่างแข็งขันทันที "งั้นยูไปกับปุณณ์นะ แล้วเอมอยู่กับโน่ที่นี่ โน่ก็ขี้เกียจไปใช่ปะล่ะ" อ่า...เอ่อ...
"โอเค ตามนี้ พี่เก็บตังค์!" ผมถูกยูริมัดมือชกอีกแล้วครับคุณผู้อ่าน Y____Y
***
หลังจากสองคนนั้นขับรถออกไปยังตัวเมือง ก็เหลือเพียงผมกับเอมที่ต้องนั่งจุ้มปุ๊กกันอยู่ในห้องสองคน ผมมาอยู่เป็นเพื่อนเธอที่ห้องผู้หญิงครับ บทสนทนาระหว่างเราไม่มีอะไรเป็นพิเศษ เน้นเปิดทีวีดูกันมากกว่า ผมเป็นฝ่ายถือรีโมตเปลี่ยนช่องอยู่ปลายเตียง ส่วนเอมกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่หัวเตียง อันที่จริงแล้วคือความตั้งใจของผมเองที่จะรักษาระยะห่างระหว่างเราสองคน
"โน่คบกับยูมานานรึยังคะ" แต่อยู่ดี ๆ เธอก็ถามผมด้วยคำนี้ ทำเอาผมอึ้งไป นานยังวะ
"ม...ไม่รู้สิครับ"
"กี่เดือนแล้วล่ะ ถึงปีรึยัง" อืม...ผมพยายามคิดต่อว่าเรารู้จักกันตั้งแต่ตอนไหน คอนเสิร์ตที่คอนแวนต์คราวก่อนราวเดือนมิถุนายน แล้วยูริเอาผมไปพูดว่าเป็นแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่ล่ะนั่น จำไม่ได้จริง ๆ -_-"
"ไม่ถึงหรอกครับ จำไม่ได้เหมือนกัน แหะ ๆๆ" ผมตอบพลางหัวเราะแก้เก้อ ไม่ได้หันไปมองด้วยซ้ำว่าเอมทำหน้ายังไง
"โน่นี่ก็น่ารักเนอะ ยูริโชคดีจัง" เอ...ผมคิดว่าฟังประโยคนี้แล้วมันรู้สึกแปลก ๆ แต่ก็ต้องทำใจดีสู้เสือเอาไว้ก่อน "เพื่อนผมมันหล่อไม่พอรึไงครับเอม ฮ่า ๆๆ"
มาถึงตรงนี้ผมรู้สึกได้ถึงแรงยวบของเตียง ว่ามีคนคลานเข้ามาใกล้จากด้านหลัง "หล่อคนละแบบน่า โน่ดูหล่อแบบน่ารัก ๆ ดี" คำชมปะวะนั่น ผมไม่ค่อยแน่ใจ เพราะรู้แต่ว่าพอหันไปมองก็เห็นเอมกำลังคลานเข้ามาใกล้ จนตัวผมต้องแข็งทื่อ แน่นอนว่าผมแกล้งทำเป็นหันหน้ามองทีวีเหมือนไม่สนใจ ทั้งที่ความคิดฟุ้งซ่านปั่นป่วนไปหมด คำพูดของกอล์ฟที่เคยบอกว่า เอมเริ่มก่อน วิ่งกลับเข้ามาในหัวผมอีกครั้ง ทั้งที่พยายามลืมแล้วแท้ ๆ เชียว
แต่เอมไม่ได้เข้ามาใกล้ผมมากกว่านั้น เธอแค่ผ่านเพื่อลงจากเตียงแล้วเดินไปหยิบที่รวมผมมาเก็บผมยาวสลวยให้ขึ้นไปรวมกันแทน เอมหันมามองหน้าผมยิ้ม ๆ "รู้รึเปล่าว่าตอนโน่มาเล่นคอนเสิร์ตที่โรงเรียนเอมเมื่อกลางปี สาว ๆ กรี๊ดกันมากเลย เอมก็ชอบ"
ผมถอนหายใจพลางพยักหน้ายิ้มรับคำพูดนั้นของเอม เพราะถ้ามองในแง่ดีแล้วเอมก็แค่ชวนผมคุยเท่านั้น ไม่ยุติธรรมเลยหากผมจะระแวงด้วยความคิดอคติ รอยยิ้มเอมสวยจนผมเคลิ้มไปพักหนึ่ง "ถ้ารู้ว่าปุณณ์สนิทกับโน่ เอมก็ชวนไปเที่ยวด้วยกันบ่อย ๆ แล้ว"
"ไม่ดีหรอกครับ เป็นก้างแย่"
"ไม่หรอกกก โน่น่ารักขนาดนี้ นี่ ๆๆ มาใส่สร้อยให้เอมหน่อยสิคะ มองไม่เห็นละ" แต่ผมว่าเอมชักจะชมผมว่าน่ารักเกินพอดีละ (เป็นผู้ชายก็ต้องอยากได้ยินคำว่า "หล่อ" เป็นธรรมดา) ผมคิดอย่างนั้นแต่ก็เดินไปเป็นธุระช่วยใส่สร้อยให้เอม ใช้เวลาแค่แป๊บเดียว ตะขอสร้อยเส้นนั้นก็ถูกเกี่ยวจนเข้าที่ แต่เมื่อมันสำเร็จปุ๊บ เอมก็หันมาขอบคุณปั๊บ โดยไม่ปล่อยให้ผมทันถอยออกไปไหนดี
"ขอบคุณค่ะ" เลยกลายเป็นว่าตอนนี้ใบหน้าเราอยู่ห่างกันไม่ถึงคืบ ผมรู้สึกตกใจเพราะไม่ทันตั้งตัว แถมผู้หญิงตรงหน้ายังคลี่ยิ้มหวานเฉียบเหมือนคนไม่ทุกข์ร้อนอะไรอีก สุดท้ายจึงกลายเป็นผมที่งงเอง ว่าตกลงเราควรถอยออกมาแน่หรือเปล่า
"ปากโน่แดงจัง ขอจับหน่อยนะ" เอมยิ้มพลางเอี้ยวตัวมาสัมผัสริมฝีปากผมด้วยปลายนิ้ว ผมมองเข้าไปในดวงตาสวยคู่นั้นที่ดูราวกับท้าทายอะไรบางอย่าง
ที่แน่ ๆ ผมไม่เล่นด้วย
"ออกไปเดินเล่นตรงหาดกันมั้ยครับ" ผมเบือนหน้าหนีพลางพยายามชวนเอมให้ออกไปที่อื่น เพราะคงไม่ดีแน่หากเรายังอยู่ด้วยกันสองต่อสอง แต่ไม่ว่ายังไงผมก็แพ้ทางเอมอยู่ดี ตราบใดที่เธอพูดคำว่า "ไม่อะค่ะ ยังเจ็บขาอยู่เลย"
รอยยิ้มที่ส่งมาทางผมดูเป็นรอยยิ้มของผู้ถือไพ่เหนือกว่า ริมฝีปากอิ่มเคลือบสีชมพูหวานยังขยับพูดกับผมต่อ "ยูริคงเลือกขนมอีกนานแหละกว่าจะกลับ"
"ครับ" เป็นเพราะทุกอย่างในเวลานั้นล้วนทำเอาผมสับสนไปหมด สติอันเลือนรางของผมกำลังฉายภาพในคลิปวิดีโอนั้นซ้ำไปซ้ำมา
จวบจนเบื้องหน้าเมื่อเห็นเอมกำลังถอดเสื้อยืดสีขาวบนตัวเองออก จึงเรียกให้ผมเห็นความจริงเด่นชัดยิ่งกว่าคลิปวิดีโอของกอล์ฟเสียอีก ผมยืนตะลึงมองภาพนั้นอย่างไม่อยากเชื่อ
ตรงหน้าผมคือแฟนเพื่อนที่มีเพียงบราลูกไม้สีขาวบนร่างกาย กับสร้อยคอ
"เอมจะทำอะไรครับ" นี่ไม่ใช่ประโยคคำถาม แต่เป็นเหมือนคำพูดเตือนสติผู้หญิงตรงหน้ามากกว่าว่าเธอไม่ควรทำ แต่สิ่งที่ผมได้รับกลับมามีเพียงรอยยิ้มท้าทาย
"ถ้าโน่ไม่รังเกียจ เอมก็อยากจะเจอกับโน่แบบสองคนบ่อย ๆ" ร่างกายแบบบางนั้นสาวเท้ามาประชิดตัวผม ก่อนจะจับมือผมให้เอื้อมไปด้านหลัง บริเวณตะขอชั้นใน "ได้ไหม..."
ผมรู้ดี ว่านี่ไม่ใช่การลองใจเล่น ๆ แบบยูริ ผมเป็นผู้ชาย ปฏิเสธไม่ได้ว่าสถานการณ์ตรงหน้าทั้งล่อแหลมและยั่วยวนพฤติกรรมดิบของผมแค่ไหน กลิ่นกายหอมฟุ้งของเอมแนบเข้ามาจดจ่อชิดอยู่ติดกับตัวผม เช่นเดียวกับผิวขาวเรียบเนียนนั้นที่หยิบยื่นสัมผัสวาบหวามให้ ทั้งหมดถือเป็นเครื่องมือเย้ายวนชั้นยอดจริง ๆ
เอมซุกเข้าพรมริมฝีปากทั่วต้นคอผม เรื่อยเลยมาถึงใบหู ขณะที่แผ่นอกภายใต้เสื้อยืดของผมก็ถูกรุกรานอย่างหนักเช่นเดียวกัน
ในที่สุดร่างกายก็แทบไม่ฟังคำสั่ง เมื่อเสียงเอมที่พร่ำบอกว่าต้องการผมยังคงดังอยู่ข้างหูไม่ไปไหน ราวกับเธออยากสะกดจิต ซึ่งอาจได้ผล เพราะฝ่ามือร้อนของผมเริ่มป่ายเรื่อยไปทั่วแผ่นหลังบางตรงหน้านั้น จวบจนถึงตะขอเสื้อใน...
แต่นี่มันแฟนเพื่อน
แถมเพื่อนคนนั้นคือปุณณ์
ปุณณ์ที่เป็นมากกว่าเพื่อนของผม
"เอม!" ผมไม่ปล่อยให้ทุกอย่างบงการความรู้สึกผิดชอบชั่วดีอีกต่อไป เสียงเรียกอันดังทำให้เจ้าของชื่อนั้นสะดุ้งได้นิดหน่อย แต่ก็ยังคงไม่หยุดรุกรานร่างกายผมอยู่ดี
"โน่ก็มีอารมณ์แล้วนี่คะ"
"เอมครับ" ผมใช้ฝ่ามือแข็งดันเอมออกไปจนสุดแขน ถึงแม้จริง ๆ จะไม่อยากทำแบบนั้น เพราะแค่มองสีหน้าก็พอรู้ว่าแรงผู้ชายทำให้เธอเจ็บ แต่ผมเหลือเพียงวิธีเดียวที่จะหักห้ามใจตัวเองจริง ๆ
ผมสูดลมหายใจลึกก่อนจะคว้าเอาผ้าเช็ดตัวที่พาดเก้าอี้อยู่มาคลุมร่างเอม "ผมอยู่ห้องข้าง ๆ มีอะไรไปเคาะเรียกได้นะ พักผ่อนเถอะ" เพราะไม่มีคำพูดใดอยากต่อว่าเธอทั้งนั้น ผมจัดเสื้อผ้าตัวเองให้อยู่ในสภาพเดิม ก่อนจะเป็นฝ่ายเปิดประตูห้องออกไป
อันที่จริงแล้ว ผมไม่เหลือคำพูดอะไรจะพูดกับเธอ
คนเดียวที่อยู่ในความคิดตอนนี้คือปุณณ์เท่านั้น
เรื่องที่กอล์ฟพูดทั้งหมดเป็นความจริง
TBC.
Postscript : อืม.... ของแบบนี้มันต้องโดนเองถึงจะซึ้ง... เอาเป็นว่าน้องโน่ซึ้งแล้ว คงจะตื่นตัวซักที (รึเปล่า?) ขอโทษด้วยนะคะที่หัวหินไม่ค่อยสวีท แหะ ๆๆ
เนื่องจากเมื่อวานฟิต ทำงานเสร็จไปแล้วมากกว่า 70% วันนี้เลยพอมีเวลามาอัพนิยายให้ทุกคนต่อ (เย้ ๆๆ) ก้อทำเปนปากดีไป งานยังเหลืออีก 2 ชิ้นครึ่งนี่หว่า Y___Y (จะบร้าตาย)
ตอบ FAQ เมื่อวานต้องรีบแก้ตัวใหญ่เลยเพราะมีคนอ่านคิดว่าน้องโน่อ้วน (เห็ดไม่ย๊อมมม) แค่หุ่นผู้ชายเองนะ น้องปุณณ์แหละผอมเกิน ต้องบอกให้เล่นกล้ามมั่งแระ ไม่งั้นน้องโน่จับกดได้สบายจริง ๆ ด้วย หึ! (หึหึ) ใครอ่าน FAQ จบนี่นับถืออะ 55555
ตอบคอมเม้นพอเป็นกระสัยเลยแล้วกันเน๊อออ เด๋วจะรีบไปทำงานต่อละ
ถึงคุณ จันทราแห่งสายลม
น้องโน่ก็มีตัวตนอยู่ในใจคนอ่านที่รักทุกคนไงจ๊า ^_____^ รักน้องโน่เหมือนกัน 3
ถึงคุณ kiyoharu
ใช่เลย... คนที่เราไม่รัก ทำยังไงก็ไม่รัก ไม่รู้มันเป็นอะไรเหมือนกันเนอะ
ถ้าความรู้สึกคอนโทรลง่าย ๆ เรื่องคงไม่ยุ่งยากขนาดนี้หรอก Y___Y
ถึงคุณ Pan2Min
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรค่า ^___^
ถึงคุณ สาวโรงงาน
อ๋อ... เรื่องกิ๊กน้องโอมเหรอ หึหึหึ... รอสักเดี๋ยว เค้ากำลังจีบกันอยู่ (รึยังวะ?) นี่เป็นเพราะเรื่องนี้ถูกเล่าด้วยน้องโน่นะเนี่ย มันยังไม่รู้คนอ่านก็เลยอดรู้ไปด้วย ถ้าให้เห็ดเล่าเรื่องเองนะ เอ็งไหม้จนเกรียมไปแล้วแน่ ๆ ไอ้น้องโอม หึหึหึ
ปล. ที่อวยพรมา ขอรับไว้ด้วยเต็มใจยิ่ง อิอิอิอิ ขอลีลาดี ๆ แบบ อ้น ด้วยได้ปะ (กรี๊ดดดดดด)
ถึงคุณ 515
ถามว่าใกล้จุดไคลแม็กซ์รึยัง... รู้สึกจะมีไคลแม็กซ์ 3 ครั้ง (เป็นอย่างต่ำ) ผ่านไปแล้วครั้งนึง (ตอนที่โน่กับปุณณ์ตกลงว่าจะไม่มีอะไรเกินเลยอีกต่อกัน) แล้วก็คงต้องรออีกซักพักอะจ้ะว่าจะถึงไคลแม็กซ์ที่สอง ส่วนเรื่องความสัมพันธ์ถ้าอยากให้ชัดเจนก็คงอีกยาววววววว (ชัดเร็วก็จบเร็วอะซี่ ๆๆ)
ถึงคุณ Ciin
ก็ช่างจินตนาการจริง ๆ คนอ่านเห็ด
จูบ แล้ว กอด แล้ว หลับ จ้า!!!!!!! (ฮา) (ดับจิ้นคนอ่านทำไมวะ!?)
ถึงคุณ PP_PaNdA
เพลงนั้นมันได้อารมณ์จริง ๆ ด้วย T____T
ถึงคุณ ^o^NoNaE- GaNg *-* *-*
Image ตัวละคร จิ้นเองจะสะใจกว่ามั้ง 555 เอาแบบที่ชอบนี่ล่ะจ้า หรือถ้าอยากอ่านลักษณะตัวละครเต็ม ๆ จากเห็ด กดไปอ่านได้ใน FAQ เน้อ
ถึงคุณ รักโน่^^
น้องปุณณ์เขาก็เป็นลูกผู้ชายพอจะไม่ฟันผู้หญิงแล้วทิ้งอะเน้อ
ไม่ดีใจเหรอ ที่น้องโน่มีเพื่อน(??)เป็นคนดีขนาดนี้ อิอิ
ถึงคุณ koryu_jay
เม้นช้าดีกว่าไม่เม้นจ้า หวังว่าจะได้อ่านเม้นอีกนะ
ถึงคุณ Acare_jan
บร้า เค้าไม่ได้ทำอะไรกัน 5555555555
ถึงคุณ waltzza
จิ้นไปถึงไหนแล้วนั่น!? หา???? มันไม่มีอาร๊ายยย 5555
ถึงคุณ Evil engle
รักคนอ่านเหมือนกันจ้ะ ^^
ถึงคุณ ลิงน้อย
ปล่อยน้องยูริให้ได้เจอคนดี ๆ เถ๊อะ ^^”
ถึงคุณ NBC*TNG
แหม่... บอกช้าไป ไม่งั้นจะเขียนให้สาว ๆ เข้ามาเจอจริง ๆ ซะเลย ฮา ๆๆๆ ได้ข่าวว่าน้องปุณณ์โดนน้องโน่กอดซะด้วย เอมช็อค 55555
อยากกอดน้องโน่เหรอ เห็ดอยากให้น้องโน่กอดอะ อิอิอิอิ
ถึงคุณ mo-na-me
รู้สึกจะมีคุณ mo-na-me จับมุก เห็นหมำ ของน้องโน่ได้อยู่คนเดียว ฮา ๆๆๆ ห้ามผวน
ถึงคุณ : 항 민철:
เสียวน้องปุณณ์ทำไมอ้ะ!?
ถึงคุณ _prince_
อนุญาตให้กลับไปตกลงกับตัวเองมาก่อน 555555
ถึงคุณ lollipop
ไม่รักน้องปุณณ์แล้วเหรอ Y____________Y
ถึงคุณ Mr.natcy
มีแต่คนอยากอดโน่แฮะ ฮา ๆๆ
ถึงคุณ SoReTiaMs
รักคนอ่านเช่นกันจ้า ^^
ถึงคุณ lollipop
เพลงไรอ้ะ!? ได้ฟีลดีจัง ๆๆ ขอบคุณค่า ^____^
ถึงคุณ ooเจ้าชายโรแนนติกoo
จริงเหรอ นิยายวายดี ๆ ไม่ต้องมีเอ็นซี?? งั้นเห็ดไม่เขียนนะ อยากเป็นนิยายวายดีดีอะ ฮา ๆๆๆๆ (แถได้โล่) ขอบคุณมากค่า ^_____^
ไอซีทีเงียบซุ่มปะวะ... แต่ก็ดีแล้วที่ไม่แบนจริง ๆ เห็ดเสียว
งานหนังสือก็คงไปจ้า ไปทำงาน T___T (การบ้านเยอะแล้วยังรับจ็อบอีก!?) แต่คงไม่ซื้อไรอ่า เบื่อคนเยอะ :( เฮ้อ
ถึงคุณ Devilof
งานยุ่งแต่ก็ขี้อู้ไงล่ะคะ 555555555 นิสัย ๆๆๆๆๆ
ถึงคุณ ~*~OrAnGe_jUiCe~*~
นั่นสิ เห็นผู้ชายหลายคนเหมือนกัน 5555
ถึงคุณ Jiahui-Koi
ยินดีต้อนรับค่า ^_____^ ขอบคุณค่ะ น้องโน่น่ารักเนอะ
ถึงคุณ PuDaJanG
ตกลงบังคับปะเนี่ย???
ถึงคุณ ~รักคนอื่นไม่เป็น~
เพลงไรอ่า ขอบคุณจ้า ฝากสุขสันต์วันเกิดให้เพื่อนด้วยนะ ^___^
โชคดีแล้วจ้าที่กระเป๋าตังไม่หาย เย้ ๆๆ
ถึงคุณ Mil-ZuZa
555+ ขอบคุณค่า ^___^
ถึงคุณ lLucifer…
เรื่องไรอะ? 55555+
ถึงคุณ Asgard
นั่นสิ....... หึหึ
ถึงคุณ KiHae
ไม่ได้เรียนถาปัดจ้า (ฝีมือวาดรูปทุเรศขนาดนี้) แล้วก็ไม่ได้เรียนมหาลัยสองมหาลัยนั้นที่ถามมาด้วย ฮา ๆๆๆ
ถึงคุณ siritas
โปรดติดตามต่อไป หึหึ
ถึงคุณ ๛B€nz”—•
“กูก็ทำไม่ได้เหมือนกัน” ของน้องโน่คือ ห้ามตัวเอง (ไม่ให้รู้สึกไม่หึงน้องปุณณ์) ไม่ได้เหมือนกัน อย่างที่น้องปุณณ์บอกว่าไม่พอใจเวลาเห็นน้องโน่กอดน้องยูริ แล้วน้องโน่ก็คิดว่าตัวเองก็ไม่สบายใจตอนเห็นน้องปุณณ์อุ้มน้องเอมจ้า
เรื่องเกรดสู้ ๆ เน้อ (เห็ดได้ C+ เป็นเรื่องปกติ ฮา ๆๆ)
ถึงคุณ DemOnzz
มีคนท้วงเรื่องคำหยาบบ้างเหมือนกัน แต่สำหรับเห็ดก็คิดว่าจะให้น้อง ๆ พูดจาภาษาดอกไม้กันก็ใช่ที่ (จะกลายเป็นตุ๊ดกันไปหม๊ด) แหะ ๆๆ ดีใจที่มีคนเข้าใจจ้า ^____^
ดีใจ เม้นเยอะ ๆ ชอบ อิอิ
ปล. ป๊อกกี้ เอา ๆๆๆ ตอนนี้อยากได้อะไรหวาน ๆ ไว้แก้เครียด Y___Y
ถึงคุณ Ye’zan
ได้โปรดอย่ามาสยบแทบเท้า เพราะเหม็นมาก (ฮา ๆๆ) ขอบคุณสำหรับคำชมค่า ^___^ ตัวจะลอยเอา เหอ ๆๆ (ต้องให้คนอื่นดึงไว้ด่วน ๆ) ชอบคอมเม้นยาว ๆ จริง ๆ นั่นแหละ ยาวขนาดไหนก็จะอ่านเนอะ แต่ขอเป็นพวงมาลัยแบงค์พันได้ไหมอะ (ฮ่า ๆๆๆ)
ปล. น้ำเต้าหู้อยากกิน ๆๆ
ถึงคุณ พี่ปลาโอ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่า ^___^ ไม่ท้อหรอกเนอะ สู้ต่อไป
ถึงคุณ D_D_K_jr
เนอะ เรื่องความรู้สึกมันบังคับกันไม่ได้อ้ะ Y___Y
ถึงคุณ Defly
นั่น มีการหวงน้องเอิ้น 5555
ถึงคุณ ochibieiji
อย่าเอาน้องยูริไปทำมิดีมิร้ายน๊า
ถึงคุณ Tick_Jo
เฮ้ย!? หนักนะนั่น ตกอีท่าไหนอะ!?
หายไว ๆ จ้า สู้ ๆ ไม่มีแรงพิมก็ยังไม่ต้องพิมก็ได้นะ 555
ถึงคุณ .::Sweet Latte::.
อ่านแล้วอยากจะเต้นกันเลยทีเดียว
อย่างนี้ไม่ยากหรอก จะมาเมื่อไหร่ก็เมื่อน๊านนนน (ร้องต่อให้ วะฮ่า ๆๆๆๆๆ)
ปล. เช็คอายุป่าวเนี่ย เพลงเก่าเชียะ กร๊าก ๆ
ถึงคุณ +_*MooN_LighT*_+
เย้ มีคนรักน้องยูริเพิ่มขึ้นมาแล้ว
ถึงคุณ Himamori
จ้า สังคมมีหลายสังคมเนอะ
ถึงคุณ BlueSweetEins
ท้อไร คนตอบตอนตอบท้อกว่าอีก 5555555
ถึงคุณ bonbons
เจอเพื่อนร่วมมหาลัยซะงั้น!?
คณะที่ตึกโคตรเก่าที่สุดอะค่ะ (ผู้ชายก็น้อยยยยยย มีแต่ตุ๊ด) ปีสุดท้ายแล้วค่า
ถึงคุณ +3+
ก็ดูถามกันสิ ไม่เลี่ยงมีหวังคงได้สปอยกันถึงตอนจบ 55555
ถึงคุณ Faluke
คิดได้ -_-“.......
ถึงคุณ NBC*TNG
หึหึ มีคนติดใจเรื่องน้องโอมกันใหญ่... ดูไว้ดี ๆ ไอ้ห่านี่ชอบมีพิรุธ หึหึ
เรื่องเมมชื่อน้องปุณณ์ น้องโน่บอกว่าเคยเมมไว้ตั้งนานแล้ว (ตั้งแต่ก่อนสนิทกัน) ก็เมมอย่างงี้ไม่ได้เปลี่ยนอะไร ขี้เกียจ
มหาลัยแถวอโศกไม่บอกว่ามหาลัยอะไร หึหึ รู้แล้วเหยียบไว้ แต่น้องโน่ไม่ได้เรียนศิลปากรจ้า บอกแล้วว่าอยู่ก่อนถึงนครปฐมต่างหาก อิอิ แล้วก็คงไม่โพสรูปอะจ้ะ ขอโทษด้วยเน้อ เอาเป็นว่าจิ้นกันเองมันส์กว่าเนอะ แต่ขอยืนยันอีกที น้องโน่ม่ายอ้วนนนนนนนน 55555+
ปล. พื้นฐานวิดวะ เอาไอ้ปุณณ์ไปเลย แนะนำ
ถึงคุณ [Z]e[L]es
ชื่อลิงมีเขานี่น่าสนใจมาก....
ถึงคุณ More than…
จำได้จ้า ^_______^ เก่งปะ (จำได้จิง ๆ)
เรื่องนี้ยังไม่จบเลยจะเอาเรื่องใหม่แล้ว!? ไว้เรื่องนี้จบก่อนนะ 555
ว่าแต่พี่น้องแบบนั้นมัน incest ผิดศีลนะเออ Y___Y
ถึงคุณ ตุ๊หว่ะ
รักคนอ่านเหมือนกันค่า ^^
ถึงคุณ ท่านโบว์
เกิดก่อนน้องโน่วันเดียวเอง กรี๊ด ๆ
ถึงคุณ ต้องการเลือดกรุ๊ปY
ไว้จะต้องไปหาโปเกม่อนมาดูซะแล้ว 555
ถึงคุณ lLucifer…
ตกลงเมื่อคืนฝันถึงขารึเปล่า? 55555+
ถึงคุณ Ciin
เรื่องเมมชื่อน้องปุณณ์ น้องโน่เค้าเมมทิ้งไว้นานแล้วจ้า (เพราะต้องติดต่อกับสภาฯบ่อย) ก็เลยเมมธรรมดาแบบนั้นอะ น้องโน่บอกขี้เกียจเปลี่ยน (555)
ไม่ต้องห่วง น้องปุณณ์เขาก็ไม่ได้เคะแน่นอนจ้ะ (แค่น้องโน่ก็ไม่ยอมเหมือนกัน ยังไงวะนั่น!?)
ถึงคุณ มายาจันทราพิชิต
แปะกลับให้แล้วจ้ะ
ถึงคุณ =[ โอ มิว นอม ]=
ดีใจจัง มีคนชอบน้องปุณณ์ด้วย 555555 ขอบคุณค่า
ถึงคุณ พาว
เออ ก็ว่าจะเปลี่ยนเป็นชื่อนั้นอยู่นะ เรียกง่ายดี 555
น้อง ๆ เขาชอบคนละอย่างก็ต้องเรียนคนละที่เป็นธรรมดาค่า
ถึงคุณ ZatanZ_niZ
คำถามนั้นเป็นคำถามที่โดนใบแดงนะ 5555
ถึงคุณ ~*~OrAnGe_jUiCe~*~
เป็นเพศคุณปอยจะดีเรอะ!?
ถึงคุณ kei*kun
ดีใจด้วยค่า อ่านทันแล้ว เย้ ๆ
ถึงคุณ +++the sky+++
สำหรับเรานะ เราคิดว่าจนถึงตอนนี้ หลาย ๆ คนแม้จะผ่านความรักมาเยอะแล้วก็ยังไม่รู้แน่ชัดว่าจริง ๆ ความรักคืออะไร อยู่ดี อย่างน้องปุณณ์กับน้องโน่ตอนนี้ก็เช่นกัน ที่ยังอยู่ในช่วงสับสนในตัวพวกเขาเองว่ารักคืออะไร น้องปุณณ์คิดว่าตัวเองรักน้องเอม แต่ขณะเดียวกันก็รู้สึกไม่อยากห่างจากน้องโน่ มันเลยกลายเป็นคำถามสำหรับน้องปุณณ์ว่า แท้จริงแล้วรักคืออะไร... อืม... ตอบยากแฮะ
ถึงคุณ …Tal20…
ค่าไม่เป็นไรค่า ^___^ ขอบคุณค่ะ
ถึงคุณ kidkiss
ชื่อนี้ก็จะกลายเป็นชื่อจริงไปแล้วค่า
ถึงคุณ เจ้าลัทธิ นิยมของแปลก
ลิ้งค์กลับให้แล้วจ้า
ถึงคุณ kiyoharu
เห็ดเป็นน้องแน่นอนค่ะ 555555+ จบแล้วไปสมัครงานกับคุณ kiyoharu เลยได้ไหมอะ ฮา ๆๆๆๆ
ถึงคุณ dark-darling
เดี๋ยวจะจัดการให้นะคะ ยังไงถ้าลิ้งค์ให้เห็ดแล้วทิ้งข้อความบอกไว้อีกทีเน้อ
ถึงคุณ Jin*kawaii
เมื่อก่อนก็เคยแต่งนะจินคาเมะ (แต่นานม๊ากกกกแล้ว ไม่แน่ใจว่าคุณ Jin*kawaii ทันป่าว 555) หลัง ๆ มาแต่งเรียวอุจิล่ะ ฮา ๆๆ แพ้ผู้ชายปากหมา แต่ก็ไม่ได้แต่งมาพักนึงแล้วเหมือนกัน ที่ชอบวายเพราะ J-Rock มากกว่าจ้ะ แล้วค่อยข้ามไป Jr. อิอิ
ถึงคุณ ~รักคนอื่นไม่เป็น~
ที่บอกว่าน้องโน่เอวเท่าสะโพกน้องป่านมันยังไงล่ะนั่น!? 55555+
ตอบเส็ดแล้ว เย้ เหนื่อยยยยยยย ขอไปทำงานต่อก่อนจ้า ฮึ๊ย ๆๆ สู้ ๆ สู้ตาย ” (ใครไม่ได้ตอบไม่ต้องงอนนะจ๊ะ)
ความคิดเห็น