คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #47 : 41st CHAOS - Determined
41st CHAOS - Determined
เช้าวันงาน Live Contest ชมรมดนตรีทุกคนวิ่งวุ่นมากโดยเฉพาะผมกับไอ้โอม เพราะเสือกถูกบราเดอร์ศักดาแกล้งเทสต์ย่อยในห้องเรียนโดยไม่ยอมบอกก่อนล่วงหน้า เลยโดดเรียนไปเตรียมงานไม่ได้อีก กว่าจะแจ้นออกมาจากห้องได้ปาเข้าไปสิบเอ็ดโมงกว่า ต้องวิ่งตามงานกันเหงื่อแตกเลยทีเดียว
ตู้แอมป์มีปัญหาจนวันสุดท้าย ไม่รู้จะอะไรกันนักหนาครับ จนตอนนี้ผมกลายเป็นฝ่ายซ่อมแซมบูรณะประจำชมรมไปแล้ว (เหอ ๆ) มีอะไรพังพวกมันวิ่งลิ่ว ๆ มาให้ผมซ่อมตลอด จากตอนแรกซ่อมตู้แอมป์เองไม่เป็น (กลัวไฟดูด) ตอนนี้เริ่มบ้าดีเดือด อาจหาญถึงขนาดแกะสายไฟออกมาดูว่าแม่งเป็นเชี่ยอะไรนักหนา
ในที่สุดไขควงกับประแจก็กลายเป็นอวัยวะส่วนที่ 33 และ 34 ของผมไปเรียบร้อยแล้วครับ เอาสิมึง อะไรเสียอีกเอามาให้หมด กูสู้ตาย! วันนี้ไอ้โอมมันปรนนิบัติพัดวีผมยกใหญ่ เพราะผมช่วยซ่อมเครื่องดนตรีไปเยอะมากกก จนมันบอกว่าเห็นแล้วยังเหนื่อยแทน
"เหลืออีกครึ่งชั่วโมงนะครับ งานจะเริ่ม ประมาณอีกสิบห้านาทีเชิญวงแรกกับวงที่สองไปสแตนบายหลังเวทีได้เลยครับ" ผมเดิน (ทั้งที่ยังถือไขควงและประแจในมืออยู่) เข้ามาในห้องพักเก็บตัวของผู้ประกวดที่นั่งกันหน้าสลอนอยู่เต็มไปหมด โอ้โฮ กูว่าจัดห้องให้กว้างแล้ว แต่คนดันเยอะจนห้องดูแคบไปถนัด สงสัยเพราะแต่ละคนต่างแบกเครื่องดนตรีส่วนตัวมาด้วยอีกละมั้ง
ผมพูดจบก่อนจะหันหลังแปะป้ายลำดับวงลงบนประตูห้องให้อีกที เผื่อจะมีคนจำไม่ได้ แต่เพราะรีบมาก เลยไม่ทันสนใจมองว่าห้องนี้มีคนรู้จักผมนั่งอยู่บ้างรึเปล่า เดี๋ยวต้องไปดูตรง FOH ที่น้องน็อตช่วยรับผิดชอบแบบเกร็ง ๆ อยู่อีก ช้านักจะไม่ทันการณ์ ผมละกลัวมันทำมิกเซอร์พัง
"โน่!" แต่เสียงที่คุ้นเคยดีดังขึ้นด้านหลังผมระหว่างกำลังแปะรายชื่อวงอยู่ครับ นำให้ผมขานรับทั้งที่ยังไม่ทันหันไปมองหน้ามัน "ไงเอิ้น"
"เหนื่อยมั้ย" เอิ้นถามผมขณะผมกำลังตบประตูปัง ๆ เพื่อให้แน่ใจว่ากระดาษติดแน่นกับประตูดีอยู่ ผมทุบอีกสองสามทีก่อนจะอ้าปากตอบมัน "โคตร ๆ กูไปก่อนนะ น้องกำลังมึน" เอ่อ ดูตัดบทมากเกินไปปะครับ? พูดแล้วก็สำนึกได้ เลยหันไปมองหน้าเอิ้นที่ดูหงอย ๆ ลงไปสักหน่อย
เอาไงดี ผมเลยยื่นมือตบบ่ามันอีกสองทีเป็นกำลังใจ "สู้ ๆ นะเว่ย กูดูอยู่" นั่นแหละ มันถึงได้ยิ้มออก
ผมยิ้มพลางคิดว่าจะรีบเดินกลับไปหาไอ้น็อต (ป่านนี้จิตตกแย่แล้ว) แต่รู้สึกเหมือนมีใครบางคนกำลังมองอยู่อีก เลยหันกลับไปเช็กดูภายในห้องสักหน่อย
ปรากฏว่าเป็นวงพี่โอ๊ค (ประธานชมรมปีที่แล้ว) กำลังส่งยิ้มแปล้ให้ผมอยู่ครับ เห็นดังนั้นผมจึงผงกหัวกลับเป็นการทักทายทันที วงพี่โอ๊คสมชื่อ All Star จริง ๆ เพราะสมาชิกวงแต่ละคนตัวเก๋า ๆ ทั้งนั้น เด็กชมรมดนตรีเก่ง ๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปร่วมวงหมด งี้ไม่ให้ผมเทคะแนนให้ได้ไง ตัวเก็งเลย วงพี่เขาน่ะ
ผมทักทายวงพี่โอ๊คก่อนสายตาจะมองผ่านไปข้าง ๆ ไม่ไกลกันนัก เห็นสมาชิกวงมาเฟียจับจองที่นั่งอยู่ใกล้ ๆ ใบหน้าด้านข้างของไอ้ปุณณ์กำลังคุยกับเพื่อนร่วมวงอย่างออกรสอยู่ ไม่ได้มองเล้ยว่าผมเดินเข้ามา มีแต่ฟี่เท่านั้นที่สบตาผมเข้าพอดี
ผมทำไม้ทำมือบอกฟี่ให้สะกิดปุณณ์หน่อย ซึ่งมันก็ทำตามโดยเร็ว ปุณณ์โดนฟี่สะกิดแรง ๆ สองสามที กว่ามันจะยอมหันมามองได้ แล้วก็ต้องทำหน้าประหลาดใจที่เจอผมยืนอยู่ตรงนี้ เออ ขำดีว่ะ กูยืนอยู่นานแล้วเหอะ
มันส่งยิ้มกว้างมาทางผม นำให้ผมยักคิ้วพลางแอบชูสองนิ้วกลับไป (ชูสูงมากไม่ได้ครับ เดี๋ยวคนอื่นหาว่าลำเอียง) อ่า...อยู่นานกว่านี้ไม่ได้แล้ว ไอ้น้องน็อตจะตายเอาครับ ผมทำปากบอกมันว่า 'โชคดี' ก่อนจะรีบแจ้นออกนอกห้องไป
***
หลังจากซาวด์เช็กรอบสุดท้ายกับปรับเสียงเสร็จ และน้องน็อตเก่งพอจะคุมแผงเครื่องมือคนเดียวได้แล้ว (จริง ๆ มีไอ้อาร์ทช่วยดูอยู่ด้วย กันเหนียวครับ เครื่องมือมันแพง) ผมก็ได้เวลากลับไปประจำที่นั่งกรรมการสักที โดยไม่ลืมจะถือวอ ประแจ และไขควงมาด้วย เพราะถ้าตู้แอมป์ตัวไหนไหม้อีก จะได้ขึ้นไปช่วยทัน (เป็นประธานชมรมต้องอดทนครับ) กำหนดการเปิดงานโดยอธิการขึ้นมาพูดก่อน (ใครชวนมาวะ) ตามด้วยมิสและมาสเซอร์ที่ปรึกษาชมรมเรา ปิดท้ายด้วยประธานชมรมซึ่งคือผม (พูดสั้นนิดเดียว) ก่อนงานจะเปิดอย่างเต็มตัว
ลำดับ 15 วง ถือว่าไม่มากไม่น้อยจนเกินไปครับ ผมพลิกรายชื่อวงไปมาจึงเห็นว่ามีรุ่นพี่รุ่นน้องที่รู้จักลงแข่งกันหลายคน ไอ้เป้อก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วย ผมเห็นน้องมาวินนั่งเชียร์อยู่บนสแตนด์ห่างจากเวทีพอดู สงสัยมันคงทะเลาะกันอีก พลิก ๆ ไปก็เห็นรายชื่อน้องมิกถูกรวมอยู่ในวงพวกเด็กม.4 ด้วย เลยอดแหย่ไอ้โอมไม่ได้
"เฮ้ย วงนี้สงสัยจะคะแนนเฟ้อว่ะ" ผมแกล้งชี้ชื่อวงที่น้องมิกรวมอยู่ แต่คนอย่างไอ้เชี่ยโอมมีเหรอจะเผยไต๋
"ไอ้ฟิล์มไม่ได้เป็นกรรมการด้วยซักหน่อย" โบ้ยนะมึง! หมั่นไส้ว่ะ ผมส่ายหน้าเซ็งโดยไม่รู้ตัวเล้ยว่างานกำลังจะเข้าตัวเองในอีกไม่กี่วินาที
"ว่าแต่มึงเหอะ พี่เชี่ยหรือมาเฟียดีล่ะจ๊ะพ่อหนุ่มเนื้อหอมมม" นั่นไง โดนเลยกู ผมหันไปค้อนมันทันที "ตลกละมึง! มาเฟียดิ ฮ่า ๆๆ" มุกครับมุก ไอ้โอมโบกกะโหลกผมดังป้าบ
"กูว่าแล้ว! ล้มมวยนะมึง!" ตบไม่พอมันล็อกคอผมอีก อ็อกกก หายใจไม่ออกโว้ย!
"ล้อ ล้อ ล้อ...ล้อเล่นนน ปล่อยเส่ะวะะะ" ผมดิ้นขลุกขลักในแขนไอ้โอม ได้ยินเสียงมันหัวเราะสะใจ หึ! ฝากไว้ก่อนเหอะมึง ถ้าไม่ติดว่างานเริ่มแล้วผมคงไม่ปล่อยให้ตัวเองถูกทำร้ายอยู่ฝ่ายเดียวแน่ ๆ แต่ใช่แล้ว ตอนนี้พิธีกรในงาน (ซึ่งคือน้องคิมกับไอ้เคน มาช่วยเป็นให้) กำลังเริ่มขึ้นมาแนะนำวงแรก พวกผมจึงต้องปรับโหมดตัวเองสู่ฟังก์ชันตั้งใจทำงานทันที
เวลาผ่านไปพักใหญ่ กว่าจะมาถึงวงที่สี่ นับว่ากินเวลาประมาณหนึ่งเพราะเอฟเฟกต์กีตาร์ของวงที่ 3 แอบช็อต ทำให้เสียงหอนทั่วทั้งโรงยิม (กำลังจะหลับอยู่สะดุ้งเลยครับ สงสัยมันจงใจปลุก) แล้วหน้าที่คนถือไขควงไปงัดเอฟเฟกต์คงจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากยอดชายนายโน่ คนดีศรีชมรมอีกตามเคย เหอ ๆๆ ขอรางวัลพิเศษให้ตัวเองได้ไหมอะ โทษฐานเป็นกรรมกรประจำงาน แต่สุดท้ายสายไฟไม่ได้ช็อตครับ มือกีตาร์มันเสือกปรับ Sequence ผิดต่างหาก (คือการปรับหน้าปัดของแอมป์เพื่อลดเสียงแผด เสียงแหลม เสียงทุ้มครับ ถ้าปรับผิดเวลาเหยียบเอฟเฟกต์กีตาร์ก็จะหอนเหมือนเวลาไมค์อยู่ใกล้ลำโพง โคตรหนวกหู) ทำกูเหนื่อยฟรีนะมึง งี้ต้องหักคะแนนให้เข็ด!
ผมนั่งหลับมั่งตื่นมั่งจนวงที่ 5 ของไอ้เอิ้น ถึงได้ตื่นเต็มตาขึ้นมาหน่อย ไม่ใช่เพราะอะไรหรอกครับ แต่ไอ้โอมแม่งกระทืบเท้าผมยิก ไอ้ห่านี่ รองเท้าหนังกูเป็นรอยซื้อให้ใหม่เลยนะมึง! ผมหันไปด่ามันแบบไม่มีเสียง ก่อนจะพลิกกระดาษให้คะแนนเปลี่ยนเป็นหน้าต่อไป เพื่อลงคะแนนใหม่ให้วงพี่เชี่ยของพวกเอิ้น
แข่งรอบสุดท้ายให้โควตาวงละ 3 เพลงครับ ภายในเวลา 15 นาที ห้ามเวิ่นเว้อ เครื่องดนตรีพังก็ต้องรีบซ่อม (กรณีที่เป็นของวงเอง แต่ถ้าของงานพังจะหยุดเวลาให้) วงเอิ้น (ไอ้พวกพี่เชียร์ทั้งหลาย) ขึ้นมาเซ็ตเครื่องดนตรีอย่างว่องไวไม่ให้เสียเวลา ท่ามกลางเสียงตะโกนต้อนรับจากรุ่นน้องมากมาย เพราะความที่วงมันเป็นพี่เชียร์ทุกคน เลยมีฐานเสียงจากน้อง ๆ ม.ต้น เด็กสแตนด์ของพวกมันเยอะเป็นพิเศษ
พี่เชี่ยเล่นเพลงเอาใจกรรมการโอมอีกแล้วครับ เพราะมันเริ่มด้วย Deftones วงโปรดไอ้โอม เพลง 7words (กล้ามาก) ตอนมันร้อง "Suck, Suck" ผมละต้องรีบหันไปมองบราเดอร์ที่ทำหน้าขึงขังทันที (พอสักพักตะโกนคำว่า x ออกไมโครโฟนอีก ทำกูเครียดจัดเลยนะมึง!) แต่ก็เอาเถอะนะ ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี เพราะเป็นช่วงเวลาของเด็ก ๆ เขาปลดปล่อยกัน ฮ่า ๆๆ
แต่จริง ๆ ผมชอบเพลงนี้นะ จังหวะมันหลากหลายดี ผมเป็นคนชอบฟังเสียงเบส (สงสัยเพราะตัวเองเล่นเชลโล) เลยโปรดเพลงนี้เป็นพิเศษ เอาเป็นว่าให้คะแนนพิศวาสมันนิดหนึ่งละกัน หึหึหึ (รู้แล้วเหยียบไว้ครับ) เพลงต่อไปเป็น Zero ของ The Smashing Pumpkins ไม่รู้วงนี้จะเอาใจไอ้โอมไปถึงไหน มันถึงกับนั่งโยกไม่หยุด ก่อนจะหันมากระซิบกับผมว่า "ไอ้เอิ้นก็ดีนะ หล่อไม่เท่าปุณณ์แต่รสนิยมดี" ไอ้ห่า ใจง่ายนะมึง
ผมส่ายหัวหน่ายไม่อยากจะเถียงสู้มัน แต่ก็โยกตามเพลงที่เอิ้นเล่นไปด้วย อืม กลองทำ Timing ดีว่ะ เครื่องดนตรีอื่นเลยลื่นไหลไปไม่มีปัญหา อันนี้ไม่ได้ลำเอียงครับ ผมให้คะแนนไปเยอะจริง ๆ ติดแต่เสียงเอิ้นกวนตีนไม่เท่าคุณบิลลี่ นักร้องนำต้นตำรับนี่สิ สงสัยเพราะเสียงเอิ้นมันหล่อไปหน่อย เหมาะจะร้องเพลงค่ายเบเกอรี่มิวสิกมากกว่า (ฮา)
แน่นอนว่าพอพูดถึงไก่ ไก่ก็มา เพราะถึงจะไม่ใช่เบเกอรี่มิวสิก แต่อารมณ์มันใกล้เคียงกัน
ผมเงยหน้ามองอินโทรกีตาร์เพลงคุ้น ๆ ที่ดังอยู่บนเวที ตัดกับฟีลร็อกหนัก ๆ อย่างเพลงเมื่อกี้ พร้อมใบหน้าของเอิ้นที่ส่งยิ้มให้ผมกว้างอย่างคนมีเลศนัย เสียงทุ้มนั้นพูดออกไมค์ระหว่างอินโทรเพลงสุดท้ายกำลังเล่นอยู่ว่า "เพราะรู้ว่าตัวเองจะอกหัก เลยซ้อมเพลงนี้ไว้" เออเอาเข้าไป คนอื่นขำครืน แต่ผมทำได้แค่หัวเราะแหะ ๆ ระหว่างไอ้เชี่ยโอมเตะหน้าขาผมดังป้าบ ๆ (คิดว่ากูไม่เจ็บรึไง!)
เอิ้นส่งสายตามาทางผมพลางคลี่ริมฝีปากอวดลักยิ้มประจำตัวมันมาให้ "ยังไงก็อยากให้ลองคิดดูอีกทีนะ"
"อาจเป็นแค่ความฝัน มีไหมวันที่เราสองคนจะรักกัน ก็เลยถาม
ว่าเธอคิดอย่างไร กับสิ่งที่ฉันได้ทำให้เธอ เธอรู้หรือไม่
เสียใจ เมื่อเธอนั้นได้พูดว่า ไม่อาจจะให้มากไป
ฉันขอเพียงแค่เธอนั้น ให้โอกาสฉันได้ไหม อย่าเพิ่งถอยหนีไป
ลองคิดดู สิ่งที่ฉันทำ เธอไม่ต้องกลัวมันแค่เรื่องของหัวใจ
และฉันเอง ก็อาจจะไม่ใช่ เธอแค่ลองเปิดรับหัวใจของฉันหน่อย จะได้ไหม"
อืม...ไอ้เชี่ยโอมมันยื่นเท้ามาเตะขาผมยิกเลยแฮะ อืม...แล้วเมื่อไหร่เอิ้นมันจะเลิกมองหน้าผมสักที (เป็นโรคใครมองมาแล้วชอบมองตอบซะด้วย) อืม...เอาไงดีวะ มือผมตอนนี้ถึงกับให้คะแนนไม่ถูก
จนเมโลดี้สุดท้ายจบลง ผมยิ้มขำ ๆ ให้ไอ้นักร้องนำที่ก็ยิ้มให้ผมอยู่เหมือนกัน ก่อนจะเดินลงจากเวทีไป เสียงไอ้โอมดังมาคนแรก
"กลางโรงยิมเลยว่ะมึง! กล้าโคตร!" ตลกละมึง มันไม่ได้พูดชื่อกูสักคำ ไม่มีใครเขาขี้มโนอย่างมึงหรอก
ผมส่ายหัวหน่ายพลางไล่ให้คะแนนในช่องของวงเอิ้นไปด้วย อืม ดนตรีใช้ได้ เสียงร้องสองเพลงแรกขัด ๆ แต่เพลงที่สามกำลังพอดี (บอกแล้ว เสียงเอิ้นเหมาะจะร้องเพลงจีบสาวมากกว่า) เสียแต่ Set List สะเปะสะปะไปหน่อยนะเพื่อน มึงเล่นไม่คุมคอนเซปต์เล้ย นึกอยากเล่นพั้งค์ก็เล่น อยากเล่นร็อกก็เล่น อยากเล่นซอฟต์ร็อกมึงก็เล่น สรุปว่ากูปรับตัวตามไม่ทัน โดนหักนิดหน่อยแล้วกันนะ หวังว่าคงเข้าใจ
วงเอิ้นลงไปวงต่อไปก็ขึ้นมา ผมมองชื่อวง Seven Dwarfs แล้วต้องหัวเราะหึหึ เพราะนี่มันวงน้องมิกนี่หว่า
แต่ไอ้โอมทำเป็นตีบื้อครับ มันเคาะปากกาไปมา ตาก็มองอยู่แค่กระดาษคะแนนตรงหน้า ไม่ยอมมองตอบน้องมิกเขา ที่อุตส่าห์ส่งสายตาตื่น ๆ มาทางกรรมการโอมเหมือนอยากขอกำลังใจ
ถึงคราวผมกวนตีนมันมั่ง ผมยื่นเท้าไปเตะหน้าแข้งมันกลับ "เด็กมึงว่ะ ตื่นเวทีด้วย น่ารักฉิบหาย"
"ลามปามนะมึง ระวังโดนไอ้ฟิล์มอัด" แต่มันยังมีหน้าบ่ายเบี่ยง ก่อนอินโทรเพลงแรกจะดัง เราจึงต้องหยุดทะเลาะกันแล้วเงยหน้ามองการแสดง
วงของน้องมิกเน้นเล่นเพลงแนว Ska เพราะมีเครื่องเป่าเต็มไปหมดครับ น้องมิกรับหน้าที่ตำแหน่งฮอร์นของวง (เก่งนี่หว่าไอ้เชี่ยโอม สอนจนน้องเขาเป่าเป็นแล้ว) เวลาออกมาเป่าข้างหน้าทีก็มีเสียงฮือฮาที (น่ารักจริง ๆ ครับ เด็กอะไร) อันนี้ได้คะแนนพิศวาสจากผมไปเยอะ เพราะผมฟังเพลงแนวนี้อยู่พอดี เราเลยเข้าทางกัน
ระหว่างฟังผมก็นั่งสั่นขาไปอย่างสุนทรีครับ เลยโดนไอ้เชี่ยโอมเตะขาเข้าให้ สงสัยมันจะหมั่นไส้ "ชอบนักนะมึง" อ้าวไอ้นี่ แม่งขี้หวงว่ะ
ผมยักไหล่ใส่มันอย่างไม่สนใจแล้วนั่งให้คะแนนต่อ แอบเหลือบมองไอ้โอมก็เห็นมันอมยิ้มให้น้องเขาเป็นระยะ และทุกครั้งที่ตาน้องมิกกับโอมประสานกัน ผมก็เห็นน้องอายม้วนต้วนจนแทบเป่าผิดโน้ตทุกที น่ารักแฮะ! (เพื่อนกูมีดีตรงไหนวะเนี่ย)
ถัดจากวงของน้องมิก (ที่ลงจากเวทีไปพร้อมด้วยสายตาละห้อยจากกรรมการโอม เป็นอย่างนี้แล้วมึงยังมีหน้ามาปฏิเสธอีกนะ!) ก็ตามด้วยวงอื่น ๆ อีกมากมาย ระหว่างนั้นมีวงที่ไอ้เป้อเล่นกีตาร์ให้ (ร้องเองด้วยเพลงนึง) เป็นวงที่เล่นเอาแต่ใจตัวเองกันฉิบหาย อินดี้ซะจนกูยังไม่รู้จักว่าเพลงอะไร แอบเห็นว่าเพลงสุดท้ายที่ไอ้เป้อร้อง มันมองน้องมาวินตลอดจนน้องวินร้องไห้ (ไม่รู้ด้วยความซาบซึ้ง หรือละอายแทนที่มันร้องผิดคีย์ตั้งแต่โน้ตตัวแรก) อันนี้อาจเป็น Talk of the town ของวันพรุ่งนี้ได้ครับ หึหึหึ เวทีกูไม่ใช่ลานสารภาพรักนะมึง!
ส่วนวง All Star ตัวเก็งประจำงานก็หรูหราดังคาด พี่โอ๊คเล่นเปลี่ยนนักดนตรีเสริมกันทุกเพลง (ไปหามาจากไหนนักหนา) arrange เพลงใหม่กันมาเองด้วย อื้อหือ เวทีผมไม่ใช่ Hot Wave Music Award นะครับพี่! คะแนนแต่ละช่องเต็มแค่ 30 ผมละจนปัญญา อยากให้สักแปดสิบก็ไม่รู้จะหาโกงได้ที่ไหน งั้นให้เต็มแม่งทุกช่องเลยแล้วกัน ตัดปัญหา!
ผ่านไปเรื่อย ๆ จนเกือบถึงวงสุดท้าย ผมซึ่งกำลังมึน ๆ ได้ที่ ขอเวลานอกก้มลงไปดูดน้ำจากแก้วที่ง่อยเพิ่งเปลี่ยนเอามาให้ แต่พอเงยหน้ามาก็พบกับปุณณ์กำลังเซ็ตเครื่องดนตรีตัวเองอยู่ข้างบนแล้ว
มันยิ้มให้ผมนิดหน่อย (แบบผ่าน ๆ) ก่อนจะเช็กสายกีตาร์ เช็กเอฟเฟกต์ตัวเองไปเรื่อย โดยไม่ได้มองมาทางผมอีก
เพลงแรกของไอ้พวกมาเฟีย คือ เพราะเราคือคน ของ Street Funk Rollers เอาใจกูกันอีกละ ผมตกใจนิดหน่อยที่วงมันเลือกใช้เพลงที่มีเครื่องเป่า แต่พอเงยหน้าดูก็ถึงบางอ้อ เพราะมันยืมตัวแก๊งน้องม่ำเด็กเล่นเครื่องเป่าในชมรมผมไปนี่เอง (เจรจากันมาตอนไหนวะ) ผมค่อนข้างชอบซาวด์กีตาร์ของปุณณ์ เพราะมันเล่นได้พลิ้วเข้ากับเบสดี ส่วนกลองตีเสียงดังไปหน่อยแต่พอทำเนาครับ ได้อารมณ์ไปอีกแบบเหมือนกัน ตายห่าละ ให้คะแนนมันเยอะใครจะหาว่าลำเอียงเปล่าเนี่ย!
จบเพลงเพราะเราคือคนไป ต่อด้วยอะไรหว่า อ๋อ ต่อด้วย ตุ๊ก ตุ๊ก เบรคดาวน์ ของ Kai-Jo Brothers ครับ สรุปว่าวงนี้มันกลายร่างเป็น Reggae ไปตั้งแต่เมื่อไหร่ (รอบคัดเลือกละทำเป็นร็อกนะ) นี่ใช่มะเซอร์ไพรส์ของวงพวกมึง ผมตลกฉิบหาย ตอนที่คนดูออกมาเซิ้งกันใหญ่ แถมไอ้โอมยังร่วมทะเล้นลุกขึ้นเต้นกลางโต๊ะกรรมการอีก มันพยายามดึงผมให้ลุกขึ้นบ้างแต่ม่ายอาวครับ! หน้ากูบางมั่งไรมั่งเถอะ
ปุณณ์หัวเราะร่าให้กับคนดูที่จับกลุ่มเต้นระบำท่าประหลาดกันอยู่ (แก๊งนางฟ้านั่นแหละ ไม่ใช่ใครที่ไหน) จนผมรู้สึกว่าวันนี้มันหล่อเป็นพิเศษ ไม่รู้แม่งแอบไปทำอะไรมา หรือที่เมื่อวานมันบอกว่าวันนี้ต้องหล่อหน่อยจะเป็นเรื่องจริง มันแอบไปมาสก์หน้าโบ๊ะแป้งมาเปล่าวะ ดูใสวิ้งก์แปลก ๆ คิดไปคิดมามันอาจขึ้นกับไฟสีส้มบนเวทีก็ได้ ขำที่สุดต้องตอนไอ้ฟี่ควักแคนออกมาครับ! ก๊ากกก มึงเป่าเป็นด้วย! หมดชื่อประธานนักเรียนกันเลยทีนี้ หมอลำซิ่งลิซึ่มก็ไม่บอกกก (ฮ่า ๆๆ)
ผ่านไปสองเพลง ทำคนดูโคตรเหนื่อย ผมว่าวงนี้สงสัยมันเล่นเอามันไม่สนรางวัลแน่ ๆ เพราะเพลงที่สองพวกมันมั่วกันกระจายยย แต่ฮาดี นับว่าพอแถ ๆ ผ่านไปได้ คะแนน Technique อาจไม่เท่าไหร่ แต่ Performance เกินสามสิบครับ! ทำไอ้โอมหอบได้นี่นับว่าเจ๋งมาก (ฮ่า ๆๆ)
จบตุ๊ก ตุ๊ก เบรคดาวน์ ผมรอด้วยใจระทึกว่าต่อไปจะเป็นเพลงอะไร แต่อยู่ดี ๆ พวกน้องเครื่องเป่าก็ชักแถวลงจากเวทีซะงั้น ปล่อยให้พวกมันเหลือแค่ 4 คน ก่อนฟี่จะเดินมาพูดใส่ไมค์
"พวกเราขอหยุดเวลาความมันเอาไว้เท่านี้ เพราะอยู่ดี ๆ คนที่หน้าตาเห่ยที่สุดในวงเรา ก็เสือกอยากจะจับไมค์ร้องเพลงเอง" เรียกเสียงโห่ฮาได้ดังลั่น เพราะมีคนตะโกนขึ้นมาว่า "ก็มึงไม่ใช่เหรอ" ฮาาา
ผมเห็นไอ้ฟี่เกือบชูนิ้วกลางกลางเวที ดีว่ามันห้ามตัวเองไว้ได้ทันครับ! ก่อนจะหันไปยิ้มแหย ๆ ให้บราเดอร์ "เข้าใจผิดกันแล้วครับเพื่อน ๆ ทำไมมีตาหามีแววไม่อย่างนี้ล่ะครับ เออไอ้ปุณณ์ ร้องดี ๆ ละมึง คะแนนหดเพราะมึงกูเอาตาย" ฟี่โต้ตอบกับคนดูก่อนจะหันไปสั่งเสียมือกีตาร์ตัวดีของมัน ที่ตอนนี้กำลังเตรียมเสียบสายกีตาร์โปร่งที่มันแบกมาเปลี่ยนอยู่ ปุณณ์ลากเก้าอี้สูงมานั่งพลางยิ้มบาง ๆ ไม่ได้โต้ตอบอะไร
"ยกเวทีให้มันครับ!" ฟี่ตบท้ายแล้วพาตัวเองเดินเลี่ยงลงจากเวทีไป ปล่อยให้ปุณณ์นั่งเป็นจุดสนใจอยู่บนกลางเวทีคนเดียว เสียงคนดูที่เคยจ้อกแจ้กเริ่มเงียบสนิท เพราะท่าทางเหมือนปุณณ์กำลังใช้สมาธิอยู่เช่นกัน
เสียงเกลากีตาร์โปร่งดังขึ้นเป็นท่อนเพลงบรรเลงฟังดูหวานหูจนผมไม่สามารถละสายตาไปทางอื่นได้ แม้ไอ้โอมจะเพียรพยายามขยันเอาตีนสะกิดขาผมยิกก็ตาม
ปุณณ์เงยหน้ามายิ้มอาย ๆ ให้ผมแว่บหนึ่งก่อนจะก้มลงร้องเพลงและดีดกีตาร์ต่อไป
"ในโลกที่มีความวกวน ในโลกที่ทุกคนต้องดิ้นรน ที่สับสนร้อนรนจนใจนั้นแสนเหนื่อย
ในโลกที่ความทุกข์ท้อใจ ได้เดินผ่านเข้ามาเรื่อย ๆ จนบางครั้งไม่รู้จะข้ามไปเช่นไร
แต่ยิ่งชีวิตยิ่งผ่าน ยิ่งได้พบยิ่งเจอ กลับทำให้ฉันยิ่งคิดในใจ
ฉันดีใจที่มีเธอ ฉันดีใจที่เจอเธอ
เธอคือกำลังใจเดียวที่มี ไม่ว่านาทีไหน ๆ
ฉันดีใจที่มีเธอ แม้จะต้องพบอะไร
ฉันก็รู้และฉันอุ่นใจ ว่าฉันนั้นจะมีเธออยู่ตรงนี้
ในอุปสรรคที่มากมาย ในความหวาดหวั่นที่วุ่นวาย ในอนาคต ในปัจจุบัน และอดีต
ในความเจ็บปวดที่ต้องเจอ ที่ไม่เคยพ้นไปสักที ยังไม่รู้พรุ่งนี้ต้องเจอกับเรื่องใด
แต่ยิ่งชีวิตยิ่งผ่าน ยิ่งได้พบยิ่งเจอ กลับทำให้ฉันยิ่งคิดในใจ
ฉันดีใจที่มีเธอ ฉันดีใจที่เจอเธอ
เธอคือกำลังใจเดียวที่มี ไม่ว่านาทีไหน ๆ
ฉันดีใจที่มีเธอ แม้จะต้องพบอะไร
ฉันก็รู้และฉันอุ่นใจ ว่าฉันนั้นจะมีเธออยู่...กับฉัน"
เมโลดี้สุดท้ายจบลงพร้อมด้วยเสียงปรบมือดังลั่น แม้แต่กรรมการทุกคนเองก็ยังต้องพากันยืนปรบมือให้ปุณณ์ ผมแอบเห็นมันปาดน้ำตา เช่นเดียวกับคนฟังอีกหลายคนที่ทำแบบนั้น รวมถึงผมเองด้วยก็เช่นกัน
ปุณณ์ไม่ใช่คนเสียงดี (ออกจะเพี้ยน ๆ โน้ตหลายตัวด้วยซ้ำ) ไม่ใช่คนร้องเพลงเพราะ หรือเอื้อนทำนองหวานได้เท่าเอิ้น เช่นเดียวกับกีตาร์ของปุณณ์ที่ไม่ได้เต็มไปด้วยเทคนิคแพรวพราวอย่างรุ่นพี่หรือเพื่อนคนอื่น ๆ แต่ความตั้งใจและจริงใจที่ปุณณ์พยายามสื่อออกมาผ่านบทเพลง สิ่งนั้นต่างหาก ล้วนทำให้ผมรู้สึกว่า คนที่มันร้องเพลงนี้ให้ เป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลก
"ปุณณ์ชนะว่ะ" ไอ้โอมว่าขณะยังยืนปรบมือไม่หยุดอยู่ ผมหันไปขำแม้จะยังมีรอยรื้นติดอยู่บนหางตาก็ตาม เลยโดนมันโยกหัวเบา ๆ เหมือนเห็นผมเป็นเด็กขี้แง
เอิ้นที่ยืนปรบมืออยู่อีกฝั่งโรงยิมหันมายิ้มให้ผมเหมือนต้องการบอกอะไรบางอย่าง แต่ไม่ว่าสิ่งที่เอิ้นต้องการบอกจะคืออะไร ผมก็ยิ้มกลับไปด้วยความยินดี
**
ผลการประกวด Live Contest ไม่มีอะไรพลิกโผ วง All Star ของพี่โอ๊คเอาที่หนึ่งไปกินตามคาด ที่สองเป็นของพี่ม.6 อีกวงหนึ่ง ส่วนที่สามคือวงของเอิ้น (ได้คะแนนจากไอ้โอมเยอะชัวร์ครับ) ทุกรางวัลไม่มีรางวัลไหนค้านสายตาคนดูแม้แต่น้อย ผมขึ้นไปแสดงความยินดีกับทุกวงด้วยใจจริงครับ :)
วงปุณณ์ไม่ติดอันดับหนึ่งในสาม แต่ได้คะแนนขวัญใจมหาชนตามระเบียบ เพลงเร็วก็มันซะ (แถมยังเล่นมั่วกระจาย) เพลงช้าก็ทำซะซึ้ง จึงไม่มีใครค้านตำแหน่งนี้ของพวกมันเลยสักคน และถึงแม้จะไม่มีโล่หรือเงินสดมอบให้ (มีแต่ขนมปี๊บให้มันไปแบ่งกันเอง เอาฮาครับ ฮ่า ๆๆ) รอยยิ้มสดใสของปุณณ์ที่เฉิดฉายอยู่บนเวทีก็ยังคงเป็นสิ่งที่น่ามองมากที่สุดอยู่ดี
หลังจากพวกเราชมรมดนตรี ทั้งคนขึ้นประกวดและไม่ได้ประกวด ทยอยช่วยกันเก็บของลงจากเวทีอย่างคับคั่งแล้ว (ตอนเตรียมงานไม่เห็นมีคนช่วยเยอะงี้เลยครับ ชิ!) ก็ใช้เวลาเพียงไม่นานนักในการเก็บข้าวของทั้งหมดเข้าที่
"ขอบคุณมากทุกคน ขอบคุณมาก" ผมกล่าวขอบคุณพี่ ๆ เพื่อน ๆ และน้อง ๆ พลางยกมือไหว้จากใจ งานใหญ่ลุล่วงไปได้อีกงานก็เพราะทุกคนร่วมมือร่วมใจกัน จะขาดใครคนใดคนหนึ่งไปไม่ได้ เพราะงานคงไม่สำเร็จ แอบเห็นไอ้เป้อมีน้องมาวินมานั่งรอรับกลับบ้าน (รู้เพราะเห็นมันหลุกหลิก หันไปมองตรงสแตนด์เป็นพัก ๆ สงสัยจะเป็นห่วง) ไอ้โอมก็ช่วยกันขนของกับน้องมิกน่ารักดี หึหึหึ (ทำเป็นปฏิเสธนะมึง) เดือดร้อนผมต้องฟังไอ้ฟิล์มบ่นเป็นวรรคเป็นเวรอีกว่าไม่น่าฝากปลาย่างไว้กับแมวเลย (อย่างไอ้โอมอะนะแมว หมาสิไม่ว่า เหอ ๆๆ)
ส่วนปุณณ์ตอนนี้ช่วยเพื่อนผมคนอื่นขนของอยู่ฝั่งแผงคุมเสียงครับ เห็นหน้าไอ้น้องน็อตภูมิใจมากที่วันนี้มันคุมมิกเซอร์คนเดียวได้โดยไม่ต้องให้ไอ้อาร์ทช่วย (สรุปว่าอาร์ทไปนั่งอ่านการ์ตูนครับ ไอ้เวรนี่) ผมก็ดีใจด้วยว่ะที่มีทายาทอสูร FOH แล้ว เราทยอยเก็บของและร่ำลากันไม่นานก็ถึงเวลาตัวใครตัวมัน
ผมโบกมือบ๊ายบายให้เพื่อนทุกคน ก่อนจะแยกเดินออกจากโรงเรียนไปพร้อมกับปุณณ์ ฟ้ามืดสนิทจนอากาศเย็นนิดหน่อย แต่มีปุณณ์อยู่ข้าง ๆ ก็ไม่รู้สึกหนาวเท่าเวลาเดินคนเดียว
"ร้องเพลงเพราะนะ หึหึหึ" ผมเริ่มแซวมันจนมันหน้าแดงก่ำ สงสัยเพราะตั้งแต่ลงจากเวทีมา มันก็โดนเล่นงานไม่มีหยุด
"อย่าย้ำได้ปะ! รู้แล้วน่าว่าร้องไม่เพราะ" มันส่งเสียงโวยวายเป็นเด็ก ๆ เลยครับ ฮ่า ๆๆ ขำว่ะ กูยังไม่ทันว่าอะไรสักหน่อย ผมยิ่งเห็นมันโวยวายไม่มั่นใจในตัวเองแล้วก็ยิ่งขำหนักเข้าไปอีก สงสัยคงจะโดนแซวเอาไว้มากจริง ๆ
"กูไม่ได้ว่าซักคำ เพราะจริง ๆ ชอบ..." ผมพูดแทรกขึ้นมาแล้วก็ต้องรู้สึกแปลก ๆ ซะเอง แบบนี้มันเหมือนจะบอกอะไรปุณณ์รึเปล่าหว่า ไม่รู้เหมือนกัน รู้แต่ว่าผมไม่กล้าหันไปมองหน้าปุณณ์เลย
"จริงเหรอ ชอบใช่รึเปล่า"
"อืม..."
"แน่นะ"
"เออออ" ถามอะไรนักหนาวะ กะอีแค่เพลงที่ร้องไปแล้วเนี่ย ผมกลั้นยิ้มไม่อยู่
ระหว่างเราเงียบไปพักหนึ่ง ปล่อยให้เสียงรถแล่นผ่านทำลายความเงียบของท้องถนน ผมค่อย ๆ เดินก้มหน้าลากขา ขณะที่รู้สึกว่าอยู่ดี ๆ มือตัวเองก็อุ่นขึ้นมา
ผมหันไปมองปุณณ์ที่ยิ้มให้ผมแว่บหนึ่ง ก่อนมันจะทำเป็นมองถนนใหญ่ต่อเหมือนเดิม มือเราสองคนประคองกันเบา ๆ ท่ามกลางความเงียบ นี่เป็นครั้งแรก ที่ได้ทำอะไรแบบนี้
"โน่" เสียงปุณณ์เรียกผมให้สะดุ้งตื่นจากภวังค์ ก่อนที่มันจะหยุดเดินแล้วหันหน้ามา
นัยน์ตาคมคู่นั้นจ้องผมนิ่งสนิท ราวกับเรื่องที่กำลังจะพูดต่อจากนี้คือสิ่งสำคัญ
ผมเห็นปุณณ์สูดหายใจลึก พลางรู้สึกว่าฝ่ามือตัวเองถูกกระชับแน่นขึ้น ริมฝีปากบางของปุณณ์ขยับพูดคำต่อไปช้า ๆ "กูพร้อมแล้ว...ที่จะรู้ความจริงทั้งหมด" ปุณณ์พูดเรื่องที่ผมเกือบลืมไปแล้วขึ้นมา
นัยน์ตาคมคู่นั้นจริงจังและอ่อนโยนในเวลาเดียวกัน "โน่จะอยู่ข้างผม ในเวลาแบบนั้นใช่มั้ย"
สำหรับผม การอยู่ข้างปุณณ์ ไม่เคยมีข้อแม้ใด
"กูจะอยู่ข้าง ๆ มึง"
TBC.
Postscript : มาต่อดึกเลย ขอโทษจ้า ^___^ แบบว่าจริง ๆ กะจะต่อแต่วันนะ แต่ช่างมาทำอะไรไม่รุเต็มบ้านเลย ตอกโน้นตอกนี้กันโป๊กป๊าก ๆๆ สมาธิกระเจิงหมด พอหัวค่ำแม่ก็ลากออกไปช้อปปิ้ง (ที่โลตัส) อีก เฮ้อ.... อุปสรรคมากมาย
เราชอบเพลงนี้ของน้องปุณณ์มากเลย ^___^ คิดว่าหลาย ๆ คนคงเคยฟังกันแล้ว ยังไงก็กดฟังดูอีกทีนะ น้องเข้าใจเลือกจริง ๆ ถ้าเรามีน้องโน่อยู่ข้าง ๆ เราก็คงจะคิดอย่างน้องปุณณ์นี่แหละ เฮ้อ.. ทำไมมันโชคดีงี้วะ (อิจฉาเด็ก)
แต่จริง ๆ แล้วที่เขาบอกว่ามีอะไรจะบอกน้องโน่ เป็นตอนสุดท้ายของเรื่องมากกว่านะ ^___^ สำคัญกว่าเพลงหวาน ๆ อีกมั้งเนี่ย ^___^
ส่วน Set List เพลงของวงน้องเอิ้นและเพลงเต็ม ๆ ทั้งหมดของวงน้องปุณณ์ เห็ดก็อัพโหลดไว้ให้แล้วนะจ๊ะ ^___^ เลือกจิ้มเอา ใครอยากฟังเพลงที่น้องเอิ้นร้องให้น้องโน่ก็จิ้ม ๆ ดูได้เลย ชื่อเพลง ลองคิดดู ของวง Anything Else
Set List วงพี่เชี่ย ของน้องเอิ้นจ้ะ
*Comment : วงนี้เขาค่อนข้างเป็น American Punk ตามประสาเด็กผู้ชายทั่วไป ฟังแล้วอาจจะหนวกหูนิดหน่อย แต่ก็โอเคนะ ^___^ น้องเอิ้นทำไรก็ดีไปหมดอยู่แล้วจิงปะ 5555+
ส่วนนี้ Set List วงมาเฟีย ของน้องปุณณ์ น้องฟี่ จ้ะ
*Comment : ผ่านรอบคัดเลือกมาด้วยเพลงร็อค (ซิลลี่ฟูกันเลยทีเดียว) แต่เสือกเล่นเรกเก้วันชิงชนะเลิศ (ก็คิดได้เนอะพวกมึง) ตลกดีจ้ะ เราชอบเพลงที่สองที่น้องฟี่ควักแคนขึ้นมาเป่า ลองฟังดู 555+ (แล้วจะรู้ว่าท่อนไหน 55)
อาจจะมาต่ออีกทีช้านิดนึงนะ เพราะศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ นี้ งานเข้ารวดสามวันเลย น่าจะเหนื่อยน่าดู ถ้าเห็นเราโผล่มาแสดงว่าเราถึกนะ 555+ แต่ถ้าไม่เห็นโผล่มาก็ไม่แปลกอะ 555+ อาจจะสลบเหมือดอยู่ที่ไหนซักแห่ง Y___Y
ขอบคุณมากสำหรับการติดตามจ้า ^___^ ตอบคอมเม้นเดี๋ยวมาตอบให้นะ ขอโพสก่อน เห็นดึกแล้ว ถ้ามีคนรอจะได้รีบอ่านรีบไปนอนเนอะ ^___^
มาแล้วจ้า มาตอบคอมเม้นแล้วววว (T____T บอกตัวเองให้สู้ ๆๆๆๆ) ไม่พูดพร่ำทำเพลง ตอบบบบบบบบ เลยดีกว่า
ถึงคุณ ((-GargoyIE-))
คำว่า แควน ๆ ก็หมายถึง “แฟน ๆ” นั่นแหละจ้า 5555+ ทำเป็นสำเนียงปักษ์ใต้ไปงั้น ๆ 555+
ถึงคุณ จันทราแห่งสายลม (คห.4877)
รู้สึกจะมีชมรมใหม่ ๆ (เกี่ยวกับการรวมพลประทุศร้ายน้องเอม) กันทุกตอน 555555+
ถ่วงอ่าวไหนล่ะนั่น ระวังสตอร์มเซิร์ฟพัดน้องเอมขึ้นบกมาใหม่จะหาว่าไม่เตือน กร๊ากก
ถึงคุณ นานๆอ่านที (คห.4881)
อะเหรอ... เราจะหาคนใหม่ให้น้องเอิ้นเหรอ? 5555
ถึงคุณ Tachibazaki (คห.4884)
เฮ้ย ๆๆ มีคนจะทำร้ายน้องโอม แฟนคลับน้องโอมปกป้องด่วน 55555+
ถึงคุณ AngelJS+ (คห.4891)
ยังไม่จะจบหรอกจ้า... ยังมีเรื่องให้ปวดหัวกันอีกเยอะ เดี๋ยวจะหาว่า Love มันไม่ Sick จริง ฮา ๆๆๆ (ฟังดูเป็นลางไม่ดีปะ?)
ถึงคุณ H a r p (คห.4894)
เอ๊ะ... ก็บอกแล้วอย่าอ่านหลายรอบ เดี๋ยวจับผิดได้หมด 555555+
ถึงคุณ Pang (คห.4895)
ถูก.... รอบคัดเลือกอัดอั้นมาก ไม่ได้ร้อง คราวนี้เลยเอาซะ... หึหึหึ
ถึงคุณ akira_ked_sa (คห.4900)
อ่า... เห็ดไม่เล่นดนตรี 5555555+ ตีฉิ่งยังตีไม่โดนเลยอะ วืด... คิดดูว่าแย่ขนาดไหน (แค่เป่าเมโลเดี้ยนก็หมดแรงละ ขลุ่ยไม่ต้องพูดถึง เป่าไม่ออก) รู้เรื่องเครื่องดนตรีเยอะเพราะรู้จักนักดนตรีเยอะจ้า ^___^ (แบบว่าเล่นไม่เป็น แต่ขอเสือก อาไรอย่างน๊าน..)
ขอบคุณที่มาแสดงความยินดีนะจ๊ะ ^___^ (แต่มันหายไปอีกแล้ว ฮา ๆๆๆๆๆๆ)
ถึงคุณ ซะงั้นนนน (คห.4902)
ขอบคุณค่า ^____^ แต่มันไม่ติดแล้วอะ 55555555+
(คุณซะงั้นนนน คงพูดว่า “ซะงั้นนนนนนนนนนนนนนนน!?” 55555+)
ถึงคุณ FC~โน่กะปุณณ์ (คห.4903)
คู่นี้ยังไม่เลิกเนอะ 5555+ แม่ยกเขาแรงจริง ๆ
ถึงคุณ ตุ๊หว่ะ (คห.4905)
ขอบคุณสำหรับความยินดีค่า ^______^ แอบถ่ายคลิปตอนคุณ ตุ๊หว่ะ เต้นรำรอบกองไฟเอาไว้ละ ฮ่า ๆๆๆ
ปล. นี่ไม่ใช่ yaoi เรื่องแรกที่ติดเน้อ รู้สึกก่อนนี้มีเรื่องของคุณเยนเซรึเปล่าที่ติด? ^___^ แต่ก็ขอบคุณค่า (ตอนนี้มันหายไปละ 555)
ถึงคุณ tsuakaiba (คห.4909)
อิจฉามากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เจอหน้าจะตัดมือ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ถึงคุณ โลมา (คห.4910)
พี่ริกไหน??
ผิดเรื่องแล้วค่า 55555555555+
ถึงคุณ TVXQ_XMJCY (คห.4912)
ขอบคุณค่า ^____^ (แต่มันหลุดแล้ว 555)
เรื่องสเปเชี่ยลกอล์ฟจะลองคิดดูเนอะ น่าเขียน ๆๆๆ ^____^ แต่น้องกอล์ฟยังไม่มีคู่เลยอะ (หรือมันซุกไว้วะ...) เพิ่งรู้สึกตัวแฮะว่าเรื่องนี้มีแต่ผู้ชาย gent 5555+
ถึงคุณ สาวโรงงาน (คห.4914)
จะให้น้องโอมตบจูบน้องมิกเหรอ!!!? ม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย
ต้องทนุถนอมเท่าน๊านนนนนนนนนน
ถึงคุณ zone-kh (คห.4916)
พูดอีกก็ถูกอีกค่ะ เอิ้นโดนกดน่ากลัวมาก คงต้องต่อยให้สลบอย่างเดียวน้องถึงจะยอม -*-
ถึงคุณ The โหด คุง (คห.4921)
เอิ่ม... อย่าพูดงี้ดิ่ เดี๋ยวตำรวจมา 55555+ ไม่เอาโอเลี้ยงกับข้าวผัดนะ ขอติ่มซำกับน้ำแร่ (กร๊ากกก)
ถึงคุณ kiyoharu (คห.4926)
รู้สึกเป็นเกียรติมากเลยค่าที่บอกว่าชอบเลิฟซิกที่สุด __ ขอบคุณค่ะ (แต่ทุกเรื่องก็มีอะไรดี ๆ เป็นของตัวเองอะเนอะ ๆๆ)
ไว้จะไปเป็นพาร์ทไทม์ที่ร้านคุณ kiyoharu นะ 55555 (เปิดเพลง sads ในร้านรึเปล่า ฮา ๆๆ)
ปล. สงสัยมานานแล้นว่าชื่อคุณ kiyoharu ใช่หมายถึง kiyoharu วง sads รึเปล่าเอ่ย? ถ้าไม่ใช่ขอโทษนะค๊า m(__ __)m
ถึงคุณ J_Psycho (คห.4928)
ขอบคุณค่ะ ^___^
ถึงคุณ barbiezDollz* (คห.4930)
เดี๋ยวไอ้โอมมันก็โดน 5555+
ขอบคุณค่าที่มายินดี ^____^
ถึงคุณ ตุ๊หว่ะ (คห.4931)
มีการเค้าดาวอันดับกันด้วย 555+
ขอบคุณมากค่า ^__^ แต่คงเพราะหายไปหลายวันอ่ามันเลยหล่นไปแล้ว ไม่เป็นไรเนอะ ๆๆ
ถึงคุณ Thul2sD4y (คห.4934)
เรียกแบบไหนก็ได้ค่า ^____^ จะแอดมิชชั่นแล้วก็ตั้งใจอ่านหนังสือเน้ออ นิยายไม่หนีไปไหนจ้า ว่าง ๆ ค่อยเข้ามาอ่านก็ได้ ^____^
ขอให้สุขภาพแข็งแรงเช่นกันจ้า ^___^
ถึงคุณ .::Sweet Latte::. (คห.4935)
อุ่ย... บ้าตายเพราะนิยายไม่ดีหรอกกก เด๋วเห็ดไม่มีคนอ่านง่ะ Y__Y
ถึงคุณ Whatever it is (คห.4936)
เอาฉาก NC เลยเหรอ Y___Y จะให้ได้ไหมเนี่ยยยย
ถึงคุณ นู๋*แก้ม~* (คห.4940)
หน้าไอ้โน่มันก็แป๊ะยิ้มจริง ๆ นะ 5555+ ตัวขาว ๆ หัวเหม่ง ๆ (สกินเฮดอะจ้ะ) เหล่าเต้งก็ไม่มี แถมยังชอบทำหน้ายิ้มเผล่ ๆ ตลอดเวลา (เห็นแล้วอยากโบกกะบาลว่ะ) น้องเอิ้นเลยบอกว่าเหมือนแป๊ะยิ้ม ฮา ๆๆ
ขอให้สุขภาพแข็งแรงเช่นกันนะจ๊ะ ^__^
ถึงคุณ เซอร์เบอรัส (คห.4943)
โมเม มั่ก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 5555555
ถึงคุณ เจ้าลัทธิ นิยมของแปลก (คห.4944)
เฮ้ย อย่าเอ็ดไป เดี๋ยวตำรวจมา 5555555555+
ถึงคุณ YellowMM (คห.4954)
เห็ดว่ามิกกะโน่ไคน่ารักกว่ากันเหรอ.... (หมายถึงอะไรเนี่ย หน้าตาหรือนิสัยหว่า)
จริง ๆ คนละแบบกันน๊า ถ้าพูดถึงหน้าตาน้องมิกน่ารักกว่าอยู่แล้ว (ไม่ค่อยลำเอียงเลยนะมึง!) น้องมิกเขา born to be cute จริง ๆ (ว่าเข้านั่น) ส่วนไอ้น้องโน่หน้าตาตี๋ ๆ ทั่วไปแหละ แต่ถ้าพูดถึงนิสัยน่ารักทั้งคู่ น้องมิกน่ารักแบบเด็ก ๆ น่าเอ็นดู๊ น่าเอ็นดู ส่วนไอ้น้องโน่น่ารักแบบน่าถีบบบบ (เฮ้ยพี่!! --- เสียงไอ้โน่เริ่มโวย) เออ นั่นแหละ สรุปว่าขอถีบมันซักที ฮา ๆๆ
ถึงคุณ NaKOii (คห.4955)
ใจเยน ๆๆๆ ทุบคอมทิ้งแล้วจะเอาอะไรอ่าน 5555
ถึงคุณ ink!!hyuk (คห.4958)
ขอบคุณค่า ^__^
ถึงคุณ ﾞ★เมลล่อน™ (คห.4966)
เฮ้ย ผิดแล้ว น้องมิกเขาของน้องโอม ไม่ใช่ของน้องเอิ้น 55555 (จูน ๆๆๆๆๆ)
ถึงคุณ ochibieiji (คห.4969)
กรงน้องโน่คงต้องใหญ่หน่อยนะ รู้สึกจะกินเก่งเหลือเกิน 55555
ถึงคุณ Krazz (คห.4972)
มันน่าไปจัดแคมปัสทัวร์ 5555+
รอแฟนอาร์ตอยู่น๊า ^____^
ถึงคุณ D_D_K_jr (คห.4974)
ช่ายย นภัทร เขาขี้เขิน 555
ถึงคุณ **++..กาลครั้งหนึ่ง..++** (คห.4976)
น้องโน่ทำไม ขอเคลียร์ ๆ น้องฝากบอกว่าคาใจมากครับ 5555555555
ถึงคุณ mxx2 (คห.4977)
เฮ้ย ๆ ไม่ต้องขนาดนั้น 555+
ถึงคุณ เดกหลังห้อง (คห.4982)
รีเควสต์โอมมิกกันหลายคนแฮะ
จะรับไว้พิจารณานะจ๊า
ถึงคุณ PP_PaNdA (คห.4985)
จะมีแรงเขียนถึงร้อยตอนเหรอนั่น!!!!!
ถึงคุณ ploypm (คห.4987)
ขอบคุณค่า ^____^ (แต่ตอนนี้มันอยู่ตอนอะไรแล้วไม่รู้อะ 555)
ถึงคุณ creed [c of dmcr] (คห.4989)
เชียร์เอิ้นโอมไม่แปลกหรอกจ้า ^____^ เขาเชียร์กันถล่มทลาย (แต่เห็ดไม่ยอมตามใจเองแหละ ฮา ๆๆ) นิสัยม่ายดี ๆๆ
ถึงคุณ Bow’s (คห.4992)
เรื่องรวมเล่มขอดูอีกทีนะจ๊ะ ^___^
ถึงคุณ Jin*Kawaii (คห.4997)
โอมโหมดอินเลิฟเหรอ... คนอ่านอาจหมั่นไส้มาก ๆ ได้ ฮา ๆๆๆ ไว้จะแอบเอามาให้อ่านนะจ๊ะ
ถึงคุณ –Aun~Aunnn-TVXQ! (คห.5000)
ขอบคุณค่า ^_____^
ถึงคุณ ออเฟียส (คห.5001)
ขอให้อ่านทันเร็ว ๆ ค่า ^___^
ถึงคุณ แกะ (คห.5002)
จริง ๆ นะ... เห็ดก็ไม่ค่อยเข้าใจน้องเอมเหมือนกันอะ
อาจจะมีเรื่องอะไรของเค้าก็ได้นะ
จบแล้วจ้า ต่อตอนหน้าเลยนะ!!! ฮึบ ๆๆๆๆๆๆๆ
ความคิดเห็น