คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 3rd CHAOS - Deal!
3rd CHAOS - Deal!
หลังจากที่ปุณณ์พยายามลากผมเข้ามาในบ้านได้พักใหญ่ (จะเอาผมไปสาบานกับเจ้าป่าเจ้าเขาที่ไหนก็ได้ ว่าพยายามขัดขืนแล้วแต่สู้แรงมันไม่ไหวจริง ๆ) ในที่สุดตอนนี้ก้นเล็ก ๆ อันน่าหวงแหนของผม ก็ย้ายเข้ามานั่งอยู่ในซุ้มไม้ บริเวณสวนหน้าบ้านของมันเป็นที่เรียบร้อย
นัยน์ตาไอ้ปุณณ์จ้องตรงเป๋งมาทางผม ราวกับมีเรื่องประมาณล้านแปดแสนอยากจะบอก แต่ไม่รู้ควรเริ่มจากเรื่องไหนก่อนดี
ส่วนผมไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่ ว่าผมอยากจะฟัง...
"โน่" มันเรียกชื่อผมในที่สุด เล่นเอาสะดุ้งโหยง เอาละแม่ง...ทีนี้ผมควรจะเริ่มทำอะไรก่อน ระหว่างวิ่งหนี ดำดิน โทรแจ้งตำรวจ หรือส่งสัญญาณเรียกแบทแมน
"โน่ฟังผมดี ๆ นะ" กู-ไม่-อยาก-ฟังงง
ปุณณ์มองหน้าผมที่คงทำท่าสยดสยองให้มันเห็นซะออกหน้าออกตา จนมันถอนหายใจเฮือก
"ผมไม่ได้เป็นเกย์ ผมมีแฟนแล้วเป็นผู้หญิง โน่ก็รู้จักเอมแฟนผมนี่" อะไรของมัน พูดจากลับไปกลับมาจริง ๆ ว่ะ แต่ประโยคนี้ฟังดูเข้าท่านะ ผมรู้สึกสบายตัวขึ้นตั้งเยอะ
แน่นอนว่าผมรีบพยักหน้ากลับไปอย่างแข็งขัน เพราะผมก็รู้จัก เอม แฟนปุณณ์จริง ๆ เธออายุเท่าพวกเรา แต่อยู่คนละโรงเรียนครับ (แน่สิ โรงเรียนเดียวกันก็กะเทยแล้ว โรงเรียนผมมีแต่ผู้ชายนี่หว่า) เอมเป็นผู้หญิงสวยมากจนถึงขั้นสวยจัด ถึงแม้ไม่แต่งหน้าก็ยังสวยอยู่ แต่งตัวทันสมัยแบบที่สาว ๆ ผู้ดีมีตังค์ชอบใส่เด๊ะ ๆ เรียกว่าควงไปไหนยังไงรับรองไม่มีวันขายหน้าเป็นอันขาด ยิ่งควงเข้ามาในโรงเรียนผมน่ะนะ พรรคพวกน้ำลายสอมองตามกันสลอน
ใคร ๆ ก็บอกว่า เอมกับปุณณ์สมกันอย่างกับกิ่งทองใบหยก ผมเองก็เคยเป็นคนหนึ่งที่พูดคำนั้น เพราะเขาสมกันจริง ๆ
สมกันจนผมอดสงสัยไม่ได้ว่า ประโยคต่อไปของปุณณ์จะเป็นคำว่าอะไร...
"แต่ผมอยากจะคบกับโน่"
ไอ้ห่า กูไม่อยากฟังแล้วโว้ย!
"โอเคว่ะปุณณ์ พูดคำเดิมเลย เรากลับดีกว่า ไม่อยากฟังแล้วว่ะ" ผมตัดบทอย่างรวดเร็วพลางลุกขึ้นหมายจะกลับแน่นอน ไม่มีการล้อเล่น ผมไม่เข้าใจอะไรมันเลย จะมานั่งแก้ตัวว่าตัวเองไม่ได้เป็นเกย์ แถมยังยกเรื่องเอมมาอ้างอีกทำไม ในเมื่อคำต่อไปมันยังยืนยันจะทำแบบนั้นกับผมอยู่ดี
"เพราะที่บ้านผมกำลังจะบังคับให้ดูตัว ผมขัดขืนพ่อกับแม่ไม่ได้นอกจากน้องสาวจะช่วย ซึ่งเธอบอกว่าถ้าผมมีแฟนเป็นผู้ชายเธอก็จะโอเค"
เดี๋ยว ๆๆ อะไรนะ? มันพูดทั้งยาวและเร็วจนฟังไม่ถนัด สิ่งเดียวที่รู้ตอนนี้คือว่า...ผมควรจะฟัง?
"อะไรนะ? เอาช้า ๆ ชัด ๆ"
"ผมบอกว่า...ที่บ้านกำลังจะบังคับให้ดูตัว" ปุณณ์สูดลมหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะพูดต่อ ในขณะที่ผมกลับไปนั่งตรงข้ามมันเหมือนเดิม "อ่าฮะ"
"แล้วผมไม่เคยปฏิเสธอะไรพ่อกับแม่ได้ โน่ก็รู้ว่าท่านดุ" ถูกต้องใช่เลย ผมยังฝังใจแม่นถึงงานวันเกิดที่บ้านมันเมื่อ 2 ปีก่อน เพราะแม่งเล่นเอาเกร็งแทบแย่ ต้องมานั่งกลั้นคำหยาบยิ่งกว่ากลั้นตด เพราะตดยังปล่อยออกมาได้ไม่มีใครรู้ (ปะวะ?) แต่คำหยาบแม่งหลุดเมื่อไหร่ มีหวังโดนโยนออกจากบ้านไฮโซเมื่อนั้น กลับไปเดือดร้อนถึงไอ้โอมต้องมานั่งฟังผมพ่นสารพัดสัตว์ที่ทนเก็บไว้ยาวสามชั่วโมงจนหูชา
"แต่ไม่รู้เป็นอะไร ท่านยอมแป้งเสมอ" ปุณณ์พูดต่อขัดความคิดที่กำลังเพ้อเจ้อของผม มันพูดว่าอะไรนะ? อ๋อ...เออ แป้ง นี่เป็นชื่อน้องสาวมันครับ ผมพอจะจำได้อยู่ น้องแป้งถือเป็นเด็กแสบพอตัวในความทรงจำสยองของผม ถ้าจะบอกว่าแม้แต่พ่อกับแม่ยังกลัวนี่ก็ไม่ค่อยแปลกใจ
"ดังนั้นถ้าแป้งช่วยพูดให้ ผมก็คงไม่ต้องไปดูตัว แต่..." ถึงตรงนี้ผมเลิกขึ้นคิ้วสูง แต่อะไรวะ! ตอนผมเรียนพิเศษวิชาภาษาไทย อาจารย์ปิงเคยบอกไว้ว่า หลังคำว่า 'แต่' มักเป็น Main Idea เสมอ ซึ่งนักเรียนมีหน้าที่ต้องสนใจมันเป็นพิเศษเวลาทำข้อสอบ
แต่...ตอนนี้ผมไม่อยากสนใจมันเลยว่ะ Main Idea ผม ชัดพอปะ
"เราไม่ฟังต่อได้มะ"
"ไม่ได้โน่ ฟังให้จบดิ" แม่งขี้บังคับอะ!!!
ผมนั่งทำหน้าเซ็งรอมันพูดต่อด้วยใจลุ้นระทึก ก็ไอ้ความรู้สึกเสียวสันหลังวาบ ๆ นี่คืออะไรวะ หมายความว่าผมจะต้องเสียเอกราชให้ไอ้ปุณณ์รึเปล่า T__T
"แต่แป้งมันก็เหมือนเด็กผู้หญิงสมัยนี้อะโน่ ที่ชอบอ่านนิยายกับการ์ตูนเกย์ อะไรของแป้งก็ไม่รู้ ผมเห็นซื้อมาเก็บเต็มห้อง" บทสนทนานี้เริ่มฟังดูน่ากลัวขึ้นทุกที ๆ...
"แป้งก็เลยบอกผมว่า ถ้าผมมีแฟนเป็นผู้ชาย แป้งถึงจะยอมช่วยพูดให้ แล้วถ้าแฟนผมน่ารักก็จะยิ่งช่วยเข้าไปใหญ่"
เอาละ...ใครก็ได้บอกทีว่าผมไม่ได้กะพริบตามากี่นาทีแล้ว
ในใจผมเริ่มสวดมนต์อธิษฐานขอขมาเจ้ากรรมนายเวร เป็นไปได้ก็ขอให้หูตัวเองบอดซักสองสามนาที หากคำอธิษฐานเป็นจริงผมรับรองจะอาสาเก็บขยะรอบสนามหลวงซัก 3 เดือนแก้บน
แต่ไม่ยักมีเจ้าป่าเจ้าเขาองค์ไหนเห็นใจผมเลย T___T
"คือโน่ก็...ดูดี..." นี่คือประโยคต่อมาที่ผมได้ยิน
โอเคอะปุณณ์!!! กูขอโทษที่เกิดมาตัวเล็กกว่ามึง (จริง ๆ ผมก็ไม่ได้เตี้ยเท่าไหร่ แล้วปุณณ์มันก็ไม่ได้สูงมากมายอะไร แต่ก็นั่นแหละ ยังไงผมก็ยังสูงน้อยกว่ามันอยู่ดี) กูขอโทษที่กูเป็นลูกคนจีน ตัวเลยขาวจั๊วะ ตากแดดยังไงก็ไม่ยอมดำ กูขอโทษที่ถึงแม้กูจะเป็นลูกคนจีนตาครึ่งชั้น แต่ตากูเสือกกลมแป๋ว แถมปากยังแดงแจ๋ กูโดนเพื่อนแซวอยู่บ่อย ๆ ว่าน่ารักก็จริง แต่กูไม่เคยคิดอะไร จนถึงวันนี้นี่แหละที่มึงทำให้กูรู้สึกว่าสิ่งที่กูเป็นมัน...
นรกชัด ๆ !!!
ท่าทางมันจะอ่านความคิดผมออกโดยที่ไม่ต้องออกเสียงซักแอะ
"โธ่โน่...ผมขอโทษ ไม่ได้หมายความอย่างนั้น แต่คือจะให้ไปคว้าเอาไอ้เชนมาบอกแป้งว่านี่แฟน ก็ไม่ใช่เรื่องใช่ไหมล่ะ" เข้าใจพูดนี่หว่า มันอ้างไปถึงไอ้เชนครับ ไอ้เชนนี่เป็นนักกีฬาเต็งหนึ่งของโรงเรียน ฟังดูก็รู้แล้วใช่ไหมล่ะครับว่าไซส์จะประมาณไหน
"แล้วทำไมไม่ไปให้พวกแก๊งนางฟ้าช่วยล่ะ" ผมโยนถามต่อไปถึงแก๊งกะเทยจอมแก่น ที่เซี้ยวซะจนผู้ชายแมน ๆ อย่างพวกผมยังผวา แน่ละว่าถ้าลองปุณณ์ไปขอความช่วยเหลือจากพวกนี้ละก็ ขี้คร้านจะกรี๊ดกร๊าดแย่งกันช่วยแทบไม่ทัน
"ก็แป้งเขาไม่ชอบแบบนั้นนี่โน่ แป้งชอบเกย์ ไม่ได้ชอบกะเทย" แล้วกูเป็นที่ไหนล่ะ! อยากจะตะโกนใส่หน้าจริงโว้ยยย
"ไอ้โอ๊ค ไอ้ดุลย์ วิทย์ ผู้ชายตัวเล็ก ๆ ขาว ๆ เยอะแยะ ตัวเล็กกว่าเราด้วย ทำไมไม่ไปให้พวกนั้นช่วยล่ะ" ผมยังพยายามโบ้ยต่อไม่จบสิ้น แต่ดูท่าทางปุณณ์จะหน่าย ถึงได้ถอนหายใจใส่หน้าผมอย่างนั้น
"พวกนั้นก็ไม่ได้เป็นนี่โน่ ไม่ยอมหรอก"
"แล้วทำไมต้องเราอะ!"
"ก็ถ้ากับโน่ ผมยังมีเรื่องที่ช่วยโน่แลกเปลี่ยนได้" สะอึกอุกกันเลยทีเดียว นี่ผมกำลังถูกขู่รึเปล่าวะ
เกือบลืมไปแล้วเชียวว่าตัวเองต้องอาศัยใบบุญจากปุณณ์อยู่ ถึงตอนนี้ผมมองเห็นหน้าเจ้าปุณณ์เป็นแบงค์พันสองปึก ปึกละหมื่นนึงเรียบร้อยแล้ว
"โอเคไหม ที่อื่นไม่ต้อง ขอแค่ต่อหน้าแป้งก็พอ แล้วเงินชมรมโน่ได้แน่นอน" ฮึ้ยยย! เพื่อเงินสองหมื่น กูต้องยอมเสียศักดิ์ศรี เป็นเมีย (ในหน้าที่) ของยอดชายนายปุณณ์เลยเหรอวะ!
ผมมองหน้ามันที่ยิ้มกริ่มอยู่พลางครุ่นคิด แต่ยังไม่ทันจะคิดตกดี เสียงแหลม ๆ เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นก่อน
"พี่ปุณณ์ นี่ใครน่ะ"
TBC.
Postscript (Since 2008) : ไม่มีอะไรพลิกโผ.... 5555+ (เสียเซ้วกันไป เพราะมีคนเดาออก อายยย 555) เรื่องฟ้อนแก้ให้เป็น cordia 16" แล้วนะคะ อ่านง่ายขึ้นรึเปล่าเอ่ย (ปกติใช้พิมพ์ใน wordpad ตัวหนังสือกระจึ๋งเดียว เพราะพยายามจะบอกว่าตัวเองยังไม่แก่ ฮา...)
ขอบคุณค่ะสำหรับทุกคอมเม้น (ข้าพเจ้าซึ้งใจยิ่งนัก T^T) และเพื่อน ๆ ที่กดโหวต xDD *ตีปีกรอบบ้าน*
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกดีหรือไม่ดียังไง มีอะไรให้ปรับปรุงตรงไหน หรืออยากจะบอกอะไรก็คอมเม้นไว้ได้ค่ะ ยินดีรับฟังทุกข้อความเลย =]
หรือถ้าชอบก็กดโหวตให้เค้ามั่งนะ xD
ไปก่อนค่ะ! เจอกันตอนหน้า... ใครหว่า โผล่เข้ามากลางวง..
ความคิดเห็น