Forbidden Planet ดินแดนต้องห้าม

บทนำ

ณ ดวงดาวอันไกลโพ้น กาแล็กซี่เมทริออส

ดวงดาวสีน้ำเงินครามเปล่งแสงระยิบระยับงดงามราวกับอัญมณี หากแต่ว่า...

มีจุด ๆ หนึ่งบนดาวดวงนั้น ปรากฏกลุ่มหมอกสีดำที่กำลังขยายตัวมันเองอย่างช้า ๆ คาดว่าไม่นานนัก ดาวทั้งดวงคงมีสีดำแทนที่เป็นแน่ ! 

เสียงกรีดร้องดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ควันไฟและกลิ่นไหม้ลอยฟุ้งไปทั่วบริเวณ ทุ่งหญ้าเขียวขจีถูกเผาทั้งสิ้น ผู้คนต่างพากันวิ่งหลบหนี 'บางสิ่ง'

บางสิ่งที่ทำให้พวกเขากลัวและหวาดผวา..

บางสิ่งที่เป็นตัวชนวนในเหตุวินาศกรรมครั้งนี้..

บางสิ่งที่ที่ถูกขนานนาม "สเลเยอร์"

........................................................................................................................


"โอ๊ยยย!!" 

ผมร้องเสียงหลงในขณะที่พบว่าร่างของตัวเองลงไปกองบนพื้นห้องนอนอย่างมิได้ตั้งใจ ความรู้สึกระบมที่ก้นเริ่มขยายตัวจนชา ผมมองกลับขึ้นไปที่เตียงนอนและพบกับต้นเหตุที่ทำให้ผมต้องตกเตียงลงมา ตัวต้นเหตุยังนอนกอดหมอนข้างอย่างสบายใจเฉิบเหมือนกับว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่ไม่ได้มีอยู่จริง 

"ยัยพี่วิตัวแสบขี้เซาเท้าแสนซน นอนดิ้นจริง"

ผมนั่งบ่นพี่สาวตัวเองที่กำลังนอนอุตุอย่างไม่รู้ประสีประสาพร้อมกับสายหน้าในความซนของเท้าของพี่ตัวเอง ผมลุกขึ้นเพื่อที่จะไปกลับไปนอนอย่างเดิม

แต่ทว่า...สายตาเจ้ากรรมดันเหลือบไปเห็นแสงสีทองที่อยู่อีกมุมหนึ่งของเตียง ผมค่อย ๆ เดินเข้าไปหามัน และพบกับสิ่งที่ผมไม่เคยคิดที่จะซื้อมาประดับบ้านไว้แน่ ๆ ลักษณะของมันคล้ายกับตลับแป้งของผู้หญิงที่ใช้แต่งหน้า เพียงแต่...มันเป็นสีทองเลื่อมทั้งชิ้น ผมหยิบมันขึ้นมาอย่างงระมัดระวังที่สุดในชีวิต 

'เข็มทิศ? มันคงไม่ใช่ของขวัญในวันครบรอบ 15 ปีหรอกนะ..'

ยิ่งไปกว่านั้น ผมสะดุ้งเฮือกเมื่อพบว่าเจ้าเข็มทิศสีทองลอยออกจากมือผม มันเปิดฝาออกด้วยตัวมันเอง ผมเห็นเข็มของเข็มทิศบนหน้าปัดหมุนติ้วอย่างรวดเร็ว และมันก็หยุดไปที่ทิศตะวันออก หลังจากนั้น...สายตาของผมเริ่มมัว ร่างกายโอนเอน สมองเริ่มหนักขึ้นเรื่อย ๆ เหมือนหุ่นยนต์ที่ไร้การควบคุม ผมนอนฟุบไปกับพื้น ภาพสุดท้ายที่ผมเห็นคือ...

...นางฟ้า...

.............................................................................................................................................................