คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1
1
ณ โรงแรมออฟเมเดี่ยว
ฉันกลับมาจากการถ่ายละครเรื่องสุดท้ายในชีวิต เพลียมากและเครียดมากกับข่าวที่ออกไปอย่างนั้น ไม่ว่ายังไงฉันก็ต้องรู้ให้ได้ว่ามันเป็นได้ได้ยังไง ใครเป็นคนคิดที่ทำเรื่องไม่ดี ฉันเดินไปหาอะไรกินที่ห้องครัว ฉันเปิดตู้เย็นดูว่ามีอะไรมั้ง ฉันถึงกับ -0- เหวอ ‘อะไรนะไม่มีอะไรเลย จะบ้าตายเพลียก็เพลีย หิวก็หิว ฉันอยากตาย’ ฉันบ่นในใจ ฉันเดินลงไปซื้ออะไรกิน โดยต้องปลอมตัวเช่นเคย เห้อ...ชีวิตนี้ น่าสงสารชาติก่อนฉันทำกรรมอะไรมาถึงต้องชดใช้ชาตินี้ ฉันเดินไปที่รถเพื่อไป ซุปเปอร์มาร์เก็ตซื้อของมาใส่ตู้เย็น แต่ก็มีเสียงผู้ชายถามฉันว่า
“จะไปไหน”เสียงผู้ชายคนนั้นถาม
“คุณเป็นใคร”ฉันถามย้อนกลับเขาไป
“จำฉันไม่ได้หรอ ดราก้อนไง”
“มาทำไม ฉันไม่อยากเจอหน้านาย”
“^^ ทำไมละจ๊ะ ดาร์ลิ่ง ^^”เขายิ้มหวานโปรยเสน่ห์ใส่ฉัน
“ใคร ดาร์ลิ่ง นาย -0- และมาที่นี่ทำไม”
“เธอไง ดาร์ลิ่งฉัน จะไปซุปเปอร์มาร์เก็ตใช่ไหม”
“เหอะๆ ข่าวแค่นี้ไม่พอยังจะ สร้างอีก พอเหอะฉันไม่มีหน้าจะมองใครละ ใช่และรู้ได้ไง”
“ขึ้นรถ”เขาสั่งฉันให้ฉันขึ้น
“ไม่ขึ้นทำไมฉันต้องฟังนาย”
“จะขึ้นดีๆหรือให้ฉันใช้กำลัง ห้ะ?”เขาขึ้นเสียงใส่ฉัน
ดราก้อนพูดเสร็จก็เดินเข้ามาใกล้ฉัน พร้อมจับมือฉันและเหมือนว่า ยิ่งจะเข้ามาใกล้ทุกทีฉันรีบตอบ “ขึ้นเองได้ ไม่ต้องช่วย”
ฉันรีบกระโดดขึ้นรถเพราะตอนนี้ไม่มีแรงจะทะเลาะเพราะฉันหิวมาก ง่วงมากด้วย ระหว่างที่ดราก้อนขับรถฉันหันไปทางมองหน้าดราก้อนและเผลอยิ้ม เขาหันมาพอดีขณะที่ฉันมองและยิ้มอยู่
“เธอชอบฉันหรอ ยิ้มแป้นเชียว ^^”เขาพูด
“จะบ้าหรอย่ะ มองไม่ได้รึไง”
“ใครมองฉันก็ต้องตกหลุมรักทั้งนั้น”
“เหอะๆให้ตาย และข่าวละจะว่าไง”ฉันถามเขาเพราะอยากให้เรื่องนี้จบสักที
“วันนี้เธอค้างที่บ้านฉัน ฉันบอกพี่คิตตี้นั้นละและพรุ่งนี้จะได้เคลีย”
“ทำไมต้องค้างบ้านไหน ไม่ทราบห้ะ?” ฉันตะโกนใส่หูเขา
“จะตะโกนทำไม แซบหูนะเฟ้ย เอาเหอะนะ เชื่อฟังที่ฉันพูดเรื่องจะได้จบๆ หรือเธอไม่อยากแสดงละครแลเล้ว"
“อยากสิ อยากมากด้วย อยากที่สุด”
“งั้นเชื่อฟังที่ฉันพูด ฉันสั่งอะไรเธอก็ต้องฟัง”
“-_-^ ถ้านายสั่งให้ฉันตายฉันคงต้องตาย แต่ไม่เป็นไรเพื่องาน ^^”
ดราก้อนและฉันจบสนทนาแค่นี้ ประมาณสัก10 นาที ตาของฉันเริ่มปิดลงไป ทุกอย่างมืดสนิท ฉันไม่รู้สึกหิว แต่ รู้สึกง่วงมากในตอนนี้ฉัน
ฉันลืมตาขึ้นมาอีกทีก็อยู่ในห้องใหญ่และกว้างมากสวยด้วยแหละ ฉันลุกจากหมอนและเห็นผู้ชายนั่งข้างๆเตียงที่ฉันนอนอยู่ นั่นคือ ดราก้อน
“ตื่นละหรอ” ดราก้อนถามฉัน
“ใช่ ฉันตื่นแล้ว และฉันมาอยู่ที่นี้ได้ไง?”
“เธอหลับบนรถนะ ฉันเลยอุ้มเธอมานอนห้องของฉัน”
“นี่ ห้องของนาย โห้ๆสวยมากๆ”
“อาบน้ำ แต่งตัว กินข้าวเราจะไปให้ข่าว”เขาพูดและลุกจากเก้าอี้ไปเปิดประตู “เอาะ…ฉันจะรอที่ห้องรับแขกนะ รีบๆด้วยละเดี๋ยวจะสาย” เขาพูดแค่นี้แล้วก็ออกจากห้องไป
“คุณผู้หญิงค่ะ คุณหนูให้เอาชุดมาให้นะค่ะ J” ป้านมของดราก้อนเอาชุดมาให้ฉันและ
“ขอบคุณค่ะ ป้า ^^”ฉันตอบรับป้านม
ความคิดเห็น