"แทงข้างหลังไม่เจ็บหรอก...นะ?"

ลำดับตอนที่ #3 : เด็ก งั้นหรอ

 

....................................................................................................................................................................
 

(สัตว์เลี้ยงต้องเชื่อฟังเจ้านาย นี่เป็นเรื่องปกติ?)

ในรถ

‘นี่ท่านแม่ครับพวกผมซื้อเค้กมาให้ครับ’ซาสึเกะประจบตามประสาลูกเล็กส่วนอิทาจินั่งหลับพร้อมหูฟังที่อยู่ในหูตั้งแต่นั่งรถมา  ส่วนสึนะก็โดน แม่ของตนกอดอย่างกับหายหน้าหายตาไปนาน
 

‘ท่านแม่ พอเถอะผมหายใจไม่ออก’สึนะเริ่มพูดหลังจากให้คนเป็นแม่กอดมานาน- -

‘สึนะ’สายตาขู่เข็นจากป่าป๊า  - -*

‘เอิ่ม…อ้อนี่ท่านแม่ ผมซื้อโมจิมาให้ทานเล่นด้วยสนใจลองมั้ยครับ’สึนะพยามหาทางให้หลุดพ้นจากอ้อมกอดของผู้เป็นแม่ แต่ก็ต้องโดนพ่อหยิบขนมไปอย่างไม่ใยดี
 

‘อะ  ท่านพ่อของท่านหนะอยู่นี่ นี่รถถั่วแดงนะ ท่านพ่อแพ้ถั่วแดงไม่ใช่หรอ’สึนะพูดไปๆมาๆชักเริ่มสะใจ อันที่จริงก็ไม่ได้เรียกว่าแพ้หรอกแต่ก็แค่เคยไปกินถัวเน่ามาแล้วจำผิดเป็นถั่วแดงเลยทำให้พ่อของสือคุงกลัวถั่วแดง - -ดู๊เหตุผล
 

‘อุ๊ก…ฟุงะกุ ชั้นให้แก’อิเอมิสึรีบยื่นกลองถั่วแดงให้ฟุงะกุ แต่ได้รับมาเป็นการเยอะเย้ยจากฟุงะกุแทน

‘อยากกินไม่ใช่รึ  กินเข้าไปสิ คราวนี้ข้าสมน้ำหน้านะ  หึ’ฟุงะกุยิ้มอย่างสะใจรวมถึงสึนะด้วย

‘นี่คุณค่ะ  มิโกโตะอยากแช่ออนเซ็นอีกอะค่ะ’มิโกโตะที่ตอนนี่มีอิทาจิหลับอยู่บนตัก(อ้อลืมบอกอิ จิมันนอนตักแม่ อ้อนไม่แพ้น้องเลย- -)

‘ตามใจเธอแล้วกัน’ฟุงะกุพูดเบาๆ แต่ก็โดนอิเอมิสึแซว

‘แหมตามใจ ภรรยาแก้วตาดวงใจก็เป็นนี่’

‘หึ๋ย…’>>แดง

‘ท่านแม่ๆ  ข้าชักอยากแช่แล้วสิ’สึนะเอามือนานะออกก่อนนะโอบเอวนานะสะเอง(แก้แค้นเพื่อความมันส์)

‘เอ๊ะ หรอจ๊ะได้สิ เดี๋ยวกลับบ้านไปเราไปแช่ออนเซ็นกันนะจ๊ะ’นานะผู้แสนซื่อยิ้มหวาน

‘ผมจะให้ท่านแม่ถูหลังให้แหละ…ท่านพ่อ’สึนะยิ้มสะใจให้อิเอมิสึ พร้อมออร่าแห่งชัยชนะ  สมน้ำหน้าไอท่านพ่อบร้าเอ้ย

‘ไอ-ลูก-เลว-ตะ-ไร-เอ้ย’อิเอมิสึพูดเบาๆเพราะกลัวภรรเมียได้ยิน เพราะตอนที่มีสึนะ นานะได้บอกไว้แล้วว่า ห้ามว่าลูกถ้าลูกไม่ผิด
 

‘ฮี~’ยิ้มไม่เปลี่ยน
 

‘เฮ้ๆ  ไม่ชวนชั้นด้วยหรอสึนะ…ข้าก็ชักอยากให้ท่านแม่มิโกโตะแสนสวยของชั้นถูหลังเหมือนกันนะเอ้อ’อิทาจิที่นึกว่าหลับไปแล้วกลับตื่นมาแล้วพูดอย่างยิ้มๆแต่พอไปเห็นหน้าพ่อตัวเองแล้วชักอยากต่อย(หน้าฟุงะกุประมาณว่า  ใครชวนเอ็ง)
 

‘ผมด้วยๆ นะท่านแม่’อิทาจิเริ่มสงซิกกับซาสึเกะก็รู้หน้าที่เลยขอแจมส์ด้วย

‘จ่ะๆได้สิเดี๋ยวไปแช่ด้วยกันหมดนี่เลยนะ ไม่ต้องแยกหรอก’มิโกโตะหลงกลอย่างไม่มีข้อกังขาอาเมน - -
 

‘ไม่ได้นะมิโกโตะ พวกมันโตๆกันหมดแล้วให้แยกๆไปสิ เดี๋ยวมันเกิดลวนลามขึ้นมาทำไง’ฟุงะกุเริ่มฟิวส์ขาด(ไม่เริ่มหรอกขาดแล้ว):แรงงงง
 

‘ทำไมหละท่านพ่อ//พวกผมหนะ> เป็นลูกนะครับ’ทั้งสองประสานเสียง

‘อ…ไอลูก…….เอ้ย’ด่าไม่ลงเห็นมิโกโตะมองอยู่

‘เข้าใจความรู้สึกรึยังฟุงะ’อิเอมิสึที่ตอนนี้นั่งกอดอกอย่างโกรธในตัวลูกของตนประมาณว่า ตรูหวง พูด

‘สุดซึ้งอย่างบอกไม่ถูกหว่ะ’

‘เอ๊ะ ถึงแล้วหละครับ’สึนะหันไปมองข้างทาง

‘จริงด้วยสิจ๊ะ’นานะพูด

‘บ้านเรา’ทั้ง3พูดประสานเสียงกัน

‘พวกเรามีของขวัญให้ลูกด้วยแหละ เตรียมต๊กใจให้ดีๆหละ’มิโกโตะบอกพลางหันไปหัวเราะกับนานะ

‘อะไร//what//…’

‘พวกมันก็แค่ทาส  หละมั้ง’ฟุงะกุพูดใบ้ให้

‘ไม่ใช้ทาสนะค่ะ คุณฟุงะกุ ดิชั้นกับมิโกโตะหนะเลือกมาหยังดีนะค่ะ’นานะเริ่มเถียงกลับ

‘ใช่ค่ะ มิโกโตะหนะยอมไปถึงโรงน้ำชาที่ อิวาโนะนู้นเลยนะค่ะ’มิโกโตะเสริม

‘เพราะงั้นอย่ามาดูถูกพวกเด็กๆนะค่ะ!!!!!!’2ประสานพลังเสียงหวาน -///-

‘หวาๆ กลัวแล้วจ่ะนานะจัง//ขอโทษๆ’ฝ่ายสามีแต่ละคู่เริ่มขอโทษกันยกใหญ่

‘เด็กงั้นหรอครับ’สึนะถาม

‘ผมเกลียดเด็ก’อิทาจิเสริม

‘ถ้าเด็กผู้หญิงหละก็ ผมเอานะ’ซาสึเกะ  อินี่ชักหื่น  โลลิรึไงมืงงงง

‘อุ๊ยหลุดปากงั้นเข้าไปในเรือนก่อนค่อยเจอหน้าแล้วกัน’นานะเอามือปิดปาก

ทั้ง7เดินลงมาจากรถอย่างรีบร้อนโดยเฉพาะอี3ตัวเด่น - -

‘ไหนหละเด็กที่ว่า- -’อิทาจิเริ่มสอดส่อง

‘ไหนบอกเกลียดเด็กครับพี่อิทาจิ’สึนะ

‘ก็แค่อยากเห็นเอง’อิทาจิหันมาพูดใส่

‘อะ…นั้นใคร  โอ๊ะ…น…นางฟ้าขนัด…งามแต๊’ซาสึเกะที่สังเกตุเห็นเด็กผู้หญิงยืนแอบหลังเสาคนหนึ่งจึงเรียกแต่พอเห็นหน้านิดหน่อยก็ต้องตกใจ  ดวงตาที่ฟ้าทะเลแสนสวย เส้นผมสีทองเงางาม และผิวพรรณ์เรียบเนียนราวไข่มุขแห่งท้องทะเล เด็กน้อยใส่ชุดยูกาตะสีส้มแสด  ปรากฏแต่สายตาของซาสึเกะ พอซาสึกะชม เด็กคนนั้นก็หน้าแดงแล้วหลบไปหลังเสา

‘เห้ยนี่แกชมใคร เกะ’อิทาจิตบไหล่เพื่อเรียกสติแต่ตอนนี้ สติเกะไม่อยู่แล้ว

‘เดี๋ยว!! ’ซาสึเกะวิ่งตามไปที่หลังเสาแล้วไปจับเด็กน้อยมากอดพลางลากตัวออกมา

‘เฮือก’สึนะ+จิ

‘ท่านแม่  เด็กคนนี้ของผมนะ ผมเลี้ยงเอง ขอบคุณครับ ป่ะเข้าบ้านกัน’เก๊ะ!!!!!!!!!!!!!!!

‘เร็วจังนะ แต่เดี๋ยวซาสึเกะ  นั้นผู้ชายนะ’ฟุงะกุพูดแล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

‘ตัวผู้หรือตัวเมีย อันนี้ผมไม่เกี่ยง เดี๋ยวนี่เรื่องเพศไม่ใช่ปัญหา  ป่ะเจ้าหนู’เกะไม่สนใจโลกภายนอก - -

‘เดี๋ยว เฮ้ย!!!เอาจริงหรอไอเกะ!!!!!!!!!’อิทาจิรีบวิ่งไปห้ามแต่

‘ถ้าพี่เห็น นางฟ้าแบบนี้ พี่ทนได้รึ’ซาสึเกะชี้ไปที่ เด็กอีกคนที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่ตรงบันได

ผมสีทองอีกเช่นกัน  ดวงตาสีดำเทา และผิวพรรณ์งดงาม และชุดยูกาตะสีเหลืองอ่อน ทำให้อิทาจิชะงัก  อีกฝ่ายที่ถูกมองก็เขินอายแต่ก็ไม่ได้ปริปากพูดอะไรออกไป เด็กน้อยกำลังจะลงจากบันไดแต่แล้วก็ต้องสะดุดกับชุดยูกาตะที่ลากยาว

ฟุบ!!

‘อุก…เอ๊ะ  ๐////๐’เด็กน้อยตกจากบันไดแต่ก็ไม่เจ็บตัวเพราะอิทาจิรีบวิ่งมารับจึงทำให้ตอนนี้อิทาจิกับเด็กน้อยผมยาวนั่งทับกันโดยปริยาย= =>>ชักฟินและตรู

‘เธอ…สวยดีนะ’อิทาจิพลั้งปากพูดไปคนที่อยู่ในเหตุการณ์ถึงกับตะลึง

‘อะ…ผมเป็นผู้ชายนะครับโดนชมแบบนี้ผมอายเป็นนะครับ’เด็กน้อยง้มหน้างุดๆ

‘เจ็บตรงไหนรึป่าวเดี๋ยวชั้นพาไปทำแผล’ว่าเสร็จเจ้าตัว ก็ลากเด็กน้อยผมยาวเข้าห้องของตน(อย่าคิดมาก- -รู้ว่าฟินอยู่)

‘แล้วต่อไป คงผมสินะ’สึนะพูดอย่างดีใจ

‘ลุ้นหละสิ แต่คนนี้อยู่ที่ห้องสือคุงนะจ๊ะ’นานะพูด ไม่ทันไร สึนะก็วิ่งจู๊ดขึ้นห้อง

อาเมน - -

๐.๐.๐.๐.๐.๐.๐.๐.๐.๐.๐.๐.๐.๐.๐.๐.๐.๐.๐.๐.๐.๐.๐.๐.๐.๐.๐.๐.๐.๐.๐.๐.

ช่วงนี้ติดvasssaload(พิมพ์ถูกมั้ย)อย่างงมแงมลยขอเอา
คำว่าอาเมนมาใช้หน่อยแล้วกัน  เนอะ เชอร์รี่ >//<
ลองไปหาอ่านนะค่ะสนุกมากกกกกกก  ยังกะวายอ๊ะหรือวายหว่า