ตอนที่ 2 : บทที่ 1 - เป็นที่น่ารังเกียจ… ( 50% )
บทที่ 1
เป็นที่น่ารังเกียจ…
10 ปีต่อมา…
ฐิติวรดาในวัยสาวสะพรั่งช่วยจัดสำรับสำหรับคนบนตึกใหญ่วางถาดสีเงินที่บรรจุอาหารคาวหวานยื่นส่งให้สาวใช้คนหนึ่ง
“นี่จ้ะ”
“แล้วคุณนิดไม่ขึ้นไปรับประทานบนตึกใหญ่ด้วยหรือคะ?” สาวใช้เอ่ยถาม
หญิงสาวผู้มีชื่อเล่นนามว่า ‘นิด’ อมยิ้มเล็กน้อยก่อนตอบเสียงราบเรียบ
“ไม่หรอกจ้ะ ฉันว่าจะทานในครัวน่ะ” แววตาใจดีแผ่กระจายไปยังบ่างไพร่ทุกหมู่เหล่า ทุกคนในที่นี้ต่างรักใคร่เธอด้วยกันทั้งสิ้น เนื่องจากหญิงสาวเป็นคนมีจิตใจดีราวกับนางฟ้าลงมาจุติ ช่างต่างกับสตรีอีกคนเสียเหลือเกิน
ข้อเปรียบเทียบนี้ยิ่งทำให้ฐิติวรดาได้ใจทุกคนไม่ยากนัก…
“แหม คุณนิดขา ทำไมต้องมาทานในครัวด้วยล่ะคะ เกิดคุณท่านถามถึงหนูจะตอบว่ายังไง” คนพูดทำหน้ามุ่ย
“ก็เรียนคุณปู่ตามที่ฉันบอกนั่นแหละจ้ะ ไม่ต้องคิดมากนะ” หญิงสาวยิ้มให้อีกครา เมื่อเห็นว่าไม่เป็นผลสาวใช้คนนั้นจึงปล่อยผู้เป็นนายได้ทำตามใจ เดินถือถาดอาหารสีเงินที่มีฝาปิดกันฝุ่นผงขึ้นไปยังตึกใหญ่ตามคำสั่ง
ฐิติวรดามองตามหลังสาวใช้… ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากไปร่วมรับประทานอาหารกับคุณปู่ เพียงแต่รู้ตัวดีว่ามีคนรังเกียจรังงอนจึงขอเลือกที่จะอยู่เงียบๆ อย่างเจียมเนื้อเจียมตัวเสียดีกว่า ร่างบางไม่อยากให้ผู้อาวุโสต้องลำบากใจกลืนไม่เข้าคายไม่ออก อะไรเลี่ยงได้เธอก็อยากจะเลี่ยงเพื่อประคับประคองความเป็นอยู่ให้ยั่งยืน
--------------------------------------------------------
“แล้วทำไมคุณนิดถึงไม่มาทานด้วยกันล่ะ หืม…”
เสียงเข้มของชายชราเอ่ยถามหลังจากไม่เห็นหลานสาวคนเล็กเดินตามมาด้วย ส่งเพียงเครื่องคาวหวานมาให้เท่านั้น
“คุณนิดเธอให้เรียนคุณท่านว่าขอรับประทานอาหารในครัวค่ะ” สาวใช้เอ่ย ท่าทีนอบน้อมยิ่งเวลาอยู่ต่อหน้าผู้เป็นนายใหญ่ของบ้าน
“อะไรกันนะเจ้าหลานคนนี้ ทำไมชอบไปทานข้าวในครัวนัก” ผู้เป็นปู่ส่ายหน้า ไม่ได้นึกตำหนิแต่อย่างใด ตรงกันข้ามกลับรู้สึกชอบใจที่แม้จะขึ้นชื่อว่าเป็นนาย หากเจ้าหล่อนกลับไม่ถือเนื้อถือตัวกับบรรดาบ่าวไพร่
ไม่เหมือนกับ…
“ก็คงอยากหาพรรคหาพวกมั้งคะ” เสียงแหลมสูงเอ่ยพลางเบ้ริมฝีปาก มารดายิ้มที่บุตรสาวของตนพูดจาถูกอกถูกใจ
“หาพรรคหาพวกอะไรกันหญิง แกมันก็พูดไปเรื่อย” ชายชราตำหนิติเตียนหลานสาวคนโต
‘มาริษา’ หรือผู้มีชื่อเล่นนามว่า ‘หญิง’ เจ้าหล่อนเป็นบุตรสาวของคุณ ‘ภัคคิณี’ ภรรยาของคุณ ‘วศิน’ ผู้มีศักดิ์เป็นลุงของฐิติวรดา เนื่องด้วยบิดาของเธอเป็นน้องชายเพียงคนเดียวของวศิน
“หญิงพูดเรื่องจริงนี่คะคุณปู่ แม่หลานสาวสุดที่รักของคุณปู่กำลังเล่นเกมส์หาพวกพ้องเพื่อจะถีบตัวเองให้เทียมเท่ากับหญิง” น้ำเสียงเกลียดชังจนคนฟังรู้สึกได้
“แล้วน้องมันจะทำแบบนั้นไปทำไม แกคิดเองเออเองทั้งนั้น” ผู้เป็นปู่เริ่มไม่ค่อยพอใจเสียแล้ว เกลียดนักพี่น้องที่บาดหมางกัน
“ก็เพราะมันอิจฉาหญิงไงคะ” มาริษาไม่ยอมแพ้เถียงคอตั้ง “มันอิจฉาที่หญิงสวยกว่า เด่นกว่า และที่สำคัญหญิงเป็นหลานสาวที่ได้ออกหน้าออกตาเป็นที่รู้จักในสังคม ผิดกับมันที่วันๆ เอาแต่คุดคู้อยู่แต่ในบ้าน ไม่ได้ออกไปเชิดหน้าชูตาที่ไหน สมควรแล้วล่ะค่ะ ในเมื่อมีแม่เป็นไพร่แล้วจะให้ลูกมันเป็นหงส์ได้อย่างไร”
ปัง!
ttttttttttttttt
สวัสดีค่ะนักอ่านที่น่ารักของเพื่อนแพงทุกคน ^^ วันนี้เพื่อนแพงเปิดฤกษ์งามยามดีอัพนิยายเรื่อง ‘คฤหาสน์สีทอง’ ให้แล้วนะคะ เพื่อนแพงจะอัพ 2 ตอนเลยนะคะ อยากให้อ่านกันเยอะๆ ติ ชม ได้เต็มที่เลยนะคะ เพื่อนแพงยินดีรับฟังค่ะ นิยายเรื่องนี้เป็นอีกแนวที่ตั้งใจแต่งมากๆ ตัวละครทุกตัวมีความเป็นมนุษย์ รัก โลภ โกรธ หลง ไม่ได้ขาว 100% และไม่มีใครเทา 100% เช่นกันค่ะ ยังไงเพื่อนแพงต้องขอฝากให้ติดตามด้วยนะคะ อ่านแล้วก็เม้นๆ โหวตๆ ให้เพื่อนแพงด้วยนะคะ เพื่อนแพงอยากอ่านคอมเม้น อยากรู้ว่าทุกคนชอบหรือไม่ชอบ
ปล. นิยายเรื่องนี้ เพื่อนแพงอัพให้อ่าน วัน เว้น วัน นะคะ
ฝากติดตามแฟนเพจและ E-Book ทุกเรื่องของเพื่อนแพงด้วยนะคะ ตอนนี้มีเรื่องจัดโปรฯ อยู่ ถ้าสนใจก็ไปอ่านกันได้นะคะ สนุกทุกเรื่องจ้า
ฝากนิยาย E-Book เรื่องอื่นๆ ด้วยนะคะ สนุก แซ่บ ทุกเรื่องจ้า
( บางเรื่องกำลังโปรฯ อยู่นะคะ ภายในเดือนนี้เท่านั้น รีบหน่อยน้า โหลดเลย ^^ )
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
