คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 1.3 - ภาพติดตา (จบตอน)
๑
ภาพติดตา
“มาสายไปสองชั่วโมง”
แซมที่มานั่งรอโรมตั้งแต่เช้าเอ่ย คนมาสายไม่ได้มีท่าทีรีบร้อนอะไร เหวี่ยงสูทที่ถือพาดแขนมาตลอดทางไปที่โซฟาตรงที่เพื่อนนั่ง แซมยิ้มกรุ้มกริ่มเมื่อเห็นสีหน้าเบื่อหน่ายโลกของเพื่อน เขาลุกขึ้นยืนเต็มความสูง สองมือสอดพักในกระเป๋ากางเกงสาวเท้าเดินตรงไปที่โต๊ะทำงานของโรม จ้องมองใบหน้าเพื่อนอย่างมีเลศนัย
“เป็นเหี้ยอะไร อยู่ดื ๆ ก็มาจ้องหน้า” โรมที่กำลังหงุดหงิดตวัดเสียงห้วน เปิดคอมฯ เตรียมพร้อมจะทำงาน วันนี้ก่อนเข้าประชุมบ่าย ช่วงเช้าเขาต้องรีบเคลียร์งานให้หมด
“กูสบายดี แต่มึงอะเป็นอะไร”
“ไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้นแหละ กูแค่จะทำงาน” โรมตอบโดยไม่มองหน้าอีกฝ่าย แซมหัวเราะหึ ๆ ในลำคอ
“หงุดหงิดเรื่องน้องพริ้งเหรอ”
แซมคิดว่าเขาเดาถูก คนอย่างโรมถ้าไม่ใช่เรื่องงานก็มีแค่เรื่องของพริ้งพลอยเท่านั้นที่ทำให้มันหน้าบึ้งเป็นตูดได้ขนาดนี้
“ทำไม น้องมันไปรู้อะไรมาเหรอ มึงถึงได้เครียดจนหัวคิ้วชนกันแบบนี้” แซมชี้ที่หัวคิ้วของตัวเองประกอบคำพูด กระตุกยิ้มน่าหมันไส้ใส่เพื่อนรักไปหนึ่งที โรมปิดแฟ้มงานเสียงดัง
“ที่มึงมาหากูแต่เช้า คือจะมากวนตีนว่างั้น”
แซมหัวเราะร่วน ส่ายหน้าตอบ
“เปล่า มาคุยเรื่องสำคัญ” แววตาทะเล้นหลุบมองพื้นชั่วขณะ เม้มริมฝีปากเป็นเส้นตรง
“เรื่องนั้นใช่ไหม” เพียงเห็นปฏิกิริยาตึงเครียดของเพื่อน โรมก็รู้ทันทีว่าแซมกำลังกังวลเรื่องอะไรอยู่
ตอนนี้ครอบครัวของแซมกำลังประสบปัญหาทางด้านธุรกิจอย่างร้ายแรง ดีไม่ดีจะถึงขั้นล้มละลายเอาได้หากไม่มีเงินไปใช้หนี้ธนาคาร
“อืม” แซมยอมรับแต่โดยดี เขาถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ “กูไม่อยากทำแบบนี้เลยว่ะ อยากจะปล่อย ๆ ไปให้รู้แล้วรู้รอด แต่ก็ทำไม่ลง”
โรมพยักหน้ารับฟังอย่างเข้าใจ มือหนาเปิดลิ้นชักหยิบเช็คเงินสดออกมาวางบนโต๊ะ เลื่อนแผ่นกระดาษใบเล็กไปตรงหน้าแซม ตัวเลขที่ปรากฏบนหน้าเช็คมูลค่ามหาศาลจนแซมตกใจ
“เชี่ยโรม มึงไม่ต้องให้กูยืมเยอะขนาดนี้ก็ได้นะเว้ย”
“กูเขียนเช็คใบนี้ตั้งแต่วันที่มึงมาปรึกษากูครั้งแรกแหละ เอาไปเหอะ รับรองว่าคิดดอกไม่แพง” โรมเอ่ยติดตลกปิดท้าย หวังให้บรรยกาศตึงเครียดผ่อนคลายลงบ้าง ซึ่งมันได้ผล แซมหัวเราะออกมาเล็กน้อย
เขาหยิบเช็คดังกล่าวใส่กระเป๋ากางเกง สบตาเพื่อนรัก
“ขอบใจนะมึง” แซมมีเพื่อนมากมายก็จริง แต่กล้าพูดได้เลยว่าโรมเป็นคนเดียวที่จริงใจกับเขามากที่สุด ไม่เพียงแต่ช่วยเหลือเรื่องเงินเวลาเดือดร้อน แต่เวลาที่เขารู้สึกไม่สบายใจเขาสามารถมาปรับทุกข์กับโรมได้ทุกเมื่อ เห็นมันชอบทำหน้าโหดแบบนี้แต่มันก็มีหัวใจเมตตาต่อผู้อื่นนะ ถ้าช่วยใครได้มันก็ช่วย เพียงแต่ไม่ค่อยมีใครรับรู้ เพราะโรมจัดอยู่ในพวกปิดทองหลังพระ ชอบทำบุญเงียบ ๆ ไม่ชอบตกเป็นเป้าสายตาของสังคม ดังนั้นภาพลักษณ์โรมในสื่อจึงมีแต่เรื่องงานกับเรื่องเปลี่ยนคู่ควงบ่อยเท่านั้น
“ว่าง” แซมหยิบบุหรี่ออกมาคาบไว้ที่ปาก “ไง จะชวนกูไปลงอ่างเหรอ”
“ลงอ่างพ่องมึงสิ แค่อีน้องเมื่อคืนพริ้งก็มองกูเป็นไอ้บ้าตัณหากลับละ” โรมพูดอย่างอารมณ์เสีย คนที่จับไต๋เพื่อนซี้ได้ถึงกับลุกขึ้นยืนหัวเราะเสียงดัง
“นั่นไง ในที่สุดก็หลุดออกมาจนได้ว่าที่เดินหน้าหงิกเข้าบริษัทฯ เป็นเพราะเรื่องน้องพริ้ง” แซมชี้หน้าเอ่ยแซว ก่อนหรี่ดวงตามองโรมอย่างจับผิด “อย่าบอกนะว่าพริ้งมาเห็นตอนมึงกำลังกินตับเด็กในบ้าน”
“ก็เออดิ!” โรมกระแทกเสียงดัง ลุกพรวดจากเก้าอี้ยืนเท้าเอวหน้าบึ้ง “เมื่อเช้ากูไปส่งที่มหาลัย อุตส่าห์ขอโทษเรื่องเมื่อคืนแทนที่จะพูดว่าไม่เป็นไร หรือแสดงท่าทีให้กูรู้สึกสบายใจขึ้นบ้าง แต่นี่อะไร นิ่งเงียบทำเหมือนคำขอโทษของกูไม่มีค่า”
คิดแล้วโมโหชะมัด
“เอาน่า น้องมันยังเด็ก เห็นภาพแบบนั้นเข้าไปก็คงช็อกเป็นเรื่องธรรมดา” แซมพูดปลอบใจ รู้ดีว่าโรมรู้สึกยังไงกับพริ้งพลอย
“นี่เดี๋ยวก็เรียนจบแล้ว กูตั้งใจจะให้มาทำงานเป็นเลขาฯ ส่วนตัวกูที่ห้องนี่แหละ”
“เห้ย นี่มึงคิดจะกักขังน้องเขาไว้ในสายตาตลอดเวลาเลยหรือวะ”
แซมถามเสียงสูง รู้สึกสงสารพริ้งพลอยขึ้นมาครามครัน
“เออ จะทำอะไรก็ทำ กูแค่ไม่อยากให้มึงสวมบทโหดจนเด็กมันกลัวแล้วไม่อยากเข้าใกล้” แซมเตือนด้วยความหวังดี คว้ากุญแจรถมาถือไว้ในมือ เอ่ยถามเพื่อนซี้
“กูจะกลับแล้ว ตกลงคืนนี้ให้ไปเจอกันที่ไหน”
“ที่เดิม”
แวะคุยกันหน่อยนะคะ ^_^
เห็นทีงานนี้น้องพริ้งจะหนีไปไหนไม่รอดแล้วล่ะ อิพี่เล่นวางแผนกักน้องเอาไว้ในสายตาตลอดเวลาแบบนี้ ถ้าขืนดื้อได้เจอฤิทธิ์รักฤิทธิ์หึงของพี่โรมแน่นอน อิอิ >O<
ฝากคอมเมนต์ให้ด้วยน้า ถ้าชอบหรือไม่ชอบ เพื่อเป็นกำลังใจให้เพื่อนแพงจ้า
ฝากแฟนเพจนิยายด้วยนะคะ
ฝากนิยาย E-Book ของเพื่อนแพงด้วยนะคะ รับประกันความแซ่บจ้า
ตอนนี้กำลังจัดโปรลดราคาสูงสุด 60%
รีบไปโหลดกันน้า
E-Book พี่โรมคลั่งรัก
ราคาโปรโมรชั่น 140 บาท
ฝากความรักแซ่บๆ แบบฉบับพี่โรมด้วยจ้า
ไปโหลดกันน้า
ความคิดเห็น