ตอนที่ 3 : บทที่ 1.2 - ความสุขแรกในชีวิต
เมนต์ๆ โหวตๆ เป็นกำลังใจให้เพื่อนแพงด้วยนะคะ
บทที่ 1
ความสุขแรกในชีวิต
ณ ประเทศสหรัฐอเมริกา…
“มาดามครับ!”
เลขาส่วนตัวของมาดามเธียน่าโบกมือไปมาท่ามกลางฝูงชนมากมายที่มารอรับผู้คนที่สนามบิน มาดามเธียน่าส่งยิ้มให้กับเลขาคนสนิทก่อนจะเดินลากกระเป๋าเข้าไปหา
“ที่บริษัทฯ เรียบร้อยดีไหม?” มาดามถามด้วยรอยยิ้ม
“เรียบร้อยดีครับ” สายตาเหลือบมองไปยังสาวน้อยข้างกายมาดาม “เอ่อ… คุณหนู”
“นาเดียจะมาอยู่กับฉันที่นี่… ถาวร” มาดามตอบพลางกับมองหน้าบุตรสาวบุญธรรม ใบหน้าเหี่ยวย่นตามกาลเวลาอมยิ้มละไม
“หนูจะไปอยู่กับแม่ที่บ้านเลยหรือว่าจะไปอยู่ที่วิลล่าส่วนตัวก่อน?” เอ่ยถามลูกสาว
“หนู…”
นาเดียอึกอักไม่กล้าตอบ ใจหญิงสาวอยากจะไปอยู่ที่วิลล่าส่วนตัวก่อน เนื่องจากอยากปรับตัวกับบรรยกาศและอยากจะคิดทบทวนเรื่องราวกับตัวเองสักพัก แต่เธอก็กลัวว่าคำตอบของเธอจะทำให้มารดาเสียใจแล้วคิดไปไกลว่าเธอไม่อยากอยู่ด้วย
“ไปอยู่กับคุณแม่ค่ะ” เสียงหวานตอบ
“เดรโกเดี๋ยวพาคุณหนูไปที่วิลล่านะ จัดการดูแลความเรียบร้อยทั้งหมดด้วย ถ้าคุณหนูต้องการอะไรก็ให้คนจัดเตรียมให้ รู้ไหม?”
มาดามเธียน่าหันไปพูดกับเลขาส่วนตัว นาเดียหน้าถอดสีทันที เอื้อมมือไปจับแขนของมารดาเอาไว้พลางกับส่ายหน้า
“ไปอยู่เถอะลูก แม่รู้ว่าหนูอยากอยู่คนเดียวสักพัก” มาดามเธียน่ายิ้ม
“คุณแม่…”
“เอาน่า… อย่าคิดมากลูก สบายใจเมื่อไหร่ค่อยมาอยู่บ้านเรานะ” คนพูดจับมือลูกสาวอย่างให้กำลังใจ
“ขอบคุณนะคะ คุณแม่”
หญิงสาวโผเข้ากอดมารดาแน่น มาดามเธียน่าลูบเรือนผมของลูกสาวด้วยความรัก ภาพตรงหน้าสร้างรอยยิ้มให้กับบรรดาลูกน้องทุกคน
นาเดียเป็นหญิงสาวที่น่ารัก นิสัยอ่อนหวาน และแสนดี ความเป็นมิตรของเธอเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้ใครต่อใครก็หลงรัก…
ณ บ้านพักวิลล่า…
นาเดียเดินลากกระเป๋าใบโตเข้ามาภายในตัวบ้านหลังใหญ่ เฟอร์นิเจอร์มากมายถูกประดับเรียงรายสวยงามราวกับรอต้อนรับเธอมาเป็นเวลานาน หญิงสาวถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยล้า ไม่รู้ว่าทำไม… แต่แค่รู้สึกจิตใจมันห่อเหี่ยวแบบบอกไม่ถูก
นาเดียยกกระเป๋าขึ้นมาบนห้องนอน ห้องสี่เหลี่ยมกว้างขวางถูกตกแต่งไปด้วยวอลเปอเปอร์สีชมพูสวยหวาน มาดามเธียน่ารู้ใจเธอเสมอ รู้ว่าเธอชอบอะไร ไม่ชอบอะไร อย่างบ้านพักหลังนี้ก็เช่นกัน ทุกสิ่งอย่างถูกออกแบบมาเพื่อเธอโดยเฉพาะ
“เก็บเสื้อผ้าก่อนแล้วกัน” เสียงหวานพูดกับตัวเอง ก่อนจะเริ่มจัดการรื้อเสื้อผ้าออกมาใส่ตู้เสื้อผ้า
ร่างบางจัดนั่นจัดนี่ไปเรื่อย แล้วสายตากลมโตก็ไปสะดุดเข้ากับสิ่งๆ หนึ่ง มือบางเอื้อมไปหยิบกรอบรูปสีทองขึ้นมาดูด้วยรอยยิ้ม
ใบหน้าหล่อเหลาตามแบบฉบับของเด็กวัยรุ่นฝรั่งกำลังกอดคอสาวน้อยตัวเล็กเท่าแผงอกอย่างร่าเริง ท่ามกลางทุ่งหญ้าสีเขียวอร่าม
เด็กผู้หญิงคนนั้นคือเธอเอง แล้วเด็กผู้ชายก็คือ… พี่ชายบุญธรรมของเธอ
เซน แกริค
“หากย้อนเวลากลับไปได้”
นาเดียพึมพำเสียงแผ่ว หญิงสาวหวนนึกไปถึงเรื่องราวสมัยที่ยังเป็นเด็ก เวลานั้นเธอมีความสุขมากเหลือเกิน มีแม่ มีพี่ชายที่คอยเอาใจและให้ความรัก นับเป็นความสุขแรกในชีวิตของเธอเลยก็ว่าได้
แต่แล้วทุกอย่างก็พลันทลายลง เมื่อพี่ชายของเธอเริ่มเปลี่ยนไป เขามีท่าทีไม่ค่อยชอบขี้หน้าเธอขึ้นมาเสียดื้อๆ จากที่เคยเล่น เคยพูดคุย กลับกลายเป็นไม่มองหน้า ไม่สบตา แต่นั่นก็ไม่เลวร้ายเท่ากับสิ่งที่เขาทำกับเธอในคืนนั้น
ต่อให้เธอพยายามลืมมันมากแค่ไหน เธอก็ลืมมันไม่ลง !
“เธอมาทำอะไรที่นี่ ?!”
คุยกันหน่อยนะคะ
เพื่อนแพงมารีอัปนิยายเรื่อง SO BAD LOVE รักสุดร้ายของนายจอมมาร ให้อีกรอบนะคะ เผื่อว่าบางท่านยังไม่ได้อ่าน ยังไงถ้าใครหลงเข้ามาแล้วก็ฝากติดตามนิยายด้วยนะคะ เมนต์ๆ โหวตๆ เป็นกำลังใจให้เพื่อนแพงด้วยนะคะ ติ ชม ได้เต็มที่ค่ะ ยินดีรับฟังทุกความคิดเห็นจ้า
ปล. นิยายเรื่องนี้แต่งเมื่อนานมาแล้ว ดังนั้นภาษาอาจยังไม่สละสลวยเท่ากับเรื่องอื่นๆ ในปัจจุบัน ต้องขออภัยในความไม่สะดวกมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
อัพนิยาย วัน เว้น วัน นะคะ ฝากติดตามด้วยจ้า ^_^
SO BAD LOVE รักสุดร้ายของนายจอมมาร
ฉบับ E-Book ราคา 139 บาท ฝากด้วยนะคะ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
