คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #36 : บทที่ 9.3 - ไฮเฟล
ไฮเฟล
“เฮ้ ซีโร่ นายทำอะไรอยู่ ฉันรอนานแล้วนะ” เสียงจากคนด้านนอกดังแทรกเข้ามา เวรเอ๊ย! มันจะมาทำไมตอนนี้วะ
“เออๆ ขอใส่เสื้อผ้าแปบเดี๋ยวออกไป นายลงไปรอฉันข้างล่างก่อน” ผมตะโกนบอกพลางกับลุกขึ้นจากเตียง ปล่อยร่างเล็กให้เป็นอิสระ
“โอเค รีบลงมาล่ะ” ผมเอี่ยวหูฟังจนมั่นใจว่าไฮเฟลได้เดินลงบันไดไปแล้ว ก่อนจะหันหน้ามาจ้องร่างบางที่เอาแต่ดิ้นกระเสือกกระสนอยู่บนเตียงนอน
“อยู่เฉยๆ อย่าสร้างความเดือดร้อน ไม่อย่างนั้น ฉันไม่รับรองความปลอดภัยของเธอ” ผมชี้นิ้วใส่ใบหน้าหวาน สายตาของเธอมองผมอย่างเคียดแค้น แต่ช่าง ใครสน?
ผมจัดการล็อคประตูห้องนอนจากด้านใน ก่อนจะพยายามทำร่างกายให้ดูเป็นปกติที่สุดแล้วเดินลงมายังข้างล่างที่มี แขกไม่ได้รับเชิญ นั่งรออยู่บนโซฟาตัวยาว
บ้านหลังนี้เป็นของผมแต่เพียงผู้เดียว เป็นบ้านที่ผมออกแบบและตกแต่งเองกับมือ ตั้งแต่ในบ้านหรือแม้แต่สวนหย่อมหน้าบ้าน เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นผมก็เป็นคนซื้อมาจัดวางด้วยตนเอง เรียกได้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นองค์ประกอบของบ้านหลังนี้ ล้วนแล้วมาจากความคิดของผมทั้งสิ้น
“มีไร” ผมถามเสียงห้วนในขณะที่ทิ้งตัวลงกับโซฟา
“นายทำอะไรอยู่ ทำไมนานจังกว่าจะลงมา” ผู้มาเยือนไม่ตอบคำถาม หากเป็นย้อนถามในสิ่งที่สงสัยแทน
ผมพ่นลมหายใจออกมาอย่างหงุดหงิด
“มีอะไรก็รีบๆ พูดมาเหอะน่า ฉันง่วง จะไปนอน”
ผมเริ่มอารมณ์เสีย เมื่อเห็นว่าคนตรงหน้ามีท่าทีไม่พอใจ ไฮเฟลเลยหยิบไอแพดขึ้นมายื่นส่งให้กับผู้เป็นน้องชาย เขาทั้งสองมีความสัมพันธ์ฉันท์พี่น้อง เพียงแต่ว่าต่างมารดากันเท่านั้น
“อะไร”
“เปิดดูสิ” ไฮเฟลไม่ตอบแต่พยักพเยิดให้ผมเปิดดูเอง ผมไหวไหล่แบบที่ชอบทำ ก่อนจะสัมผัสไปที่หน้าจอไอแพดกว้าง ภาพๆ หนึ่งก็เด้งขึ้นสู่สายตาของผมในทันที
ไอรีน!
“ผู้หญิงคนนี้ชื่อไอรีน ฉันเคยเจอเขาเมื่อหลายวันก่อน เขามาถ่ายโฆษณาที่บริษัทฯ เป็นชิ้นแรก หน้าตาสวยมาก”
ไฮเฟลร่ายยาว ผมแทบไม่ใส่ใจด้วยซ้ำว่าไฮเฟลจะพูดถึงไอรีนยังไง เพราะสิ่งเดียวที่ผมอยากรู้มากที่สุดในตอนนี้ก็คือ ทำไมไอ้หมอนี่มันจะต้องเอารูปไอรีนมาให้ผมดูด้วย
“แล้วนายเอามาให้ฉันดูทำไม” ผมถามพลางกับหรี่ตามอง
“เพราะฉันต้องการให้เธอมาเซ็นต์สัญญากับทางเรา”
คำตอบเพียงสั้นๆ ออกมาจากริมฝีปากหนา ท่าทางของไฮเฟลดูจริงจังมากกว่าครั้งไหนๆ
“ทำไมต้องเป็นเธอ”
“ไม่รู้สิ แต่ฉันว่าฉัน” ไฮเฟลเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนจะพูดในสิ่งที่ทำให้ผมถึงกับกายร้อนรุ่มไปทั้งตัว
“ชอบเธอ” เจ้าตัวพูดแล้วอมยิ้มเล็กน้อย นั่นยิ่งทำให้อารมณ์ของชายหนุ่มอีกคนเดือดพล่าน!
“หมายความว่าไงที่บอกว่าชอบ!” ผมเสียงดังโดยไม่รู้ตัว
“ทำไมนายต้องโกรธด้วย” ไฮเฟลถามอย่างงุนงง เมื่อเห็นว่าน้องชายต่างมารดามีสีหน้าแดงก่ำ
“แล้วนายชอบเธอตรงไหนล่ะ” ผมพยายามลดเสียงให้ดูราบเรียบมากขึ้น มันคงไม่ใช่การดีนักหากผมเผลอตัวมีพิรุธไปมากกว่านี้ ไฮเฟลลุกขึ้นยืนเต็มความสูง สองมือหนาล้วงกระเป๋ากางเกง แล้วยืนหันหน้าไปทางหน้าต่างบานใหญ่ของห้องรับแขก
“เธอดูเป็นผู้หญิงที่น่าสนใจ ไม่ใช่แค่ความสวย แต่มันมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ภายในแววตาของเธอ ซึ่งสิ่งๆ นั้นมันไม่ได้มีกันทุกคน”
“หึ” ผมเค่นเสียงหัวเราะในลำคอ ดูก็รู้ว่าไอ้หมอนี่มันสนใจไอรีน ผมรู้จักมันดี พอๆ กับที่มันรู้จักผมดีเช่นกัน คนอย่างไอ้ไฮเฟลเป็นประเภทพวกเสือร้ายที่ชอบเก็บตัวเงียบอยู่ในถ้ำ รอเวลาที่จะเจอเหยื่อที่ถูกใจ และเมื่อเวลานั้นมาถึง เสือร้ายอย่างมันก็พร้อมทำทุกทางเพื่อขย้ำเหยื่อให้ตายคามือ
ความคิดเห็น